Η ιστορία του «Elevation» των U2

του Κωσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Elevation» περιλαμβάνεται στο δέκατο στούντιο άλμπουμ των U2, «All That You Can’t Leave Behind», που κυκλοφόρησε το 2000.

Οι U2 ήταν πάντα γνωστοί για τα παθιασμένα και κοινωνικά ευσυνείδητα τραγούδια τους και για τις προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές τους απόψεις. Το μουσικό ύφος τους είναι ένας συνδυασμός rock, pop και post-punk. Στο συγκρότημα πιστώθηκε η αύξηση της δημοτικότητας της «ζωντανής» συναυλιακής εμπειρίας, με τη χαρισματική σκηνική παρουσία και τις γεμάτες ενέργεια ερμηνείες του Bono να αποκτούν διαστάσεις θρύλου μεταξύ των θαυμαστών.

Το «Elevation» δεν είναι διαφορετικό και αντανακλά τη διαρκή επιθυμία των U2 να κάνουν μουσική που να είναι ταυτόχρονα ανεβαστική και ουσιαστική για το κοινό τους. Πρόκειται για ένα εναλλακτικό rock τραγούδι, του οποίου η μουσική γράφτηκε από τους U2 (Adam Clayton, Dave Evans, Larry Mullen και Paul David Hewson) και οι στίχοι από τον Bono (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Paul David Hewson).

Η έμπνευση ξεκίνησε από έναν ήχο που πέτυχε ο κιθαρίστας The Edge από μία μονάδα vintage ήχων όταν έπαιζε την κιθάρα του, μία Gibson SG, μέσω ενός ενισχυτή Fender Bassman. Παρομοίασε δε το πεντάλ με «κάποιο τρελό funkadelic πράγμα». Ο συμπαραγωγός Daniel Lanois, ο οποίος είχε φέρει τη μονάδα στο στούντιο, την αποκάλεσε ως το «μυστικό του όπλο», λέγοντας:

– Είναι σαν ένα πεντάλ παραμόρφωσης που έχει ενσωματωμένο έναν διακόπτη ή έλεγχο τόνου. Καθώς πιέζεις το πεντάλ προς τα κάτω, παίρνεις την υψηλή συχνότητα.

Μέσα σε 10 λεπτά, ο Edge ανέπτυξε το riff που ενέπνευσε το υπόλοιπο τραγούδι. Στη συνέχεια προγραμμάτισε έναν ρυθμό σ’ ένα drum machine, πάνω στον οποίο άρχισε να παίζει το συγκρότημα και ο Bono αυτοσχεδίασε τα φωνητικά.

Λέγεται ότι ο Bono εμπνεύστηκε τους στίχους από μία συναυλία που παρακολούθησε το συγκρότημα σ’ ένα μικρό club στο Βανκούβερ του Καναδά. Ο τίτλος «Elevation» παραπέμπει στην εξύψωση, τόσο με την κυριολεκτική όσο και με μεταφορική έννοια. Είναι ένα τραγούδι για τη δύναμη της αγάπης και την ικανότητά της να μας ανεβάζει και να μας εξυψώνει πέρα από τους περιορισμούς μας, με στίχους που περιγράφουν τις σωματικές και συναισθηματικές αισθήσεις που μπορεί να φέρει η αγάπη. Κατά μία εκδοχή, οι στίχοι του τραγουδιού μιλούν για το έντονο συναίσθημα χαράς και απελευθέρωσης που μπορεί να φέρει η μουσική, η οποία έχει τη δύναμη να προκαλέσει έντονα συναισθήματα, να μας εξυψώσει και να μας βγάλει από δύσκολες καταστάσεις. Παράλληλα, οι στίχοι μιλούν για τη δύναμη της ελπίδας και της αισιοδοξίας για να ξεπεράσει κανείς τις δύσκολες στιγμές.

Με μία πιο κυριολεκτική έννοια, ο τίτλος μπορεί να αποτελεί αναφορά στην άνοδο των ίδιων των U2 υπό όρους φήμης και επιτυχίας. Το συγκρότημα έχει χρησιμοποιήσει συχνά τη μουσική του ως πλατφόρμα για κοινωνικό και πολιτικό ακτιβισμό και το μήνυμά του έχει απήχηση σε εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.

Οι εναρκτήριοι στίχοι του «Elevation», «High, higher than the sun / You shoot me from a gun / I need you to elevate me here», είναι άμεσα πιασάρικοι και συναρπαστικοί. Μεταφορικά περιγράφουν την ένταση του πάθους που νιώθει ο τραγουδιστής για την ερωμένη του και τη μεταμορφωτική επίδραση που έχει στη ζωή του. Κατά τη δεύτερη εκδοχή, οι στίχοι μιλούν για την ιδέα ότι η μουσική μπορεί να μας ανεβάσει και να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις ανησυχίες και τις κοσμικές ζωές μας. Στον στίχο «I need you to elevate me here», η μεγάλη ιδέα είναι ότι αυτό το «εσύ» (you), είτε είναι άνθρωπος είτε Θεός ή κάτι άλλο, ανεβάζει τον αφηγητή από κάθε μέρος του σώματός του σε μια ανώτερη κατάσταση ύπαρξης. Στους επόμενους στίχους του κουπλέ, η τροχιά των γοφών της ερωμένης και η γωνία των χειλιών τους περιγράφονται ως το επίκεντρο των συναισθημάτων του τραγουδιστή και συγκρίνει τα συναισθήματά του με μία έκλειψη που εξυψώνει την ψυχή του.

Στο ρεφρέν, το οποίο είναι επίσης ενδυναμωτικό, ο Bono τραγουδά για την έλλειψη του αυτοελέγχου του και την επιθυμία του να ανυψωθεί. Στον στίχο «Now going down, excavation» υπάρχει μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση στο γεγονός ότι η λέξη «excavation» (ανασκαφή) ταιριάζει θεματικά με το video game «Tomb Raider», καθώς η αρχαιολογία είναι ένα από τα κύρια θέματα του franchise του παιχνιδιού, και με την ταινία «Lara Croft: Tomb Raider» (2001) που υιοθέτησε το «Elevation» ως το βασικό θεματικό της τραγούδι. Η εικόνα της ανασκαφής υποδηλώνει ότι ο τραγουδιστής σκάβει βαθιά για να κατανοήσει τα δικά του συναισθήματα και μέσω αυτής της διαδικασίας είναι σε θέση να ξεπεράσει την τρέχουσα κατάστασή του και να αισθάνεται ότι μπορεί να πετάξει. Ο επόμενος στίχος, «I and I in the sky», είναι ένα διακριτικό και έξυπνο λογοπαίγνιο του Bono, χρησιμοποιώντας τον ρασταφαριανό όρο για να αναφερθεί στον Τζαχ, ή τον Θεό, ως ένα με τον εαυτό: «I and I» σημαίνει εσύ με τον Θεό ή ο Θεός μαζί με τον εαυτό σου. Το να βρίσκεται ο Θεός στον ουρανό, μεταφορικά, δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά αυτός ο στίχος παίζει λεκτικά και ως «eye in the sky», που σημαίνει μια παρουσία που μας κοιτάζει από ψηλά. Το ρεφρέν ολοκληρώνεται με τον στίχο «You make me feel like I can fly / so high, elevation». Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκρότημα U2 πήρε το όνομά του από το αμερικανικό αναγνωριστικό (δηλαδή κατασκοπευτικό) αεροπλάνο Lockheed U-2, γνωστό και ως Dragon Lady. Το μεγάλο άνοιγμα των φτερών του, του επέτρεπε να πετάξει σε υψόμετρα έως και 21.000 μέτρων, δηλαδή τόσο ψηλά που οι πιλότοι έπρεπε να φορούν ειδικές πεπιεσμένες στολές.

Στο δεύτερο κουπλέ, ο Bono συγκρίνει την αγαπημένη του μ’ ένα αστέρι και τον εαυτό του με μια κιθάρα. Αναγνωρίζει ότι έχει ψυχή αλλά χρειάζεται κάποιον να εκπαιδεύσει το μυαλό του και ο στόχος είναι για άλλη μια φορά η ανύψωση. Αυτό το κουπλέ είναι ένα κάλεσμα στην αγαπημένη του να προσφέρει καθοδήγηση και κατανόηση, ώστε να μπορέσει να εξυψώσει τον εαυτό του πέρα από τους τρέχοντες περιορισμούς του. Εδώ περιλαμβάνεται και ο στίχος «I can’t sing but I’ve got soul». Ο Bono αντιμετώπισε κάποια σοβαρά ζητήματα με τη φωνή του πριν την κυκλοφορία αυτού του τραγουδιού, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να υποβληθεί σε διερευνητική επέμβαση στον λαιμό του για να αποκλειστεί ο καρκίνος. Ενώ είχε να κάνει με μια αισθητά πιο αδύναμη φωνή, ο Bono έδωσε επιπλέον έμφαση στο βάθος και στην ψυχική ποιότητα της ερμηνείας του.

Η γέφυρα του τραγουδιού είναι μια παράκληση του τραγουδιστή για αγάπη ώστε να βγει από τη μελαγχολία του. Πιστεύει στη δύναμη της σύνδεσής του με την αγαπημένη του για να ανεβεί σ’ ένα υψηλότερο επίπεδο.

Το ρεφρέν επαναλαμβάνεται ξανά, με την εικόνα του τυφλοπόντικα να σκάβει σε μια τρύπα συμβολίζοντας το σκάψιμο του τραγουδιστή στην ψυχή του για να ξεθάψει τα αληθινά του συναισθήματα. Η επανάληψη του «elevation» στο τέλος του τραγουδιού χρησιμεύει ως mantra για να μας υπενθυμίζει τη μεταμορφωτική δύναμη της αγάπης σ’ ένα υψηλότερο επίπεδο ύπαρξης.

Οι μεταφορές που χρησιμοποιεί το τραγούδι, από τον πυροβολισμό μέχρι το πέταγμα, μεταφέρει την ιδέα ότι η μουσική μπορεί να μας ταξιδέψει, προκαλώντας έντονα συναισθήματα και μεταφέροντάς μας σε νέα ύψη.

Bono: Το τραγούδι έχει να κάνει με το πώς η μουσική μπορεί να σε ανεβάσει όταν νιώθεις πεσμένος -έχει να κάνει με τη δύναμη του rock ‘n’ roll για να σώσεις τη ζωή σου. Είναι διασκεδαστικό και παιχνιδιάρικο αλλά ο στόχος είναι η ψυχή. Μιλάει για τη σεξουαλικότητα και την υπερβατικότητα, ένα κομμάτι για τη θέληση να φτάσεις σ’ οργασμό ή, στην προκειμένη περίπτωση, κυριολεκτικά ν’ απογειωθείς. Δεν μπορώ να θυμηθώ, πραγματικά, να το γράφω. Όλα είχαν τελειώσει μέσα σε λίγα λεπτά, κάτι που μάλλον δεν είναι η καλύτερη παραδοχή σ’ ένα τραγούδι για το σεξ.

Το «Elevation», γραμμένο σ’ έναν παθιασμένο τόνο Λα ματζόρε (A major) και ρυθμό 110 bpm, ηχογραφήθηκε το 2000 στο στούντιο HQ στο Δουβλίνο (Ιρλανδία) με παραγωγούς τον Daniel Lanois και τον Brian Eno και μηχανικό ήχου τον Richard Rainey με βοηθό τον Chris Heaney. Έπαιξαν οι μουσικοί: Bono (βασική φωνή), The Edge (κιθάρα, synthesizers, φωνητικά), Adam Clayton (μπάσο), Larry Mullen Jr. (drums, κρουστά) και Brian Eno (synthesizers). Τη μίξη έκανε ο Tim Palmer με βοηθό τον Alvin Sweeney.

The Edge (κιθαρίστας): Ο Adam [Clayton] μπήκε στο δικό του «Elevation» επειδή είναι ο hip hop άνθρωπος στο συγκρότημα και υπάρχει μια πραγματική hip-hop προσέγγιση στο ρυθμικό μέρος.

Με το τραγούδι αυτό οι U2 προσέφεραν μία τεράστια έκρηξη αδρεναλίνης. Για τον έντονα παραμορφωμένο ήχο του κύριου riff, ο Edge έπαιξε την κιθάρα του μέσω ενός ενισχυτή Hiwatt της δεκαετίας του 1970. Το κιθαριστικό εφέ wah-wah στο τέλος του τραγουδιού επιτεύχθηκε φιλτράροντας τον τόνο μέσω μιας μονάδας ήχου Electrix Filter Factory. Στο βιβλίο «Surrender: 40 Songs, One Story» (2002), ο Bono έγραψε σχετικά με την κιθαριστική δουλειά του The Edge σ’ αυτό το κομμάτι: «Ο άνθρωπός μας μπορεί να δημιουργήσει ηχητικά τοπία που δεν έχουμε ξανακούσει, όπως οι ήχοι της τσίχλας στο Elevation».

Ο Edge είπε ότι το «Elevation» ήταν μια ελαφριά ανακούφιση μεταξύ μιας σειράς σοβαρών τραγουδιών στο άλμπουμ, που περιείχε μεταξύ άλλων τα «Stuck In A Moment You Can’t Get Out Of», «Kite» και «Walk On».

Το «Elevation» απέσπασε θετικές κριτικές. Η βρετανική εφημερίδα The Guardian, στην κριτική του άλμπουμ, έγραψε ότι οι U2, για να δείξουν ότι ο ώριμος rock’n’roller μπορεί ακόμα να κουνήσει το πόδι του και να κάψει μερικά ηχεία, δημιούργησαν στο «Elevation» ένα ακαταμάχητο μείγμα ωμής techno και ακατέργαστης κιθάρας, ό,τι πιο κοντινό σε δέρμα και grunge έχουν φτάσει οι U2. Η New Zealand Herald παρομοίασε το τραγούδι με μεγάλο κύμα, επισημαίνοντας την ανατριχιαστική κιθάρα και τα ζαλιστικά φωνητικά. Το New Musical Express ήταν επίσης θετικό απέναντι στο τραγούδι για το «καλά εξασκημένο πρότυπο των U2». Το Entertainment Weekly χαρακτήρισε το τραγούδι λάγνο και ότι έχει την αίσθηση της νεότητας των U2, με μια αναβάθμιση του θορύβου τους με την άδεια των παραγωγών Brian Eno και Daniel Lanois. Το βρετανικό διαδικτυακό περιοδικό Drowned In Sound έδωσε αρνητική κριτική λέγοντας ότι οι στίχοι του Bono «σφάζουν την ελπίδα με απερίσκεπτες κοψιές ενός κοινότοπου ξίφους» κάνοντας ομοιοκαταληξία τη λέξη «sky» με τις λέξεις «fly» και «high».

Τον Νοέμβριο του 2000, οι U2 μαγνητοσκόπησαν μία ζωντανή απόδοση του τραγουδιού για το βρετανικό τηλεοπτικό show «Top Of The Pops» στην ταράτσα του ξενοδοχείου Clarence Hotel στο Δουβλίνο (Ιρλανδία), ιδιοκτησίας του Bono και του The Edge.

Το «Elevation» κυκλοφόρησε σε single στις 25 Ιουνίου 2001 και ήταν το τρίτο single που βγήκε από το άλμπουμ «All That You Can’t Leave Behind». Επίσης ήταν μία από τις πρώτες κυκλοφορίες μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών που διατέθηκαν για προεπισκόπηση στο διαδίκτυο (στο U2.com) πριν από την επίσημη κυκλοφορία.

Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα singles («Beautiful Day» και «Stuck In A Moment»), τα οποία κυκλοφόρησαν στις εκτελέσεις του άλμπουμ, το «Elevation» κυκλοφόρησε σε remix που έκανε ο Chris Vrenna και ονομάστηκε Tomb Raider Mix. Η εκδοχή αυτή διαφέρει σημαντικά από την εκδοχή του άλμπουμ καθώς περιλαμβάνει κιθάρες με πιο hard rock ήχο συγκριτικά με την ηλεκτρονική αίσθηση που αφήνει η εκτέλεση του άλμπουμ. Τα drums είναι επίσης πιο σκληρά και περιλαμβάνεται και ντέφι. Αυτή η νέα μίξη ονομάστηκε Tomb Raider Mix επειδή συμπεριλήφθηκε στην ταινία «Lara Croft: Tomb Raider» καθώς και στο αντίστοιχο soundtrack. Κυκλοφόρησαν επίσης πολλά άλλα remix (Biffco Mix, Escalation Mix, Influx Remix, Quincey and Sonance Mix, Vandit Club Mix κ.ά.) καθώς και κάποιες ειδικές εκδόσεις, όπως σε βινύλιο 12” ή σε περιορισμένα αριθμημένα αντίτυπα (European Tour Edition).

Το «Elevation» έγινε γρήγορα μία από τις πιο αναγνωρισμένες επιτυχίες του συγκροτήματος. Έφτασε στο No 3 των βρετανικών charts, ενώ έγινε No 1 σε Ιρλανδία, Καναδά, Ολλανδία και Πορτογαλία, No 2 στην Ισπανία, No 3 στην Ιταλία και Κροατία, No 5 στη Νορβηγία, No 6 στην Αυστραλία και τη Δανία, No 9 στη Φινλανδία, No 13 στο Βέλγιο, No 20 στην Ελβετία, No 21 στην Αυστρία, No 31 στη Γερμανία, No 33 στη Σουηδία, No 34 στη Γαλλία και No 35 στη Νέα Ζηλανδία.

Το 2002, χάρη στο «Elevation» οι U2 κέρδισαν το βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal.

Το μουσικό βίντεο του «Elevation» σκηνοθέτησε ο Joseph Kahn, ο οποίος σκηνοθέτησε επίσης το «Stuck In A Moment You Can’t Get Out Of», και είναι ένα από τα πιο ακριβά μουσικά βίντεο που γυρίστηκαν ποτέ. Το γύρισμα έγινε στο Studio Tour των Universal Studios στο Hollywood.

Με πρωταγωνιστές τη Lara Croft και τον Bono, το μουσικό βίντεο του «Elevation» αντικατοπτρίζει τον ρόλο του τραγουδιού ως επίσημο κομμάτι της ταινίας «Lara Croft: Tomb Raider». Λειτουργεί και ως ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνιστές τους «καλούς» U2 να δίνουν μάχη εναντίον των «κακών U2» σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσουν τον Edge, μέχρι που στο τέλος τον σώζει η Lara Croft. Το βίντεο ξεκινά με τον Bono να δέχεται ένα τηλεφώνημα στη μέση ενός πολυσύχναστου δρόμου της Νέας Υόρκης από τον κακό ομόλογό του, γνωστό ως «κακός Bono», ο οποίος πληροφορεί ότι έχουν πιάσει τον The Edge και απαιτούνε το «κλειδί». Ο κακός σωσίας ανακοινώνει ότι ο ίδιος ο Bono είναι περικυκλωμένος και ολοκληρώνει λέγοντας ότι «ούτε η Lara Croft δεν μπορεί να σε βοηθήσει τώρα», κάτι που προβληματίζει τον Bono. Μετά τη διαφυγή και διάσωση αμάχων από πολλές απόπειρες δολοφονίας από τον κακό Bono, το συγκρότημα επανενώνεται και εκτελεί μία ροκιά εναντίον των κακών ομολόγων τους, η οποία τελειώνει με τους «καλούς U2» να βγαίνουν νικητές. Πρόσθετα πλάνα περιλαμβάνουν διάφορες σκηνές με την Angelina Jolie από την ταινία «Tomb Raider», με τον Edge να εισάγεται ψηφιακά σε κάθε πλάνο ώστε να φαίνεται ότι αλληλεπιδρά μαζί της. Οι καλοί U2 ενώνουν τις δυνάμεις τους με τη Lara Croft και εγκαταλείπουν τη σκηνή για ένα άγνωστο μέρος, περνώντας έναν δρόμο με αιωρούμενα οχήματα κι ένα παχύδερμο (απομεινάρια των εγκλημάτων των κακών U2), καταλήγοντας μ’ ένα Boeing 747-400 να πετάει από πάνω τους (το αεροπλάνο φαίνεται και στην αρχή του βίντεο). Το βίντεο ενσωματώνει ακίνητες λήψεις και τεχνικές 3D για να φαίνεται ότι οι U2 κινούνται ενώ όλα τα άλλα είναι στατικά (καμηλοπαρδάλεις, πυροσβεστικά οχήματα, εκρήξεις, ο Larry Mullen σε μια μοτοσικλέτα, ιπτάμενοι ελέφαντες κ.ά.).

Στις 16 Ιουλίου 2001 το βίντεο κυκλοφόρησε σε DVD, την πρώτη ψηφιακή πολυχρηστική κυκλοφορία του συγκροτήματος. Αργότερα συμπεριλήφθηκε στο DVD και στο Blu-Ray της ταινίας «Lara Croft: Tomb Raider» καθώς και στο DVD «18 Videos» (2006). Η δημιουργία του βίντεο προβλήθηκε στην εκπομπή του MTV «Making The Video». Η Limited Edition του DVD, εκτός από το μουσικό βίντεο, περιλαμβάνει την αυθεντική μίξη και την Tomb Raider Mix και αποκλειστικά πλάνα από τα παρασκήνια των γυρισμάτων.

Την ίδια χρονιά, η περιοδεία των U2 ονομάστηκε The Elevation Tour και το «Elevation» άνοιγε συνήθως τις συναυλίες. Αντίθετα με την κοινή πρακτική, οι U2 ξεκινούσαν τις συναυλίες τους με τα φώτα του σταδίου ακόμα ανοιχτά. Συγκεκριμένα, καθώς έπαιζε η ηχογραφημένη εισαγωγική μουσική, η μπάντα ανέβαινε στην σκηνή και ξεκινούσε τη συναυλία υπό τον φωτισμό του σταδίου. Κάπου στη μέση του τραγουδιού, λίγο πριν το τρίτο κουπλέ, έσβηναν τα φώτα του σταδίου και άναβαν τα φώτα της σκηνής. Οι U2 το δοκίμασαν στον πρώτο σταθμό της περιοδείας τους και η ανταπόκριση ήταν τόσο δυνατή που το έκαναν και στις υπόλοιπες συναυλίες. Το τραγούδι παιζόταν επίσης ζωντανά σε κάθε συναυλία της περιοδείας Vertigo (2004), σε μία εκδοχή χωρίς drums και μπάσο στο πρώτο κουπλέ και ρεφρέν και με την είσοδό τους αμέσως μετά.

Στην περιοδεία U2 360° Tour (2009), το τραγούδι αρχικά παιζόταν σποραδικά στο πρώτο σκέλος, προτού γίνει βασικός πυλώνας για το υπόλοιπο της περιοδείας, συνήθως στο πρώτο μισό του σετ. Οι U2 έπαιξαν το «Elevation» και στις περιοδείες Innocence + Experience Tour (2015 και 2018) και The Joshua Tree Tour (2017 και 2019) καθώς και στις συναυλίες τους στο πλαίσιο του U2:UV Achtung Baby Live At Sphere (2023).

Εκτελέσεις του «Elevation» από συναυλίες περιλαμβάνονται στα DVD: «Elevation 2001: Live From Boston» (2001), «U2 Go Home: Live From Slane Castle, Ireland» (2003), «Vertigo 2005: Live From Chicago» (2005), «Vertigo 05: Live From Milan» (2006), «U2 360° At The Rose Bowl» (2010) και «Innocence + Experience: Live In Paris» (2016).

Η στούντιο εκτέλεση του τραγουδιού περιλαμβάνεται στη συλλογή «U2-18 Singles» (2006). Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η συλλογή περιέχει την έκδοση του άλμπουμ και όχι το Tomb Raider Mix, παρόλο που ήταν το remix που κυκλοφόρησε σε single.

Το «Elevation» ακούγεται στην ταινία «Lara Croft: Tomb Raider» (2001, σε remix που χρησιμοποιήθηκε και για το μουσικό βίντεο του τραγουδιού). Ακούστηκε επίσης στις τηλεοπτικές σειρές «Οι Σοπράνος» (The Sopranos, 2002), «Σούπερμαν: Τα Χρόνια Της Νιότης» (Smallville, 2002) και «Clear Skies» (2021).

Η ταμπλατούρα του «Elevation» περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Play Guitar With U2 (1992-2000)».

Η εταιρεία ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων Elevation Partners, αξίας 1,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, της οποίας ο Bono είναι συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος, πήρε το όνομά της από το τραγούδι. Το 2006, όταν η National Football League (NFL) ζήτησε από τις ομάδες του αμερικανικού ποδοσφαίρου να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το «Rock And Roll (Part 2)» του Gary Glitter ως τραγούδι για το touchdown, οι New England Patriots επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το «Elevation», το οποίο και χρησιμοποίησαν από το 2006 έως το 2009. Το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε επίσης από την ομάδα καλαθοσφαίρισης Colorado Rapids και από την ομάδα χόκεϊ επί πάγου Vancouver Canucks. Επιπλέον, συμπεριλήφθηκε στο soundtrack του video game NBA 2K13.

Τον Δεκέμβριο του 2022, ο Eddie Vedder των Pearl Jam ερμήνευσε το «Elevation» προς τιμήν των U2 στα 45^α βραβεία Kennedy.

Άλλες εκτελέσεις:

Beelzebubs (2002, a cappella εκτέλεση στο άλμπουμ «Punch»).
Smiffenpoofs (2006, a cappella εκτέλεση στο άλμπουμ «Bear Right At Tiny’s»).
Lacey & Sara (2009, στο άλμπουμ «Acoustic Hits – A Tribute To U2»).
Sherie René Scott, Lindsay Mendez & Betsy Wolfe (Απρίλιος 2010, στο άλμπουμ «Everyday Rapture»).
(+) Comfort (Μάιος 2010, στο άλμπουμ «Vintage Café Vol. 3 – Lounge & Jazz Blends»).
Die Herren (2010, σε συναυλίες).
Μύρωνας Στρατής (2010, στη συναυλία-αφιέρωμα στους U2 στο δεύτερο Mad Fanatics by What’s Up).
Achtung Baby (2011, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Plays U2 Absolute Live»).
Tours (Ιανουάριος 2012, στο άλμπουμ «Reimagining The Songs Of U2»).
Andrew Bissell (Οκτώβριος 2012, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Rockabye Baby! More Lullaby Renditions Of U2»).
Relaxing Piano Covers (2015, στο άλμπουμ «Tribute To U2»).
Dumphop (2017, ως sample στο «Damnesiac»).
The Hood Internet (2022, ως μέρος του «2000»).