Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 86 ετών, άφησε το βράδυ της Πέμπτης 30 Μαΐου, ο τραγουδιστής Αντώνης Ρεπάνης.

Ο Αντώνης Ρεπάνης ήταν Έλληνας τραγουδοποιός και τραγουδιστής του λαϊκού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και άρχισε να τραγουδάει το 1958. Συνθέτης και εκτελεστής μεγάλων επιτυχιών, μεταξύ των οποίων τα πιο γνωστα: Αγάπη μου επικίνδυνη, Γιατί κοντά μου κάθεσαι ακόμα, Δυο γυναίκες, δυο αγάπες, ΠαλιατζήςΧτες το βράδυ στην ταβέρνα, Πού να γυρνάς, Μα τι λέω, Θυσιάστηκα, Είσαι το κάτι άλλο (συνθέτης), Έχω μια μεγάλη αγάπη, Μόνο εσύ με κράτησες, Πάνε οι ελπίδες μου, Σήκω κοπέλα μου, (πρώτη εκτέλεση), όπως και Αγάπη μου επικίνδυνη, Ανεβαίνω σκαλοπάτια, Γιατί γλυκιά μου κλαις, Στο σταυροδρόμι,Είναι η σκέψη μου η τρελή (ερμηνευτής).

Όπως αναφέρει το ogdoo.gr, ο Αντώνης Ρεπάνης, διαθέτοντας εξαιρετικό φωνητικό χάρισμα, συμμετείχε δυναμικά στις θρυλικές επανεγγραφές σε δίσκους 45 στροφών παλαιότερων κλασικών κομματιών που έγιναν για λογαριασμό της Columbia υπό την εποπτεία των Τσιτσάνη και Χιώτη και που η πληρότητα τους σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά ακόμη και τις πρωτότυπες.

Ο Αντώνης Ρεπάνης, γεννήθηκε το 1933 στο Περιστέρι και στην καριέρα του εμφανίστηκε σε όλα τα μεγάλα κέντρα του λαϊκού τραγουδιού (Τριάνα, Φαληρικόν, Τζίμης ο Χοντρός, Περιβόλας) στο πλευρό όλων των μεγάλων, ενώ για 20 χρόνια είχε μετατρέψει την «Αστροφεγγιά» στα Κάτω Πατήσια σε δικό του στέκι όπου παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα στους πιστούς που συνέρρεαν για να τον απολαύσουν.

Διαθέτοντας εξαιρετικό φωνητικό χάρισμα συμμετείχε δυναμικά στις θρυλικές επανεγγραφές σε δίσκους 45 στροφών παλαιότερων κλασικών κομματιών που έγιναν για λογαριασμό της Columbia υπό την εποπτεία των Τσιτσάνη και Χιώτη και που η πληρότητα τους σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά ακόμη και τις πρωτότυπες.

Στα μισά του ’60 και μέχρι τα μισά του ’70 πέρασε παράλληλα και στο χώρο της σύνθεσης -εκπέμποντας ένα ισχυρό προσωπικό και ιδιαίτερο σήμα- δημιουργώντας αθάνατες επιτυχίες που όλοι αγαπήσαμε με τις φωνές των Διονυσίου, Γαβαλά (Χτες το βράδυ στην ταβέρνα, Παλιατζής, Αγάπη μου επικίνδυνη, Τ’ αγκάθια της καρδιάς του, Που να γυρνάς-που να γυρνάς, Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο) αλλά και με τον ίδιο μπροστά στο μικρόφωνο (Η διπρόσωπη, Δυο γυναίκες-δυο αγάπες, Είναι η σκέψη μου τρελή, Ανοίχτε πόρτες τ’ ουρανού). Συνέχισε σε ανάλογους ρυθμούς και στα χρόνια του ’80 προσφέροντας στους Σακελλαρίου, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μαργαρίτη κ.ά. δυνατά σουξέ (Μα τι λέω, Είσαι το κάτι άλλο, Πωλούνται όνειρα, Θυσιάστηκα) ενώ ανάλογη περίπου μοίρα είχαν και οι συνεργασίες του με τους Μυτιληναίο, Μαράντη, Καλλογιάννη, Βελή, Κοντολάζο, Νομικό κ.ά. (Ποια είσαι εσύ, Παράνομος δεσμός, Σ’ αγαπάει βρε κουτό).

Μαχητής του πάλκου και δεξιοτέχνης κιθαρίστας, έχοντας περάσει απ’ όλα τα μαγαζιά-πανεπιστήμια (Τριάνα, Φαληρικόν, Τζίμης ο Χοντρός, Περιβόλας) στο πλευρό όλων των μεγάλων, ενώ για 20 χρόνια είχε μετατρέψει την «Αστροφεγγιά» στα Κάτω Πατήσια σε δικό του στέκι όπου παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα στους πιστούς που συρρέουν για να τον απολαύσουν.

Όσον αφορά το περίτεχνο παίξιμό του στην κιθάρα, ο Ρεπάνης που είχε πει: «Κοίταξε όταν έχεις παίξει κιθάρες σε μεγάλους… τι να πω τώρα. Όταν είσαι με τον Καζαντζίδη στην Τριάνα του Χειλά ή με τον Τσιτσάνη και τον Παπαϊωάννου στο Φαληρικό και από πάνω σου περνάει όλο το πρόγραμμα πρέπει τα χέρια σου να ζωγραφίζουν. Έχω παίξει κιθάρα και στο στούντιο σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις»

About Post Author

You May Also Like

More From Author

+ There are no comments

Add yours