Κλείνει μετά από 34 χρόνια το «Q»

Τι εποχή, αλήθεια, μας ξημερώνει στα ΜΜΕ;

Το «Q» λοιπόν, από τα ιστορικά περιοδικά της ποπ κουλτούρας, ανακοίνωσε πως βγάζει στις 28 Ιουλίου το τελευταίο του τεύχος. «Πρέπει να ζητήσω συγνώμη για την αποτυχία μου να διατηρήσω το Q» έγραψε o Ted Kessler, Editor στο «Q Magazine».

I have some bad news about @QMagazine. The issue that comes out on July 28 will be our last. The pandemic did for us and there was nothing more to it than that. I have attached our final cover and my editor’s letter for context.
On the plus side, we’re all available for work. pic.twitter.com/rm8qOcUBtB

— Ted Kessler (@TedKessler1) July 20, 2020

Αυτό είναι και το εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους.

Και αυτό το τελευταίο Editorial.

Για να καταλάβετε τη διαφορά, το περιοδικό πουλούσε τώρα 28.000 τεύχη το μήνα όταν το 2001 έδινε περισσότερα από 200.000.

«Κάθε φορά που ένα μουσικό περιοδικό (αλλά και κάθε περιοδικό τέχνης) πεθαίνει, κάτι με πονάει, ακόμη κι όταν πρόκειται για περιοδικά που δεν ήταν απολύτως του γούστου μου», έγραψε ο Μάκης Μηλάτος. «Ξέρω πολύ καλά πόση προσπάθεια, πόσο μεράκι, πόση αγάπη, πόσο κόπο και πόσες θυσίες χρειάζεται ο ειδικός περιοδικός τύπος για να επιβιώσει και πόσο πια ο χρόνος είναι εναντίον του. Μεγάλωσα με περιοδικά, δούλεψα σε περιοδικά, θαύμασα περιοδικά, οι φίλοι μου ήταν στα περιοδικά και τώρα που πεθαίνουν σιγά-σιγά, είναι για μένα (και υποθέτω και για όσους μπλέχτηκαν με αυτά) μια λυπηρή περίοδος».

https://youtu.be/TKFgn9gfQwk

Η κυκλοφορία του περιοδικού είχε μειωθεί σε 28.000 το μήνα από την κορυφή των 200.000 το 2001. Ιδρύθηκε το 1986 από τον Mark Ellen και τον David Hepworth, το Q έφτασε την ίδια στιγμή που ξεκίνησε η επανάσταση του CD – και η γυαλιστερή, φιλόδοξη μορφή του ήταν τέλεια εναρμονισμένη με την εποχή. Η μεγάλη και περιεκτική ενότητα κριτικών της δεν κάλυπτε μόνο νέες κυκλοφορίες, αλλά και τις άφθονες επανεκδόσεις που άρχισαν να εμφανίζονται καθώς οι δισκογραφικές εταιρείες επιστρέφουν τα αρχεία τους για να ενισχύσουν τη νέα μορφή.

Το περιοδικό χαρακτηρίστηκε τόσο από την ασέβεια όσο και από τις γνώσεις του. Οι ποπ σταρ ζούσαν με το φόβο ότι θα καταλήξουν στο “Who The Hell Do They Think It” του Tom Hibbert. στήλη, η οποία κυκλοφόρησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 για “λάμψη-εγω-μανία και ναρκισσισμός” και έτρεξε για αρκετά χρόνια έως ότου οι γκουρού των δημοσίων σχέσεων έγιναν σοφοί. Ο Χίμπερτ είχε την ικανότητα να χρειαστεί να περάσει από τους ερωτώμενους μέχρι να απαλλαγεί από τις καλές τους ιδέες και να αποκαλύψει τους αληθινούς εαυτούς του: «Μην με διαλέγεις, αγόρι», ο Τζέρι Λι Λιούις τον κάλεσε κάποτε, μετά από μια ερώτηση σχετικά με τον ανταγωνισμό του με τον Έλβις Πρίσλεϋ. “Μας αναφέρεις ξανά τον Έλβις, συνεχίζεις να με σκάβεις για αυτό και θα σε σκοτώσω, οπότε βοήθησέ με τον Θεό!” Πώς μόλυνε ο ιός τις εκδόσεις Ο Ringo Starr, εν τω μεταξύ, αναγκάστηκε να συγκρίνει το σόλο άλμπουμ του 1992, Time Takes Time με κάποια από τα προηγούμενα, καλύτερα, έργα του. “Το άλμπουμ μου δεν μπορεί να νικήσει το άλμπουμ Abbey Road ως άλμπουμ;” ρώτησε απίστευτα. «Ήταν πριν από 30 χρόνια, φίλε. Κάνω ακόμα δίσκους και μπορείτε να ακούσετε ότι είμαι σπουδαίος μουσικός στο νέο δίσκο. “Αυτός είναι ένας πραγματικός αιματηρός θρύλος μπροστά σου. Δεν περιμένω να χτενίσεις τα μαλλιά του αιματηρού θρύλου, αλλά αν μπορούσες να αναφέρεις το νέο LP και αυτούς τους άλλους καλούς μουσικούς που παίζω ακόμα.” Όμως στο σύνολό του, το Q έτεινε να είναι σε καλύτερη σχέση με τα θέματα του.

Ο Bono εμφανίστηκε και στην τελευταία σελίδα του περιοδικού. Το περιοδικό θα εκδώσει ένα τελευταίο τεύχος μετά από αυτές τις λέξεις. Ο Kessler μοιράστηκε μια εικόνα του εξωφύλλου στο Twitter υπό τον τίτλο: “Adventures with Legends, 1986 – 2020”. Στην επιστολή του ο αρχισυντάκτης του, έγραψε: “” Είχαμε μια αδύναμη λειτουργία για όλη μου τη θητεία, χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους για να μπορέσουμε να κρατήσουμε το κεφάλι μας πάνω από το νερό σε μια εξαιρετικά δύσκολη αγορά εκτύπωσης. “Ας ελπίσουμε ότι αυτά τα τελικά τεύχη θα δώσουν έμπνευση σε κάποιον που μπορεί να γεμίσει αυτήν την τεράστια τρύπα σε σχήμα Q στο περίπτερο.”

Ο Tim Burgess, frontman των Carlatans, ήταν μεταξύ εκείνων που απέτισαν φόρο τιμής, λέγοντας: “Δυσάρεστα νέα … Το Q ήταν σπουδαίο για εμάς τόσα χρόνια, έμαθα πολλά από τις σελίδες του, από τότε που αγόρασα το πρώτο τεύχος.”

Η ροκ μπάντα Field Music χαρακτήρισε το κλείσιμο “εξαιρετικά άθλια είδηση”, επισημαίνοντας ότι το Q ήταν “ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι του παζλ που κρατά τη μουσική βιομηχανία μαζί”. Ο Sleaford Mods πρόσθεσε ότι «ένα άρθρο στο Q» ήταν κάτι που οι μουσικοί ονειρεύονται να επιτύχουν και έστειλαν τις καλύτερες ευχές στον Kessler και στο υπόλοιπο προσωπικό.