Φαγητό της θαλπωρής, καταπραϋντικό, μαλακό και νόστιμο. Σε αυτά τα 12 μαγαζιά της πόλης τρώμε τα πιο ωραία σπιτικά μαγειρευτά.
Νικολέτα Μακρυωνίτου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρίνα Πετρίδου, Άντζελα Σταματιάδου
Φωτογραφία: Νίκος Καρανικόλας
Πόσες φορές θέλουμε κάτι σπιτικό, νόστιμο, μαγειρευτό και δεν έχουμε τα υλικά στο ψυγείο μας ή δεν έχουμε τον χρόνο να τα μαγειρέψουμε. Ευτυχώς, όμως, για εμάς, κάποιοι άλλοι μαγειρεύουν αυτά ακριβώς που νοσταλγούμε. Σαν αυτά που έχουμε δοκιμάσει και σας προτείνουμε…
Ολύμπιον: Για λαχανοντολμάδες και γιουβαρλάκια
 Φωτογραφία: Σοφία Παπαστράτη |  Φωτογραφία: Σοφία Παπαστράτη |
Ως υποκατάστατο οικογενειακού τραπεζιού λειτουργεί το Ολύμπιον για περίοικους και εργαζόμενους στην περιοχή. Το μαγειρείο λειτουργεί καθημερινά εκτός Κυριακής, σερί από το 2001, όπου πήρε τη θέση ενός συνεργείου αυτοκινήτων. Ανοίγει πρωί πρωί, γύρω στις 7 για να σερβίρει και καφέ, πιο μετά προς τις 12 αρχίζουν τα ουζάκια με κανένα ψιλό μεζέ, κυρίως όμως το Ολύμπιον είναι ένα φαγάδικο που χορταίνει τον κοσμάκη, λαϊκά κι απλά. Από τις κατσαρόλες τους βγαίνουν από λαχανοντολμάδες και κοτόσουπες, μέχρι λαχανόρυζο, γιουβαρλάκια, μοσχαράκι λεμονάτο και μελιτζάνες με ρεβύθια και λίγο πετιμέζι, που είναι και από τα πιο ευπώλητα. Ν.Μ.
Αναπαύσεως 9, Μετς, Τ/210-92.44.388
Pharaoh: Για μαγειρευτά πάνω στα ξύλα
Καινούργια εφεύρεση το wine μαγειρείο των Εξαρχείων που λειτουργεί εδώ και λιγότερο από έναν μήνα, αλλά έχει γίνει γνωστό πριν καν ανοίξει τις πόρτες και την κουρτίνα του. Πίσω από αυτή τη θεατράλε κουρτίνα που παραμερίζεις για να περάσεις στον υπέροχο χώρο, βρίσκεται μια ωραία στιβαρή, ανοξείδωτη μπάρα και μια ανοιχτή κουζίνα. Εκεί, ο σεφ Μανώλης Παπουτσάκης βάζει τα κατσαρολικά του επάνω στη φωτιά των ξύλων και σιγομαγειρεύει στη στόφα από λαχανοντολμάδες και κάστανα στιφάδο, μέχρι κουνουπίδι με ξινόχοντρο, πετεινό κρασάτο, σουπιές με χόρτα, αχνιστά βραστόψαρα, ή ό,τι τέλος πάντων σκαρφιστεί κάθε πρωί που σχεδιάζει το μενού της ημέρας, αναλόγως και με το τι έχει να του δώσει η κάθε εποχή. Το τέλειο είναι πως τα φαγιά του έχουν το άρωμα του ξύλου και συνδυάζονται με κρασιά από όλο τον κόσμο. Ν.Μ.
Σολωμού 54, Εξάρχεια, Τ/210-38.08.412
Γιάννης: Για τους ξενύχτηδες και όχι μόνο
Αν φτάσετε μεσημέρι είναι συνήθως άδειο επειδή μαζεύει κόσμο κυρίως τις νυχτερινές ώρες και ακόμα περισσότερο τις πολύ πρωινές. Τα βράδια είναι προορισμός των ξενύχτηδων, ενώ το πρωί για τους ταξιτζήδες που στο τέλος ή στην αρχή της βάρδιας τους θέλουν να φάνε ένα ζεστό πιάτο καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό. Φημίζεται για τον πατσά και τη γίδα βραστή και για άλλα κατσαρόλας όπως μοσχάρι στιφάδο, γιαννιώτικο κοτόπουλο και αρνάκι φρικασέ και κρεατόσουπα. Από τα πιο παλιά μαγειρεία της Αθήνας, λειτουργεί από το 1970 και παραμένει ένα από τα καλύτερα 24ωρα εστιατόρια με μαγειρευτό φαγητό. Μ.Π.
Αχαρνών 258, Τ/ 210-86.57.524
Οικονόμου: Κατσαρόλα ναι, τηγάνι όχι
Η ταβέρνα που άνοιξε ο Γιάννης Οικονόμου και από το 1990 συνεχίζει στα χέρια του Κώστα Διαμάντη έχει κλείσει 92 χρόνια στα Πετράλωνα. Τόσο ο χώρος, όμως, με τις μεταξοτυπίες Ελλήνων ζωγράφων-φίλων του μαγαζιού όσο και το φαγητό, που έχει αυτή τη γλύκα, την τρυφεράδα του οικείου, και ένα μαγικό τρόπο να λαδώνει εσωτερικούς μηχανισμούς, είναι καθησυχαστικά ίδια. Από τις κατσαρόλες, που aν περάσεις μπροστά από την κουζίνα θα τις δεις παραταγμένες στη σειρά, βγαίνουν κόκορας κοκκινιστός με μακαρόνια, κουνέλι στιφάδο, τροφαντοί λαχανοντολμάδες, κοκκινιστά σουτζουκάκια κι όχι μόνο. Τηγανητές πατάτες μη ζητήσεις, δεν έχει. Αν ρωτήσεις θα σου πουν ότι το μαγέρικο είναι μαγέρικο και τηγάνι δε βάζει. A.Σ.
Τρώων 41 και Κυδαντιδών, Άνω Πετράλωνα, Τ/210-34.67.555
Χατίρι: Το μαγειρείο που είναι και μπιστρό
Στο Χατίρι που λειτουργεί στο Παγκράτι από το 2012, ο Μάριος Παπαδήμας φτιάχνει καθημερινά μαγειρευτά για τους πιστούς πελάτες του – κυρίως κατοίκους της γειτονιας. «Έχω πελάτες συγκεκριμένους που τρώνε χρόνια σε μένα, με παίρνουν τηλέφωνο και με ρωτάνε τι έχω μαγειρέψει. Κάθε μεσημέρι φτιάχνω 6 φαγητά, 4 σαλάτες και τέλος. Λίγες μερίδες. Ένα όσπριο, ένα λαδερό, δύο κρέατα, δύο ψάρια. Καμιά τριανταριά πιάτα που εναλλάσσονται με ό,τι βρίσκω στην αγορά», λέει. Στο μενού βρίσκουμε μαγειρευτά φτιαγμένα με φροντίδα από τον Μάριο όπως, μοσχαράκι στρογκανόφ, ψαρόσουπες, ρεβύθια με φινόκιο και κουρκουμά. Πλούσιες μερίδες και σε τιμές που δεν ξεπερνούν τα 9 ευρώ. Μ.Π.
Ριζάρη 28, Παγκράτι, Τ/ 210-72.32.333
Κίτσουλας: Για έμπειρο γιουβέτσι
 |  |
Αν έχεις χρόνια να φας στον Κίτσουλα, όποτε και να πας θα βρεις το ίδιο πράγμα, όπως ακριβώς το θυμάσαι: το κοκκινιστό με την παχιά σάλτσα, το φουρνιστό λεμονάτο-λουκούμι (με πατάτες και μπόλικο ζουμί), οι φημισμένοι λαχανοντολμάδες και τα γεμιστά, το έμπειρο γιουβέτσι, τα μελωμένα λαδερά το καλοκαίρι, το μαρουλένιο αρνάκι φρικασέ, το παστίτσιο στην ιδανική του εκδοχή και όλα τα υπόλοιπα που ταΐζουν Χαλάνδρι και περίχωρα από το 1946. Οι κατσαρόλες και τα ταψιά στην κουζίνα γεμίζουν καθημερινά με περισσότερα από είκοσι φαγητά και -ειδικά τα Σαββατοκύριακα- αδειάζουν πριν πεις κύμινο. Γ.Π.
Φιλικής Εταιρείας 25Δ, Χαλάνδρι, Τ/210-68.14.798
Ήπειρος: Μαγειρίτσα όλο τον χρόνο
Το πιο ατμοσφαιρικό μαγειρείο της Αθήνας, βρίσκεται μέσα στη Δημοτική Αγορά (Βαρβάκειος) ανάμεσα στους πάγκους των κρεοπώληδων και ταΐζει τους Αθηναίους φαγητό της θαλπωρής, καταπραϋντικό, μαλακό και νόστιμο εδώ και δεκαετίες. Σπεσιαλιτέ τους η γίδα, ο πατσάς (κοιλίτσα και πόδι), η μαγειρίτσα που είναι διαθέσιμη όλο τον χρόνο, η κοτόσουπα Ήπειρος και η γίδα λεμονάτη φρικασέ. Μ.Π.
Φιλοποίμενος 4, Αθήνα, Τ/ 210-32.40.773
Γιουβετσάκια: το καλοφαγάδικο της Γλυφάδας
Κουζίνα σκέτη ξεκίνησε, χωρίς τραπέζια. Το φαγητό έκανε διαδρομές σε πήλινους κεσέδες (έτσι προέκυψε το όνομα) στα νότια προάστια, πριν μετακομίσει σε ένα σημείο της Γλυφάδας εκτός πιάτσας, που έπρεπε να το ξέρεις για να το βρεις, και γίνει καθιστό. Έκτοτε είναι αρκετοί που όταν πεθυμήσουν ωραία ελληνική κουζίνα δίνουν ραντεβού Ιθώμης και Μωρέως – τους χειμώνες στη σάλα με τα διάφορα μεμοραμπίλια και το καλοκαίρι στην αυλή. Καλοφαγάς κι επίμονος, ο Χάρης Τζίτζης πάει καθημερινά σε δυο και τρεις λαϊκές, που σημαίνει δεκαπέντε με δεκάξι την εβδομάδα. Ό,τι σερβίρει η ταβέρνα του τα ψάχνει ένα ένα. Κι η Εύα Πασανικολάκη, χρόνια στην κουζίνα, φτιάχνει θαυμάσιους λαχανοντολμάδες με ωραίο αυγολέμονο, νοστιμότατο κρασάτο κόκορα με σκιουφιχτά Καρπάθου και πεκορίνο Αμφιλοχίας, γιουβέτσι κι άλλα πολλά. Α.Σ.
Ιθώμης 20 & Μορέως, Γλυφάδα, Τ/210-96.48.081
Ραμόνα: Γίδα βραστή και σαλιγκάρια στιφάδο
 Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος |  Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος |
Παλιά βαρέλια, λίγα τραπέζια, για διακόσμηση, σαν να βρίσκεσαι σε παλιά ελληνική ταινία. Ένα κουτούκι βγαλμένο από άλλη εποχή που προσελκύει κόσμο κάθε ηλικίας. Με το που καθίσεις στο τραπέζι, σε ρωτάνε τι θα πιεις, και μαζί με το κρασί σού φέρνουν και το μενού. Με ένα στυλό σημειώνεις τι θέλεις να φας. Εκτός από εκλεκτά ορεκτικά και ψητά της ώρας στη Ραμόνα τρώμε νόστιμα, σπιτικά μαγειρευτά με εποχικά υλικά. Αυτόν τον καιρό βρίσκουμε λαχανοντολμάδες αυγολέμονο, γιουβαρλάκια, γίδα βραστή και ψαρόσουπα αλλά και πιο ιδιαίτερα που δύσκολα βρίσκουμε αλλού όπως κουνέλι κοκκινιστό και σαλιγκάρια στιφάδο. Μ.Π.
Μίνωος 11-13, Καλλιθέα, T/210-95.15.952
Φιλίππου: Σε λευκά τραπεζομάντηλα
 |  |
Παλιά αστική ευγένεια και σπιτικά μαγειρευτά με ιστορία εκατό χρόνων. Σημείο αναφοράς στο Κολωνάκι, ο Φιλίππου, σε αντίθεση με τις μόδες που πάνε και έρχονται με φόρα σ’ αυτή τη γειτονιά, μένει σταθερός. Στο ίδιο σημείο για έναν αιώνα προσφέρει απλές, καθαρές γεύσεις και θαλπωρή στρώνοντας κολλαριστά λευκά τραπεζομάντηλα και σερβίροντας από φασολάκια και γιουβαρλάκια μέχρι κόκορα κρασάτο και χοιρινό πρασοσέλινο. Γ.Π.
Ξενοκράτους 19, Κολωνάκι, Τ/210-72.16.390
Στον Βλάσση για λαχανοντολμάδες και σοφρίτο
 Φωτογραφία: Αλέξανδρος Αντωνιάδης |  Φωτογραφία: Αλέξανδρος Αντωνιάδης |
Έχει κάνει αρκετά πήγαινε-έλα το εστιατόριο του Βλάσση Παπαγιαννόπουλου, από την Αρματολών και Κλεφτών στον Λυκαβηττό σε μια μονοκατοικία στην οδό Παστέρ στους Αμπελόκηπους, κι από εκεί στη Μαιάνδρου, στα Ιλίσια, όπου αν μετράω καλά, είναι πάνω από 10 χρόνια. Με έχει ταΐσει πολλά μεσημέρια όταν δούλευα στα μέρη του. Την κουζίνα έχουν πλέον αναλάβει η κόρη και ο γιος του Βλάσση μαζί με τα ανίψια του. Πιάνοντας ένα από τα λευκοστρωμένα τραπέζια στη φωτεινή, ψηλοτάβανη σάλα με τους καλυμμένους με αφίσες και έργα Ελλήνων ζωγράφων τοίχους που της δίνουν αύρα γκαλερί, πάντα βρίσκεις το ωραίο μοσχαράκι σοφρίτο, την παστιτσάδα και τους λαχανοντολμάδες, κλασικές αξίες εδώ και χρόνια, βρίσκεις όμως και καινούργια πιάτα. Α.Σ.
Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.56.335
Δίπορτο: Στην υπόγεια ταβέρνα
Στα σκυφτά, ντόπιοι και επισκέπτες κατεβαίνουν τα σκαλιά για το Δίπορτο, την εμβληματική υπόγεια ταβέρνα-χρονοκάψουλα για την οποία υπάρχουν αναφορές από το 1911. Ο κύριος Δημήτρης Κολολιός, με τη λευκή πουκαμίσα εργασίας, ανάμεσα σε βαρέλια και τραπέζια στρωμένα με λαδόκολλες αντί για τραπεζομάντιλο, σερβίρει λίγα και καλά. Πιπεράτη ρεβυθάδα, γιουβέτσι και πατάτες γιαχνί εγγύηση. Γ.Π.
Σωκράτους 9 & Θεάτρου, Τ/210-32.11.463
About Post Author
