"Μόνος μαζί σου" του Βάιου Κουκκόνη

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια του στο χωριό αρχικά δεν στάθηκαν εμπόδιο στη μετέπειτα επαγγελματική πορεία του Ερρίκου. Κατάφερε να γίνει ένας επιτυχημένος γυναικολόγος και ένας ευτυχισμένος οικογενειάρχης. Ή τουλάχιστον έτσι πίστευε. Το πραγματικό εμπόδιο στην ευτυχία του όμως, βρισκόταν μέσα στην ίδια τη βασανισμένη ψυχή του! Η αναζήτηση της αγάπης θα τον μπλέξει σε περιπέτειες που θα κρατήσουν πάνω από μια δεκαετία. Θα αναμετρηθεί με όσα του είχε γράψει η μοίρα και θα ανακαλύψει κρυμμένα μυστικά του παρελθόντος! Θα επιστρέψει στις ρίζες του και θα δώσει μιαγενναία μάχη με τους δαίμονές του. Θα αναδειχθεί τελικά νικητής;
Ένα ψυχολογικό κοινωνικό μυθιστόρημα που μας μεταφέρει ένα μήνυμα αγάπης και σεβασμού προς τον εαυτό μας αλλά και τη διαφορετικότητα!

Η κριτική μας

Μπορεί να είναι η πρώτη συγγραφική δουλειά του κυρίου Κουκκόνη, αλλά η γραφή του κάθε άλλο παρά σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα παραπέμπει. Πραγματικά μας εκπλήσσει ευχάριστα. Καταφέρνει και μας καθηλώνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες, και μας δίνει ένα βιβλίο γεμάτο και χορταστικό από κάθε άποψη, από την αρχή μέχρι το τέλος.
Είναι πολύ καλογραμμένο και δεμένο αφηγηματικά. Ο συγγραφέας δεν φλυαρεί άσκοπα και το περιεχόμενο δεν κάνει κοιλιά πουθενά. Οι χαρακτήρες είναι πειστικοί και απόλυτα αληθοφανείς.
Η αφήγηση εστιάζεται χωροχρονικά τη δεκαετία του ’70 στη Θεσσαλία και φτάνει μέχρι λίγο πριν την εποχή του κορονοϊού. Ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας είναι ο Ερρίκος και είναι ο κύριος αφηγητής. Ξεκινά και μας περιγράφει τα πολύ δύσκολα παιδικά του χρόνια και όσο μεγαλώνει μπλέκει σε περιπέτειες που θα κρατήσουν για πολλά χρόνια.
Μέσα από την αφήγησή του ο πρωταγωνιστής μας μεταφέρει ένα ηχηρό μήνυμα, εκείνο της αγάπης και του σεβασμού για τον εαυτό μας αλλά και στη διαφορετικότητα.
Είναι ένα πολύ σύγχρονο μυθιστόρημα που καταπιάνεται με το πιο συχνό και σοβαρό θέμα της καθημερινότητας και της σημερινής εποχής, τη μοναξιά. Δεν μιλά μόνο για αυτή που βιώνει κανείς όταν είναι μόνος του, αλλά και για αυτή που αισθάνεται όταν βρίσκεται με κόσμο. Παρουσιάζει κοινωνικά προβλήματα με τέτοιο δεικτικό τρόπο γιατί θέλει να μας κάνει να προβληματιστούμε.
Συχνά βρίσκουμε τους εαυτούς μας να είμαστε παγιδευμένοι σε σχέσεις με λάθους ανθρώπους που όμως νομίζουμε πως είναι οι σωστοί.
Πρέπει να τολμούμε να αναζητούμε την ευτυχία που μας αξίζει. Το χρυσό κλειδί που την ξεκλειδώνει είναι η αγάπη. Αλλά πρέπει να αγαπήσουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας και μετά θα μπορέσουν να μας αγαπήσουν οι άλλοι. Και δεν είναι κακό να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, γιατί έτσι μόνο μπορούμε να τα διορθώσουμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να τραβήξουμε μπροστά.