Ζάκυνθος: Ένα Φωτογραφικό οδοιπορικό-Λεύκωμα της Διονυσία Πόθου

Η Διονυσία Πόθου – Αλεξιάδη μας ξεναγεί με το φωτογραφικό φακό της στην όμορφη πατρίδα της ,στην αρχόντισσα του Ιουνίου, τη Ζάκυνθο.

Ένα βιβλίο Λεύκωμα, ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στο πανέμορφο νησί του Ιονίου, μέσα από την ματιά της συγγραφέως και φωτογράφου, που σκοπό έχει να αναδείξει τις μαγικές άλλα και κάποιες άγνωστες πτυχές του νησιού, να τις συστήσει στους αναγνώστες του βιβλίου αλλά και να τις αναδείξει.

Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο λεύκωμα «Ζάκυνθος» είναι αποτέλεσμα μιας πολύχρονης-συναισθηματικής φωτογράφησης της Διονυσίας Πόθου – Αλεξιάδη για την ιδιαίτερη της πατρίδα, το μυροβόλο νησί του Ιονίου, τη Ζάκυνθο.
Ο αναγνώστης και θεατής του λευκώματος θα ζήσει το ταξίδι στη Ζάκυνθο ακολουθώντας ένα οδοιπορικό από την ανατολική πλευρά του νησιού, μετά βόρεια, δυτικά και νότια. Ένα βιβλίο με παραλίες, λιβάδια, ορεινά και πεδινά μέρη, χωριά με τα σπάνιας ομορφιάς καμπαναριά του νησιού που καταλήγουν στην πρωτεύουσα του

«Fior di Levante».

Η Διονυσία Πόθου- Αλεξιάδη αναφέρει χαρακτηριστικά:

Γεννήθηκα στη Ζάκυνθο, το μυροβόλο νησί του Ιονίου, όπου οι άνθρωποι – γλεντζέδες, ταξιδευτές, ονειροπόλοι, γεμάτοι ρυθμό, φανατικοί λάτρεις της μουσικής και της ποίησης – ζουν μεταξύ του ονειρικού Ομηρικού βασιλείου του Οδυσσέα, της βενετσιάνικης αρχοντικής αύρας και της φιλελεύθερης κουλτούρας του Νέου Ελληνισμού. Ακροβατούν μεταξύ του ένδοξου χθες και της σημερινής πραγματικότητας.

Λίκνο μου είναι το Μέσω Γερακαρίο. Στη κοινωνία του, μικρή σε αριθμούς , λιτή σε ανάγκες, αφοσιωμένη στις παραδόσεις, υπερήφανη για τα έργα των μελών της, έζησα τα πρώτα παιδικά μου χρόνια «θησαυροφυλάκιο της ζωής μου», σε μια γνήσια και αυθεντική εποχή, πιστή στις αξίες που η ίδια μου δίδαξε.

Η φύση της Ζακύνθου και οι ομορφιές της, το απέραντο και βαθύ γαλάζιο της θάλασσας της, το χρυσοπράσινο των φύλλων των ελαιώνων της από τις ακτίνες του ήλιου, οι ευωδίες των ανθισμένων περιβολιών της, οι φεγγοβόλες νύχτες της, οι παφλασμοί των κυμάτων στις παραλίες της, οι ήχοι των μαντολινάτων και οι μελωδίες των κανταδόρων της στις γειτονιές της, μ’ έκαναν να λατρέψω αυτό τον ευλογημένο τόπο και ν’ αφοσιωθώ σ’ αυτόν ψυχικά και πνευματικά, προσφέροντας του το παρόν Λεύκωμα, που ελπίζω να είναι η αρχή.

Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται σε αυτό, είναι αποτέλεσμα μιας πολύμηνης «συναισθηματικής» φωτογράφησης για την πατρίδα μου. Μιας επίπονης περιπέτειας μου στις παραλίες, τα λιβάδια, τα ορεινά και πεδινά μέρη, τα χωριά και την πρωτεύουσα της.

Μαζί με τη φύση φωτογράφισα και μνημεία της ιστορίας της πατρίδος μου, όσα έτυχαν στο μαραθώνιο οδοιπορικό μου στο νησί. Απομεινάρια του αρχαίου ένδοξου παρελθόντος της, αρχαιοελληνικές κολώνες και εκκλησίες με σπάνιας ομορφιάς καμπαναριά που σώζονται μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953.

Στο φωτογραφικό μου Λεύκωμα υπάρχει η εναλλαγή του παροδικού με το μόνιμο, του απαλού και του φθαρτού με το τραχύ και το άφθαρτο.

Ελπίζω ο αναγνώστης και θεατής του Λευκώματος να ζήσει το ταξίδι που του προσφέρω στο «Fior de Levante”, με τις συγκινήσεις που δημιουργούν τα επιλεγμένα από εμένα τοπία και μνημεία, αρχίζοντας από την ανατολική πλευρά του νησιού και κάμπο, προχωρώντας βόρεια και μετά δυτικά, νότια και καταλήγοντας στη χώρα της Ζακύνθου.

BIOΓΡΑΦΙΚO ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Διονυσία Αλεξιάδη γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και μεγάλωσε στην Αθήνα.Σπούδασε φωτογραφία με τον Άλκη Ξανθάκη στη Σχολή ΑΚΤΟ, από την οποία αποφοίτησε το 1981.

Παράλληλα με τη φωτογραφία σπούδασε ζωγραφική, ενώ κατά την πενταετή παραμονή της στο Λονδίνο σπούδασε Φωτογραφία, Ιστορία της Τέχνης και Εσωτερική Διακόσμηση(αποφοίτησε το 1989).

Στη συνέχεια εργάστηκε αρκετά χρόνια ως διακοσμήτρια.

Η Διονυσία Αλεξιάδη με “όπλο” τη φωτογραφική μηχανή της, έχοντας ως μοναδικό στόχο της τη φωτογραφία, έχει ταξιδέψει σε αναρίθμητες πόλεις και τόπους… από την Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Ιαπωνία μέχρι την Καλιφόρνια, από την Ινδία μέχρι την Μογγολία, από την Παταγονία μέχρι την Αλάσκα, από την Νότια Αφρική μέχρι τα Νορβηγικά φιόρδ και από την Αργεντινή μέχρι το Περού. Έχει διασχίσει την Ασία με τον Υπερσιβηρικό και τη Σαχάρα με καραβάνια, απαθανατίζοντας παντού τοπία και μνημεία.

Συγκέντρωσε έτσι ένα πλούσιο φωτογραφικό αρχείο, μέρος του οποίου παρουσιάζει στο βιβλίο «Ταξιδεύοντας… Ανατολικά» (2010) με φωτογραφίες από ταξίδια στη Νοτιανατολική Ασία.

Προηγούμενα έργα της είναι:

«Ταξιδεύοντας… ματιές στον κόσμο» (2005), το οποίο συνιστά και την πρώτη της εκδοτική δουλειά.

Άλλα χόμπι της Διονυσίας είναι η Ζωγραφική(πρώτη έκθεση έργων της το1980) και η ιστιοπλοϊα με αρκετές διακρίσεις.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Είναι παντρεμένη με τον Αλέξη Αλεξιάδη και έχει δύο γιούς, τον Νικήτα και τον Νικόλα.

Η Διονυσία Αλεξιάδη πραγματοποίησε τις εξής ατομικές εκθέσεις:

2005 Οκτώβριος, θέμα «Ταξιδεύοντας», γκαλερί ΜillefioriArt Space, Κολωνάκι, Αθήνα

2005 Δεκέμβριος, έκθεση και παρουσίαση του βιβλίου της «Ταξιδεύοντας, Ματιά στον κόσμο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα

2006 Ιούνιος, θέμα «Ταξιδεύοντας», ξενοδοχείο Sofitel, Ελ. Βενιζέλος, Αθήνα

2006 Αύγουστος, θέμα «Ταξιδεύοντας», Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ζακυνθίων, Ζάκυνθος

2007 Μάιος, θέμα «Ματιές στα χρώματα του κόσμου», Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη

2008 Μάιος, θέμα «Φωτογραφίες του κόσμου», Σισμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη