“Αγνή: Η κόρη των Αθηνών” της Αννα Δενδρινού

Ψάχνετε μια μυθοπλασία εποχής που να διαδραματίζεται στην Αθήνα; Αναζητήστε οπωσδήποτε την Αγνή της Άννας Δενδρινού, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη.

Πρόκειται για την ιστορία μιας νεαρής στην Αθήνα του 13ου αιώνα, δηλαδή μιας Μεσαιωνικής πόλης (πρώιμος Μεσαίωνας τότε) με μυστηριακή ατμόσφαιρα και γοτθική αύρα ενώ η ίδια η ηρωίδα διαθέτει κάτι σαν ειδική ενσυναίσθηση μαζί με οραματισμό, δηλαδή κάτι σαν… μαγεία. Η Αγνή λοιπόν, που μέσα από τα όνειρά της προ-βλέπει μελλοντικά γεγονότα ή προκαλεί άλλα, αποτελεί κάτι σαν το μήλο της Έριδος για τον νέο διοικητή της πόλης, τον Όθωνα Ντε Λα Ρος, και τίθεται με βία στις υπηρεσίες του με σκοπό να μπορέσει εκείνος να πραγματοποιήσει κάθε σκοτεινό του στόχο. Ξέρει ότι αν δεν τα καταφέρει την περιμένει ο θάνατος. Εκείνη όμως έχει ως χρέος της μια άλλη αποστολή, πολύ διαφορετική από τα σχέδια του δυνάστη της: πρέπει να βρει έναν πάπυρο ακολουθώντας τα σημάδια που της άφησε ο Μητροπολίτης Μιχαήλ.

Αγνή: Η κόρη των Αθηνών, Άννα Δενδρινού

Μια ιδιαίτερη ηρωίδα σε μια ιδιαίτερη εποχή της ιστορίας και μια υπόθεση που σε προϊδεάζει για εξελίξεις. Ένα ενδιαφέρον μείγμα που γίνεται όλο και καλύτερο καθώς διαβάζεις αφού η ιστορία κυλά αβίαστα και όμορφα, γίνεται οδοιπορικό περιπέτειας, διαθέτει άκρως ενδιαφέρουσα πλοκή -σωστά δομημένη μαζί-, πολλά στοιχεία του φανταστικού (fantasy), ατμόσφαιρα και κάτι επικό χωρίς να έχει πολεμικό χαρακτήρα.

Μιλάει για εσωτερική δύναμη, για αρετές και χαρίσματα, για σοφία, για έρωτα, για αγάπη… Διαθέτει άξια και ξεκάθαρη αφήγηση, προσφέρει ταξίδεμα και εθισμό για τη συνέχεια. Προσφέρει όμορφες στιχομυθίες, δράση, και γίνεται όλο και πιο καλό όσο γυρίζεις τις σελίδες.

Η αγάπη βρίσκει πολλούς τρόπους. Ο καθένας την προσφέρει διαφορετικά. Όπως και όσο μπορεί. Όσο το αντέχει.
Κακό είναι μονάχα μια έλλειψη αρετών και χαρισμάτων…
 
…βαριά ιστορία, όση και η σοφία του κόσμου.
 
Ο έρωτας είναι που κάνει τον άνθρωπο να αποκαλύπτεται και να αποκαλύπτει τις πιο φωτεινές δυνάμεις του μετατρέποντας τις σκοτεινές σε φως.
Ο άνθρωπος μοιάζει με έναν ήρωα τραγωδίας, πρωταγωνιστής σε μια παράσταση που έχει σκηνοθετήσει κάποια δύναμη ανώτερη, ακατανόητη και σκληρή, που χαίρεται να τον ξεγελά και να τον εμπαίζει.
Πόσοι θρύλοι κρύβουν από πίσω τους εγκλήματα;
 
Αν μπεις στη μάχη με τα τέρατα, ή θα τα αφανήσεις ή θα σε αφανήσουν.
 
Στέκω αντιμέτωπη με τον εαυτό μου. Αυτή η μάχη έχει νικητή;

Διαβάζω και φαντάζομαι το βιβλίο ως ταινία της Ντίσνεϊ -για κάποιο λόγο- επενδεδυμένο με μια από εκείνες τις φοβερές μουσικές που γράφουν τα επιτελεία τους εκεί, είτε ως μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή για τις ανάγκες της οποίας θα έστηναν σκηνικά ολόκληρη την Αθήνα των αρχών του 13ου αιώνα -αν δε, το διαβάζεις στην Αθήνα έναν από τους καλοκαιρινούς μήνες ο ενθουσιασμός είναι βέβαιος.

Είναι κι εκείνες οι επιτυχημένες εναλλαγές από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο που προσφέρουν έξτρα οικειότητα με τους ήρωες και λογοτεχνική ποικιλία, είναι και καλογραμμένο, είναι και ο ανθρωποκεντρικός του χαρακτήρας που συμβαδίζει με τη θεία διάσταση… οι ιντριγκαδόρικες εξελίξεις και όλες εκείνες οι μικρές τζούρες σοφίας που αποκομίζεις… ένα συνονθύλευμα που σε κερδίζει θεαματικά.

Η οργή του ανθρώπου που έχεις αφήσει να ελπίζει, είναι πάντα μεγαλύτερη από την οργή εκείνου που απορρίπτει κανείς εξαρχής, χωρίς να του επιτρέψει να κάνει μάταια όνειρα.
Η Θεία Πρόνοια μάς δίνει μηνύματα της αλήθειας με τρόπο που να μπορούμε να τα αντέξουμε. Χωρίς να τυφλωθούμε από το ξαφνικό φως.
 
Υπάρχει μια αμέτρητη ποικιλία των εαυτών μας, ένας χάος μέσα στο οποίο μπορεί κανείς είτε να καταβαραθρωθεί είτε να βασιλέψει.

Βλέπετε πόσα αποσπάσματα έχω σημειώσει! Ήταν πολύ περισσότερα αρχικά· διέγραψα πολλά ώστε να μην υπερβάλλω. Ανάμεσά τους όμως, υπάρχει κι αξίζει να γίνει μια αναφορά για τη Λυκόσουρα, που δεν απαντάται συχνά στις μυθογραφίες, την παλαιότερη πόλη του κόσμου.

Τελικά, το μυθιστόρημα της κυρίας Δενδρινού (θα θυμάμαι αυτό το όνομα και θα ξαναναζητήσω δικό της πεζογράφημα) αφορά μια περιπέτεια φαντασίας εποχής, που ξεκινά από τη μεσαιωνική Αθήνα για να φτάσει ως τις μέρες μας και πέρα από αυτές, στο άπειρο του χρόνου, μια ιστορία διαχρονικών ζητημάτων του ανθρώπου που θα απολαύσουν όλοι οι φιλαναγνώστες ενώ η ταύτιση είναι βέβαιη.

Το θείο είναι αυτό το Ένα που κατοικεί αιώνες τώρα στον Παρθενώνα, στη Λυκόσουρα και σε όλους τους ιερούς τόπους, τους γεμάτους θεία πνοή.

Βάλτε το στη λίστα! Ανακαλύψτε το!

Τζένη Κουκίδου

Πηγή:koukidaki.gr

About Post Author

+ There are no comments

Add yours