του Krikor Tsakitzian
Μονίμως προβληματική είναι η εικόνα για τον τουρισμό που παρουσιάζει η χώρα μας το τελευταίο διάστημα.
Στη Μύκονο και στη Σαντορίνη, οι τουρίστες από το εξωτερικό καταγγέλλουν ότι τους κλέβουν.
Στο Λαγανά στη Ζάκυνθο, ότι τους ποτίζουν μπόμπες και πεθαίνουν.
Στη Ρόδο κινδυνεύει η ζωή τους από τις πυρκαγιές που καταστρέφουν το νησί.
Χιλιάδες τουριστών που έχουν πληρώσει χρυσάφι τις διακοπές τους στο νησί, έζησαν το απόλυτο χάος και την ανοργανωσιά. Μια πολιτεία χωρίς σχέδιο έκτακτης ανάγκης για φυσικές καταστροφές, τις οποίες περιμένει κάθε χρόνο, εδώ και δεκαετίες. Να πεις πως δεν τις περίμενε, να τους ρίξεις λίγο δίκιο, αλλά είναι κάτι που περιμένεις και γι’ αυτό πρέπει να έχει υπάρξει πρόληψη και να έχεις πάρει μέτρα γι’ αυτό που τελικά συνέβη.
Αλλά η λέξη πρόληψη, φαίνεται πως είναι άγνωστη έννοια για την κεντρική εξουσία και την τοπική αυτοδιοίκηση, πρώτου και δεύτερου βαθμού. Βλέπετε κοστίζει η πρόληψη και ποιός να πετάει λεφτά για κάτι που μπορεί να συμβεί, μπορεί και να μη συμβεί.
Αν συμβεί, “έχει ο Θεός”.
“Πάμε κι όπου μας βγάλει”.
Αυτό είναι το σύνθημα που επικρατεί απ΄άκρη σ’ άκρη σ’ ολόκληρη τη χώρα.
Ο διασυρμός για την ανικανότητα της χώρας μας, να αντιμετωπίσει φυσικές καταστροφές είναι ανεπανάληπτος, με άμεσο αντίκτυπο στον τουρισμό, αφού κινδύνεψαν χιλιάδες τουρίστες από ξένες χώρες, που έχουν πληρώσει πανάκριβα τις διακοπές τους στη Ρόδο, για να περάσουν με ασφάλεια μαζί με τις οικογένειές τους ανέμελα το καλοκαίρι τους. Αντ’ αυτού κλήθηκαν να πρωταγωνιστήσουν σε ένα πραγματικό survivor που έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα γράμματα, με το επίσημο ελληνικό κράτος να είναι απών. Να μεταφέρονται από τα φλεγόμενα πεντάστερα ξενοδοχεία τους, άλλοι σε καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων φιλότημων ντόπιων πολιτών, άλλοι σε καρότσες φορτηγών κι άλλοι σαν τα καραβάνια των προσφύγων, με τις βαλίτσες στο ένα χέρι και τα μωρά παιδιά στο άλλο, να περπατούν ατελείωτες ώρες μέσα στη λάβα και την κάπνα, για να σωθούν από την πύρινη λαίλαπα.
Το γύρο του κόσμου κάνουν οι εικόνες ντροπής και καταστροφής της χώρας και του εθνικού μας προϊόντος, του τουρισμού, που δεν μπορέσαμε σε καμία περίπτωση να διαφυλάξουμε, γιατί όλα σ’ αυτή τη χώρα κινούνται στον αυτόματο πιλότο και από από κεκτημένη ταχύτητα. Γιατί από σχεδιασμό παίρνουμε ένα τεράστιο μηδέν.
Χθες η Εύβοια, σήμερα η Ρόδος, αύριο ποιός ξέρει;
Απ΄όλη αυτή την καταστροφή δεν μάθαμε τίποτα. Οι καταγγελίες βροχή στη Ρόδο. Τις πρώτες μέρες της πυρκαγιάς, δεν πέταγε ούτε ένα εναέριο μέσο για να κρατήσει τη φωτιά και να μην φτάσουμε στην πέμπτη και έκτη μέρα να καίγεται όλο το νησί και να ζούμε κυριολεκτικά την κόλαση του Δάντη στη Ρόδο.
Ποιός είναι ο ιθύνων νους που αποφάσισε να μη στείλει πτητικά πυροσβεστικά μέσα στη Ρόδο από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πυρκαγιά; Αυτός ο ανίκανος και συνάμα επικίνδυνος υπηρεσιακός παράγοντας, έχει ονοματεπώνυμο. Είναι ο ίδιος που στη βάρδιά του καταστράφηκε η Εύβοια. Σήμερα, καταστράφηκε η Ρόδος. Η δικαιολογία, ευτυχώς δεν χάσαμε ζωές, είναι αθλιότητα, πάψτε να την επικαλείστε επιτέλους. Ξηλώστε σήμερα κι όλας αυτό τον επικίνδυνο άνθρωπο από το τη θέση του. Καταστρέφει τον τόπο. Βρείτε ένα σοβαρό άνθρωπο, που να έχει τις γνώσεις και να μπορεί να σχεδιάσει και να αποφασίζει με γνώμονα το γενικό καλό του πληθυσμού και του τόπου. Υπάρχουν τέτοιοι, αν βγάλετε τις κομματικές παρωπίδες και αναζητήσετε πραγματικά ικανούς να διαχειριστούν καταστάσεις κρίσεων.
Αφού λύσετε αυτά τα πολύ σοβαρά ζητήματα, δείτε και ποιοί είναι αυτοί που βάζουν τις φωτιές. Φυσικά αν υπήρχε πρόληψη, που σημαίνει και φύλαξη των δασών μεταξύ άλλων, δεν θα μπορούσαν να δράσουν αυτοί που επιχειρούν με την πρώτη ευκαιρία, υβριδικό πόλεμο στην πατρίδα μας.
About Post Author
