Η ζωγραφική της Άννας Μιχαηλίδου λέει ότι “κάθε νέα ιδέα, κάθε νέο έργο είναι μια καινούργια πρόκληση, μια νέα ευτυχία στην δημιουργία και το μεγάλωμά του”

Η Άννα Μιχαηλίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975.
Το 1997 σπούδαζει σχέδιο – γελοιογραφία – comics στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών. Κατά την περίοδο 2001 – 2006 σπούδασε στην Ανωτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα απο την οποία και αποφοίτησε με άριστα.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, επίσης, ασχολείται εκτός από τη ζωγραφική, με τη χαρακτική και την τυπογραφία. Επίσης, πήρε μια υποτροφία και ένα βραβείο από το Ίδρυμα Υποτροφιών του Ελληνικού Δημόσιογια τα έτη 2001, 2002 και 2003. Έχει επιλεγεί ανάμεσα σε 600 καλλιτέχνες από διάφορες χώρες για την έκθεση που διοργανώθηκε από το Μουσείο της Νέας Τέχνης (MOYA) της Βιέννης το 2010, και το ίδιο έτος, έλαβε μέρος στην ομαδική έκθεση που πραγματοποιήθηκε από την UNESCO με τίτλο «Παγκόσμια φτώχεια και Ανθρώπινα Δικαιώματα ».
Το 2011 έργα της παρουσιάστηκαν στη Διεθνή Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, ART – ATHINA.
Το 2012 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση στην Artzone42, στην Αθήνα. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της και έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Η Α. Μιχαηλίδου ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

του Στάθη Παπούλια

• Όταν ήσουν νεαρή, γυμνάσια ακόμα, έβλεπες ότι είχες τάση προς τη ζωγραφική ή κάτι άλλο;

Ως παιδί ουδεμία σχέση με την ζωγραφική, δεν ζωγράφιζα ποτέ. Στο γυμνάσιο όλη είχαν άριστα στα καλλιτεχνικά, εγώ με το ζόρι έπιανα την βάση αφού δεν εμφάνιζα ούτε μπλοκ στον καθηγητή. Βαριόμουν αφόρητα. Έκανα σχεδιάκια με το στυλό μόνο στα βιβλία όλων των υπόλοιπων μαθημάτων! Όταν αποφάσισα, ότι ήθελα ένα χόμπι, πήγα σε πολιτιστικό κέντρο για να κάνω μαθήματα πιάνου, κάτι με έτρωγε όμως μέσα μου. Μια μέρα, καθώς έφευγα πήρε το μάτι μου μια άλλη αίθουσα [Ζωγραφικής] που σχεδίαζαν αντικείμενα εκ του φυσικού. Αυτό μου άρεσε και γράφτηκα. Μετά όλα άλλαξαν, άρχισα να βλέπω διαφορετικά, στα αλήθεια, έμπαινα σε τρόλεϊ και δεν έβλεπα το μανίκι μιας μπλούζας ή μια μύτη σε ένα πρόσωπο, σχήματα έβλεπα μόνο παντού! Αυτό ήταν, το μικρόβιο μπήκε!

•  Η πρώτη επαφή με τη ζωγραφική. Πως σου φάνηκε;

Ένιωσα μαγεία, δέος και φόβο ταυτόχρονα. Από την μία ένιωθα υπέροχα, σαν να πήγαινα σε άλλη διάσταση, λες και σταμάταγε ο χρόνος την στιγμή εκείνη και όταν τελείωνα, επανερχόμουν σε μια πραγματικότητα. Ακριβώς το δέος που μου προκάλεσε με φόβισε πολύ ως προς την δυσκολία της. Δεν σου χαρίζεται με τίποτα η ζωγραφική. 

Untitled (oil on canvas) 107x147cm.

• Στην πορεία αυτής έδωσες μια καινούργια άποψη για τα όσα συμβαίνουν;

Δεν επιδίωξα, ούτε καν προσπάθησα μέσα από την ζωγραφική μου να δώσω μια καινούργια άποψη για τα δρώμενα. 

Πριν ακόμα μπω στην ΑΣΚΤ, σε ότι κι αν ζωγράφιζα από νεαρή ηλικία, πάντα έβγαινε κάποιο κοινωνικό σχόλιο, ίσως πιο δειλά και συναισθηματικά. Λειτουργούσα με βάση την εσωτερική μου αναγκαιότητα και έκανα αυτό που ήμουν έτσι κι αλλιώς, έχοντας πάντα μια κριτική ματιά. Εν ολίγοις, δεν είχα ποτέ μου την ανάγκη να ζωγραφίσω ένα τοπίο, ή ένα καλάθι με φρούτα, που μια χαρά είναι κι αυτά, απλώς εμένα δεν μου έβγαινε. 

• Κοιτάζοντας τους ανθρώπους παίρνεις ιδέες για να το βρεις; 

Το μυαλό μου, οι σκέψεις μου δεν σταματάνε ακόμα και όταν πέφτω να κοιμηθώ και αυτό είναι απίστευτα κουραστικό, κάποιες φορές βασανιστικό. Όμως έτσι λειτουργεί το σύστημά μου. Οι ιδέες έρχονται από παντού! Από τους ανθρώπους, από την τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, φράσεις, μουσική, βιβλία, περιστατικά του δρόμου, συναισθήματα, επαφές, ταινίες, λέξεις, παρελθόν, παρόν και μέλλον. 

«CETERIS PARIBUS»

• Λάδι σε καμβά είναι το βασικό σε σένα. Ψάχνεις κι άλλες ιδέες;

Εκτός από το σχέδιο με μολύβι και το μελάνι που αγαπώ, το λάδι το λατρεύω και νομίζω πως θα αποτελεί πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ζωγραφική μου ζωή. Όμως είμαι σε μια συνεχή αναζήτηση και μελέτη ως προς το υλικό μου και τις ποιότητες που θέλω.

”Politike” (oil on canvas) 100x120cm.

• Όπως λες “Το έργο ενός καλλιτέχνη είναι εξαιρετικά μοναχικό, έτσι κι αλλιώς. Φυσικά ο χρόνος για προσωπική ζωή είναι ανύπαρκτος, για να μην πω δημόσιες σχέσεις…Χρειάζεστε στρατιωτική πειθαρχία στη δημιουργία σας σε καθημερινή βάση. Πολλή δουλειά για ποιότητα, όχι ποσότητα, και αυτό είναι το θέμα.”. Τι ακριβώς σημαίνει για σένα η ζωγραφική; και τον απλό άνθρωπο;

Ένας απλός άνθρωπος είμαι κι εγώ, μου αρέσουν τα απλά όχι όμως τα “απλοϊκά”. Επειδή είμαι ανικανοποίητη και τελειομανής γενικά, η ζωγραφική με προκαλεί, με γεμίζει, με ιντριγκάρει και με μαθαίνει συνέχεια πράγματα. Με μαθαίνει να “βλέπω” πραγματικά, να έχω υπομονή, να αφουγκράζομαι, να σκέφτομαι και να κατανοώ καλύτερα τα πράγματα γύρω μου. 

• Τα πρόσωπα μας θυμίζουν Αγγλική νοοτροπία. Έχετε επιρροή σε αυτό ή όχι;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, πιθανόν. Ίσως ως προς το αγγλικό φλεγματικό χιούμορ που αγαπώ ιδιαίτερα. Ωστόσο οι επιρροές μου είναι μάλλον περισσότερες, αφού μου αρέσει να φλερτάρω τόσο με την Αγγλική όσο και την Αμερικάνική κουλτούρα του 50’ – 70’ – 80’ και τις αντιθέσεις τους. 

“Who put the fat in the fire???”  (oil on canvas) 130x110cm.

• Οι πρώτες λεπτομέρειες από τον πρώτο πίνακα. Λάδι σε καμβά. Τι έκανες τότε και πόσο έχει αλλάξει;

Είναι σημαντικό να εξελίσσεται η δουλειά και κατά συνέπεια να επέρχονται και κάποιες αλλαγές στην τεχνική, στο ύφος ή το στυλ ενός καλλιτέχνη. Ευτυχώς αυτή την εξέλιξη την διαπίστωσα και εγώ στην δουλειά μου όχι τόσο στο “ύφος” όσο τεχνικά. Σε σχέση με τα πρώτα έργα, έχουν μεγαλώσει οι τεχνικές απαιτήσεις μου, ως προς την πινελιά μου, την ποιότητα της χρωματικής μου χροιάς, το συνθετικό περιβάλλον και όλα μέσα στα πλαίσια της δικής μου ανάγκης που θα μου δώσει την ενέργεια και τον παλμό του ρεαλισμού που θέλω. Πάντα όμως ήμουν επικεντρωμένη όχι στο “Τι” αλλά στο “Πως”.

• Το έργο ενός καλλιτέχνη είναι εξαιρετικά μοναχικό, έτσι κι αλλιώς. Γιατί νιώθεις σαν μοναχική καλλιτέχνη; 

Αναφέρομαι στην φύση της δουλειάς ενός ζωγράφου που είναι τέτοια, μοναχική. Δεν γίνεται αλλιώς αφού περνάς άπειρες ώρες μόνος εσύ με το καμβά σου. Αυτό δεν σημαίνει όμως μοναξιά, σε καμία περίπτωση. Το έργο ενός καλλιτέχνη απαιτεί την μοναχικότητα, τον χρόνο και την εξ ολοκλήρου ενέργειά του προς χάριν της ουσιαστικής του δημιουργίας. Εννοείτε πως τούτη η αφοσίωση έχει και τις ανάλογες θυσίες που αφορούν τις λιγότερες κοινωνικές συναναστροφές. 

“Make cookies… Not war!!!” (oil on canvas)  107x147cm.

• Τα νέα έργα δημιουργούν νέα ευτυχία για σένα;

Κάθε νέο έργο είναι μία καινούργια γέννα, χωρίς να σημαίνει ότι παύει η αγάπη σου για τις προηγούμενες. Όμως κάθε νέα ιδέα, κάθε νέο έργο είναι μια καινούργια πρόκληση, μια νέα ευτυχία στην δημιουργία και το μεγάλωμά του.

• Το 2010 επιλέχτηκε και διακρίθηκε ανάμεσα σε 600 καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες για έκθεση που διοργανώνει το Μουσείο M.O.Y.A. της Βιέννης (Μuseum of Young Art) Από το 2010 μέχρι σήμερα τι έχεις παρουσιάσει;

Λίγα και καλά πράγματα. Αμέσως μετά συμμετείχα στην ART ATHINA, με την γκαλερί Art Zone 42. Τότε γνώρισε την δουλειά μου αρκετός κόσμος στην Ελλάδα και το 2011 έκανα την πρώτη μου ατομική έκθεση με την στήριξη και την απόλυτη πίστη στην δουλειά μου της γκαλερίστας μου Έλενας Ρουσούδη.

Ύστερα άνοιξε ο δρόμος προς το εξωτερικό (Νέα Υόρκη, Μαϊάμι Κωνσταντινούπολη, Φιλανδία).

”Oh my dear would you smile for me?” (oil on canvas) 80x90cm.

• Η pop art είναι σημαντική για εμάς. Το πιστεύεις αυτό;

Με την έννοια της καταναλωτικής κοινωνίας και της λαϊκής κουλτούρας ως δύο βασικά στοιχεία του κινήματος που απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό, ναι ως προς την εμπορική και αισθητική κατανόησή του. 

Θεωρώ όμως ότι είναι τόσο σημαντική όσο εξίσου οποιοδήποτε άλλο κίνημα και κάθε μορφή τέχνης για την καλλιέργεια του ανθρώπου.

• “Χρειάζεστε στρατιωτική πειθαρχία στη δημιουργία σας σε καθημερινή βάση.

Πολλή δουλειά για ποιότητα, όχι ποσότητα, και αυτό είναι το θέμα.” Πως τα καταφέρνεις όλα αυτά; 

Με συνέπεια. Η τέχνη θέλει πολύ δουλειά και απόλυτη αφοσίωση. Θέλει συνεχή προσπάθεια στους χρόνους και αφοσίωση στις ιδέες και την αλήθεια σου. Τότε και μόνο τότε μπορεί να έχεις ποιότητα.

• Τι ετοιμάζεις από εδώ και πέρα;

Προς το παρόν είμαι επικεντρωμένη στο εξωτερικό. Ετοιμάζω κάποια project που αφορούν κάποιες συγκεκριμένες συμμετοχές και συνεργασίες,  σε Ισπανία και Αγγλία. Εννοείτε πως πάντα έχω στο μυαλό μου να παρουσιάσω κάποια καινούργια έργα μου στην Ελλάδα. 

Για πληροφορίες: instagram: @annamihailidou

About Post Author

Στάθης Παπούλιας

Δημοσιογράφος

See author's posts