Η έκθεση ”ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ» της Κατερίνας Σταθάτου στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών

του Λεόντιου Πετμεζά

Από τις 26 Ιουνίου εως τις 15 Σεπτεμβρίου 2024 διαρκεί η νέα έκθεση της Κατερίνας Σταθάτου στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Ιωάννου Παπαρρηγοπούλου 5-7 στην Αθήνα .                                                                     

Στην εικαστική αδεία της δημιουργού παρακολουθούμε να ιχνηλατούνται πρωτότυπες πορείες απεικόνισης και πρότυπα απόδοσης από αφετηρίες και συγχορδίες της φωβιστικής απόκλισης . Τα έργα ενδυναμώνονται από μορφικά σύμβολα της φύσης,της απεραντοσύνης του ορίζοντα  και της παρέμβασης με ανεξίτηλο το αποτύπωμα της μνήμης και του υποσυνείδητου. Οι αρχετυπικές οντότητες τους με φαντασία σηματοδοτούν περιπέτειες από τον χώρο των χρωμάτων και της σχεδίασης. Προβάλλουν την μετάβαση στην ταυτότητα της συνεχούς ωριμότητας μέσα από την φυσιοκρατική αντίληψη. Η θεματολογία των πινάκων εκθέτει αναφορές διείσδυσης με αινιγματική και επιβλητική διαίσθηση ,Συγκροτεί εικόνες και καταθέσεις ταλέντου λουόμενες από ένα μαγικό φως που ενεργοποιεί τους κραδασμούς και τις συνυφασμένες νύξεις με ερμηνευτική υφή. Τονίζονται αποτυπώσεις και αφηγήσεις με μια λαμπρότητα που συνδέεται στην γραφή ευπρόσδεκτα με το έντονο πάθος .Τα εκθέματα ισορροπούν με τελειότητα απέναντι στις ιδιαιτερότητες της λειτουργικότητας και της αισθητικής αντίληψης. Με παντοδυναμία προσεγγίζουν την ζωτική αισθαντικότητα που επιδεικνύεται ως μοναδική επιλογή της ζωογόνας δεινότητας. Με αίσθηση υπεροχής επικαλούνται περιστάσεις στοχαστικές που ανασκευάζουν ευχάριστα τις προσδοκίες του θεατή . Με αφορμή τους προβληματισμούς της προσέγγισης αποτελούν εναύσματα που ενδυναμώνονται από την έφεση που επιδίδεται στην εικονογράφηση. Η έμπνευση της καλλιτέχνιδας στην ιδεατή ενατένιση της και στις ακόλουθες ερμηνείες της αποτελεί μια εκλεπτυσμένη ανθρωποκεντρική θεώρηση χωρίς ωστόσο να διακρίνουμε το ανθρώπινο στοιχείο στις συγκεκριμένες συλλήψεις της . Το ύφος της στο μεγαλύτερο μέρος  του είναι υπερρεαλιστικό . Η στασιοποίηση του μέσα από την πρόθεση της προέκτασης και την επέκταση εμπεριέχει πολλαπλά νοήματα με εκβάθυνση .

Η ιστορικός τέχνης, αρχαιολόγος, ανεξάρτητη επιμελήτρια Ίρις Κριτικού που επιμελήθηκε την έκθεση επισημαίνει:

”Όλα ανθίζουν αδιάκοπα. Εάν αντί για χρώματα είχαν φωνές, ένα αδιανόητο ουρλιαχτό θα έσκιζε την καρδιά της νύχτας.

Rainer Maria Rilke

Και τότε, μέσα στα σύννεφα που παράδερναν στον αέρα, αντίκρισε μια λωρίδα αχνών ιριδισμών να χρωματίζει με αμυδρά χρώματα ένα τμήμα του λόφου. Και ξαφνιασμένη, αναζήτησε το αιωρούμενο χρώμα και είδε ένα ουράνιο τόξο να σχηματίζεται. Ένα μέρος του έλαμπε ήδη θριαμβικά και η καρδιά της, ανταριασμένη με ελπίδα, αναζήτησε τη σκιά της ίριδας στο σημείο του τόξου…

…Στην κοίτη του ουράνιου τόξου, αντίκρισε τη νέα αρχιτεκτονική της γης, τη γνώριμη, καταρρέουσα ευθραυστότητα των σπιτιών και των εργοστασίων να παρασύρεται, τον κόσμο χτισμένο επάνω σε έναν ζωντανό ιστό Αλήθειας, ταιριαστό με τον υπέρτατο ετούτο κύρτωμα του ουρανού.

D.H. Lawrence, The Rainbow (απόσπασμα)

Στη νέα ενότητα έργων της, η Κατερίνα Σταθάτου επινοεί και χαράσσει ένα μαγικό δάσος καταμεσής της Αθήνας. Τα δέντρα της που ονειρεύονται άλλα δέντρα, κυριευμένα από τα χρώματα και τα αισθήματα που σταδιακά αποκτούν, γίνονται αυθύπαρκτα σώματα, φωτοβόλα πυροτεχνήματα, ιερός χορός. Αναζητώντας το υπερβατικό ουράνιο τόξο της καρδιάς και του νου, οι νέες ετούτες συμβολικές σημάνσεις εξερευνούν τη μαγεία του φυσικού κόσμου, το κόχλασμα της άγριας και ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς και τη συμβολική ερμηνευτική της που ελλοχεύει.

Με τη βιωμένη μνήμη του γενεθλίου τόπου της -ένα δασωμένο νεραϊδοχώρι της ορεινής Πίνδου-, με τη σπάνια δυνατότητα να ζωγραφίζει τις παρελθούσες αυτές μνήμες και τις παρούσες επιθυμίες της σε έναν μυστικό κήπο στα βορεινά της Αθήνας, η Κατερίνα Σταθάτου σχεδιάζει και χρωματίζει φαντασμαγορικά δάση, κήπους, παρτέρια, πουλιά, μαγικά αντικείμενα, ρέουσες αφαιρετικές μορφές, φροντίζοντάς ως επίμονος κηπουρός -τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά- το αυθύπαρκτο σύμπαν τους.

Απολαμβάνοντας ένα ελεύθερο δυναμικό σχέδιο και μια ορμητική εκφραστική δυνατότητα που ενισχύεται από τις επάλληλες ενθέσεις του χρώματος και τη θαρραλέα χρήση της τεχνικής dripping, τα ενσώματα δέντρα, τα δάση και οι μαγικοί κήποι της ζωγράφου, τέρπουν το βλέμμα αλλά, κυρίως, εγκαλούν την ψυχή και τον νου σε μια μυστική διάσταση ενσυναισθητικής όρασης.

Αποτυπώνοντας με χρώματα ανεξίτηλα την απτή αίσθηση της έμπνευσης, την εκπυρσοκροτούσα δυναμική της ελευθερίας, προσκαλώντας τον θεατή στις αιωνόβιες πυκνώσεις και τα φωτεινά ξέφωτα του περίκλειστου κόσμου της, ελευθερώνοντας αθέατους κήπους και παραμυθένιες βουνοπλαγιές με σχέδιο και χρώμα αφοπλιστικό τόσο στη σύλληψη όσο και την εκτέλεσή τους, ενσωματώνοντας στη δομή και τη σάρκα των έργων της προφανή και κρυπτά ουράνια τόξα που συνδέονται έμμεσα με την ύστερη κλασική και τη βυζαντινή εικονογραφική αντίληψη του Παραδείσου, η Κατερίνα Σταθάτου πέραν του ευφραντικού ταλέντου της, προτείνει εντέλει τολμηρά μεταφυσικά σήματα που υπαινίσσονται μια μετάβαση. Μια συμφιλίωση του θνητού εαυτού με την υπερβατική και αιώνια συνθήκη της φύσης, από όπου όλα ξεκινούν και όπου όλα απολήγουν.”                                                                                                 

Βιογραφικό:

H Kατερίνα Σταθάτου από το 2008 έως το 2016 σπούδασε ζωγραφική με Δάσκαλο τον εικαστικό Δημήτρη Μανίνη παρακολουθώντας το μάθημα του «Εικαστικά Παίγνια». Τα έργα της την φέρνουν σε έντονο διάλογο, με την Φύση, το Σύμπαν, την μαγική και μεγάλη περιπέτεια του Φωτός και των Χρωμάτων θέλοντας, να εκφράσει, την φωτεινή πλευρά της ζωής, το όνειρο, μέσα από το βλέμμα του θεατή.

Έχει λάβει μέρος σε, πάνω από πενήντα ομαδικές εκθέσεις σε Πινακοθήκη, Μουσεία, Πολιτιστικά Κέντρα, Εικαστικά Ιδρύματα, Γκαλερί, Χώρους Πολιτισμού, Εκθεσιακά Κέντρα κ.ά.

Το 2018 έκανε με μεγάλη επιτυχία την πρώτη ατομική της έκθεση “Travel to the Universe”. Ακολουθεί τον Ιούνιο του 2024 η δεύτερη ατομική της έκθεση «Το δέντρο που ήθελε να γίνει ουράνιο τόξο», στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.

Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.

Ομαδικές εκθέσεις:

2008 Χώρος Τέχνης Περίακτοι, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Αθήνα

2009 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Παλλήνης

2010 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Παλλήνης, Μουσείο Βορρέ

2011 Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Κηφισιάς, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Ίδρυμα Τζιχριτζή, Πανεπιστήμιο Αθηνών

2012 Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Αθηνών, Πινακοθήκη Παροικιάς, Πάρος

2013 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Παλαιού Φαλήρου, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Κηφισιάς, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος

2014 Ολυμπιακή Πινακοθήκη “Σπύρος Λούης”, Μαρούσι, Ίδρυμα Τζιχριτζή

2015 Chilli Art Gallery, Αθήνα, Hotel Hilton (Money Show), Ίδρυμα Τζιχριτζή

2016 Chilli Art Gallery, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Ζάππειο Μέγαρο, Ίδρυμα Τζιχριτζή, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Κηφισιάς, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Νέας Ερυθραίας

2017 Chilli Art Gallery, Μουσείο Βορρέ, Gallery Poseidon Resort of Paros, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος

2018 Ατομική έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Μίκης Θεοδωράκης του Δήμου Βριλησσίων Bienalle Bari, Ιταλία

2019 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, The European Centre Athens, Πλάκα, Επίδαυρο

2020 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Ίδρυμα Τζιχριτζή

2021 Διεθνής Ομαδική Έκθεση Βουδαπέστης, Titok Museum ,Ουγγαρία, υπό την Αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, Ολυμπιακοί αγώνες Τόκιο

2022 Ίδρυμα Τζιχριτζή, Gallery Poseidon Resort, Paros

2023 Gallery ArteVisione, Αθήνα, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος

2024 Gallery ArtShot, Ακρόπολη

Ατομική, 2024 Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών

Πληροφορίες

Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών

Τηλ: 2103231397

http://www.athenscitymuseum.gr

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 9.00-16.00, Σάββατο & Κυριακή: 9.00-15.00, Τρίτη κλειστά

About Post Author