Πέθανε ο σπουδαίος σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης

«Έφυγε ακόμα ένας αγαπημένος μου. Βαριά θλίψη και οδύνη. Ο σπουδαίος μας σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης με τις τόσες επιτυχίες και το μεγάλο έργο έφυγε από κοντά μας. Η τελευταία του παράσταση ήταν μαζί μας πέρυσι το θρυλικό “Αλλοίμονο στους Νέους” στο θέατρο Κορονέτ που το σταμάτησε ο κορονοϊός. Λατρεμένε μου Βασίλη, σ’ ευχαριστούμε για όσα μας προσέφερες, ήθος και γνώση», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Ο Βασίλης Νικολαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεατρολογία στο Παρίσι, με ειδικό θέμα τη σκηνοθεσία όπερας. Το 1982 δημοσιεύτηκε το βιβλίο του Μαρία Κάλλας, οι μεταμορφώσεις μιας Τέχνης, το οποίο επανεκδόθηκε το 1995. Το 1985 αρχίζει να σκηνοθετεί, κυρίως μουσικά έργα.   Από το 1991, συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή, από το 1992, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, και από το 2000, με το Εθνικό Θέατρο.

Ενδεικτικά μεταξύ των κυριότερων έργων που σκηνοθέτησε ήταν τα: Ερωτόκριτος, όπερα του Νίκου Μαμαγκάκη (Κρήτη, Αθήνα, 1985, α’ παρουσίαση), Δύσκολοι Έρωτας, καφέ-θέατρο με την Αλίκη Καγιαλόγλου (Αθήνα, 1990), Γυρισμός, όπερα του Αργύρη Κουνάδη (Ε.Λ.Σ., 1991, 1998, α’ παρουσίαση), Η τύχη της Μαρούλας και ο Μπαρμπαλινάρδος των Κορομηλά-Κόκκου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, 1998 – Βραβείο Ένωσης Κριτικών), Τα παραμύθια του Χόφμαν, όπερα του Όφενμπαχ (Ε.Λ.Σ., 1998), Θείος Βάνιας του Τσέχωφ (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων, 1999), Το χειμωνιάτικο παραμύθι του Σαίξπηρ (Θεσσαλικό Θέατρο, 1999), Αντιγόνη, όπερα του Μίκη Θεοδωράκη (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 1999, α’ παρουσίαση), Φλαντρώ του Παντελή Χορν (Θέατρο Αθηνών, 2003), Η Αγνή του Θεού του Πιλμέιερ (Θέατρο Τέχνης, 2006), «Ουκ επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου», από τις Δέκα Εντολές (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου, 2006), Σελεστίνα του Ντε Ρόχας (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2007) κ.λπ

Από τον Οκτώβριο του 2007 έως τον Σεπτέμβριο του 2014 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου.

Ως διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. σκηνοθέτησε τα έργα:

Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν (2008), Λοκαντιέρα του Γκολντόνι (2008), Από της ζωής τα μέρη χάθηκαν οι ποιητές, αφιέρωμα στον Κάρολο Κουν με την Κάτια Γέρου (συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης, 2008), Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα του Γ. Ράσελ (2009), Ευριπίδου σπαράγματα (αποσπάσματα από τις χαμένες τραγωδίες του Ευριπίδη, παγκόσμια πρώτη, συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών, Μικρή Επίδαυρος, 2009), Ιππής του Αριστοφάνη (συμπαραγωγή με τη «Θεατρική Διαδρομή», Φεστιβάλ Αθηνών, Επίδαυρος, 2010), Σίρλεϊ Βαλεντάιν του Γ. Ράσελ (2011), Λα Πουπέ του Β. Χατζηγιαννίδη (2012), Αλίμονο στους νέους (2012) και Ένας ήρως με παντούφλες (2013) των Αλ. Σακελλάριου, Χρ. Γιαννακόπουλου, Ελένη του Ευριπίδη (2013. Συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας. Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών).

Τα τελευταία χρόνια έχει σκηνοθετήσει τα έργα: Λεωφορείον ο Πόθος του Τ. Ουίλιαμς (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, 2010) , Ναμπούκο, όπερα του Βέρντι (Ε.Λ.Σ., Ηρώδειο, 2011), Ελάτε σ’ εμάς για έναν καφέ του Π. Κιάρα (θέατρο «Θεμέλιο» και θέατρο «Φούρνος», 2013-2015), Μια ξεχωριστή μέρα του Ετ. Σκόλα (θέατρο«Skrow»,2013), Γλυκό πουλί της νιότης του Τ.Ουίλλιαμς (Κ.Θ.Β.Ε., 2014), La strada (θέατρο «Victoria»,2014), Εταιρικοί Διάλογοι του Λουκιανού ( θέατρο «Έναστρον», 2015), Μια υπέροχη Κυριακή για εκδρομή του Τ.Ουίλλιαμς (θέατρο «Φούρνος», 2015), Η εύθυμη Χήρα, οπερέτα του Φ. Λέχαρ (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2015), Ισμήνη του Γ. Ρίτσου (θέατρο «Φούρνος», 2016),

Από το 1984 ως το 2006 εργάστηκε ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ με κύριες εκπομπές του τις:

«Μουσικές εξαίσιες ενός αόρατου θιάσου» (Το θέαμα και η μουσική του), «Βραδιά Όπερας». Εργάστηκε επίσης ως μουσικός παραγωγός, στην ΕΡΤ2 και στον «9,84». Από το 1988 άρχισε να σκηνοθετεί στο ραδιόφωνο. Συνεργάστηκε με μεγάλους ηθοποιούς της πιο παλιάς γενιάς, όπως η Μαίρη Αρώνη, ο Νίκος Τζόγιας, η Μαρία Αλκαίου κ.α., αλλά και με νεότερους, όπως η Ρένη Πιττακή, η Λυδία Κονιόρδου, η Λυδία Φωτοπούλου, ο Γιάννης Μπέζος, ο Γιωργος Παρτσαλάκης, ο Δημήτρης Καταλειφός κ.α.

Για το ραδιόφωνο σκηνοθέτησε τα έργα:

Ο βασιλιάς Γκόρντογκαν του Ρ. Ίβσικ(1988), Πρόγραμμα μονοπράκτων με γενικό τίτλο Δύσκολοι έρωτες (1989), Φιλουμένα Μαρτουράνο του Εντ. Ντε Φιλίππο(1989), Γέρμα του Φ. Γκ. Λόρκα (1989), Τριαντάφυλλο στο στήθος του Τ.Ουίλλιαμς(1990), Μαριάννα Πινέδα του Φ. Γκ. Λόρκα (1990), Βασιλιάς Υμπύ του Αλ. Ζαρύ (1991), Το ταξίδι του κυρίου Περισόν του Ευγ. Λαμπίς (1994).   Σκηνοθέτησε επίσης (1989) για την ΕΡΑ2 μια ραδιοφωνική σειρά για τη ζωή της Σάρας Μπερνάρ, βασισμένη στο βιβλίο της Φρ. Σαγκάν, Γέλιο χωρίς τελειωμό.   Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Ε.Λ.Σ. (1994), καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου Χαλανδρίου, ως υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού.

Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη του Ζιλ Ντασέν στον Γλάρο του Τσέχωφ (Εθνικό Θέατρο, 1988). Επιμελήθηκε τα προγράμματα της Ορχήστρας των Χρωμάτων του Μάνου Χατζιδάκι, όσο εκείνος την διηύθυνε.   Έγραψε δεκάδες μουσικών και θεατρικών άρθρων σε περιοδικά, όπως το «Τέταρτο»(όσον καιρό το διηύθυνε ο Μ. Χατζιδάκις), «Ήχος hi- fi, «Oπτικοακουστική», «Δίφωνο». Επιμελήθηκε πολλές εκδόσεις δίσκων με αρχειακό υλικό για τις εταιρίες «Σείριος», «Sony», «Λύρα», «Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο».

Παράλληλα είχε διδάξει υποκριτική σε νέους τραγουδιστές στα ωδεία: «Athenaeum» και «Φίλιππος Νάκας» ενώ αργότερα δίδαξε και στην δραματική σχολή «Μαίρη Τράγκα».