Έφυγε απο τη ζωή η Σωτηρία Λεονάρδου

‘Εφυγε από τη ζωή η πολυτάλαντη τραγουδίστρια, ηθοποιός, πιο γνωστή από το ρόλο της στο «Ρεμπέτικο», αλλά και από τις συνεργασίες της με τους μεγαλύτερους Ελληνες συνθέτες, σε μια μικρή, χαμηλόφωνη, αλλά σπουδαία καριέρα.

«Δεν αισθάνομαι τραγουδίστρια. Καθόλου. Εγώ ερμηνεύω τον λόγο. Είτε αυτός είναι θεατρικός είτε κινηματογραφικός είτε μέσα από το τραγούδι.»

Το ιδιαίτερο βιογραφικό της Σωτηρίας Λεονάρδου αναγράφει ότι γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε μουσική, θέατρο, χορό και πολεμικές τέχνες. Υπήρξε μαθήτρια του Γιέρζι Γκροτόφσκι στη Νότιο Ιταλία, παρακολούθησε σεμινάριο ινδικού θεάτρου Κατάκαλι στην Ινδία και «αφρικάνικη τελετουργική μαγεία στο θέατρο» στη Νότιο Αφρική όπου έζησε 4 χρόνια.

Οι περισσότεροι βέβαια τη γνωρίζουν για τη φωνή της, τη συμβολή της στη σύγχρονη ιστορία του ρεμπέτικου και φυσικά για την ερμηνεία της στο «Ρεμπέτικο» το ίδιο, που έγραψε μαζί με τον Κώστα Φέρρη που το σκηνοθέτησε και που εκτός από το Α’ Βραβείο στο τότε 24ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την έκανε γνωστή ως το πολυτάλαντο πλάσμα που ήταν.

                                                                                                                                                                            Η Σωτηρία Λεοναρδου μαζί με τον Κώστα Φέρρη και τον Σταύρο Ξαρχάκο στην πρεμιέρα του «Ρεμπέτικου» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

                                                                                                                Η Αλέκα Κατσέλη απονέμει το βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου στη Σωτηρία Λεονάρδου

Η επιτυχία του «Ρεμπέτικου» την οδήγησε και στην μικρή χαρακτηριστική της ενασχόληση με το σινεμά και το θέατρο. Επαιξε και στο «Ακροπόλ» του Παντελή Βούλγαρη όπου απέσπασε και το Κρατικό Βραβειό Β’ Γυναικείου Ρόλου, αλλά και σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, παράλληλα με τη δισκογραφική της πορεία μέσα στην πιο εκλεκτή πλευρά του ελληνικού τραγουδιού.

Η Σωτηρία Λεονάρδου έπασχε από μια σπάνια νευρολογική ασθένεια τα τελευταία χρόνια που επηρέασε και τη φωνή της. Πέθανε στις 9 Νοεμβρίου του 2019.

Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση για την απώλεια της ηθοποιού και τραγουδίστριας Σωτηρίας Λεονάρδου: ​«Η δυναμική παρουσία και ένα έντονο, μαγνητικό βλέμμα χαρακτήριζε τις ερμηνείες της Σωτηρίας Λεονάρδου στο τραγούδι, στον κινηματογράφο, στο θέατρο. Η παιδεία της ήταν ευρύτατη. Είχε επηρεαστεί από πολλές διαφορετικές κουλτούρες, είχε απορροφήσει στοιχεία από αυτές και τα είχε επεξεργαστεί στην εκφραστικότητά της. Η ερμηνεία της στο “Ρεμπέτικο” παραμένει εμβληματική για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, από εκείνες που έχουν στοιχειώσει τη μεγάλη οθόνη. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους της.»

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε μουσική, θέατρο, χορό και πολεμικές τέχνες. Υπήρξε μαθήτρια του Γιέρζυ Γκροτόφσκι στη Νότιο Ιταλία, παρακολούθησε σεμινάριο ινδικού θεάτρου Κατάκαλι στην Ινδία και «αφρικάνικη τελετουργική μαγεία στο θέατρο» στη Νότιο Αφρική όπου έζησε 4 χρόνια. Έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες με την ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης συμμετείχε στις κασέτες του Νικόλα Άσιμου (Παράνομη κασέτα Νο.000008 και Το φανάρι του Διογένη).

Η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα της υπήρξε η συμμετοχή της στην εμβληματική ταινία του Κώστα Φέερη «Ρεμπέτικο» στην οποία και ερμήνευσε συγκλονιστικά το τραγούδι σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου «Καίγομαι – Καίγομαι».  Η ταινία βασιζόταν στη ζωή της Μαρίκας Νίνου. Είχε βραβευθεί το 1984 με το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1984 για το «Ρεμπέτικο», το 1985 έλαβε το 1ο κορφιάτικο βραβείο γυναικείου ρόλου για το «Ρεμπέτικο», το 1985 το 1ο κρατικό βραβείο σεναρίου για το «Ρεμπέτικο», το 1996 το Β’ κρατικό βραβείο γυναικείου ρόλου για την ταινία «Ακροπόλ» του Παντελή Βούλγαρη, το 1986 της απονεμήθηκε τιμητική διάκριση της Ακαδημίας της Αλεξάνδρειας για το σύνολο της ταινίας «Ρεμπέτικο», το 1985 βραβείο Β΄ Γυναικείου ρόλου και επίσης ειδική μνεία Ακαδημίας Αλεξανδρείας.

Το 1995 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ «Δεν Έχω Χρόνο Μάτια Μου» με 11 τραγούδια που είχαν γράψει οι Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μάνος Ξυδούς, Φίλιππος Πλιάτσικας, Νικόλας Άσιμος, Λάκης Παπαδόπουλος, Γιάννης Ζαχαρόπουλος κ.ά. Σε 2 τραγούδια μαζί με τη Λεονάρδου τραγουδούσαν οι Μπάμπης Στόκας και Θανάσης Ζαχαρόπουλος. Παράλληλα πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, ενώ διακρίθηκε ως μία εμβληματική φυσιογνωμία στο ρεμπέτικο τραγούδι αλλά και στην υποκριτική.

Προσωπική Δισκογραφία:
1996 – Δεν έχω χρόνο μάτια μου (σε μουσική Μπάμπη Στόκα)
1999 – MIS (σε μουσική Μ. Μάτσα και στίχους Ισαάκ Σούση)
2006 – Γυναίκες (σε μουσική Μ. Νικολούδη και στίχους της Μ. Παπαδάκη)
Συμμετοχές:
1983 – Ρεμπέτικο (Το soundtrack της γνωστής βραβευμένης ταινίας του
Κώστα Φέρρη, σε μουσική Στ. Ξαρχάκου και στίχους Ν. Γκάτσου)
1987 – 60 ζόρικα λεπτά στο Φανάρι του Διογένη (Νικόλα Άσιμου)
1995 – Αμάν Αμήν (Σταύρου Ξαρχάκου – Ζωντανή ηχογράφηση)
1996 – Ακροπόλ (Soundtrack – Μουζάκη)
1997 – Για τους πρίγκηπες της Δυτικής όχθης (Πυξ Λαξ)
1997 – Ο μάγος της πόλης (Μ. Μάτσα)
1998 – Το τραίνο φτάνει τελικά στην Κατερίνη

Ταινίες:
1983 – Ρεμπέτικο (Σκηνοθεσία Κ. Φέρρης, Σενάριο: Σωτηρία Λεονάρδου)
1984 – Oh Babylon
1985 – Η Αυλή της Μορμόνας (σκην. Κώστας Μαζάκης) – μικρού μήκους
1985 – Ανταύγειες Πάθους (σκην. Σπύρος Βασιλείου)
1986 – Ντανίλο Τρέλες (σκην. Σταύρος Τορνές)
1995 – Ακροπόλ (σκην. Παντελής Βούλγαρης) – Βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
1999 – Η Κοιλιά Της μέλισσας (σκην. Βασίλης Ελευθερίου)
2000 – Ο Χάρος Βγήκε Παγανιά (σκην. Αλ Κολάτος)
2006 – The last porn movie (Η τελευταία πορνοταινία) (σκην. Κώστας Ζάππας)

Θέατρο:
1988 – Αντιγόνη (Σοφοκλή), Αρχαίο Θέατρο Ελευσίνας
1996 – Επιστρόφεια, Θέατρο των Καιρών
1997 – Ο Δίκρανος Ντίσνεϊ (Φίλιπ Ρίντλεϊ) , Τεχνοχώρος
1995 – Πέρσες (Αισχύλου), Λυκαβηττός
1998 – Ρομπέρτο Τσούκο (Κορτές), Θεατρική ομάδα Ιηττός
2000 – Ορέστης (Ευριπίδη, μετάφ. Γιάννης Τσαρούχης), Θεατρική ομάδα Ιηττός
2003 – Η Γυναίκα του Σωκράτη (μονόλογος του Δημήτρη Κολλάτου)

Τηλεόραση:
1984 – Οικογένεια Ζαρντή
1985 – Το πάθος

Βραβεία:
– 1ου Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1984 για το «Ρεμπέτικο»
– 1ο κορφιάτικο βραβείο γυναικείου ρόλου για το «Ρεμπέτικο» (1985)
– 1ο κρατικό βραβείο σεναρίου για το «Ρεμπέτικο» (1985)
– 2Ο κρατικό βραβείο γυναικείου ρόλου για την ταινία «Ακροπόλ» του Παντελή
Βούλγαρη (1996)
– Τιμητική διάκριση της Ακαδημίας της Αλεξάνδρειας για το σύνολο της ταινίας
«Ρεμπέτικο» (1986)
– Β΄ Γυναικείου ρόλου (1985)
– Ειδική μνεία Ακαδημίας Αλεξανδρείας (1985)

Δείτε εδώ την κάτι περισσότερο από «ιστορική» ερμηνεία της στο «Καίγομαι, Καίγομαι» του Σταύρου Ξαρχάκου από το «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη:

Δείτε και ένα αφιέρωμα της ΕΡΤ στην Σωτηρία Λεονάρδου:

About Post Author

Στάθης Παπούλιας

Δημοσιογράφος

See author's posts