Λίγο καιρό πριν, είχα ζητήσει από τον Βασίλη Θεοδώρου να μιλήσει για την παράσταση και, ανάμεσα στα άλλα που είπε, κράτησα μια μικρή φράση με την οποία θα χαρακτήριζε το έργο του: Ταξίδι στο όνειρο. Αυτό είπε τότε, το ίδιο πιστεύω κι εγώ σήμερα, αφού είδα τον μονόλογο στο ProjectR, κι εδώ παρακάτω θα προσπαθήσω να σας […]
Category: ΚΡΙΤΙΚΗ
Κριτική: «Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία»
Κάθε Πέμπτη, στο θέατρο Δρόμος, η δραματική τέχνη είναι γυναικεία υπόθεση. Η σκηνή υποδέχεται τις κυρίες Ήρα Δαμίγου, Στυλιανή Κλείδωνα και Ελένη Φαλατάκη αφού η θεατρική ομάδα Μήδεια και ο Εμμανουήλ Μαύρος διασκεύασαν και παρουσιάζουν τρεις μονολόγους και μία πρόζα, που περιέχονται στο έργο των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο, Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία. […]
Κριτική: Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού
Η ιλαροτραγωδία του Φο απογειώνεται στη σπιντάτη σκηνική εκδοχή του Γιάννη Κακλέα, που μας την ξανασυστήνει φιλτραρισμένη μέσα από την ιταλική λαϊκή παράδοση, αλλά και από σύγχρονες αναφορές. Δυο λόγια για τον Τυχαίο Θάνατο Ενός Αναρχικού που είδαμε χθες στο θέατρο Γκλόρια: Μωρέ Μπράβο !!! Ο παραδιπλανός μου ηλικιωμένος κύριος είχε δύο αγίους στη μέσα […]
Η κυρία επιθεώρηση
Η ελληνική επιθεώρηση εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα κι αμέσως αγαπήθηκε από το κοινό που ταυτίστηκε με τη σχολιαστική πένα των συγγραφέων και με την υποκριτική αμεσότητα των ηθοποιών. Χορός, τραγούδι, πρόζα και απευθείας επικοινωνία με τους θεατές στην πλατεία είναι μερικοί από τους λόγους που το είδος αυτό έλαβε τόσο μεγάλη δημοφιλία και […]
Κριτική: “Άγνωστοι στο τρένο” στο θέατρο Αγγέλων Βήμα
Η νουβέλα τής Patricia Highsmith (εξαιρετική σκιαγράφος αμοραλιστικών χαρακτήρων που συναντάμε και εδώ αλλά και στα επόμενα μυθιστορήματά της και μελετήτρια των ανωμαλιών του νου), Strangers on a train, έγινε ταινία από τον A. Hitchcock (μπορείτε να τη βρείτε στο διαδίκτυο οι λάτρεις του είδους ή του σκηνοθέτη, αν και οφείλω να σας πω ότι ο […]
Κριτική: Μπίλη ο τίγρης
Ο Λάκης ζει στην πόλη των Ιωαννίνων τη δεκαετία του 1970 και εντυπωσιάζεται από το τσίρκο που έρχεται στην ετήσια εμπορική πανήγυρη. Αγαπημένο του ζώο είναι ο Μπίλη, μια εντυπωσιακή τίγρη Βεγγάλης με την οποία δένεται σε πρωτόγνωρο βαθμό. Τι κοινό έχουν αυτά τα δύο εντελώς διαφορετικά πλάσματα; Ποιος είναι ο άρρηκτος δεσμός που ίσως […]
Κριτική: “Γυναικείες ιστορίες”
Ακόμα μία φορά η λογοτεχνία συναντά τη δραματική τέχνη και, τούτη τη φορά, είναι τα βιογραφικά διηγήματα του Γιώργη Μασσαβέτα, που μεταφέρονται στο θεατρικό σανίδι σε διασκευή και σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά. Δεκαέξι διηγήματα ολοκληρώνουν μια ενιαία παράσταση –και όχι συρραφή– που καλύπτει τριάντα χρόνια Ιστορίας γεμάτα από χαρές, λύπες, βάσανα κι αγώνα ζωής· ε, και […]
Κριτική: “Τα γεγονότα” του Ντέιβιντ Γκρεγκ
Η παράσταση παρουσιάστηκε πέρυσι, σε περίοδο lockdown, μέσω livestreaming από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, όμως φέτος μπορείτε να δείτε δια ζώσης Τα γεγονότα σε οκτώ Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα (έχουν γίνει ήδη δύο παρουσιάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στις 6 και 7 Δεκεμβρίου 2021, όπου είχα την ευκαιρία να τη δω κι εγώ). Ο […]
Κριτική: Good People στο θέατρο Αποθήκη
Η Μάρτζι είναι μια ανύπαντρη μητέρα που απολύεται από την εργασία της. Ζει στο ενοίκιο με τη διανοητικά καθυστερημένη κόρη της και ψάχνει να βρει τρόπο να κάνει μια νέα αρχή. Σκέφτεται τον Μάικ, παλιό της εραστή, που τώρα είναι πετυχημένος γιατρός, και αποφασίζει να τον επισκεφθεί. Θέλει όμως ο Μάικ να θυμηθεί το παρελθόν […]
Κριτική: «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» του Τζεφ Μπαρον
Ο νεαρός Ρος χτύπησε την πόρτα και έπεσε στον ηλικιωμένο χήρο κ. Γκριν στη σκηνή του Θεάτρου Σαρακινάδου από τη “Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου”. Τα διδάγματα αντλήθηκαν. Οι ζωές άλλαξαν. Ταρακουνήθηκαν κόσμοι. Οι μακροχρόνιες αντιλήψεις γκρεμίστηκαν. Τα αγόρια έγιναν άντρες. Αυτό συμβαίνει όταν δείτε την παράσταση κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν σε σκηνοθεσία Άγγελου Πυριόχου. Ο Τζεφ […]