"Ο Φιλαράκος": Bel ami του Γκυ ντε Μωπασάν

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ το μυθιστόρημα του Γκυ ντε Μωπασάν Ο Φιλαράκος (Bel ami), σε μετάφραση Άγγελου Νίκα.

Ο Ζωρζ Ντυρουά είναι ο «Φιλαράκος» όπως τον βαφτίζει μία από τις ερωμένες του. Όμορφος νέος από τη γαλλική επαρχία, άφραγκος, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, αλλά επιρρεπής στις απολαύσεις, αναζητά την τύχη του στο Παρίσι.

Συναντιέται τυχαία με έναν παλιό του φίλο, τον Φορεστιέ, που τον βοηθά να βρει δουλειά ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Γαλλική Ζωή» δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει μια αρχή…

Καρδιοκατακτητής και τυχοδιώκτης με πέραση στις γυναίκες! Χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό τις χρησιμοποιεί για να αναρριχηθεί κοινωνικά και να αποκτήσει την πλούσια ζωή που ονειρεύεται.

Ο Μωπασάν σκιαγραφεί τους ανθρώπους και το περιβάλλον της Belle Epoque και χαρίζει ένα αριστούργημα στο κοινό σατιρίζοντας μια κοινωνία που βασιζόταν στο χρήμα και που κλονίστηκε από τα πολιτικά σκάνδαλα στα τέλη του 19ου αιώνα.

Μετάφραση: Άγγελος Νίκας

Εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ

ΤΙΜΗ: 14 Ευρώ

ΣΕΛΙΔΕΣ: 436

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Γκυ ντε Μωπασάν (Guy de Maupassant) γεννήθηκε στη Νορμανδία το 1850 και πέθανε στο Παρίσι το 1893. Γάλλος συγγραφέας της νατουραλιστικής σχολής, θεωρείται ο μεγαλύτερος Γάλλος διηγηματογράφος του 19ου αιώνα.

Η μητέρα του ήταν γνώριμη του Φλωμπέρ, ο οποίος ανέλαβε τη λογοτεχνική αγωγή του. Στο σπίτι του Φλωμπέρ ο Μωπασάν γνώρισε τον Ζολά και τον Τουργκένιεφ.

Το 1880 κυκλοφόρησε το βιβλίο “Les Soirées de Médan” που περιείχε έξι πολεμικές ιστορίες ισάριθμων συγγραφέων μεταξύ των οποίων και ο Ζολά. Την καλύτερη εντύπωση έκανε «Η χοντρούλα» (Boule de Suif ) του Μωπασάν.

Αμέσως έγινε περιζήτητος από εφημερίδες και περιοδικά, όπου άρχισε να δημοσιεύει άρθρα και τις μάλλον πικάντικες ιστορίες του. Μεταξύ 1880 και 1890 δημοσίευσε 300 διηγήματα, τρία ταξιδιωτικά, μια ποιητική συλλογή και έξι μυθιστορήματα, με γνωστότερο τον «Φιλαράκο» (Bel-Ami).

Τακτικός θαμώνας των οίκων ανοχής άρχισε μετά την επιτυχία του να συναναστρέφεται τις εταίρες της εποχής και αργότερα κυρίες της υψηλής κοινωνίας. Από 20 χρονών έπασχε από σύφιλη. Ίσως η ασθένεια να οφειλόταν στη σεξουαλική του ασυδοσία. Τη δεκαετία του ’80 τα συμπτώματα γίνονταν όλο και εντονότερα κι αυτό τον επιβάρυνε και ψυχολογικά. Το 1892 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική όπου και πέθανε στα 43 του χρόνια.