Η ιστορία του "Endless Love'' των Diana Ross & Lionel Richie

των Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Endless Love» περιλαμβάνεται στο ομώνυμο soundtrack που κυκλοφόρησε το 1981.

Πρόκειται για μία ρομαντική R&B μπαλάντα, η οποία γράφτηκε από τον Lionel Richie για την ταινία του Franco Zeffirelli «Ατέλειωτη Αγάπη» (Endless Love, 1981), που αποτελούσε κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Scott Spencer.

Η προέλευση του «Endless Love» εντοπίζεται στον Ιταλό σκηνοθέτη Franco Zeffirelli και τον παραγωγό Jon Peters, οι οποίοι αρχικά είχαν στο πλάνο τους ένα ορχηστρικό θέμα για τη νέα τους ταινία με την PolyGram Pictures και με πρωταγωνιστές τους Brooke Shields, Martin Hewitt και Shirley Knight. Ο Peters κανόνισε να συναντήσει ο Lionel Richie τον σκηνοθέτη. Ο Lionel Richie είχε αναδειχθεί από σαξοφωνίστας των Commodores σε κορυφαίο τραγουδιστή και βασικό τραγουδοποιό του συγκροτήματος, έχοντας άφθονη εμπειρία σε τρυφερά ερωτικά τραγούδια, γράφοντας επιτυχίες όπως το «Three Times A Lady» (1978). Έτσι ο Franco Zeffirelli ζήτησε από τον Lionel Richie να γράψει ένα ορχηστρικό θέμα ίδιου ύφους με αυτό του Henry Mancini στην ταινία «Ιστορία Αγάπης» (Love Story, 1970). Ο Richie, που ήθελε να προσθέσει ένα soundtrack στο βιογραφικό του, χρησιμοποίησε ένα μουσικό κομμάτι που είχε γράψει για τους Commodores αλλά δεν ηχογραφήθηκε ποτέ. Αλλά τότε ο Zeffirelli αποφάσισε ότι ήθελε ένα πλήρες τραγούδι τίτλων, με στίχους, και ότι θα έπρεπε να είναι ντουέτο, ίσως με την Diana Ross. Έτσι, η αποστολή του Richie πήγε από την επινόηση ενός ορχηστρικού θέματος στη δημιουργία και την ερμηνεία ενός πλήρως διαμορφωμένου ντουέτου με την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια στην Αμερική. Ήταν έτοιμος για την πρόκληση.

Η ιστορία της ταινίας περιστρέφεται γύρω από δύο νέους από διαφορετικούς κόσμους που ερωτεύονται και πρέπει να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της τέχνης τους. Το τραγούδι γράφτηκε ειδικά για να συλλάβει τα θέματα της ταινίας και να μεταφέρει το βάθος των συναισθημάτων που νιώθουν οι χαρακτήρες ο ένας για τον άλλον. Με πολλή εμπειρία στη δημιουργία συναισθηματικών τραγουδιών, ο Richie έγραψε μερικούς ρομαντικούς στίχους για ν’ αγγίξει ευαίσθητες χορδές, χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως «You’re every breath that I take», που να αρμόζουν στον τίτλο της ταινίας. Άλλωστε σ’ αυτή την μπαλάντα οι τραγουδιστές εκφράζουν την «ατέλειωτη αγάπη» που νιώθουν ο ένας για τον άλλο. Η αγάπη είναι ένα ισχυρό συναίσθημα που μπορεί να εμπνεύσει την τέχνη και η μουσική είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους έκφρασης αυτού του συναισθήματος.

Στον πυρήνα του, το «Endless Love» είναι ένα τραγούδι για τη δύναμη της αγάπης. Οι στίχοι εκφράζουν το βάθος του συναισθήματος που μπορούν να νιώσουν δύο άνθρωποι όταν συνδέονται αληθινά μεταξύ τους σε πνευματικό επίπεδο. Οι εναρκτήριοι στίχοι του τραγουδιού δίνουν τον τόνο για τη συνέχεια: «My love, there’s only you in my life / The only thing that’s bright». Το υπόλοιπο τραγούδι βασίζεται σ’ αυτό το θέμα, εκφράζοντας την ιδέα ότι η αληθινή αγάπη είναι διαρκής, ατέλειωτη και πλήρης.

Το να βρεθούνε μαζί ο Lionel Richie και η Diana Ross για να ηχογραφήσουν το τραγούδι ήταν μια πρόκληση και για τους δύο. Ήταν και οι δύο γνωστοί για τις εκπληκτικές φωνές τους και την ικανότητά τους να μεταδίδουν βαθιά συναισθήματα μέσα από τις ερμηνείες τους. Ωστόσο, δυσκολεύονταν να βρούνε κοινό χρόνο για να ηχογραφήσουν το τραγούδι. Η Ross βρισκόταν σε περιοδεία ενώ ο Richie βρισκόταν στο Los Angeles, στην Καλιφόρνια, καθώς ήταν ακόμα μέλος των Commodores, ηχογραφώντας μαζί τους, ενώ παράλληλα έκανε την παραγωγή και έγραφε για τον αστέρα της country και της pop Kenny Rogers. Ο Thomas McClary, φίλος του Lionel Richie και συνάδελφός του στους Commodores, θυμάται στην αυτοβιογραφία του ότι «η αποχώρηση του Lionel δεν είχε ακόμα επισημοποιηθεί από γραφειοκρατική άποψη, αλλά η καρδιά του και η παρουσία του είχαν φύγει από καιρό» (κατόπιν επιθυμίας του Richie, ο McClary συμμετείχε στην ηχογράφηση του soundtrack).

Το πρόγραμμα της Diana Ross δεν της επέτρεπε να περάσει καθόλου χρόνο στο Los Angeles. Τελικά, επετεύχθη συμβιβασμός όταν η Diana Ross επρόκειτο να παίξει στη λίμνη Tahoe, στη Nevada, κάτι που επέτρεψε στον Richie να τη συναντήσει στο Reno. Έτσι, η μόνη φορά που μπόρεσαν να συναντηθούν ο Lionel Richie και η Diana Ross ήταν σ’ ένα στούντιο ηχογράφησης στο Reno, τα ξημερώματα της 8^ης Μαΐου 1981 μετά τη συναυλία της Ross στην κοντινή λίμνη Tahoe. Η συνεδρία ξεκίνησε γύρω στις 03:30 π.μ. με τους δύο τραγουδιστές να κουτουλάνε. Σε λιγότερο από δύο ώρες αργότερα, είχαν ηχογραφήσει τις φωνές τους. Παραγωγός ήταν ο Lionel Richie, με βοηθό την τότε σύζυγό του Brenda Harvey-Richie, και ο James Anthony Carmichael. Εκτός από τον Lionel Richie και τη Diana Ross στις βασικές φωνές, στην ηχογράφηση συμμετείχαν και οι: Reginald “Sonny” Burke (ηλεκτρικό πιάνο Fender Rhodes), Barnaby Finch (ακουστικό πιάνο), Paul Jackson Jr. (ηλεκτρική κιθάρα, σόλο ακουστικής κιθάρας), Fred Tackett (ακουστική κιθάρα), Nathan East (μπάσο), Rick Shlosser (drums), Gene Page (γαλλικό κόρνο) και Harry Bluestone (βιολί). Η ενορχήστρωση του Gene Page είναι απλή, με αργή μελωδική γραμμή πιάνου και υψηλές φωνητικές αρμονίες. Η απλότητα της σύνθεσης επέτρεψε την εστίαση στους στίχους και τις φωνές των τραγουδιστών.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε βιαστικά επειδή ο Richie και η Ross έπρεπε να εκπληρώσουν και άλλες υποχρεώσεις. Ο Richie αποκάλυψε ότι η ηχογράφηση ήταν «καταστροφή» καθώς οι δύο καλλιτέχνες διαφωνούσαν σχετικά με το ποιο μέρος θα τραγουδούσε ο καθένας, χώρια ότι ο Richie ήταν ήδη απογοητευμένος γιατί δεν ήθελε το τραγούδι του να ηχογραφηθεί ως ντουέτο.

Lionel Richie: Δεν είχα γράψει ντουέτο πριν, αλλά η δισκογραφική εταιρεία άλλαξε ξαφνικά το τραγούδι σε ντουέτο και έκλεισε την Diana Ross. Εμφανιστήκαμε ένα πρωί σ’ ένα 16κάναλο στούντιο στο Reno, αμφότεροι μετά βίας ξύπνιοι. Μόλις είχα βγει από μία ηχογράφηση. Η Diana είχε δώσει δύο παραστάσεις στη λίμνη Tahoe. Ήμασταν εξ αρχής εξαντλημένοι. Έφτασε στο στούντιο και μου είπε ότι ήθελε το δικό μου μέρος. Έπρεπε κάπως να φτιάξω το μέρος της γιατί δεν μπορώ να τραγουδήσω σ’ αυτό το κλειδί. Η συνεδρία ήταν μια καταστροφή. Ξεκινήσαμε να τραγουδάμε στις 03:30 και στις 5 είχαμε το «Endless Love» σε ταινία. Αυτό που ακούτε στον δίσκο είναι αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα καθώς έπρεπε να βγει την επομένη για την ταινία. Το να αφήνεις τους άλλους να γράφουν για σένα είναι τρομακτικό αλλά και πολύ δημιουργικό. Δεν ήμουν σίγουρος ότι μπορούσα να το κάνω. Κι αν δεν τους άρεσε; Αλλά ήμουν υπερόπτης κατά κάποιον τρόπο και τους είπα να με εμπιστευτούν. Ήταν μια σπουδαία διδακτική εμπειρία για όλους μας.

Αν και η συνεδρία ήταν γεμάτη ένταση, οι δύο καλλιτέχνες κατάφεραν να κάνουν αυτό που έπρεπε και να ηχογραφήσουν το εμβληματικό αυτό τραγούδι καθώς ο συνδυασμός των φωνών τους βοήθησε στη δημιουργία ενός αξέχαστου ντουέτου.

Diana Ross: Ήμουν ευχαριστημένη μ’ αυτό γιατί ήταν ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω ηχογραφήσει ποτέ.

Το «Endless Love» κυκλοφόρησε σε single στις 26 Ιουνίου 1981 έχοντας στη β’ πλευρά την ορχηστρική εκτέλεση του τραγουδιού. Εκδόθηκε με την ετικέτα της Motown, στην οποία στεγάζονταν τόσο η Diana Ross όσο και ο Lionel Richie. Οι Commodores είχαν συμβόλαιο στη Motown και ο Richie παρέμεινε στην εταιρεία και ως σόλο καλλιτέχνης, με το «Endless Love» να είναι το πρώτο του single μετά την αποχώρησή του από το συγκρότημα. Αντιθέτως, η Diana Ross έφυγε από τη Motown πριν την κυκλοφορία του τραγουδιού, υπογράφοντας συμβόλαιο 20.000.000$ με την RCA μόλις 12 ημέρες μετά την ηχογράφηση του «Endless Love».

Diana Ross: Αρχικά δεν ήταν να κυκλοφορήσει από τη Motown. Η συμφωνία του Lionel ήταν με την Polygram. Αλλά όταν μπήκα κι εγώ στην εικόνα, ο Lionel κι εγώ συμφωνήσαμε ότι ήταν δίκαιο να πάρει το single η Motown.

Στις 17 Ιουλίου 1981, η ταινία «Ατέλειωτη Αγάπη» έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Εκεί το τραγούδι ακούγεται από την Shea Chambers, καθιστώντας την ιστορία του τραγουδιού ακόμα πιο περίεργη αφού φέρεται να είναι η πρώτη που το ηχογράφησε.

Shea Chambers: Το έκανα πρώτη, πριν ακόμα το ντουέτο. Αργότερα η Diana Ross ηχογράφησε μία σόλο εκτέλεση του «Endless Love» και αντέγραψε αυτό που τραγούδησα.

Το σίγουρο είναι ότι οι κινηματογραφόφιλοι άκουσαν για πρώτη φορά το τραγούδι στην ταινία από τα χείλη της Shea Chambers. Ο ενορχηστρωτής Gene Page είχε κανονίσει να ηχογραφήσει την Chambers για μια σκηνή πάρτι στην ταινία ώστε μία ηθοποιός να συγχρονιστεί με τη φωνή της. Η Chambers ηχογράφησε το τραγούδι στα Devonshire Studios στο North Hollywood και η ερμηνεία της ακούγεται νωρίς στην ταινία, με την εκτέλεση του Lionel Richie και της Diana Ross ν’ ακούγεται μόνο στους τίτλους του τέλους. Η Chambers διηγήθηκε μάλιστα ότι ο Richie είχε προβλήματα στην οργάνωση του ντουέτου με την Diana Ross και ότι η εναλλακτική λύση ήταν η Dionne Warwick.

Μετά την κυκλοφορία του ντουέτου, οι κριτικοί επαίνεσαν την απλή αλλά δυνατή σύνθεση του τραγουδιού, καθώς και τις εκπληκτικές φωνητικές ερμηνείες του Lionel Richie και της Diana Ross. Το αμερικανικό περιοδικό Record World αποκάλεσε το τραγούδι «σούπερ μπαλάντα» που «ξεχειλίζει από δράμα και τρυφερότητα» και που θα μπορούσε να γίνει το ντουέτο της χρονιάς. Και όντως έτσι έγινε. Η δουλειά της Ross και του Richie απέδωσε καρπούς, παρά τις διαφορές τους. Στις 15 Αυγούστου 1981, το «Endless Love» έριξε από την κορυφή των αμερικανικών charts το «Jessie’s Girl» του Rick Springfield και ανέβηκε στο No 1 των Η.Π.Α. για 9 εβδομάδες και έγινε το πιο επιτυχημένο τραγούδι ντουέτου ξεπερνώντας την επιτυχία των Everly Brothers «Wake Up Little Susie» (1957), που πέρασε 4 εβδομάδες στην κορυφή των αμερικανικών charts, αλλά και το πιο επιτυχημένο από οποιοδήποτε άλλο single της Motown μέχρι τότε (ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ ήταν το «I Heard It Through The Grapevine» του Marvin Gaye, με 7 εβδομάδες στην κορυφή). Το ρεκόρ του «Endless Love» έσπασαν οι Boyz II Men με το τραγούδι «End Of The Road» που έμεινε στην κορυφή των αμερικανικών charts για 13 εβδομάδες το 1992.

Αν και η ταινία είχε μέτρια εισπρακτική επιτυχία, το «Endless Love» αναδείχθηκε στις Η.Π.Α. δεύτερο σε πωλήσεις single της χρονιάς, πίσω από το «Bette Davis Eyes» της Kim Carnes. Επίσης, είναι το single με τις περισσότερες πωλήσεις στην καριέρα της Diana Ross και το 18^ο και τελευταίο της No 1 (συμπεριλαμβανομένης και της καριέρας της ως μέλος των Supremes). Επιπλέον, είναι η μεγαλύτερη εμπορικά επιτυχία του Lionel Richie και η πρώτη από μία σειρά επιτυχιών που γνώρισε τη δεκαετία του 1980.

Το «Endless Love» έφτασε και στο No 7 του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ έγινε No 1 στην Αυστραλία, τον Καναδά και τη Νότια Αφρική, No 3 στη Νέα Ζηλανδία, No 5 στη Σουηδία, No 6 σε Βέλγιο, Ελβετία και Φινλανδία, No 8 στη Νορβηγία, No 9 στην Ιρλανδία, No 10 στην Ολλανδία και No 24 στην Ιταλία.

Η Motown εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ηχογραφήσεις της Ross και συμπεριέλαβε το «Endless Love» στη συλλογή «All The Great Hits» που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1981.

Γενικά, το «Endless Love» κατέληξε να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια της δεκαετίας του 1980, αλλά ξεκίνησε με πιο μετριοπαθείς φιλοδοξίες.

Η ταινία, η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο best seller μυθιστόρημα, ήταν επιεικώς μέτρια και δεν είχε μεγάλη επιτυχία -αντιθέτως, ήταν υποψήφια για 6 χρυσά βατόμουρα- αλλά το τραγούδι έλαβε υποψηφιότητες για βραβείο Oscar καλύτερου τραγουδιού, Χρυσή Σφαίρα και για μερικά Grammy, συμπεριλαμβανομένης και της υποψηφιότητας για την ηχογράφηση της χρονιάς. Τελικά κέρδισε μόνο ένα American Music Award στην κατηγορία του Favorite Pop/Rock Single και ένα Marquee Award για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι.

Στις 30 Ιανουαρίου 1982, η Diana Ross και ο Lionel Richie ερμήνευσαν το τραγούδι στην 54^η τελετή των βραβείων Oscar, καθώς ήταν υποψήφιο για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι (έχασε από το «Arthur’s Theme» του Christopher Cross). Η Ross ήταν συνηθισμένη στο να εστιάζεται η προσοχή πάνω της (μάλιστα ήταν το δεύτερο υποψήφιο για Oscar τραγούδι στο οποίο συμμετείχε και παράλληλα απολάμβανε ένα λαμπερό «αντίο» στη Motown), αλλά αυτό ήταν κάτι νέο για τον Richie, ο οποίος ήταν συνηθισμένος να μοιράζεται την σκηνή με το συγκρότημά του. Μετά από αυτή την παράσταση, η οποία έφτασε σ’ ένα κοινό εκατοντάδων εκατομμυρίων παγκοσμίως, ο Richie ήξερε ότι θα έπρεπε να έρθει στο προσκήνιο ως σόλο καλλιτέχνης. Η φήμη του ως τραγουδοποιού και παραγωγού ενισχύθηκε περισσότερο από ποτέ και πράγματι, έξι μήνες αργότερα, ξεκίνησε τη σόλο καριέρα του. Αξιοποίησε μάλιστα τη θεματολογία του «Endless Love» στο πρώτο του single, το «Truly» (1982), όπου περιλαμβάνεται ο στίχος «This love will last forever». Εκτός, λοιπόν, από την αγάπη που ήταν «ατέλειωτη», ατέλειωτα ήταν και τα έσοδα.

Την επόμενη χρονιά, κατά τη διάρκεια έξι sold-out βραδιών στο Universal Amphitheater στο Los Angeles, ο Lionel ερμήνευσε την επιτυχία του συνοδευόμενος από ένα clip της Diana, που προβαλλόταν σε μια μικρή οθόνη επί σκηνής, που μετακινούνταν καθώς η εικόνα της «περπατούσε» ή «γύριζε». Λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας τετραήμερης σειράς εμφανίσεων στον ίδιο χώρο, η Diana τραγούδησε το «Endless Love» με τον Bobby Glen. Μόνο όσοι είδαν και τις δύο παραστάσεις ξέρουν ποια εκδοχή λειτούργησε καλύτερα.

Το «Endless Love» είναι πλέον ένα διαχρονικό κλασικό τραγούδι που εξακολουθεί να αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων. Σήμερα το ντουέτο του Lionel Richie και της Diana Ross αποτελεί πρότυπο ως το πιο επιτυχημένο αυτού του είδους αν και, όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι, η Diana Ross και ο Lionel Richie βρίσκονταν σε διαφορετικές τροχιές. Η Ross έγινε σούπερ σταρ τη δεκαετία του 1960 με το συγκρότημα Supremes και ήταν μεταξύ των πιο δημοφιλών σόλο καλλιτεχνών τη δεκαετία του 1970. Το 1972 άρχισε να ασχολείται με την υποκριτική και μάλιστα το 1973 κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού, ενώ την επόμενη χρονιά ήταν υποψήφια για Oscar. Στον αντίποδα, για τον Richie το ντουέτο με την Diana Ross πυροδότησε τη σόλο καριέρα του και τον ανέβασε στα ύψη τη δεκαετία του 1980 με τέσσερις No 1 επιτυχίες και ένα βραβείο Oscar (το 1986 για το «Say You, Say Me»), την ίδια εποχή που η τροχιά της Diana Ross ήταν φθίνουσα. Το επόμενο single της τραγουδίστριας, το «Why Do Fools Fall In Love» (1981), έφτασε στο No 7 των Η.Π.Α. αλλά ποτέ ξανά η Diana Ross δεν έφτασε στα ίδια ύψη. Μάλιστα στον ομώνυμο δίσκο η Ross συμπεριέλαβε και μία σόλο εκτέλεση του «Endless Love». Μία σόλο εκτέλεση του Lionel Richie συμπεριλήφθηκε ως bonus track στην επανέκδοση του δίσκου «Lionel Richie» το 2003. Η Diana Ross και ο Lionel Richie τραγουδήσανε ξανά μαζί στο «We Are The World» (1985) των USA For Africa, το οποίο έγραψε ο Richie μαζί με τον Michael Jackson, ενώ το 1987 τραγουδήσανε για τελευταία φορά μαζί το «Endless Love» σε μία συναυλία στο Los Angeles.

Η Ross υποστήριξε στη βιογραφία της, «Secrets Of A Sparrow» (1993), ότι η συνεργασία με τον Lionel Richie παρουσίασε αρκετά προβλήματα.

Diana Ross: [Ο Lionel] έγραψε το τραγούδι για την ταινία και, παρόλο που η «Ατέλειωτη Αγάπη» δεν τα πήγε καλά, το τραγούδι ήταν εξαιρετικό και, όπως και με το «Mahogany», το τραγούδι πήγε καλύτερα από την ταινία. Η εργασιακή σχέση μας ήταν δύσκολη. Είμαι τελειομανής. Μου αρέσει να είμαι πάντα στην ώρα μου. Ο Lionel δεν ήταν πάντα στην ώρα του.

Το 2023, ο Lionel Richie σε μία συναυλία του αστειεύτηκε, αποκαλύπτοντας ότι η Diana Ross ποτέ δεν αποδέχτηκε τις προσκλήσεις του να εμφανιστεί μαζί του στην σκηνή και ότι επί 37 χρόνια απορρίπτει τα αιτήματά του να ερμηνεύσουν ξανά το τραγούδι ζωντανά.

Lionel Richie: Υπάρχει ένα τραγούδι που θέλω να κάνω. Και για 37 χρόνια προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα για να κάνω την κυρία Diana Ross να εμφανιστεί σ’ αυτήν ακριβώς την σκηνή. 37 χρόνια προσπαθούσα να καλέσω την Ross στο τηλέφωνο, αλλά ήταν ξεκάθαρο για μένα, η πλήρης αποκάλυψη, ότι μου έλεγε «όχι» για 37 χρόνια. Τι νομίζατε ότι θα έκανε; Ότι θα εμφανιζόταν απόψε; Η γυναίκα δεν έρχεται. Είναι εκεί και τραγουδάει το «Happy Birthday» στην Beyoncé. Με εκνευρίζει.

Εκτός από την ταινία «Ατέλειωτη Αγάπη» (Endless Love, 1981), το «Endless Love» ακούγεται και στις ταινίες «Ο Εξωφρενικός Κύριος Γκίλμορ» (Happy Gilmore, 1996), «Τρελές Νύχτες Στο Roxbury» (A Night At The Roxbury, 1998), «Μαμάδες Χωρίς Μωρό» (Baby Mama, 2008) και «Μαζί… Με Το Ζόρι» (Blended, 2014), ενώ ακούστηκε και στις τηλεοπτικές σειρές «Designing Women» (1987), «Τα Φιλαράκια» (Friends, 1996, στη σκηνή που η Phoebe μπαίνει στο διαμέρισμα του Chandler και τον βρίσκει να τραγουδάει το «Endless Love» κρατώντας τον πρώτο δίσκο του Lionel Richie –παρόλο που το τραγούδι δεν συμπεριλαμβανόταν σ’ αυτό τον δίσκο), «Ο Βασιλιάς Του Κουίνς» (The King Of Queens, 2005, από τους Kevin James και Leah Remini), «Glee» (2009, από τους Matthew Morrison και Lea Michele) και «Scandal» (2014) καθώς και στο «Steve Harley Show». Επίσης, χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση της Nissan (2014, από τον Bret Michaels, τραγουδιστή των Poison, με την Kiki Wong στη βασική κιθάρα).

Αναφορά στο τραγούδι περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Top Pop Singles 1955-1990» (1991) του Joel Whitburn. Ο τίτλος «Endless Love» δόθηκε επίσης σ’ ένα βρετανικό show προς τιμήν του Lionel Richie και της Diana Ross. Είναι και ένα από τα τραγούδια που έχουν μεγάλη ζήτηση στις γαμήλιες δεξιώσεις. Μπορούμε να φανταστούμε έναν αμέτρητο αριθμό ζευγαριών που ερωτεύτηκαν ή χόρεψαν ακούγοντας το τραγούδι, καθώς οι γλυκοί στίχοι και η απαλή μελωδία είναι αρκετά για να λιώσουν την καρδιά οποιουδήποτε, παρά το γεγονός ότι αυτό δεν λειτούργησε για τον Lionel Richie και την Diana Ross την ώρα της ηχογράφησης.

Οι συντάκτες της Telegraph συμπεριέλαβαν το «Endless Love» στα 50 καλύτερα ερωτικά τραγούδια της δεκαετίας του 1980. Το Billboard κατέταξε το τραγούδι στο No 1 των καλύτερων κινηματογραφικών τραγουδιών και στο No 1 των 20 καλύτερων ερωτικών τραγουδιών. Επίσης το κατέταξε στο No 1 των 40 καλύτερων ντουέτων όλων των εποχών σημειώνοντας: «Το Endless Love των Diana Ross & Lionel Richie στέφει τη λίστα μας με τα κορυφαία ντουέτα όλων των εποχών -και με καλό λόγο. Δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη No 1 επιτυχία για καθέναν καλλιτέχνη (πέρασε εννέα εβδομάδες στην κορυφή) αλλά και κρατήθηκε στο chart για τον εκπληκτικό αριθμό των 27 εβδομάδων -ένα μεγάλο σερί για single το 1981. Ο Richie έγραψε τη μουσική και τους στίχους για την ομώνυμη ταινία με την Brooke Shields και στρατολόγησε την ντίβα Ross για να τον συνοδεύσει στο τραγούδι. Το Endless σχεδόν επέστρεψε 13 χρόνια αργότερα, όταν η εκτέλεση του Luther Vandross και της Mariah Carey σταμάτησε στο No 2 την 1^η Οκτωβρίου 1994».

Το «Endless Love» έχει εμπνεύσει αμέτρητους ανθρώπους να εκφράσουν την αγάπη τους ο ένας για τον άλλον και συνεχίζει να έχει απήχηση στο κοινό σήμερα. Το διαχρονικό του μήνυμα αγάπης και διαρκούς αφοσίωσης θα συνεχίσει να εμπνέει τις επόμενες γενιές παραμένοντας κατάλληλη επιλογή για ρομαντικές περιστάσεις. Με ένα τόσο δημοφιλές τραγούδι όπως αυτό, είναι φυσιολογικό οι επανεκτελέσεις του τραγουδιού να εκτείνονται σε μία ευρεία γκάμα καλλιτεχνών.

Άλλες εκτελέσεις:

Al De Lory (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Somebody’s Knockin’»).
Top Of The Pops (Σεπτέμβριος 1981, στον δίσκο «Top Of The Pops – Volume 88»).
Wilfred “Jackie” Edwards & Hortense Ellis (1981, σε single).
Trigo Limpio (1981, ισπανική εκτέλεση με τίτλο «Primer Amor» σε single. Στίχοι: Patricia Fernández Goberna, Luis Carlos Gil, Ignacio de Pablo).
Springbok (1981, στον δίσκο «Hit Parade No. 56»).
Svenne & Lotta (1981, σουηδική εκτέλεση με τίτλο «Du Ger Mig Liv» στον δίσκο «Det är en härlig feeling». Στίχοι: Björn Håkanson).
Jimmy Smith, George Benson, Ron Carter, Grady Tate, Stanley Turrentine (Ιούνιος 1982, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Off The Top»).
Sharifah Aini & Ali Ahamed Anwar (1982, στον δίσκο «Collection Plus 2»).
Ben Bagby (1982, στον δίσκο «Call Me»).
Ace Cannon (1982, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «The Golden Sax Of Ace»).
Jackie Edwards (1982, στον δίσκο «Tell It Like It Is»).
Monika Hauff & Klaus-Dieter Henkler (1982, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Herbstpaar» στον δίσκο «Some Broken Hearts…». Στίχοι: Kurt Demmler).
Graeme Lyall (1982, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Feel So Good»).
Oscar & Debbie (1982, στον δίσκο «It Takes Two»).
Eric Robertson (1982, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Piano Hits»).
Satu (1982, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Mun Rakkautein» στον δίσκο «Lapsuus Jäi». Στίχοι: Jorma Toiviainen).
José Feliciano (1983, ισπανική εκτέλεση με τίτλο «Eterno Amor» στον δίσκο «Me Enamoré». Στίχοι: Leonardo Schultz).
Stan Mark & His New Big Band (1983, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Here’s Stan Mark And His New Big Band». Ενορχήστρωση: Ed Gaston).
Paul Mauriat (Νοέμβριος 1984, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Amapola»).
Radio New Zealand Studio Orchestra (1984, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Orchestral Gold Volume Three»).
Melinda Carr (Φεβρουάριος 1985, στον δίσκο «Endless Love»).
John Gregory & His Concert Orchestra (1985, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Wings Of Sound». Στο γαλλικό κόρνο ο Tony Randall και στην τρομπέτα ο Ronnie Hughes).
The Stars Unlimited Singers (1985, στον δίσκο «20 Golden Love Songs»).
The Studio London Orchestra (1985, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Feelings»).
Lee Towers & Anita Meyer (1985, στον δίσκο «Run To Me»).
The Broadway Stage Orchestra (1986, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Love Is Music – 20 Favourite Instrumentals»).
Hank Crawford (1986, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Mr. Chips»).
The Seymour Symphony Orchestra (1986, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Endless Love Songs»).
Max Greger Und Sein Grosses Tanzorchester (Μάιος 1987, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Oscar-Melodien Zum Tanzen»).
Carl Doy (1987, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Piano By Candlelight»).
The Strings Of Paris (1987, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Endless Love»).
Roger Williams (1987, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Ivory Impact»).
Amiga Studio Orchester (1989, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Je T’Aime – Traummelodien 2»).
Bill Campbell & Valerie Harrison (1989, σε single).
Roy Meriwether (1989, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Opening Night II»).
Peters & Lee (1991, στο άλμπουμ «Through All The Years»).
Georgio Parreira (1992, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Soft & Soulful Sax»).
Joe Bourne (1993, στο άλμπουμ «Step In Time With The Music Of… Motown»).

Luther Vandross & Mariah Carey (Αύγουστος 1994, επιτυχημένη διασκευή που κυκλοφόρησε σε single και στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «Songs» με παραγωγό τον Walter Afanasieff). Ο Luther Vandross είχε ιδιαίτερη ικανότητα στην εύρεση συντρόφων για ντουέτο. Το ντουέτο του με την Dionne Warwick, στο «How Many Times Can We Say Goodbye» (1983), του χάρισε την πρώτη του Top 30 επιτυχία. Το ντουέτο του με την Janet Jackson, στο «The Best Things In Life Are Free» (1992), του χάρισε την τέταρτη Top 10 επιτυχία του και το ντουέτο με την Mariah Carey τού χάρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία που είχε ποτέ. Το να ηχογραφήσει ξανά ένα τραγούδι που καθορίστηκε κατά τρόπο αναμφισβήτητο από έναν άλλο καλλιτέχνη, μπορεί να φαινόταν παράξενη κίνηση για τον Luther, αλλά το 1994, με πάνω από μία δεκαετία στη μουσική βιομηχανία, είχε αρχίσει να βλέπει ότι μπορεί και να μην ήταν τόσο περίεργο όσο φαινόταν. Ο Tommy Mottola, πρόεδρος της Sony Music Entertainment, πρότεινε στον Luther Vandross να ηχογραφήσει το άλμπουμ «Songs», με διασκευές παλαιότερων τραγουδιών. Για να δώσει μεγαλύτερη ώθηση στο άλμπουμ, η Mariah Carey, που τότε ήταν σύζυγος του Mottola, είχε την ιδέα να τραγουδήσει ντουέτο με τον Luther Vandross το «Endless Love». Αν και το άλμπουμ του Luther θα περιείχε ήδη μία σύνθεση του Lionel Richie, το «Hello», ήταν προφανές ότι το να έχει στο άλμπουμ την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια της Sony θα ήταν όφελος. Αυτό είναι το πρώτο «υψηλού προφίλ» ντουέτο της Mariah Carey (ένα παλαιότερο ντουέτο, το «I’ll Be There», ήταν με τον τότε άγνωστο τραγουδιστή Trey Lorenz). Στην ηχογράφηση του «Endless Love» έπαιξαν οι: Walter Afanasieff (πλήκτρα, πιάνο, προγραμματισμός drum, μπάσο Minimoog, ακουστικό μπάσο Fairlight, ακουστική κιθάρα Synclavier, προγραμματισμός), Dan Shea (πλήκτρα, προγραμματισμός synthesizer, προγραμματισμός MacIntosh), Ren Klyce (keyboard AKAI AX60, synthesizer Roland Juno-106 και προγραμματισμός Synclavier), Gary Cirimelli (προγραμματισμός Synclavier), Dann Huff (ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα και σόλο κιθάρας) και συνοδεύει η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του Jeremy Lubbock.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε single στις 26 Αυγούστου 1994 περιλαμβάνοντας στη β’ πλευρά μία ορχηστρική εκτέλεση του τραγουδιού. Στην ιαπωνική έκδοση του mini-CD single συμπεριλήφθηκαν και δύο εκδοχές με μόνο τον έναν από τους δύο ερμηνευτές ξεχωριστά.

Το AllMusic στην κριτική του για το άλμπουμ «Songs» ξεχώρισε το «Endless Love». Το Billboard επισήμανε ότι το τραγούδι είναι μια πιστή ανάγνωση της πρώτης εκτέλεσης «πλαισιωμένη με όμορφα, διευρυμένα έγχορδα (τι λέτε γι’ αυτές τις άρπες και τα κυματιστά τύμπανα στην κορύφωση του τραγουδιού;)», προσθέτοντας ότι «η Carey είναι εδώ στην πιο πολύχρωμη και αποτελεσματική της φάση, φτερουγίζοντας γύρω από το χαρακτηριστικό φραζάρισμα του Vandross με ευκολία και σβελτάδα». Το Cash Box το θεώρησε «εγγυημένη επιτυχία», προσθέτοντας ότι «το παθιασμένο τραγούδι είναι το τέλειο όχημα για το συναισθηματικό στυλ της ερμηνείας τους. Επιπλέον, ξέρουν να μην διαφωνούν με την επιτυχία, μένοντας πιστοί στο πρωτότυπο». Το Entertainment Weekly έγραψε ότι το άλμπουμ μπορεί να δώσει στον Vandross μία No 1 επιτυχία με το «Endless Love», αλλά παρόλα αυτά αποκάλεσε το τραγούδι «γλυκανάλατο». Το Music Week τού έδωσε τέσσερα στα πέντε, προσθέτοντας ότι το τραγούδι «βρίσκει τον Vandross και την Carey να τραγουδούν ο ένας γύρω από τον άλλον, παρά ο ένας με τον άλλον». Σημείωσε περαιτέρω ότι «το κάνουν σ’ ένα υποστηρικτικό κομμάτι που είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το πρωτότυπο και το αποτέλεσμα θα είναι επίσης πανομοιότυπο – μία Top 10 επιτυχία».

Τελικά, η εκτέλεση αυτή του «Endless Love» έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία του Vandross φτάνοντας στο No 2 των Η.Π.Α. (η πέμπτη Top 10 επιτυχία του Vandross και η δωδέκατη της Mariah Carey) και στο No 3 των βρετανικών charts. Επίσης, έγινε No 1 στη Νέα Ζηλανδία, No 2 στην Αυστραλία και στο Βέλγιο, No 4 στην Ιρλανδία, No 5 στην Ισλανδία, No 6 σε Ελβετία, Καναδά, Νορβηγία και Ολλανδία, No 8 στην Ιταλία, No 10 στη Σουηδία, No 11 στη Φινλανδία, No 12 στη Γαλλία, No 13 στην Αυστρία και No 14 στη Γερμανία.

Για το single κυκλοφόρησαν δύο μουσικά βίντεο. Το ένα παρουσιάζει τη Mariah Carey και τον Luther Vandross να ηχογραφούν το τραγούδι σ’ ένα στούντιο και το άλλο δείχνει και τους δύο να το ερμηνεύουν ζωντανά στο Royal Albert Hall. Το τελευταίο περιλαμβάνεται στο DVD με τα μουσικά βίντεο του Luther Vandross «From Luther With Love».

Το 1995, ήταν υποψήφιο για βραβείο Grammy στην κατηγορία της καλύτερης pop συνεργασίας. Αργότερα η Columbia Records συμπεριέλαβε το τραγούδι στις συλλογές της Mariah Carey «Greatest Hits» (2001) και «The Ballads» (2008) καθώς και στην ειδική επετειακή έκδοση του άλμπουμ «Music Box» (2023).

The Starlite Orchestra (Δεκέμβριος 1994, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «In A Sensuous Mood»).
Love Construction (1994, σε single).
Bobby Crush (1995, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Plays Melodies From The Movies»).
The Gary Tesca Orchestra (1995, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Three Times A Lady – The Lionel Richie Story, Volume 1»).
Jazz At The Movies Band (1995, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «One From The Heart Sax At The Movies II»).
Dix Lucero (1995, στο άλμπουμ «Music For Tender Moments»).
Martin Kershaw (1996, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Acoustic Dreams: The Romantic Guitar Of Martin Kershaw»).
Kenny Rogers (1996, στο άλμπουμ «Vote For Love»).
Tom Jones & Dionne Warwick (Αύγουστος 1997, στο άλμπουμ «Tom Jones And Friends Live!»).
The Countdown Singers (1997, στο άλμπουμ «Butterfly Kisses And Other Love Songs»).
Sandra Kim & Frank Galan (1997, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «Mijn Lieveling» στο άλμπουμ «Onvergetelijk». Στίχοι: Guy Beyers. Κυκλοφόρησε και σε single περιέχοντας και μία ισπανική εκτέλεση με τίτλο «Mi Corazon», σε στίχους του Frank Galan).
The Gino Marinello Orchestra (1997, στο άλμπουμ «Panpipe Classics»).
Mark Miller (1997, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Solace»).
David Wilson (1997, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «There’s A Small Hotel»).
Acker Bilk (Οκτώβριος 1998, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Classic Themes»).
Owen Gray & Pamela Maynard (1998, στο άλμπουμ «True Vibration»).
Danny Wright (Μάρτιος 1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Honeymoon Suite»).
Ricardo Caliente (Αύγουστος 1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Panpipes Play Lionel Richie»).
European Jazz Trio feat. Charlie Mariano (Δεκέμβριος 1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Libertango»).
The BB Band (1999, στο άλμπουμ «The Detroit Sound»).
Attila Fias (1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Hollywood Love Songs»).
Dan Savant, Mike Watts (1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Romantic Inspirations»).
The John Tesh Project (Απρίλιος 2000, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Pure Movies 2»).
Gunvor (2000, στο άλμπουμ «From A To Z»).
Kenny Rogers (2000, στο άλμπουμ «Endless Love»).
Steve Wingfield (2000, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «When A Man Loves A Woman»).
Luv Tina (Ιούνιος 2001, στο άλμπουμ «Respeto – Tina’s Cover Album»).
Sandy & Junior (Οκτώβριος 2001, στο άλμπουμ «Sandy E Junior»).
Love Factory (2001, στο άλμπουμ «Love Hits – Los Exitos Romanticos De Los: 80’s»).
Romantic Saxophone Quintet (2001, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Dinner Music»).
Gheorghe Zamfir (2001, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Music From The Movies»).
Akufen (2002, ως sample στο τραγούδι «Even White Horizons»).
David Bustamante & Marey (Φεβρουάριος 2003, ισπανική εκτέλεση με τίτλο «Primer Amor» στο άλμπουμ «Generación OT – Juntos». Στίχοι: Patricia Fernández Goberna, Luis Carlos Gil, Ignacio de Pablo).
Fabulous Studio Artists (Νοέμβριος 2003, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Instrumental Mariah Carey»).
Peter Bernhard Og Gitte Christensen (2003, στο άλμπουμ «Stjerne For En Aften 2003»).
David Osborne (2003, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Always And Forever»).
Maria & Michael (2004, στο άλμπουμ «One Moment Of Love»).
Karel Černoch & Jitka Zelenková (2005, τσέχικη εκτέλεση με τίτλο «Můj Ideál» στο άλμπουμ «Srdcové Trumfy». Στίχοι: Eduard Krečmar).
Tino Tomas (Ιανουάριος 2006, στο άλμπουμ «In Love»).
Cídia E Dan (Ιούνιος 2006, στο άλμπουμ «Duetos Românticos»).
Piano Tribute Players (Αύγουστος 2006, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Tribute To Lionel Richie»).
Anne Lise (Οκτώβριος 2006, στο άλμπουμ «First Dance»).
Katie Price & Peter Andre (Νοέμβριος 2006, στο άλμπουμ «A Whole New World»).
Lisa Addeo (2006, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Grand Piano»).
Pat Coil (2006, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Love Songs Of Devotion»).
Wing (2006, στο άλμπουμ «Wing Sings The Songs You Love»).
Avid All Stars (Ιανουάριος 2007, στο άλμπουμ «Motown Party Classics»).
Chris Sligh (Ιούνιος 2007, στο άλμπουμ «American Idol Season 6 – The Collector’s Edition»).
Maharlika (2007, στο άλμπουμ «The Greatest Love Of All»).
Mark Medlock (2007, στο άλμπουμ «Power Of Love»).
Tove Jaarnek & Jonathan Jaarnek Norén (Νοέμβριος 2008, στο άλμπουμ «Sound Of Romance»).
Gary Jess (2008, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Love Note 2»).
Dozi & Nianell (Ιούνιος 2009, στο άλμπουμ «It Takes Two»).
Carol & Zeca Rodrigues (Νοέμβριος 2009, στο άλμπουμ «Ballads In Bossa – The Colors Of Love Ballads»).
Glee Cast (Νοέμβριος 2009, σε single και στο άλμπουμ «Glee The Music – Volume 2»).
Renato Falerni (Δεκέμβριος 2009, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Best Of Piano Lounge»).
International Yoyo Orchestra (2009, στο άλμπουμ «Golden Instrumentals, Vol.9»).
Saranya (2009, στο άλμπουμ «Have A Nice Day»).
Katherine Jenkins & Amaury Vassili (Μάρτιος 2010, στην deluxe έκδοση του άλμπουμ «Believe»).
Giorgia Fumanti (Μάιος 2011, στο άλμπουμ «Elysium»).
Michal David & Alžbětou Bartošovou (Οκτώβριος 2011, τσέχικη εκτέλεση με τίτλο «Tajemství» στο άλμπουμ « Čas Vítězství». Στίχοι: Hana Sorrosová).

Lionel Richie & Shania Twain (Φεβρουάριος 2012, country pop εκτέλεση σε single και στη συνέχεια στο άλμπουμ «Tuskegee»). Ο Lionel Richie δούλευε ένα άλμπουμ με ντουέτα, με μερικούς από τους πιο διάσημους αστέρες της country, και ζήτησε από τη Shania Twain να κάνουν μαζί ένα ντουέτο, αν και η Twain περνούσε μία δύσκολη περίοδο προσωπικά. Η τραγουδίστρια της country έδινε μάχη με τη νόσο του Lyme και χώρισε από τον σύζυγό της, αλλά τελικά συμφώνησε να συνεργαστεί. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε το 2011 με παραγωγούς τον Nathan Chapman και τον Lionel Richie. Η διαδικασία της ηχογράφησης του τραγουδιού καταγράφτηκε στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς «Why Not? With Shania Twain» που προβλήθηκε στις 12 Ιουνίου 2011. Το «Endless Love» κυκλοφόρησε σε single στις 7 Φεβρουαρίου 2012 και ήταν το πρώτο single που βγήκε από το άλμπουμ του Lionel Richie «Tuskegee». Τον ίδιο μήνα, γυρίστηκε στις Μπαχάμες ένα μουσικό βίντεο του τραγουδιού, σκηνοθεσίας του Paul Boyd.

Lionel Richie (απευθυνόμενος στη Shania Twain): Ήρθες σε μένα και μου είπες «Ε, θα το κάνω αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρη». Και τώρα καθόμαστε εδώ μετά τη συνεδρία. Εάν δεν είσαι σίγουρη τώρα, τότε κάτι δεν πάει καλά με σένα, επειδή το έσκισες. Πρώτα απ’ όλα, θέλω απλά να σ’ ευχαριστήσω που -μετά απ’ όλο αυτό το διάστημα που το σκεφτόσουν- επέλεξες αυτό τον δρόμο ξανά.

Shania Twain: Αυτή ήταν μια πολύ τρομακτική εμπειρία. Έλα, εννοώ ότι αυτό είναι ένα -δεν ξέρω- εμβληματικό τραγούδι. Είσαι είδωλο. Πώς θα μπορούσα να βάλω τον εαυτό μου σε μια πιο τρομακτική κατάσταση;

Παρά τις ανησυχίες της, όποιος έχει ακούσει τη συνεργασία μπορεί να πει ότι έκανε καταπληκτική δουλειά, αν και ο Richie το είπε καλύτερα, λέγοντας στην Twain:

– Καλώς ήρθες πίσω, Shania. Και, παρεμπιπτόντως, σου το είπα!

DeAndre Brackensick (Μάρτιος 2012, στο άλμπουμ «American Idol Season 11 – Top 12»).
Natalie Marchenko (Μάρτιος 2012, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lounge Of Love – Vol.5»).
Horst Hausleitner (Ιούνιος 2012, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Saxy Songs»).
Karel Gott & Monika Absolonová (Σεπτέμβριος 2012, τσέχικη εκτέλεση με τίτλο «Můj Ideál» στο άλμπουμ «Dotek lásky». Στίχοι: Eduard Krečmar).
Roberto Danova (2012, στο άλμπουμ «Ultimate Easy Listening»).
Jonathan & Charlotte (Οκτώβριος 2013, στο άλμπουμ «Perhaps Love»).
The Intimate Orchestra (2013, στο άλμπουμ «101 Instrumental Love Songs»).
Jem (Ιούλιος 2014, στο άλμπουμ «Songs Of Lionel Richie»).
Sussan Kameron & Patrick Krause (Αύγουστος 2014, στο άλμπουμ «Sweetheart Love»).
United Guitar Players (Δεκέμβριος 2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Popular Wedding Songs On Spanish Acoustic Guitars – Instrumental Wedding Guitar Music, Vol.2»).
Midnite String Quartet (Δεκέμβριος 2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Heartstrings Wedding Songbook Volume Two»).
Valerie Quesada (Μάρτιος 2015, στο άλμπουμ «Let’s Take It Back»).
Stan Walker & Dami Im (Απρίλιος 2015, στο άλμπουμ «Truth & Soul»).
Guitar Dreamers (Ιούνιος 2015, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «First Dance»).
Glenn Lemen (2015, στο άλμπουμ «Immortal Piano»).
Relaxing Piano Covers (2015, στο άλμπουμ «Tribute To Lionel Richie»).
Miles Rodgers (2015, στο άλμπουμ «One Night Love Affair: A Lounge Tribute To Lionel Richie»).
Smooth Jazz All Stars (Σεπτέμβριος 2016, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Smooth Jazz All Stars Cover Lionel Richie»).
Andromulus (2015, ως sample στο τραγούδι «Montero»).
Toppers, René Froger & Glennis Grace (2016, ως sample στο τραγούδι «Endless Love & Tonight»).
Manu López (Αύγουστος 2017, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «My Favourite Songs Vol 2»).
Martin Hurkens & Melanie Hurkens (2017, στο άλμπουμ «Passione»).
Uriel & His Instrumental Piano (Ιούλιος 2018, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Pop Hit’s Vol. 7»).
Filippa & Carlos Rivera (Οκτώβριος 2018, στο άλμπουμ «Friends & Legends – Duets»).
Michael Constantino (2018, ως μέρος του «80’s & 90’s Mashup»).
Michelle Simonal & Jamie Lancaster (Ιανουάριος 2019, σε single και στο άλμπουμ «Duets»).
Twinkle Twinkle Little Rock Star (Δεκέμβριος 2019, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lullaby Versions Of Motown»).
The Erratic Retaliator Strategy (Φεβρουάριος 2020, στο άλμπουμ «Diana Ross – PRF Tribute 68»).
The Starcutters (Φεβρουάριος 2020, στο άλμπουμ «Diana Ross – PRF Tribute 68»).
David Healer (2020, στο άλμπουμ «Relaxing Cinema Music Piano Best»).
On Call Vocals (2020, στο άλμπουμ «The Best Of On Call Vocals»).
Music Box Mania (Φεβρουάριος 2021, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Motown Music Box Collection»).
Sweet Little Band (Μάρτιος 2021, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Babies Go Lionel Richie»).
MauColi (2021, στο άλμπουμ «Piano Whispers From The 80’s, Vol. 3»).
Boyce Avenue & Connie Talbot (Φεβρουάριος 2022, σε single).
Vanny Vabiola & Decky Ryan (Δεκέμβριος 2022, σε single).
CPH (2022, στο άλμπουμ «Piano Karaoke Instrumental Volume 2»).
Myleene Klass (2022, στο άλμπουμ «My Lullabies: Motown»).
BMG Recording (2023, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Baladas Romanticas»).
VR Caballero feat. Shae Custodio (2023, στο άλμπουμ «Duet With Me»).