Έφυγε από τη ζωή η δημοσιογράφος και συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου

Mε μεγάλη θλίψη μάθαμε σήμερα το χαμό της αγαπημένης Σοφίας Αδαμίδου. Από τις αρχές Μαίου, πάλεψε στο νοσοκομείο και δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

Η Σοφία Αδαμίδου ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας, ενώ ήταν γεννημένη το 1963 στην Κοζάνη.

Όταν αρρωστήσαμε οικογενειακώς από κορωνοιό ήταν πλάι μας με τρομερή στήριξη και ενδιαφέρον. Με καθημερινά τηλεφωνήματα, μηνύματα και ανησυχία. Ειδικά τις ημέρες-θρίλερ του Κώστα στο νοσοκομείο. Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε αμέσως μετά να μπει για επέμβαση ρουτίνας και να έρθει αντιμέτωπη με τον κορωνοιό. Μέσα μου πίστευα πάντα και προσευχόμουν πως θα τα καταφέρει και θα το ξεπεράσει. Η ζωή που δεν είναι παραμύθι είχε άλλα σχέδια.

Πέθανε σε ηλικία 58 ετών η δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και της τηλεόρασης του 902 και συγγραφέας, Σοφία Αδαμίδου. Άφησε την τελευταία της πνοή μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική.

Η Σοφία Αδαμίδου γεννήθηκε το 1963 στη Χαραυγή Κοζάνης και οργανώθηκε στην ΚΝΕ το 1981, σε ηλικία 18 χρονών, αρχικά στην Κοζάνη και έπειτα στις Οργανώσεις των ΤΕΙ και της Νομικής, κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Αθήνα.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, δούλεψε ως δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη» στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. Στην επαγγελματική της πορεία ως δημοσιογράφος, εργάστηκε επίσης στην ΕΤ1, στη ΝΕΤ, τον ΑΝΤ1 και στην τηλεόραση του 902.

Το συγγραφικό έργο που αφήνει πίσω της είναι πλούσιο και πολυσχιδές. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές («Υπάρχει μια χώρα που σου μοιάζει», «Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη») και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε».

Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά.

Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, Μυρώδη Αδαμίδη, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ.