Γυρίσαμε την Αθήνα, φάγαμε, λερωθήκαμε και σας παρουσιάζουμε την ανανεωμένη λίστα του «Γαστρονόμου» με τα 30+1 καλύτερα σουβλάκια της πόλης.

Μαρίνα Πετρίδου/ Νικολέτα Μακρυωνίτου/ Χριστίνα Τζιάλλα/ Γεωργία Παπαστάμου/ Νάντια Λιαργκόβα/ Μαρία Βασιλοπούλου/ Βιβή Κωνσταντινίδου

Φωτογραφία: Σοφία Παπαστράτη

Στην πόλη που κάθε τετράγωγο έχει και διαφορετικό σουβλατζίδικο, τα να βρεις πραγματικά καλά σουβλάκια δεν είναι η πιο εύκολη υπόθεση. Μεγάλη η ζήτηση, μεγάλη η προσφορά και κάπου στη μέση αρκετά μέτριες εμπειρίες. Ευτυχώς όμως οι μερακλήδες του είδους δεν έχουν εκλείψει και το εμβληματικό ελληνικό street food εκπροσωπείται επάξια σχεδόν σε κάθε γειτονιά της Αθήνας, αρκεί να ξέρεις πού να το ψάξεις.

Με τέχνη και καλά υλικά τυλίγονται κάθε μέρα σουβλάκια που αξίζουν αστέρια και αστέρια. Κάθε «σχολή» διαφορετική: αλλού θα πάμε για το ζουμερό κεμπάπ, αλλού για καλαμάκια και αλλού για περιποιημένο γύρο. Όσο για τα ντιμπέιτ, είναι δεδομένα: με σάλτσα ή με καυτερό πιπέρι; Γιαούρτι ή τζατζίκι; Πατάτες ή ούτε λόγος; Η ομάδα του Γαστρονόμου έψαξε, δοκίμασε και παρουσιάζει τα 30+1 σουβλάκια που αξίζουν μια θέση στη φετινή λίστα με τα καλύτερα.

ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Κώστας, στο Σύνταγμα: Σουβλατζής ή sushi master;

Φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος
Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος

Δύο οι Κώστηδες του σουβλακιού στην Αθήνα, ο καθένας με τη χάρη του. Ο Κώστας «ο πάνω», στη Μητροπόλεως, συνεχίζει την παράδοση του παππού του, που ξεκίνησε την επιχείρηση το 1950 και προσφέρει σουβλάκι καθαρό, με γεύση από τα παλιά. Στο ελάχιστων τετραγωνικών μαγαζί που λαμποκοπάει, ο Κώστας στέκεται πάνω από μια ψησταριά τόση δα, ψήνει το κρέας, γεμίζει και τυλίγει με τρόπο που θυμίζει περισσότερο sushi master. Προσήλωση, ευγένεια και, φυσικά, η χαρακτηριστική τσιμπίδα που χρησιμοποιεί πάντα συμβάλουν σ’ αυτη την εντύπωση. Σε αλάδωτη πίτα θα μπει είτε χοιρινό καλαμάκι, με καλό κρέας χωρίς λίπη, ή μπιφτέκι −απλό, κρεατένιο και πεντανόστιμο. Ντομάτα, κρεμμύδι, κόκκινο πιπέρι, μπόλικος μαϊντανός για τη φρεσκάδα και γιαούρτι (όχι τζατζίκι, διότι καλύπτει τη γεύση) συμπληρώνουν το σουβλάκι για χάρη του οποίου σχηματίζονται μακριές ουρές κάθε μέρα. Γ.Π.

Μητροπόλεως & Πεντέλης 5, Σύνταγμα, Τ/210-32.28.502, Δευτέρα-Σάββατο: 10.00-16.00

Λευτέρης ο Πολίτης: Ο αξεπέραστος

Φωτογραφίες: Νίκος Κόκκας

Καλύτερα και από Χριστούγεννα να βλέπεις «δωράκι» από τον Λευτέρη μέσα στο κλασικό περιτύλιγμα με τις πράσινες φυλλωσιές. Τα μικρά τυλιχτά, που τρώγονται δυο-δυο σαν λουκουμάκια, είναι της παλιάς σχολής και ετοιμάζονται με τον ίδιο τρόπο από το 1951 που άνοιξε το κατάστημα πίσω από την πλατεία της Ομόνοιας. Αυτό το σουβλάκι είναι για μελέτη… Κρέας (πολίτικο μοσχαρίσιο μπιφτέκι ή σουτζούκι) ονειρεμένο μαζί με καλής ποιότητας ντομάτα, λεπτές φέτες κρεμμυδιού, ψιλοκομμένο μαϊντανό και καυτερό κόκκινο πιπέρι. Η πίτα ποτισμένη με τα νόστιμα ζουμιά του κρέατος και της ντομάτας αλλά ταυτόχρονα αφράτη και τραγανή όσο πρέπει. Δεν ξέρω με ποια επιστήμη ή ποια μαγικά τα καταφέρνουν, αλλά φτάνει που ξέρουν αυτοί. Γ.Π.

Σατωβριάνδου 20, Ομόνοια, Τ/210-52.25.676, Καθημερινές 11.00-19.00, Σάββ. 11.00- 17.30, Κυρ. κλειστά. Ρόμβης 18, Σύνταγμα, Καθημερινές: 12.00-23.00, Σάββατο: 12.00-18.30

Κώστας: «Όχι άγχος» -σάλτσα, ναι!

Φωτογραφίες: Σοφία Παπαστράτη

Ουρές ντόπιοι και τουρίστες στην πλατεία Αγίας Ειρήνης για τα σουβλάκια του Κώστα με την κόκκινη, καυτερή σάλτσα. Παρά τον φόρτο εργασίας, το σύνθημα (γραμμένο σε διάφορα σημεία του μαγαζιού) παραμένει «όχι άγχος» και ο έμπειρος ιδιοκτήτης συνεχίζει να ψήνει στα κάρβουνα χοιρινά καλαμάκια και μοσχαρίσια μπιφτέκια που ζυμώνονται κάθε πρωί και πλάθονται την ώρα της παραγγελίας. Και η ντομάτα επιτόπου κόβεται, κατευθείαν πάνω από την πίτα για να μην προλάβει να βγάλει ζουμιά. Τι μένει; Κρεμμύδι, μαϊντανός και η περίφημη σάλτσα για επιστέγασμα. Γ.Π.

Πλατεία Αγίας Ειρήνης 2, Μοναστηράκι, Τ/210-32.32.971, Καθημερινές & Σάββατο: 10.00-18.00, Κυριακή κλειστά.

Οι Γυναίκες: Με συνταγή παλιά, ετών 50

Φωτογραφίες: Σοφία Παπαστράτη

Μέχρι να καούν τα κάρβουνα, αργά το απόγευμα, τα κορίτσια ετοιμάζουν τα συμπαρομαρτούντα τους. Ψήσιμο και τύλιγμα αρχίζουν γύρω στις επτά παρά. Έχω βλαστημήσει πολλές φορές που δεν ανοίγουν νωρίτερα. Το σουβλάκι τους είναι αρκετό για να σε φέρει στη γειτονιά ακόμα κι από την άλλη άκρη της Αθήνας. Μια νοστιμιά ίδια κι απαράλλαχτη από τα ’70s. Ωραιότατο περιεχόμενο: γύρος ή καλαμάκι, χοιρινό ή κοτόπουλο, ντομάτα διαλεχτή, τραγανό γλυκό κρεμμύδι, γιαούρτι δροσερό. Θα ήθελα να μην υπάρχει τελευταία μπουκιά. Και κάπως τα καταφέρνω, κάθε φορά, και φεύγω λεκιασμένη. Ν.Μ.

Δράκου 16, Κουκάκι, Τ/210-92.25.648. Ανοιχτά καθημερινά 18.30-02.00 εκτός Κυριακής. Κάνει delivery.

Αχιλλέας: Ο καλύτερος γύρος στην Αθήνα

Φωτογραφίες: Νίκος Καρανικόλας

Ο εσωτερικός χώρος του μαγαζιού είναι μια σταλιά, με το ζόρι χωράνε πέντε άνθρωποι. Τον χειμώνα στριμώχνεσαι για να παραγγείλεις, αλλά το καλοκαίρι ο κόσμος σχηματίζει απέξω ουρά, περιμένοντας να σερβιριστεί, ή τρώει το σουβλάκι του πίνοντας μπίρες και συζητώντας. Το μαγαζί είναι πεντακάθαρο και έχει μόνο τα απαραίτητα: το πάσο, την ψησταριά με τα κάρβουνα, τη σούβλα του γύρου και το ψυγείο με τα αναψυκτικά και τις μπίρες. Στον τοίχο υπάρχουν δύο επιγραφές και μία φωτογραφία του Αχιλλέα, ο οποίος άνοιξε το μαγαζί το 1987. Ο Αχιλλέας δεν κάνει διανομή, γιατί θέλει να σερβίρει το σουβλάκι του φρέσκο και καυτό, να μη χάσει καθόλου σε γεύση. Φημίζεται για τον νόστιμο, ζουμερό και πιπεράτο χοιρινό γύρο. Ο γύρος παρασκευάζεται κάθε μέρα στο εργαστήριο του μαγαζιού. Σερβίρεται σε μερίδα με ντομάτα και κρεμμύδι ή τυλιχτός σε φρέσκια αλάδωτη πίτα με κρεμμύδι-μαϊντανό, ντομάτα και το δικό τους τζατζίκι. Tελειώνει πάντα μέχρι τις εννέα το βράδυ και δεν έχει άλλο, όποιος πρόλαβε, πρόλαβε. Στον Αχιλλέα θα φας ένα παραδοσιακό σουβλάκι με τα κλασικά του υλικά, χωρίς πατάτες και με σωστά ψημένο κρέας. Αν τις θέλεις οπωσδήποτε, μπορείς να ζητήσεις να προσθέσουν. Μ.Π.

Σπινθάρου 18, Νέος Κόσμος, Τ/210-90.21.391, Δευτέρα-Παρασκευή 16.30-00.00, Σαββατοκύριακο κλειστά.

Τόμας: Το κεμπάπ το έχει κάνει επιστήμη

Φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος
Φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος

Έχει μεγάλη ιστορία, η οποία ξεκινάει από την Αρμενία, από όπου κατάγεται ο ιδιοκτήτης (Τόμας), περνάει από τη Συρία και τον Λίβανο, όπου μεγάλωσε και έμαθε πολλά για την τοπική κουζίνα, και καταλήγει στην Αθήνα, όπου άνοιξε το φημισμένο σουβλατζίδικο το 1987. Η φήμη του καλού κεμπάπ εξαπλώθηκε από στόμα σε στόμα και όποιος το δοκίμαζε, ξαναρχόταν. Πλέον έρχονται από όλη την Αθήνα και όλη την Ελλάδα. Δεν έχει κάποιο τρομερό μυστικό, δεν βάζει μπαχαρικά ούτε καρυκεύματα στο κρέας, το έμπειρο χέρι του Τόμας κάνει όλη τη διαφορά. Νόστιμο, ζουμερό και αγνό κεμπάπ από μοσχαρίσιο και αρνίσιο κιμά (πρόσφατα πρόσθεσε και κεμπάπ από κοτόπουλο) και μπόνους το φαλάφελ. Ο Τόμας έχει κάνει το κεμπάπ επιστήμη και αξίζει να δοκιμάσεις σουβλάκι από τα χέρια του ίδιου αλλά και του γιου του Μάριου, που τα τελευταία χρόνια δουλεύει δίπλα του. Μ.Π.

Μήτρου Σαρκουδίνου 49, Νέος Κόσμος, Τ/210-90.15.981, Δευτέρα-Σάββατο 12:00-00:00, Κυριακή κλειστά.

Γιώργος και Μάνος: Σουβλάκι με κοντοσούβλι, σταθερή αξία από τα ’80s

Όταν τα δύο αδέρφια Γιώργος και Μάνος αποφάσισαν πριν από τριάντα πέντε χρόνια να ανοίξουν σουβλατζίδικο στα Εξάρχεια, δεν υπήρχαν πολλά στην περιοχή. Οι γονείς τους διατηρούσαν ήδη ένα μαγαζί εκεί και δοκίμασαν και τη δικιά τους τύχη στη γωνία Θεμιστοκλέους και Κωλέττη. Ξεκίνησαν δειλά-δειλά δύο άτομα. Σήμερα δουλεύουν στο μαγαζί εφτά. Διατηρούν τον χώρο πολύ απλό, με ξύλινους τοίχους και ένα πάσο περιμετρικά του μαγαζιού –εκεί στέκονται και τρώνε οι πελάτες το σουβλάκι τους. Τραπέζια δεν υπάρχουν και δεν υπάρχει μέρα που να μην τελειώνει το κρέας πριν κλείσουν το μαγαζί, κατά τις πέντε το απόγευμα. Αυτό που τους διαφοροποίησε από την αρχή από τα υπόλοιπα σουβλατζίδικα του κέντρου και έγινε ο «κράχτης» τους είναι το σουβλάκι με κοντοσούβλι. Και ο Γιώργος και ο Μάνος είναι μάστορες του είδους. Η συνταγή είναι πατέντα του πεθερού του Γιώργου, που κατάγεται από την Τρίπολη. Η προετοιμασία του χοιρινού κρέατος γίνεται καθημερινά και το κοντοσούβλι σερβίρεται σκέτο, ή τυλιχτό σε στεγνή, ολόφρεσκη πίτα. Έχουν και κοντοσούβλι κοτόπουλο, το οποίο πρόσθεσαν στο μενού τους πρόσφατα για αυτούς που προτιμούν κάτι πιο ελαφρύ. Το σουβλάκι «με απ’ όλα» έχει σωστή δόση κρέατος, ντομάτα, κρεμμύδι, τζατζίκι και πατάτες (μπορείς να ζητήσεις να μην τις βάλουν). Όλα είναι ψημένα στα κάρβουνα, εκτός από τις πατάτες που τηγανίζονται και τον γύρο που ψήνεται σε ηλεκτρική ψησταριά. Το μαγαζί ξεχωρίζει για την καλή ποιότητα του κρέατος. Μ.Π.

Θεμιστοκλέους 39 & Κωλέττη, Εξάρχεια, Τ/210-38.15.442, Δευτέρα-Παρασκευή 10.00-17.30, Σαββατοκύριακο κλειστά.

Καλύβας: Χοιρινός γύρος και σπέσιαλ σούβλες

Φωτογραφίες: Άγγελος Γιωτόπουλος

Ένα μικρό σουβλατζίδικο της γειτονιάς που θέριεψε, πήρε μεγαλύτερο χώρο και άπλωσε τραπεζάκια στον πεζόδρομο της Ολυμπίου στο Κουκάκι. Τα Σαββατοκύριακα γίνεται το αδιαχώρητο, αλλά το σέρβις είναι σβέλτο, ευγενικό και αποτελεσματικό. Το μαγαζί φημίζεται για τον χοιρινό γύρο του. Τραγανός, κάπως καβουρδισμένος και στεγνός, χωρίς λαδίλα, δεν πέφτει βαρύς στο στομάχι. Οι σούβλες του χειροποίητες, με τσαχπινιές που βρίσκεις σε εξοχικές ταβέρνες: βλέπε ψητά νεφράκια και φρυγαδέλι (συκώτι σε μπόλια), χώρια από τα κλασικά και ωραιότατα κοκορέτσι και κοντοσούβλι. Αν τα θέλετε για το δρόμο, τα τυλίγει και σε πίτα! Χ.Τ.

Γεωργίου Ολυμπίου 12, Κουκάκι, Τ/210-92.31.257. Ανοιχτά καθημερινά 13.00-01.00. (Κάνει delivery.)

Το Piggyπόπουλο του Παγκρατίου

Όταν πρωτοάνοιξε το σουβλατζίδικο της Αρχελάου, γράφαμε στον Γαστρονόμο πως μπορεί κανείς να βρει άνετα θέση πάρκινγκ στη γειτονιά. Τότε υπήρχαν μόνο 2-3 επιχειρήσεις εστίασης επί της οδού. Σήμερα προτείνουμε να μην έρθετε ως εδώ με το αυτοκίνητο, καθώς τα εστιατόρια και τα μπαρ έχουν πολλαπλασιαστεί, δεν υπάρχει θέση ούτε για κάδο. Στα του φαγητού, το Πιγκηπόπουλο παραμένει ένα καλό, αν και όχι πια συνοικιακό, σουβλατζίδικο. Η φήμη του έχει αυξηθεί κατακόρυφα, όπως και οι τιμές του. Ο χοιρινός γύρος είναι μικρός, χειροποίητος, και είναι το πρώτο πράγμα που τελειώνει νωρίς. Τον ξεροψήνουν αλλά μέσα παραμένει ζουμερός. Πολύ νόστιμα και σωστά ψημένα είναι τα σουβλάκια κοτόπουλου, κομμάτια φιλέτου από μπούτι. Οι πατάτες τους δεν είναι ψεύτικες, οι ντομάτες τους είναι συνήθως ώριμες αλλά όχι πάντα καλοκομμένες, ωστόσο τα τυλιχτά τους είναι σωστά ζυγισμένα στις ποσότητες. Προσωπικά δεν μου αρέσει η σάλτσα γιαουρτιού με άνηθο, στην παρέα μου όμως έχει φανατικούς. Μερακλίδικο και το μπιφτέκι τους, το προτιμώ σε μερίδα με ψητή. Μερικά τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο και λίγα ακόμα μέσα είναι διαθέσιμα. Ν.Δ.

Αρχελάου 16, Παγκράτι, Τ/210-72.37.100, Ανοιχτά Δευτέρα με Σάββατο 13.00- 00.00

Hoocut: Το «fine dining» σουβλατζίδικο

Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος

Η πλατεία Αγίας Ειρήνης δεν είναι μόνο για τουρίστες. Όσοι ξέρουν, μπαίνουν στο Hoocut, το «fine dining» σουβλατζίδικο, που άνοιξαν καταξιωμένοι σεφ σε σύμπραξη, και δεν μοιάζει με τα street food της σειράς. Εδώ φτιάχνουν demi-glace για να κάνουν σάλτσα, τις πίτες τις ανοίγουν επιτόπου από φρέσκο δικό τους ζυμάρι, οι πατάτες κόβονται στο χέρι και είναι χρυσοτηγανισμένες. Αξίζει να δοκιμάσετε τον δικό τους «γύρο», που είναι από λεπτοκομμένο κρέας, ψημένο στιγμιαία στη φωτιά, για να παραμείνει ζουμερό. Βαθιά νόστιμο είναι το βοδινό αλλά και το πρόβειο κρέας, που μπαίνουν στη φρέσκια πίτα του με τις ταιριαστές σάλτσες και λαχανικά. Έχουν και μερίδες, σκεπαστές με πίτα σαν club sandwich από τα υλικά του σουβλακιού, που έχουν φανατικούς, ενώ ακαταμάχητες [σχεδόν… γουρουνιά (sic), αλλά καλής ποιότητας] είναι οι μερίδες με πατάτες, πάνω από τις οποίες σερβίρουν ψιλοκομμένο κρέας, και άλλα νοστιμευτικά όπως βοδινό, με πικάντικη BBQ, γιαούρτι, φρέσκο κρεμμύδι και κόλιανδρο. Πρόσφατες προσθήκες στο μενού τα τυλιχτά με λουκάνικο μαύρου χοίρου με τζατζίκι, μουστάρδα, καυτερή σάλτσα, ντομάτα, λάχανο, ξερό κρεμμύδι και πάπρικα. Εκτός από το κέντρο, Hoocut λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό στη Νέα Σμύρνη και στο τέλος Οκτώβρη αναμένεται ένα νέο στο Περιστέρι. Ν.Δ.

Πλατεία Αγ. Ειρήνης 9, Αθήνα, Τ/ 210-32.40.026/ Ελευθερίου Βενιζέλου 71, Νέα Σμύρνη, Τ/210-93.44.457, Ανοιχτά Δευτέρα έως Πέμπτη & Κυριακή 12.00-23.30, Παρασκευή και Σάββατο 12.00-1.00, Παραγγελίες και στο Hoocut.com

ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Κοχύλι: Το βασίλειό μου για αυτό το τυλιχτό

Φωτογραφίες: Άγγελος Ρέντουλας

Έχω καθίσει δεκάδες φορές πίσω από στοίβες με τυλιχτά από το Κοχύλι. Σουβλάκι μικρό, του χεριού μας, με πίτα αφράτη, αλάδωτη, αλλά λουκουμαδένια, με σπέσιαλ κόκκινη σάλτσα, όχι καυτερή, αλλά πικάντικη να ανάβουν τα αίματα. Κρεμμύδι λεπτοκομμένο, ανάκατο με μαϊντανό, ντομάτα κατακόκκινη. Τζατζίκι δεν βάζουν, πατάτες ρωτάνε αν θέλουμε, αλλά δεν θέλουμε. Έχουν χοιρινό καλαμάκι άλιπο, κεμπάπ, μπιφτέκι, καλαμάκι κοτόπουλο. Όλα στα κάρβουνα, όλα χειροποίητα. Κάθε φορά που τρώω ένα, μακαρίζω την τύχη μου. Ν.Μ.

Αγίου Γεωργίου 82Α, Κορυδαλλός, Τ/210- 49.54.039. Καθημερινά 18.00-01.00. (Κάνει delivery.)

Παναγιώτης: Το αγαπημένο των οπαδών της Προοδευτικής

Φωτογραφίες: Σοφία Παπαστράτη

«Εάν θέλετε σουβλάκι κρέας, μερίδα κρέας, πατάτες, παρακαλούμε να το λέτε πριν έρθει η σειρά σας» γράφει στο πινακάκι, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Προσωπικά ψηφίζω «μπιφτέκι» δαγκωτό. Μέσα στο σαλτσάτο τυλιχτό τους συμβαίνει μια αριστουργηματική ανταλλαγή γεύσεων. Εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο: το τζατζίκι μπαίνει κατακόρυφα, όπως η σαντιγί στην τούρτα, που χαριτωμένο μεν, πλην όχι και τόσο αποτελεσματικό ως προς το γευστικό αποτέλεσμα. Ένα τυλιχτό από τον Παναγιώτη Λαυκιώτη δεν είναι ποτέ αρκετό. Ν.Μ.

Γρ. Λαμπράκη 104, Κορυδαλλός, Τ/210- 56.22.355, 210-56.97.174. Ανοιχτά καθημερινά 18.00-01.00, εκτός Κυριακής. Κάνει delivery.

Έντυ: Χωρίς στολίδια

Το σουβλατζίδικο άνοιξε το 1946 ο Αρμένης Χοβσέπ, σήμερα το τρέχουν οι Αρμένηδες που εργάζονταν από παλιά στο μαγαζί, ο Βαγγέλης και ο Σταύρος. Το χοιρινό τους είναι από ψαρονέφρι, καθαρό κρέας. Το μπιφτέκι το ζυμώνουν μόνο με κρεμμύδι. Προτείνω να μην βάλετε πατάτες, πάρτε τις χώρια, και προσθέστε στην πίτα μόνο ντομάτα, μαϊντανό ή και κρεμμύδι. Εδώ τρώμε στα όρθια, σε σκαμπό ή τα παίρνουμε σε πακέτο. Δεν χάνουν ιδιαιτέρως στη μεταφορά, καυτά βέβαια, επιτόπου, έχουν άλλη χάρη, όπως όλα. Τρελαίνομαι γι’ αυτά τα σουβλάκια. Ίσως επειδή πια είναι μακριά από το σπίτι μου, η απόσταση που διανύω μέχρι να φτάσω εκεί, με κάνει να τα λαχταρώ. Είναι το μικρό, σωστό, μανιτζέβελο σουβλακάκι, χωρίς λάδια, χωρίς σάλτσες, χωρίς λίπη, χωρίς στολίδια, με τη μυρωδιά από το κάρβουνο. Αν μου επιτρέπεται, αυτό είναι το αρχετυπικό σουβλάκι. Του Έντυ. Ν.Δ.

Καρακουλουξή 4, Νίκαια, Τ/210-49.26.117, Καθημερινά 12.00- 23.30, Κυριακή κλειστά

Πολύβιος: «Ανοιχτές μερίδες» στο πιο παλιό σουβλατζίδικο της Δραπετσώνας

Φωτογραφίες: Άγγελος Γιωτόπουλος

Στη Δραπετσώνα, πίσω από τον Άγιο Διονύσιο και τη γέφυρα του Παπαϊωάννου, όπου κάποτε έπρεπε να πληρώσεις τους μάγκες του Πειραιά για να περάσεις στη μάντρα του Σαραντόπουλου και να ακούσεις να τραγουδάει η περίφημη «τετράδα του Πειραιά» και δίπλα στο καστράκι όπου έφτιαξαν τις πρόχειρες παράγκες τους οι πρόσφυγες από τη μικρασιατική καταστροφή, βρίσκεται ο Πολύβιος, το πιο παλιό και μερακλίδικο σουβλατζίδικο της Δραπετσώνας. Στην οδό Αγίου Δημητρίου. Το μαγαζί αρχικά άνοιξε ο Πολύβιος Σιλβέστρος το 1935, τώρα το τρέχει ο εγγονός του πάλι Πολύβιος και συνεχίζει αναλλοίωτη την παράδοση. «Πάμε στον Άγιο Διονύση για μερίδες» λέγανε οι σουβλακόφιλοι τη δεκαετία του 1980, που ήταν η χρυσή εποχή για τον Πολύβιο. Οι μερίδες ήταν ένα «σύστημα» πολύ δημοφιλές στην περιοχή, ήταν χαρακτηριστικό της γειτονιάς. Δύο πίτες, από πάνω το κρέας, ντομάτα κομμένη στα τέσσερα, κρεμμύδι με μαϊντανό και τίποτε άλλο. Το τζατζίκι ξεχωριστά, οι πατάτες φρέσκες, και αυτές ξεχωριστά. Λίγα πράγματα και καλά. Ο Πολύβιος τα φτιάχνει όλα από το μηδέν, με υλικά που προμηθεύεται από επιχειρήσεις της γειτονιάς. Πατάτα, τζατζίκι ή γιαούρτι όποιος θέλει. Το σουτζούκι το φτιάχνει όπως το έκανε ο παππούς μου και δεν δίνει σε κανέναν τη συνταγή· έχει επίσης κεμπάπ, μπιφτεκάκια στρογγυλά και κρέας χοιρινό. Αυτό που κάνει τη γεύση εντελώς ξεχωριστή είναι το βούτυρο που βάζει στις πίτες όταν ψηθούν, ήταν ιδέα του παππού Πολύβιου και δεν το βρίσκεις σε κανένα άλλο σουβλατζίδικο.  Μ.Π.

Αγίου Δημητρίου 28, Δραπετσώνα, Τ/210-46.17.563, Δευτέρα-Σάββατο 18.00-23.30. Κυριακή κλειστά.

Άρης: Σουβλάκι στις εργατικές γειτονιές του Ρέντη

Κοντά στην πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου στου Ρέντη, ένα συνοικιακό σουβλατζιδικο κάνει τη διαφορά, παρότι που ίσα το παρατηρείς – μόνο μια λιτή ταμπέλα με το όνομα του ιδιοκτήτη μαρτυράει την υπάρξή του. Στον Άρη δεν έχει να καθίσεις, ή θα πάρεις το σουβλάκι σου και θα σταθείς να το φας εκεί (που το προτείνω για να το ευχαριστηθείς ζεστό) ή θα το πάρεις πακέτο για το σπίτι ή θα το παραγγείλεις, αν μένεις στη γειτονιά. «Ένα τυλιχτό με γύρο παρακαλώ», οπωσδήποτε χωρίς πατάτες, γιατί δεν είναι από τις καλές, ο γύρος όμως είναι χειροποίητος και πολύ νόστιμος. Τον ετοιμάζει ο ίδιος ο Άρης κάθε μέρα στο μαγαζί. Στη μεγάλου μεγέθους μαλακή πίτα μπαίνει τζατζίκι δροσερό, ντομάτα σε σωστή αναλογία, κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές ροδέλες και κόκκινη σάλτσα σπιτική δική τους. Χαζεύω τον χαρακτηριστικό τρόπο που βάζει το αλάτι στο τέλος και του ζητάω έξτρα καυτερό κόκκινο πιπέρι, σκέτη νοστιμιά. Μ.Π.

Παύλου Μελά 14, Άγιος Ιωάννης Ρέντης, Τ/210-48.21.902, Δευτέρα-Παρασκευή 14.00-00.00, Σαββατοκύριακο κλειστά. Κάνει delivery.

Ροδόπολις: Με κόκκινη σάλτσα σε δύο εκδοχες, καυτερή και μη

Φωτογραφία: Μαρίνα ΠετρίδουΦωτογραφία: Μαρίνα Πετρίδου

Σε ένα πιατάκι, δύο μεγάλες μαλακές πίτες ψημένες στα κάρβουνα, από πάνω το καλοψημένο κεμπάπ που λιώνει στο στόμα, η ντομάτα, το κρεμμύδι και πάνω από όλα αυτά, η σάλτσα του Ροδόπολις, της οποίας η επίγευση σου μένει αξέχαστη. Η σάλτσα είναι μυστική συνταγή δική τους και δεν τη μοιράζονται με τίποτα, παρά μόνο σε ρωτάνε «καυτερή ή όχι;». Όποια και αν προτιμήσετε θα την ευχαριστηθείτε. Στο τυλιχτό βάζουν μόνο κρέας, ντομάτα, κρεμμύδι και σάλτσα –τζατζίκι ή πατάτες δεν βάζουν και ούτε το συζητάνε. Το μαγαζί βρίσκεται σε έναν ήσυχο δρόμο κάθετο στην οδό Αναπαύσεως, στα σύνορα Δραπετσώνας-Κερατσινίου. Η διακόσμηση θυμίζει ορεινό καταφύγιο, με ξύλινη επένδυση στους τοίχους και κάδρα με φυσικό τοπίο. Στο πεζοδρόμιο έχει πλαστικά τραπεζοκαθίσματα και πολλούς βασιλικούς, το βράδυ δεν βρίσκεις να κάτσεις. Ντελίβερι δεν κάνουν αλλά δίνουν τα σουβλάκια τους και σε πακέτο. Μ.Π.

Ανδριανού 13, Δραπετσώνα, Τ/210-46.23.788, Πέμπτη-Τρίτη 18.00-00.00, Τετάρτη κλειστά.

Ο Γιώργος: Το σουβλάκι του λιμανιού

Σε ένα φρέσκο και δροσερό μαγαζί γωνία Γούναρη και Νικήτα, στην αγορά του Πειραιά, κατεβαίνουμε για να θυμηθούμε χρώματα και αρώματα. Η συνταγή είναι η κλασική με το καλοφτιαγμένο μπιφτεκάκι και την πιπεράτη πίτα, την ντομάτα αλλά και τη σάλτσα, που θυμίζουν τα κυριακάτικα τραπέζια με τους Σμυρνιούς παππούδες στην εξοχή. Ν.Δ.

Γούναρη 18 & Νικήτα γωνία, Πειραιάς, Τ/211- 40.33.388. Δευτέρα-Σάββατο: 11.00-19.30 (τους καλοκαιρινούς μήνες το ωράριο της Πέμπτης επεκτείνεται μέχρι τις 22.00)

Ο Σέρκος: Πάμε πλατεία για αρμένικο κεμπάπ και σουτζούκι

Στην πλατεία Νεράιδας στην παλαιά Κοκκινιά αξίζει να πάτε γιατί είναι περιποιημένη και όμορφη, αλλά κυρίως για να απολαύσετε από τα πιο νόστιμα σουτζούκια και τα πιο αφράτα, απαλά, ζουμερά κεμπάπ του Σέρκου. Ο Σέρκος δεν ζει πια. Ζει και βασιλεύει όμως η ψησταριά που έφτιαξε για να ψήνει τα απίθανα κεμπάπ του. Τη δουλεύουν με μαστοριά τα παιδιά του, η κόρη του Άννη και ο γιος του Αβέντις. Ό,τι και αν παραγγείλετε, όπως λαχματζούν, σουβλάκια χοιρινά, κοτόπουλο κ.ά., είναι καλό. Μην σας παρασύρουν όμως οι Σειρήνες και χορτάσετε χωρίς να δοκιμάσετε το κεμπάπ του. Αφράτο, απαλό, ζουμερό, ζυμωμένο για πολλή ώρα με μοσχαρίσιο και αρνίσιο κιμά και μόνο με αλατοπίπερο, πάνω σε αφράτη πίτα. Μ.Β.

Ίωνος Δραγούμη 39-41, πλατεία Νεράιδας, Παλαιά Κοκκινιά, Τ/210-49.28.297. Δευτέρα-Σάββατο 19.00- 00.30, Κυριακή κλειστά. Κάνει delivery.

Αβραάμ: Από τους πρώτους της Δραπετσώνας

Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ζαβός

Αβραάμ, Καράμπαμπας και Πολύβιος ήταν οι τρεις «γενάρχες» του σουβλακιού στη Δραπετσώνα. Δημιούργησαν σχολή και είχε ο καθένας τους οπαδούς του. Τις εποχές προ του ντελίβερι, οι Πειραιώτες το είχαν σαν έξοδο περιωπής να πάνε μέχρι τον Άγιο Διονύση για κεμπάπ και «μαύρο», σουτζούκι δηλαδή. Ο Αβραάμ άνοιξε το 1938. Ο ιδιοκτήτης Αβραάμ Σαββίδης ήταν Πόντιος από την Πόλη. Την επιχείρηση συνέχισε η κόρη του αλλά πλέον έχει περάσει σε άλλα χέρια, όμως το φαγητό και ο χώρος δεν έχουν αλλάξει πολύ. Μεγάλη εσωτερική αίθουσα, με ραμποτέ επένδυση στους τοίχους, και μια λαϊκή αυλίτσα το καλοκαίρι για όσους θέλουν να θυμηθούν ή να αναβιώσουν τις παλιές οικογενειακές εξορμήσεις. Οι μερίδες του γενναίες, το ίδιο και το τυλιχτό του, με πίτα αφράτη και λαδωμένη, στην τέλεια ισορροπία μεταξύ τραγανού και μαλακού, έτσι που έχει ποτίσει από τα ζουμιά. Το κεμπάπ του μπρουτάλ, ζουμερό και λιπαρό. Φημίζεται όπως είπαμε και για το «μαύρο» του. Κρίμα μόνο για τις προκάτ πατάτες. Χ.Τ.

Σωκράτους 3, Δραπετσώνα, Τ/210-46.15.841. Καθημερινά 14.00-00.00, Κυριακές από τις 12.00. (Κάνει delivery.)

Αιγυπτιακόν: Το πρώτο κεμπαμπτζίδικο της Αθήνας

Σύμφωνα με τις αφηγήσεις, εδώ ξεκινά η ιστορία του σουβλακιού στην Αθήνα. Το 1924 ο Μισάκ Ανισπικιάν, Μικρασιάτης που είχε φύγει πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, πήγε στην Αίγυπτο και στη συνέχεια ήρθε ως Αιγύπτιος στη Νίκαια και άνοιξε το πρώτο σουβλατζίδικο, το Αιγυπτιακόν, φέρνοντας μαζί του την ιδέα για το κεμπάπ και τροποποιώντας την αραβική πίτα με τη βοήθεια ενός φούρναρη της Νίκαιας. Μέσα στα χρόνια το κατάστημα μετακινήθηκε πολλές φορές, αλλά οι διάδοχοι του Μισάν συνεχίζουν τη παράδοση από καινούργιο πόστο. Φτιάχνουν το τυλιχτό με πίτες από την παραδοσιακή βιοτεχνία του Χασιώτη και ζουμερό, χειροποίητο κεμπάπ από μοσχαρίσιο και αρνίσιο κρέας. Δοκιμάστε και τα ωραία, σπιτικά τους φαλάφελ. Γ.Π.

Πέτρου Ράλλη 168, Νίκαια, Τ/210-41.82.920, Δευτέρα-Σάββατο 17.00-00.00. Κυριακή κλειστά. (Κάνει delivery)

ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ

Πυρνάρι: Ίδια γεύση, τριάντα χρόνια

Φωτογραφία: Μαρίνα Πετρίδου

Το Πυρνάρι σε κερδίζει αμέσως με την αυθεντικότητά του. Είναι ένα πολύ απλό μαγαζί, χωρίς καμιά διακόσμηση και μια λιτή αυλή γεμάτη γλάστρες με πικροδάφνες και καμιά εικοσαριά τραπέζια. Ακόμη και τις καθημερινές τα τραπέζια είναι γεμάτα. Οικογένειες, ζευγάρια, σκυλιά, γατιά, μουσικοί του δρόμου, ο σερβιτόρος που τρέχει για να εξυπηρετήσει τους πελάτες και στο ταμείο μονίμως μία ουρά ανθρώπων που περιμένουν να παραλάβουν το σουβλάκι τους πακέτο ή στο χέρι. Εκεί στάθηκα κι εγώ, και ο 30άρης Σπύρος που τρώει στο Πυρνάρι από μικρό παιδί με ενημέρωσε ότι θα περίμενα κανένα εικοσάλεπτο μέχρι να εξυπηρετηθώ, αλλά άξιζε η αναμονή. Το μαγαζί λειτουργεί στο ίδιο σημείο εδώ και 30 χρόνια και δεν έχει αλλάξει ούτε την ατμόσφαιρα ούτε τις γεύσεις, όπως θυμούνται οι ντόπιοι. Το τυλιχτό του είναι πολύ νόστιμο, με ελαφρώς λαδωμένη πίτα, παραδοσιακό καλαμάκι χοιρινό δικό τους ή χειροποίητο γύρο –που τον κόβουν με το κλασικό μαχαίρι και όχι με ηλεκτρικό–, νόστιμο σπιτικό τζατζίκι, σωστή ποσότητα φρέσκιας ντομάτας και πικάντικου κρεμμυδιού. Τα χοιρινά καλαμάκια ψήνονται την ώρα που τα παραγγέλνεις, ενώ έχουν και μπιφτέκια ζυμωμένα στο χέρι. Πατάτες βάζουν –δυστυχώς, κατά την άποψή μου– αλλά τουλάχιστον σε ενημερώνουν ότι είναι προτηγανισμένες. Μ.Π.

Ανθέων 33, Γλυφάδα, Τ/210-96.32.202, Δευτέρα-Σάββατο 19.00-00.00, Κυριακή κλειστά.

Λευτέρης: Από παγωτατζής σουβλατζής, στην Καλλιθέα από το 1969

Φωτο: Σοφία Παπαστράτη

Ο Λευτέρης Σταματίου (ιδιοκτήτης του Λευτέρη στην Καλλιθέα) κυκλοφορούσε τη δεκαετία του 1960 με το καρότσι του και πουλούσε παγωτό. Στις 6 Δεκεμβρίου του 1969 αποφάσισαν μαζί με τη γυναίκα του Κούλα να ανοίξουν σουβλατζίδικο στη γειτονιά τους. Έρχονται καθημερινά στο μαγαζί και με τη βοήθεια των παιδιών τους, φτιάχνουν τα κρέατα, ζυμώνουν τα μπιφτέκια τους και περνάνε τα χοιρινά σουβλάκια σε καλαμάκια. Το σουβλατζίδικο εξυπηρετούσε πάντα τους κατοίκους της γειτονιάς, τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Την εποχή που λειτουργούσε ο ιππόδρομος στις Τζιτζιφιές, η δουλειά τους απογειώθηκε γιατί οι κερδισμένοι έπαιρναν ένα σωρό σουβλάκια για να κεράσουν. Στις μέρες μας, ο Λευτέρης είναι προορισμός για όσους δουλεύουν ή επισκέπτονται τη γειτονιά ή το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), που βρίσκεται λίγα στενά πιο πάνω. Έχουν, όμως και πελάτες απ’ όλη την Αθήνα που έρχονται για να φάνε το παραδοσιακό αθηναϊκό σουβλάκι, που φτιάχνεται με καλαμάκι χοιρινό ή μπιφτέκι και κεμπάπ ψημένο στα κάρβουνα, πίτα αλάδωτη, μαλακή και φρέσκια, ντομάτα και κρεμμύδι. Ούτε τζατζίκι ούτε σάλτσες. Η γειτονιά έχει ωραίο κλίμα, είναι ήσυχη και η αυλή του Λευτέρη σε εμπνέει να καθίσεις και να απολαύσεις ήρεμα το φαγητό σου. Εξαιρετική γεύση τα μπιφτέκια και τα κεμπάπ τους, με μυστική συνταγή που δεν τη μοιράζονται με τίποτα. Τα χοιρινά καλαμάκια μικρά, όπως πρέπει, με λίγο λίπος. Το ψήσιμο στα κάρβουνα είναι σίγουρα στα συν. Σωστή ποσότητα κρεμμυδιού. Δεν βάζουν πατάτες. Μ.Π.

Λευτέρης, Ξενοφώντος 146, Καλλιθέας. Τ/210-94.80.535, Δευτέρα-Σάββατο 17.30-00.00, Κυριακή κλειστά.

Οι Ρωσίδες: Για μαμαδίστικο σουβλάκι και πιροσκί στην Καλλιθέα

Σκεπαστή Αγορά Καλλιθέας.
Φωτογραφίες: Νίκος Καρανικόλας

Δύο μικρά νόστιμα μπιφτεκάκια ή χοιρινό κρέας κομμένο στο χέρι, μαζί με ντομάτα και λίγο κρεμμύδι. Αυτά χωρούν όλα κι όλα στο μικροσκοπικό –παλαιάς σχολής– τυλιχτό του σουβλατζίδικου οι «Ρωσίδες» στην Καλλιθέα. Αφού τυλιχτούν στη νόστιμη αλάδωτη πίτα, τα υλικά λούζονται με μια γλυκιά και γλυκοφάγωτη κόκκινη σάλτσα που τα κρατάει ζουμερά και τους δίνει έξτρα γεύση. Αυτό το σουβλάκι, λοιπόν, μπορεί να είναι μικρό, αλλά είναι πραγματική βόμβα νοστιμιάς κι έχει μια φροντίδα μαμαδίστικη. Μοιάζει κάπως σπιτικό δηλαδή. Κι αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Από όταν ανέλαβε την επιχείρηση το 1990 η κ. Άννα Στεφανίδου, μια Πόντια από το Καζακστάν, τα κάνει όλα μόνη της. Ψωνίζει το κρέας, το κόβει στο χέρι, ζυμώνει τα μπιφτέκια και φτιάχνει και την ασυναγώνιστη σάλτσα της, με συνταγή που κληρονόμησε από τις πρώτες ιδιοκτήτριες, δύο κυρίες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, τις οποίες οι Καλλιθεώτες αποκαλούσαν «οι Ρωσίδες». Έτσι, έγινε γνωστό το σουβλατζίδικο, παρά το ότι η ταμπέλα του γράφει απλώς «Σουβλάκια Πιροσκί». Πατάτες, τζατζίκι και άλλα συμπαρομαρτούντα δεν θα βρείτε. Έχει όμως πιροσκί –με πατάτα, κιμά και γλυκιά μυζήθρα– που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε. Τώρα, το πώς θα τα δοκιμάσετε είναι μια άλλη ιστορία. Το ντελίβερι, που είχε ξεκινήσει για ένα διάστημα, δυστυχώς σταμάτησε. Κάντε έναν κόπο παραπάνω να περάσετε από εκεί και δεν θα χάσετε. Χ.Τ.

Αναγνωσταρά 16, Καλλιθέα, Τ/211-11.92.145. Ανοιχτά καθημερινά, εκτός Κυριακής, 19.00- 00.00.

Μπιφτεκοπωλείο ο Σταύρος: Στην αγορά της Καλλιθέας από το 1960

Φωτογραφία: Μαρίνα ΠετρίδουΦωτογραφία: Μαρίνα Πετρίδου

Το Μπιφτεκοπωλείο ανοίγει από τις 10.00 το πρωί και δίνει την ευκαιρία, στους πρωινούς τύπους, στους εργαζόμενους και σε όσους έχουν βγει για ψώνια στην αγορά της Καλλιθέας να απολαύσουν σουβλάκι για πρωινό. Και τι σουβλάκι! Ακόμη θυμάμαι όταν γυρνούσα από το σχολείο και περνούσα έξω από το μπιφτεκοπωλείο και έβλεπα τις πίτες παρατεταγμένες να ψήνονται, με τα μπιφτεκάκια και τις ντομάτες από πάνω, και λίγο πριν ο ψήστης πιάσει να τυλίξει το σουβλάκι, να βάζει το κρεμμύδι και το κοκκινοπίπερο, το έβλεπα σε αργή κίνηση και ακόμη έτσι νιώθω κάθε φορά που περνάω. Το μπιφτεκοπωλείο δεν έχει αλλάξει και πολύ από το 1960· μια ανακαίνιση έκαναν πριν μερικά χρόνια χωρίς όμως να χάσει την αυθεντικότητά του. Ακόμη φτιάχνουν το ίδιο νόστιμα, απλά, ποιοτικά μπιφτέκια, που θυμίζουν σπιτικά, πιτούλα ελαφρώς λαδωμένη, ντομάτα ζουμερή και κατακόκκινη, κρεμμύδι σε λεπτές ροδέλες με προσθήκη φρέσκου μαϊντανού και φυσικά μπόλικο κοκκινοπίπερο. Το απολαμβάνω πάντα στο χέρι, έξω στο πεζοδρόμιο στα ξύλινα σκαμπό. Μ.Π.

Δαβάκη 59, Καλλιθέα,  Τ/210-95.12.929, Δευτέρα-Σάββατο 10.00-00.00, Κυριακή κλειστά.

Πάρις: Το πιο ροκ σουβλάκι των νοτίων προαστίων

Φωτογραφίες: Σοφία Παπαστράτη

Αυτό δεν οφείλεται μόνο στον ροκά ιδιοκτήτη, Στέλιο Μαγιάφα, και στη ροκ μουσική που ακούγεται όλη μέρα από τα ηχεία, αλλά και στην ποιότητα του σουβλακιού. Ο πατέρας του, Πάρις Μαγιάφας, άνοιξε το σουβλατζίδικο το 1963, όταν ο Άλιμος είχε λιγοστά σπίτια. Εδώ το σουβλάκι είναι πολύ σωστό, με ωραία ψημένη πίτα, χειροποίητο δικό τους γύρο, ζουμερή ντομάτα, κρεμμύδι, σπιτικό τζατζίκι και μπόλικο καυτερό κόκκινο πιπέρι. Όλα τα φτιάχνουν οι ίδιοι με ποιοτικά υλικά που προμηθεύονται από επιχειρήσεις της γειτονιάς – κρεοπώλης τους είναι ο Νασιόπουλος, παιδικός φίλος του Στέλιου. Το σουβλάκι το απολαμβάνεις στα τραπεζάκια στην ωραία αυλή υπό τους ήχους μπλουζ και ροκ μουσικής ή στο χέρι, βολτάροντας στη γειτονιά. Μ.Π.

Θουκυδίδου 38, Άλιμος Τ/210-98.89.664, Καθημερινά 12.00-01.00. Κάνει delivery.

ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ

Πανερυθραϊκός: Απευθείας στην Ά εθνική

Φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος

Δεν είναι υπερβολή αν πω ότι το πρώτο το καταπίνω αμάσητο. Το χοιρινό καλαμάκι περιλαμβάνει καλοδιαλεγμένο κρέας, αμαρινάριστο, που δεν του λείπει το λιπάκι του, είναι ευφραντικό με όλη τη σημασία της λέξης. Τρώγεται σε δυο μπουκιές και ένα δεν θα σας φτάσει, το ορκίζομαι. Σαράντα επτά χρόνια μάστορες, η οικογένεια Μαραζιώτη σερβίρει σουβλάκια που περνάνε απευθείας στον τελικό του Champions League. Παραγγείλτε μία απ’ όλα: πατάτες τηγανητές, φέτα με λαδορίγανη, σαλάτα με ντομάτα κονκασέ, λεπτές φετούλες κρεμμυδιού και μαϊντανό. Αυτά. Ν.Μ.

Αναξαγόρα 11, Νέα Έρυθραία, Τ/210-80.00.271. Καθημερινά 18.30-00.00, κλειστά την Κυριακή. Κάνει delivery.

Το Τέλειον: Όνομα και πράμα

Αυτό το ψητοπωλείο λειτουργεί από το 1985 από μια οικογένεια, που δουλεύουν όλοι και παντού: στην ψησταριά, στο ταμείο, στην κουζίνα για τις σαλάτες, στο σέρβις. Όποιον κι αν ρωτήσεις στο Νέο Ηράκλειο και στις γύρω περιοχές θα το βάλει στη λίστα με τα αγαπημένα του. Γι’ αυτό και έχει συνήθως ουρά ορθίων που περιμένουν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους. Το τυλιχτό με καλαμάκι κοτόπουλο είναι άπαιχτο, γιατί είναι χειροποίητο από μπούτι και είναι ζουμερό, ψήνεται τέλεια και συνδυάζεται ιδανικά μόνο με ντομάτα και μια σος από μουστάρδα και γιαούρτι. Και τα χοιρινά όμως καλαμάκια είναι πολύ νόστιμα, ιδιαίτερα πικάντικα και ξεροψημένα, πάνε τέλεια με τζατζίκι και κρεμμύδι. Κάποιοι βρίσκουν μικρό το σουβλάκι τους, αλλά εμένα αυτό είναι που μου αρέσει, γιατί δεν μπουχτίζω από το κρέας, γεύομαι αυτό που θέλω σε μια ισορροπία με τα άλλα υλικά. Ωραίο και το κεμπάπ το τυλιχτό. Έχουν κι άλλα πιάτα πεντανόστιμα όπως το εξοχικό ή τα παϊδάκια κοτόπουλου, όλα μαγειρεμένα σπιτικά. Το μόνο μείον είναι ότι δεν έχει διανομή. Ν.Λ.

Λεωφ. Πλαπούτα 20, Νέο Ηράκλειο, Τ/210-28.14.866

Νότης: Σε αραβική πίτα 30 εκ. και όλα χειροποίητα

Για να το βρεις πρέπει να το ξέρεις, αλλιώς, πού να φανταστείς ότι, αν μπεις μέσα στις εγκαταστάσεις του Ηλιακού Χωριού της Λυκόβρυσης, κατέβεις τα σκαλάκια και προσγειωθείς στην πλατεία, θα ανακαλύψεις ένα από τα καλύτερα σουβλατζίδικα της περιοχής. Εδώ όλα είναι χειροποίητα: από την απίθανη αραβική πίτα, 30 εκατοστών παρακαλώ, που ψήνεται τη στιγμή της παραγγελίας, μέχρι τις σος που διαφέρουν ανάλογα με το είδος. Γιατί άλλη σος θέλει το μπριζολάκι, άλλη το κοτόπουλο. Άλλη το φαλάφελ, άλλη το καλαμάκι. Έχει άλλωστε 12 μοναδικές και χειροποίητες σάλτσες, που τις φτιάχνουν ο Νότης κι ο Δημήτρης, οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού, καθημερινά. Έχει και γιαουρτλού και σκεπαστές, που πολλοί τις προτιμούν, αλλά εμένα που φαίνονται πολύ πληθωρικές για τα γούστα μου. Το καλύτερό μου είναι η πίτα (η αραβική φυσικά, αν και έχει και την κλασική) με μπριζολάκι λαιμού ψιλοκομμένο –και μαριναρισμένο από την προηγούμενη– με τσάτνεϊ μήλου ή τσίλι σος αλλά και η πίτα με κοτόπουλο φιλέτο ψιλοκομμένο με σος γιαουρτιού (επειδή βάζουν μπόλικη, εγώ λέω πάντα να βάλει τη μισή). Ε, για να λειτουργεί και 20 χρόνια non-stop κάτι κάνουν καλά τα παιδιά, έτσι δεν είναι; Το βασικό είναι πως όλα είναι χειροποίητα. Οι πατάτες φρέσκες, κομμένες στο χέρι, τα τσάτνεϊ, οι σος όλα δικά τους, ενώ στο τέλος όποιος πάει από εκεί παίρνει δώρο μαζί με τον λογαριασμό και ένα γλυκάκι. Κι αυτό χειροποίητο. Καζάν ντιπί, σοκολατόπιτα, καρυδόπιτα, ραβανί, εκμέκ κανταΐφι ό,τι φτιάξουν τα παιδιά. Ν.Λ.

Πλατεία Γκαίτε, Ηλιακό Χωριό, Τ/210-61.42.514  Κάνει delivery.

Καυτερός: Μπουκιά και κάψα στο Χαλάνδρι

Σε έναν κάθετο δρόμο στη λεωφόρο Κηφισίας, χωμένο σε μια γειτονιά του Κάτω Χαλανδρίου, ανάμεσα σε επαγγελματικά γραφεία και πρεσβείες, κάτω από μια παλιά πολυκατοικία, βρίσκεται το σουβλατζίδικο «Ο Καυτερός». Ο Καυτερός φημίζεται –για τι άλλο;– για την καυτερή του σάλτσα. Η συνταγή για τη σάλτσα είναι επτασφράγιστο μυστικό και την ξέρουν μόνο ο Βασίλης (ιδιοκτήτης) και η μητέρα του, που την ετοιμάζει κάθε μέρα σε μια μεγάλη κατσαρόλα. Το μόνο που αποκαλύπτει είναι ότι, ενώ έχει διάφορα πιπέρια και είναι καυτερή, δεν έχει καθόλου τσίλι. Όλα τα κρέατα ψήνονται στα κάρβουνα. Ξεχωρίζουν το χειροποίητο κεμπάπ και το καλοψημένο χοιρινό καλαμάκι. Μ.Π.

Αγρινίου 5, Χαλάνδρι, Τ/210-68.46.366, Δευτέρα-Παρασκευή 19.00-12.00, Κυριακή 19.00-12.00, Σάββατο κλειστά.

Τζατζικοκίνηση: Το σουβλάκι των φαν του Παναθηναϊκού (και όχι μόνο)

Σουβλατζίδικο-ορθάδικο σε ήσυχη περιοχή των Ελληνορώσων που μετράει μερικές δεκαετίες και πολλές χιλιάδες πιστών φαν, όχι μόνο του καλοψημένου σουβλακιού αλλά και του Παναθηναϊκού. Χώρος μια σταλιά, πλήρως καλυμμένος με ό,τι αφίσα και δημοσίευση της ποδοσφαιρικής ομάδας έχει κυκλοφορήσει. Στους πάγκους και το (επίσης πράσινο) πάρκο-πλατεία μπροστά από το μαγαζί, τα ροδοψημένα σουβλάκια στα κάρβουνα, με την τέλεια ισορροπία ζουμερού ψαχνού και τραγανού λίπους, φεύγουν κατά δεκάδες και συνοδεύονται ιδανικά με το φλογερό παχύ τζατζίκι που έδωσε και το όνομα στο σουβλατζίδικο. Ιστορικό σημείο αναφοράς της περιοχής. Β.Κ.

Πηνελόπης Δέλτα 8, Ελληνορώσων, Νέο Ψυχικό, Τ/210- 67.44.801. Καθημερινά από τις 12 το μεσημέρι. Κάνει delivery.

Τα σουβλάκια της Λίλας: Τυλιχτό με κοντοσούβλι

Αν δεν σε πάει κάποιος από το χέρι, πιθανότατα να το προσπεράσεις. Το μαγαζί δεν το πιάνει το μάτι σου, εκτός κι αν είσαι τακτικός στο καφέ KUDU του Ψυχικού – είναι διαγωνίως απέναντι. Τα σουβλάκια της Λίλας έχουν κάτι μαμαδίσιο, αν μπορεί να ειπωθεί αυτό για σουβλάκια. Πίτα αλάδωτη, σαν προζυμένια, μέτριο μέγεθος, πολύ νόστιμη και σκέτη. Προτείνουμε το τυλιχτό με κοντοσούβλι, ωραία ψημένο με κριτσανιστές ακρούλες και τρυφερό μέσα. Το –κατά τι πιο ψημένο– μπιφτεκάκι της χρειάζεται την υγρασία αλλά και την ένταση της μαγειρεμένης κόκκινης σάλτσας που φτιάχνουν. Στο μπιφτέκι με σάλτσα πάει πολύ το λεπτοκομμένο κρεμμύδι τους. Καλοαλατισμένα όλα. Ν.Δ.

25ης Μαρτίου 41, Νέο Ψυχικό, Τ/210-67.12.944, Ανοιχτά τις καθημερινές 13.00- 23.30, Σάββατο κλειστά, Κυριακή μετά τις 17.00

Πηγή:gastronomos.gr

About Post Author

You May Also Like

More From Author