“OLD SOUL” του Γιώργου Καστέλλη

της Λίτσας Κοντογιάννη

«Ζεις μονάχα μία φορά, μα αν το κάνεις σωστά, και μία είναι αρκετή» λένε. Αυτή δεν είναι μια τέτοια ιστορία. Σ’ αυτό το βιβλίο κανείς δεν ξέρει να ζήσει σωστά, μα κυρίως κανείς δεν ζει μόνο μία φορά…
Κωνσταντινούπολη, 1453: Ένας άντρας είναι καταδικασμένος να θυμάται τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του καθώς επιστρέφει ξανά και ξανά στη ζωή αλλάζοντας σώματα και ταυτότητες. Το μυστήριο του θανάτου καταρρέει γι’ αυτόν, του μένει όμως ακόμα να λύσει το μυστήριο της ύπαρξης. Καθώς συνεχίζει αδιάκοπα το ταξίδι του μέσα στην Ιστορία, οι χώρες και οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη και ο ήρωας αλλάζει μαζί με τον κόσμο, προσπαθώντας πάντα να σπάσει την κατάρα της αιώνιας μνήμης που τον βαραίνει. Ο έρωτας και η απώλεια που επιστρέφουν ξανά και ξανά στον δρόμο του, κάνουν την πορεία του ακόμα πιο περίπλοκη και βασανιστική.
Αθήνα, 2021: Μια επιμελήτρια λογοτεχνικών κειμένων δέχεται την πρόταση ενός άγνωστου συγγραφέα να τον βοηθήσει να γράψει το φινάλε στο ημιτελές πρωτόλειό του. Η συνάντησή τους θα ξυπνήσει φαντάσματα από το τραυματικό παρελθόν της και θα την κάνει να αναθεωρήσει τις ισχυρές πεποιθήσεις που έχει σχηματίσει για τον κόσμο.
Και καθώς η φαντασία συγκρούεται με την πραγματικότητα, οι δύο αυτές ιστορίες βρίσκουν κοινή κατάληξη, σε ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που μιλά για τη ζωή, τον θάνατο αλλά κυρίως για τη δύναμη που μας δίνει η μυθοπλασία ν’ αντέξουμε και τα δύο

Η κριτική μας

Αν και μου άρεσε πολύ το πρώτο πόνημα του κυρίου Καστέλλη «ΕΡΩΣΦΟΡΟΣ» όχι μόνο για την πρωτότυπη θεματολογία του, αλλά και για την εξαιρετική γραφή του, αυτό του το βιβλίο στην κυριολεξία τα απογειώνει.
Σχετικά με το θέμα μετενσάρκωση, γονιδιακή μνήμη και μεταθανάτια ζωή έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχουν ειπωθεί ακόμα περισσότερα.
Αλλά ο συγγραφέας μας δεν μένει εκεί, τα χρησιμοποιεί ως αφετηρία για να μας δώσει ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα.
Ο ήρωάς μας μέσα στη διαχρονικότητά του αλλάζει ριζικά τη ταυτότητά του, όπως το φίδι αλλάζει το δέρμα του και μαζί του αλλάζει και ο κόσμος όλος. Αυτό που τον κουράζει είναι η μνήμη που κουβαλάει μέσα του, και ότι αυτό του το βάρος δεν μπορεί να το μοιραστεί με κανέναν. Αγωνίζεται πάντα να βρει τρόπο να λύσει τη κατάρα που τον ταλαιπωρεί.
Μια περιπλάνηση, της οποίας η αφετηρία βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη μισή χιλιετία και πλέον πριν.
Μέσα από την αφήγηση των ιστοριών του, διαπιστώνουμε πως ο ήρωάς μας δεν προσπαθεί να γίνει αρεστός, απλά τις παραθέτει. Παρ’ όλο που αρκετές φορές αυτοσαρκάζεται, διαπιστώνουμε πως βασανίζεται που πρέπει να βιώνει ξανά και ξανά έρωτες και απώλειες.
Ο Έρωτας, η πανανθρώπινη αξία και η κινητήρια δύναμη της ζωής, κρατάει τα σκήπτρα στο πρώτο μέρος του βιβλίου.
Το δεύτερο μέρος του, το θεωρώ ευφυέστατο, μιας και την αφήγηση δεν την κάνει πλέον ο κεντρικός μας ήρωας, αλλά ένα δεύτερο πρόσωπο, το οποίο μας προσγειώνει στο σήμερα και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν η ιστορία που παρακολουθήσαμε στο πρώτο μέρος είναι αληθινή ή μήπως δημιούργημα της φαντασίας του. Αλλά τι σημασία έχει άλλωστε;
Κι αυτό το δημιούργημα του κυρίου Καστέλλη είναι πολύ δυνατό, πρωτότυπο, συναρπαστικό, με πλούσια πλοκή και άρτιο από κάθε άποψη. Είναι ένα βιβλίο το οποίο θα θυμόμαστε για πολύ καιρό.

About Post Author