Η ιστορία του «DON’T LET ME BE MISUNDERSTOOD» των Animals

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Don’t Let Me Be Misunderstood» περιλαμβάνεται στον δίσκο των Animals «Animal Tracks», που κυκλοφόρησε το 1965.

Πρόκειται για ένα αρχικά blues jazz τραγούδι, το οποίο έγραψαν οι Bennie Benjamin, Horace Ott και Sol Marcus.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο συνθέτης και ενορχηστρωτής Horace Ott εμπνεύστηκε τη μελωδία και τους στίχους του ρεφρέν μετά από μία προσωρινή ρήξη με την κοπέλα του (και μέλλουσα σύζυγο) Gloria Caldwell. Έχοντας εμπνευστεί, μετά τον διαπληκτισμό με την Caldwell, το σημείο «I’m just a soul whose intentions are good, oh Lord please don’t let me be misunderstood», στη συνέχεια πήγε στους συνεργάτες του, Bennie Benjamin και Sol Marcus, για να το ολοκληρώσουν.

Ο Horace Ott παρουσίασε για πρώτη φορά το τραγούδι στην τραγουδίστρια και πιανίστρια Nina Simone, η οποία ότι «ακούγεται σαν το πρόσωπο που θα το τραγουδήσει αυτό το τραγούδι να είναι πληγωμένο». Η Nina Simone ήταν αυτή που ηχογράφησε πρώτη το τραγούδι. Η ηχογράφηση έγινε στη Νέα Υόρκη και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο «Broadway-Blues-Ballads», που κυκλοφόρησε το 1964.

Στην αρχική του εκδοχή, το «Don’t Let Me Misunderstood» είχε πολύ αργό ρυθμό και ήταν ενορχηστρωμένο με άρπα και άλλα ορχηστρικά στοιχεία ενώ σε ορισμένα σημεία ακούγεται υποστηρικτικά μία χορωδία. Η Nina Simone το ερμήνευσε με το δικό της –δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί- ύφος. Η εμπλοκή του Horace Ott δεν περιορίστηκε στην αρχική σύνθεση, μιας και ήταν ο ενορχηστρωτής και διευθυντής της ορχήστρας σ’ ολόκληρο τον δίσκο.

Κοιτώντας τα ονόματα των δημιουργών στον δίσκο, θα παρατηρήσει κάποιος ότι το όνομα του Ott δεν εμφανίζεται πουθενά. Όταν ήρθε η ώρα να μπουν τα ονόματα των δημιουργών, οι κανόνες εκείνης της εποχής εμπόδιζαν τους δημιουργούς που ήταν συμβεβλημένοι με την BMI (Broadcast Music Inc.), όπως ο Horace Ott, να συνεργάζονται επίσημα με δημιουργούς συμβεβλημένους με την ASCAP (American Society of Composers, Authors and Publishers), όπως ήταν οι άλλοι δύο, κι έτσι, ο Ott έβαλε το όνομα της Gloria Caldwell στους δημιουργούς του τραγουδιού.

Η πρώτη αυτή εκτέλεση της Nina Simone κυκλοφόρησε και σε single το 1964 αλλά απέτυχε να μπει στα charts.

Για ορισμένους, αυτή η εκτέλεση του «Don’t Let Me Be Misunderstood» συνδέθηκε με την εποχή του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων, το οποίο αφορούσε μεγάλο μέρος του έργου της Nina Simone, ενώ για άλλους το τραγούδι ήταν πιο προσωπικό και ο τίτλος του απέδιδε καλύτερα την καριέρα και τη ζωή της Simone. Ωστόσο, η πιο γνωστή εκτέλεση είναι αυτή των Animals, οι οποίοι και το μετέτρεψαν σ’ ένα blues rock κομμάτι.

Eric Burdon: Δεν θεωρήθηκε ποτέ pop υλικό, αλλά με κάποιο τρόπο πέρασε σε μας και το ερωτευτήκαμε αμέσως. Υπήρξα πραγματικά παρεξηγημένος. Από τη μαμά μου, τον μπαμπά μου, τους δασκάλους στο σχολείο και μερικές από τις γυναίκες που παντρεύτηκα. Υπήρξα παρεξηγημένος όλη μου τη ζωή.

Η blues rock εκτέλεση των Animals ηχογραφήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1964, με παραγωγό τον Mickie Most. Αν και οι Animals εμφανίστηκαν στη σκηνή ταυτόχρονα με τους Beatles και τους Rolling Stones, ξεχώρισαν από το υπόλοιπο πλήθος με τραγούδια όπως το «Don’t Let Me Be Misunderstood», που είναι ο ορισμός της γαλαζοαίματης soul.

Η αναθεώρηση αυτού του τραγουδιού από τους Animals διαφέρει ριζικά από την downtempo αρχική εκτέλεση της Nina Simone. Οι Animals επιτάχυναν τον ρυθμό στα 112 bpm (beats per minute) και έκαναν πιο πικάντικη την αρχική τζαζίστικη ενορχήστρωση χρησιμοποιώντας έντονα το riff της κιθάρας και του οργάνου και, φυσικά, τα βαθιά και παθιασμένα bluesy φωνητικά του Eric Burdon. Η σημαδιακή εκ καρδιάς ερμηνεία του Burdon είναι αυτή που πραγματικά δίνει στο τραγούδι αυτή την παράξενη ικανότητα να στοιχειώνει τον ακροατή. Το δε riff που ακούγεται στην αρχή και διατρέχει όλη την εκτέλεση των Animals, και που στις μεταγενέστερες εκδοχές έγινε από τα σημαντικότερα μέρη του τραγουδιού, επιλέχθηκε και επεκτάθηκε από ένα στοιχείο που υπήρχε μόνο στο τέλος της αρχικής ηχογράφησης της Simone. Ίσως λόγω του ταχύτερου ρυθμού ή επειδή τα τύμπανα και το όργανο είναι πιο βαριά στην εκδοχή των Animals, η εκτέλεσή τους δεν φαίνεται να είναι τόσο θλιμμένη όσο η αρχική ηχογράφηση.

Το «Don’t Let Me Be Misunderstood» κυκλοφόρησε σε single στις 29 Ιανουαρίου 1965. Πέντε μέρες νωρίτερα, στις 24 Ιανουαρίου 1965, οι Animals έπαιξαν το τραγούδι στην τηλεοπτική εκπομπή The Ed Sullivan Show.

Η ψυχωμένη και παθιασμένη εκτέλεση των Animals γνώρισε παγκόσμια επιτυχία, καθώς έφτασε στο No 3 των βρετανικών charts και στο No 15 των Η.Π.Α. Επίσης, έφτασε στο No 4 του Καναδά, No 7 στην Ιρλανδία και τη Σουηδία, No 9 στη Γαλλία, No 25 στη Φινλανδία, No 26 στην Ολλανδία και No 29 στην Αυστραλία.

Στις συναυλίες των Animals εκείνη την εποχή, το συγκρότημα διατήρησε την ηχογραφημένη ενορχήστρωση αλλά μερικές φορές ο Eric Burdon επιβράδυνε τη φωνητική του γραμμή τόσο ώστε σχεδόν να μιλάει, συλλαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο το άρωμα της Simone.

Αργότερα, ο Burdon άρχισε να το ερμηνεύει σε ύφος reggae. Δεν είναι η πιο εμπνευσμένη εικόνα της κληρονομιάς της δεκαετίας του 1960 και η αναδιάταξη του τραγουδιού είναι ό,τι να ’ναι -ο Burdon κάνει ακόμα τη δουλειά του αλλά σ’ αυτό το σημείο είναι εύκολο να αισθανθεί κανείς ότι οι επανερμηνείες του οδεύουν στο τέλος.

Στις 28 Απριλίου 2001, ο κιθαρίστας των Animals, Hilton Valentine βρισκόταν σ’ ένα φεστιβάλ στο Connecticut (ένα ετήσιο γεγονός που συγκεντρώνει χιλιάδες κόσμο απ’ όλο το Connecticut και τις γειτονικές πολιτείες) όταν τον πλησίασε ένας άνδρας και του είπε:

– Έι, σε ξέρω εσένα! Ηχογράφησες το τραγούδι μου, το «Don’t Let Me Be Misunderstood»!

Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Horace Ott (ο οποίος, όπως ειπώθηκε παραπάνω, έβαλε το όνομα της συντρόφου του στους δημιουργούς). Και συνέχισε να λέει την ιστορία για το πώς γράφτηκε αυτό το τραγούδι:

– Εμείς (δείχνοντας τη σύζυγό του, Gloria Caldwell) είχαμε ξεκόψει για λίγο. Ήταν το κορίτσι μου εκείνη την εποχή. Ήμουνα στα κάτω μου και αυτή η μελωδία ήρθε στο μυαλό μου (μουρμούρισε μερικές νότες και τραγούδησε «I’m just a soul who’s intentions are good… oh lord please don’t let me be misunderstood»). Το έφερα στους συναδέλφους μου, οι οποίοι με βοήθησαν να τελειώσω το τραγούδι. Χρησιμοποίησα το όνομα της Gloria επειδή τότε είχα υπογράψει στη B.M.I. και οι συνεργάτες μου είχαν υπογράψει στην A.S.C.A.P. Εκείνη την εποχή ένα μέλος της B.M.I. δεν μπορούσε να συγγράψει με ένα μέλος της A.S.C.A.P. Μετά απ’ αυτό τους έλεγα να με φωνάζουν Gloria! (γέλια).

Το «Don’t Let Me Be Misunderstood» των Animals ήταν από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της περιόδου της βρετανικής εισβολής στα μέσα της δεκαετίας του 1960, με μία στυφή μελωδία και προκλητική στιχουργική στάση που ταίριαζε καλά με την εικόνα του συγκροτήματος. Σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια των Animals.

Η κυκλοφορία του προκάλεσε και μία έντονη αντιπαράθεση με τη Nina Simone, η οποία επέπληξε τον Eric Burdon επειδή της έκλεψε το τραγούδι, ωστόσο αργότερα οι δυο τους έγιναν φίλοι.

Υπάρχει κάτι απίστευτα συγκλονιστικό σ’ αυτό το κομμάτι. Οι Animals όχι μόνο ήξεραν πώς να παίξουν εξαιρετική μουσική, αλλά ήξεραν πώς να πουλήσουν την ιστορία πίσω από τη μουσική και οι ερμηνείες τους, όπως σ’ αυτή εδώ, μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι δικό τους ένα τραγούδι με άλλες ρίζες. Η εκτέλεση των Animals επισκίασε την πρωτότυπη της Nina Simone καθώς έγινε το πρότυπο για τις περισσότερες αξιοσημείωτες διασκευές του τραγουδιού. Ακόμα και σήμερα, σχετικά λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα ήταν διασκευή μίας μπαλάντας της Nina Simone. Όταν ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από τη Nina Simone, το «Don’t Let Me Be Misunderstood» ήταν πολύ διαφορετικό τραγούδι, πολύ πιο αργό και ενορχηστρωμένο σαν blues-jazz-pop μπαλάντα. Με τη μελαγχολική του μελωδία και τα μελαγχολικά γυναικεία φωνητικά, θα μπορούσε να ήταν μία αξιόλογη επιτυχία. Ωστόσο δεν ήταν, ανοίγοντας τον δρόμο στους Animals για μία πολύ διαφορετική ερμηνεία. Η εκτέλεση των Animals διαφέρει ουσιαστικά από την πρωτότυπη της Simone ήδη από την εισαγωγή, η οποία έχει μία σχεδόν σκοτεινή ακολουθία από νότες στο όργανο. Οι Animals διατηρούν αλλά τονίζουν τους ρυθμούς σταμάτα-ξεκίνα της πρώτης εκτέλεσης και φυσικά δίνουν μία ενορχήστρωση πολύ πιο προσανατολισμένη στη rock με την κιθάρα και το όργανο. Επίσης σημαντικό είναι το γεγονός ότι η φωνή του Eric Burdon είναι πολύ πιο ξένοιαστη από αυτή της Simone, ειδικά όταν το συγκρότημα ξεσπά στο ρεφρέν. Το ρεφρέν έχει μία αντήχηση ύμνου, δεδομένης της μεγαλύτερης βαρύτητας που έδωσαν οι Animals στις δεύτερες φωνές, μειώνοντας δραματικά τη θερμοκρασία ώστε ο Burdon να αποδώσει ικετεύοντας τη φράση του τίτλου προτού επιστρέψει ξανά στο κουπλέ. Η γέφυρα είναι επίσης ωραία καθώς ο Burdon κρατιέται με υπερένταση όταν λέει ότι δεν έχει νόημα να είναι νευρικός και εξωτερικεύει την απογοήτευσή του στη γυναίκα του. Τόσο η εκτέλεση της Simone όσο και αυτή των Animals έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα, αλλά τελικά η ηχογράφηση των Animals είναι πιο έντονη και αξέχαστη.

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Eric Burdon ουδέποτε εγκατέλειψε το «Don’t Let Me Be Misunderstood», προσφέροντας διάφορες ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις τις δεκαετίες που ακολούθησαν από την πρώτη φορά που διασκεύασε το τραγούδι όταν ήταν ακόμα στους Animals. Η εκτέλεση του τραγουδιού από τους Animals είναι μία από αυτές τις περίεργες περιπτώσεις διασκευής, καθώς αποτελεί ένα από τα καλύτερα και πιο εικονικά τραγούδια τους αλλά ήταν επίσης μία μεγάλη επιτυχία που η προβολή της ξεπέρασε την αυθεντική της Nina Simone. Όπως θα δείτε από τον κατάλογο που ακολουθεί, είναι σύνηθες ότι πολλοί καλλιτέχνες που διασκεύασαν το «Don’t Let Me Be Misunderstood» φαίνεται να το γνώριζαν από τους Animals ή, τουλάχιστον, το έπαιζαν περισσότερο στο ύφος των Animals. Πέραν του γρηγορότερου ρυθμού και της ροκ ενορχήστρωσης, το βασικό στοιχείο είναι η εισαγωγή με το όργανο και την κιθάρα, μία επέκταση της ιδέας που ακουγόταν για λίγο προς το τέλος της αρχικής εκτέλεσης της Simone. Διασκευάζοντας το τραγούδι μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του από τη Nina Simone, οι Animals ήταν οι πρώτοι που έβαλαν τη δική τους σφραγίδα και δημιούργησαν το αρχέτυπο που ακολούθησαν οι περισσότεροι καλλιτέχνες όταν ηχογράφησαν τις δικές τους εκτελέσεις. Οι Animals ήταν αυτοί που το έκαναν επιτυχία και είναι το δικό τους κλασικό κομμάτι.

Το «Don’t Let Me Be Misunderstood» ακούγεται στις ταινίες «American Me» (1992, στην εκτέλεση των Santa Esmeralda), «Τρίχες» (Blow Dry, 2001, στην εκτέλεση των Santa Esmeralda), «The Banger Sisters» (2002, στην εκτέλεση του Trevor Rabin), «Kill Bill: Volume 1» (2003, στη σκηνή με την μονομαχία μεταξύ της Νύφης και της O-Ren Ishi, στην εκτέλεση των Santa Esmeralda), «Χάπια, Σφαίρες Και 2.000.000 Λίρες» (Layer Cake, 2004, στην εκτέλεση του Joe Cocker), «Ο Καλός, Ο Κακός Και Ο Παράξενος» (2008, στη σκηνή καταδίωξης στην έρημο της Μαντζουρίας, στην εκτέλεση των Santa Esmeralda), «Rewers» (2009, στην εκτέλεση της Nina Simone) και «Γλυκιά Απόδραση» (Comme Un Avion, 2015) και στο trailer των ταινιών «Kiss Kiss Bang Bang» (2005, στην εκτέλεση των Santa Esmeralda) και «Birdman» (2014, στην εκτέλεση του Brent Smith).

Ακούστηκε επίσης στις τηλεοπτικές σειρές «Luther» (2010, στην εκτέλεση της Nina Simone), «Snowfall» (2017, στην εκτέλεση της Nina Simone) και «Gypsy» (2017, στην εκτέλεση της Cyndi Lauper) καθώς και στη γερμανική ποδοσφαιρική τηλεοπτική εκπομπή του ARD «Sportschau» (από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980, στην εισαγωγή της ενότητας «Το Γκολ Του Μήνα», στην εκτέλεση των Santa Esmeralda), ενώ χρησιμοποιήθηκε ως το εναρκτήριο θέμα στο δοκιμαστικό του αμερικανικού τηλεοπτικού παιχνιδιού «Bullseye» (1980, στην εκτέλεση των Santa Esmeralda), μετά το οποίο χρησιμοποιήθηκε ένας παρόμοιος ήχος στα κανονικά επεισόδια.

Το 2013, ο Eric Burdon ηχογράφησε μία νέα εκτέλεση του τραγουδιού με την Jenny Lewis για την τηλεοπτική σειρά «True Blood». Η εκτέλεση αυτή συμπεριλήφθηκε στο «Volume 4» του soundtrack της σειράς.

Eric Burdon: Όταν μου ζητήθηκε να ηχογραφήσω με την Jenny Lewis μία νέα εκτέλεση του «Don’t Let Me Misunderstood» για τη νέα σεζόν, έπρεπε να τσιμπήσω.

Σ’ αυτή την εκτέλεση υπάρχουν πολλές μοναδικές πινελιές: το στρεβλωμένο ηλεκτρονικό beat στο τέλος ή ο τρόπος που το πιάνο επανασυντονίζεται ως ένα είδος μουσικής υπόκρουσης για ταινία τρόμου και μερικές θρηνώδεις κιθάρες. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα συναίσθημα σαν όλα αυτά να είναι τρόποι για να διατηρηθεί φρέσκο το τραγούδι, με νέες ιδέες που ρίχνονται απλά για να δώσουν την αίσθηση ότι ρίχνονται νέες ιδέες. Μετά από τόσες δεκαετίες, το «Don’t Let Me Be Misunderstood» ανήκει πλέον ολοκληρωτικά στον Eric Burdon αλλά είναι πολύ καλύτερα να το ακούει κανείς από τον ίδιο στην σκηνή. Δεν φαίνεται ότι έχει απομείνει κάτι που θα μπορούσε να αντλήσει στο στούντιο από τα οστά του τραγουδιού…

Η εκτέλεση της Nina Simone χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση του αρώματος J’ Adore του Christian Dior, με πρωταγωνίστρια τη Charlize Theron, ενώ η εκτέλεση των Animals χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση της H&M (2012) με τον David Beckham.

Το τραγούδι έδωσε επίσης τον τίτλο του στο βιβλίο «Don’t Let Me Be Misunderstood» (2001) των Eric Burdon και Jeff Marshall Craig (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηλέκτρα με τον τίτλο «Χωρίς Παρεξήγηση», με τη συνοδεία ενός συλλεκτικού CD όπου περιλαμβάνει μία μοναδική εκτέλεση του «Don’t Let Me Be Misunderstood αποκλειστικά για την ελληνική έκδοση). Αναφορά υπάρχει επίσης στο βιβλίο του Ted Anthony «Chasing The Rising Sun: The Journey Of An American Song» (2007) και στο «Who Did It First?: Great Rock And Roll Covers And Their Original Artists» (2014) του Bob Leszczak.

Το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε την εκτέλεση των Animals στο No 322 των 500 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών.

Άλλες εκτελέσεις:

ZZ En De Maskers (Απρίλιος 1965, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «Ik Bedoel’t Altijd Zo Goed» σε single. Στίχοι: Bob Bouber).
Lasse Mårtenson (Μάιος 1965, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Et Kai Ymmärrä Minua Väärin» σε single. Στίχοι: Lasse Mårtenson).
The Roosters (Δεκέμβριος 1965, στον δίσκο «Top Hits»).
Isao Bito (1965, ως «Kanashiki Negai» στο δίσκο «Let’s Go Monkey»).
Noël Deschamps (1965, γαλλική εκτέλεση με τίτλο «Je N’Ai à T’Offrir Que Mon Amour» στον ομώνυμο δίσκο. Στίχοι: Gilles Thibault).
Bruno Lomas Con Los Rockeros (1965, ισπανική εκτέλεση με τίτλο «Comprensión» στο ομώνυμο E.P. Στίχοι: Augusto Algueró).
Lone Star (1965, στα ισπανικά ως «Comprensión» σε single).
The Original London Beat (1966, στο E.P. «Don’t Let Me Be Misunderstood»).
The Pair Extraordinaire (1966, στον δίσκο «Recorded Live!»).
The Moody Blues (Μάιος 1967, για την εκπομπή του BBC «Saturday Club». Εκτέλεση με φλογερό φλάουτο που σε συνδυασμό με τις αρμονίες οδηγεί σε έναν αιθέριο ήχο, που ξεχωρίζει από άλλες εκτελέσεις του τραγουδιού. Συμπεριλήφθηκε στη deluxe edition του άλμπουμ «Days Of Future Passed» που κυκλοφόρησε το 2006 καθώς και στο άλμπουμ «Live At The BBC 1967-1970»).
Los Mac’s (1967, στον δίσκο «GG Session By The Mac’s»).
Rita Reys And The Pim Jacobs (1967, στον δίσκο «Rita A Go-Go»).
Sandy Coast (1968, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στον δίσκο «From The Workshop»).
Joe Cocker (Απρίλιος 1969, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στον δίσκο «With A Little Help From My Friends». Πανέμορφη και συναισθηματική εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνει ένα μεγάλο σόλο στο όργανο και μία μικρή εισαγωγή blues κιθάρας. Η εκτέλεση αυτή έφτασε στο No 53 των βρετανικών charts το 1996).
Ginette Reno (1969, στον δίσκο «Ginette Reno». Έφτασε στο No 53 του Καναδά).
The Shiver (1969, στον δίσκο «Walpurgis»).
The Falcons (1970, στον δίσκο «Fever». Κυκλοφόρησε σε single τον Ιούλιο του 1971).
Tangerine Peel (1970, σε single).
Connexion (1970, σε single).
Nina Simone (1971, ζωντανή ηχογράφηση στον δίσκο «Ne Me Quitte Pas». Ηχογραφήθηκε στις 16 Ιουνίου 1968 και συμπεριλήφθηκε επίσης στον δίσκο «Live In Europe» που κυκλοφόρησε το 1972. Εδώ η Nina Simone ακούγεται πιο ελεύθερη εξαιτίας των δεύτερων φωνών και του λιγότερο δομημένου πιάνου).
Duffy (1971, στον δίσκο «Just In Case You’re Interested»).
Kirka (1971, στα φινλανδικά ως «Sä Tiedät Yksin, Mistä Aloittaa» στο δίσκο «Saat Kaiken». Στίχοι: Pertti Reponen).
The Eric Burdon Band (Δεκέμβριος 1974, 8λεπτη εκτέλεση στον δίσκο «Sun Secrets»). Ηχογραφήθηκε στο στούντιο Record Plant στο San Francisco, με μηχανικό ήχου τον Ed Barton και παραγωγό τον Jerry Goldstein. Έπαιξαν οι: Randy Rice (μπάσο), Alvin Taylor (drums) και Aalon Butler (κιθάρα). Ακούγεται σαν να ανακάλυψε ο Eric Burdon κάποια καινούργια ναρκωτικά ή να το ηχογράφησαν οι Led Zeppelin. Ενώ η εκτέλεση των Animals κρατούσε δυόμισι λεπτά, η σόλο εκτέλεση του Burdon απλώνεται σε παραπάνω από 8 λεπτά, με τα τελευταία δύο λεπτά να είναι γεμάτα από τις ηχηρές κραυγές του Burdon. Οι δύο αυτές διαφορετικές εκτελέσεις, αν τις αντιπαραβάλει κανείς, συνοψίζουν και τη διαφορά μεταξύ του 1965 και του 1974. Η εκτέλεση των Animals είναι ένα μεγάλο κομμάτι της δεκαετίας του 1960. Η εκτέλεση που περιλαμβάνεται στο «Sun Secrets» είναι υπερβολική, υπό την έννοια της σκληρότερης ανάγνωσης του τραγουδιού, και συλλαμβάνει τον ήχο της δεκαετίας του 1960 που ανακάμπτει και κατρακυλάει στην παρακμή της δεκαετίας του 1970. Υπάρχει κάτι θορυβώδες σ’ αυτή την εκτέλεση καθιστώντας την ως μία από τις πιο μοναδικές και αξιόλογες διασκευές του τραγουδιού.
Little Bob Story (1975, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» σε single).
Chris Sedgwick & Ozzy Osbourne (1975, σε single. Ενώ ξεχωρίζει η φωνή του Ozzy Osbourne, η ενορχήστρωση είναι αρκετά απλή. Είναι δελεαστικό να αναρωτηθεί κανείς τι θα έκαναν οι Black Sabbath στο τραγούδι αυτό, εάν είχαν ρίξει τις δυνάμεις τους σ’ αυτό).
Eric Burdon (1976, heavy metal εκτέλεση, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Live At The Roxy», το οποίο κυκλοφόρησε το 1997).
Jon English (Μάρτιος 1977, στον δίσκο «Minutes To Midnight»).
Mike Batt (Σεπτέμβριος 1977, σε single και στον δίσκο «Schizophonia» με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου).
Bingos (1977, στον δίσκο «Bingos ‘77»).
Jon English (1977, στο δίσκο «Minutes To Midnight»).
Santa Esmeralda (1977, disco flamenco εκτέλεση στον δίσκο «Don’t Let Me Be Misunderstood» με τον Leroy Gomez στη φωνή και παραγωγούς τους Nicolas Skorsky και Jean Manuel De Scarano. Ενορχήστρωση: Don Ray. Μηχανικός ήχου: Dominique Poncet. Στην εκτέλεση αυτή ενσωματώθηκαν flamenco, salsa και άλλοι latin ρυθμοί καθώς και διακοσμητικά στοιχεία με βάση την ενορχήστρωση των Animals. Κυκλοφόρησε πρώτα το καλοκαίρι του 1977 ως ένα 16λεπτο επικό κομμάτι που κατέλαβε ολόκληρη πλευρά δίσκου. Επίσης κυκλοφόρησε και σε maxi single σε remix που έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές. Το δε single έφτασε στο No 15 των Η.Π.Α. και στο No 41 των βρετανικών charts. Επίσης, έφτασε στο No 2 της Γαλλίας, No 7 στην Αυστραλία, No 8 στη Νέα Ζηλανδία, No 9 στη Νότια Αφρική και No 10 στον Καναδά).
Brian Auger & Julie Tippetts (1978, στον δίσκο «Encore»).
Dansbolaget (1978, στον δίσκο «Sommar, Kom Igen»).
Polarna (1978, στον δίσκο «Lilla Stjarna»).
Helen Schneider (1981, στον δίσκο «Schneider With The Kick»).
Gary Moore & Friends (1981, εξαίρετη διασκευή, η οποία περιλαμβάνεται στο single «Nuclear Attack». Συμπεριλήφθηκε επίσης στον δίσκο «Dirty Fingers», που κυκλοφόρησε το 1983).
Animals (Αύγουστος 1984, ζωντανή ηχογράφηση στον δίσκο «Greatest Hits Live»). Ηχογραφήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1983 στο Wembley. Έπαιξαν οι: Chas Chandler (μπάσο), John Steel (drums), Hilton Valentine (κιθάρα), Alan Price (πλήκτρα), Eric Burdon (φωνή).
Di’Anno (1984, σε single).
Elvis Costello (Ιανουάριος 1986, folk rock εκτέλεση σε single και στον δίσκο «King Of America». Συμμετέχουν οι Confederates. Παραγωγή: T Bone Burnett). Η εκτέλεση αυτή ήταν προσθήκη της τελευταίας στιγμής. Ο Costello είχε αρχικά την πρόθεση να ηχογραφήσει το «I Hope You’re Happy Now» αλλά τα προβλήματα που είχε στον λαιμό του κατά τις τελευταίες συνεδρίες τον εμπόδισαν να το κάνει.

Elvis Costello: Αντί να αχρηστεύσουμε τη συνεδρία, κάναμε μία αργή και έντονη εκτέλεση του τραγουδιού «Don’t Let Me Be Misunderstood» των Animals και της Simone. Την επόμενη μέρα δανειστήκαμε τον Michael Blair από το συγκρότημα του Tom Waits για να προσθέσουμε ένα μέρος marimba και ο δίσκος ολοκληρώθηκε. Αυτό μπορεί να φαίνεται ειρωνικό καθώς επιτέθηκα στο τραγούδι με φωνητική ικανότητα που ο Tom μπορεί να απέρριπτε ως πολύ βραχνή.

Ενάντια στην επιθυμία του Costello, η αμερικανική δισκογραφική του εταιρεία, η Columbia, επέμενε να κυκλοφορήσει το τραγούδι ως το πρώτο του single από τον δίσκο «King Of America». Το single έφτασε στο No 33 των βρετανικών charts και στο No 22 της Ιρλανδίας, αλλά δεν μπήκε στα αμερικανικά charts.

Elvis Costello: Η δισκογραφική μου εταιρεία στις Η.Π.Α., η Columbia, έδειξε τη συνηθισμένη της φαντασία κυκλοφορώντας την ασφαλή εκτέλεση τραγουδιού ως single πριν από οποιαδήποτε από τις πιο ασυνήθιστες και ειλικρινείς μπαλάντες που είχα συνθέσει. Το «Don’t Let Me Be Misunderstood» έκανε μικρή εντύπωση και το αυξανόμενο χρέος προς την εταιρεία φαινόταν να τους κάνει απρόθυμους να διακινδυνεύσουν οποιαδήποτε περαιτέρω προσπάθεια για λογαριασμό μου.

Η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph κατέταξε την εκτέλεση αυτή στην 26^η θέση από τα 40 καλύτερα τραγούδια που ερμήνευσε ο Elvis Costello, σημειώνοντας ότι ο Costello «το τραγουδά πραγματικά καλά».

Stan Campbell (1987, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στον δίσκο «Stan Campbell»).
King Kong (1987, σε single και maxi single σε δύο εκδοχές: Full Power D.J. Mix και M.Y.O.M. Mix).
The Latin Rascals (1988, σε single και maxi single που περιλαμβάνει τέσσερις εκδοχές του τραγουδιού: 12’’ Remix, Dub, All-Star Edits και Hip-Hop Vocal. Παραγωγή: Albert Cabrera, Tony Moran).
Doug Anthony All Stars (1990, στο single «Bottle»).
Lou Rawls (1990, στο άλμπουμ «It’s Supposed To Be Fun»).
Talk Of Night (1990, στο άλμπουμ «Talk Of Night»).
Rock Ola & Charades (1993, στα φινλανδικά ως «Voitko Edes Vähän Ymmärtää» στο άλμπουμ «Rock Ola & Charades». Στίχοι: Jukka Välimaa»).
Baden Band (1993, ως sample στο τραγούδι «Sto Si U Kavu Stavila»).
Francesca Pettinelli (Ιούνιος 1994, στο άλμπουμ «Dance With Francesca»).
Marilyn Manson (1994, ως sample στο τραγούδι «Get Your Gunn»).
Alan Price & The Electric Blues Company (1994, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Covers»).
Violent Onsen Geisha (Απρίλιος 1995, στο άλμπουμ «Que Sera, Sera»).
Robben Ford & The Blue Line (1995, στο άλμπουμ «Handful Of Blues»).
M. A. Numminen (1995, στα φινλανδικά ως «Et Kai Ymmärrä Minua Väärin» στο άλμπουμ «Goes Tech-No – En Tahdo Olla Princessa»).
Joe Cocker (Οκτώβριος 1996, στο άλμπουμ «Organic»).
Shahram Shabpareh (Ιούνιος 1998, στο άλμπουμ «Rhythm Of The Night»).
Eric Burdon Brian Auger Band (Ιούνιος 1998, στο άλμπουμ «Access All Areas Live»).
The Spiders (Ιούλιος 1998, στο άλμπουμ «100 Years From Meiji»).
Clueless (1998, ως «Misunderstood» στο άλμπουμ «The Album»).
Liliane Saint-Pierre (1998, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «Droomdans» στο άλμπουμ «Gewoon Een Vrouw». Στίχοι: Liliane Sainte-Pierre).
Nanni Byl (2000, στο άλμπουμ «Nanni Byl’s Swinging Jazz»).
Angela Ro Ro (2000, στο άλμπουμ «Acertei No Milenio»).
Place Of Skulls (Σεπτέμβριος 2001, στο άλμπουμ «Nailed»).
Hermes House Band (2001, στο άλμπουμ «The Album»).
Popa Chubby (2001, στο άλμπουμ «Flashed Back»).
No Mercy (Ιούλιος 2002, σε single με τρεις εκδοχές: Radio Extended Version, Ballade και R’N’B Version. Συμμετέχει ο Al Di Meola).
Trevor Rabin (2002, στο soundtrack «The Banger Sisters»).
Lil Rob (2002, ως sample στο τραγούδι «The Last Laff»).
Ilona Knopfler (Ιούλιος 2003, στο άλμπουμ «Some Kind Of Wonderful»).
Cyndi Lauper (Νοέμβριος 2003, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «At Last». Συναισθηματική εκτέλεση και απλή ενορχήστρωση με πιάνο. Η εκδοχή της Cyndi Lauper δεν είναι σε καμία περίπτωση κακή, αλλά δεν είναι και τόσο φανταστική. Είναι δύσκολο να μην αναρωτηθούμε τι είδους εκτέλεση θα είχε κάνει στην κορυφή της καριέρας της τη δεκαετία του 1980).
Hemi And The Ruderunners (Μάιος 2004, στο άλμπουμ «Saturday Night At The Cinematheque»).
Whiskey Sunday (2004, στο E.P. «Maldecido»).
Azucar Moreno (2004, ισπανική εκτέλεση με τίτλο «Nadie Me Comprende Como Tú». Στίχοι: Luis Gómez Escolar).
Laura Fedele (2005, στο άλμπουμ «Independently Blue – Le Canzoni Di Nina Simone»).
New Buffalo (Ιούνιος 2006, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Like A Version 2»).
John Legend (Οκτώβριος 2006, στο άλμπουμ «Once Again». Ακούγεται ακριβώς όπως θα το περίμενε κανείς από τον John Legend).
Barbara Lusch (Νοέμβριος 2006, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Surprisingly Good For You»).
Yusuf (Νοέμβριος 2006, a la Nina Simone διασκευή του Cat Stevens στο άλμπουμ «An Other Cup». Μετά τον προσηλυτισμό του Cat Stevens στο Ισλάμ και την αλλαγή του ονόματός του σε Yusuf Islam, υπήρξαν αρκετές διαμάχες σχετικά με τις δημόσιες δηλώσεις του και τις ενέργειές του. Ηχογράφησε λοιπόν το «Please Don’t Let Me Misunderstood» ως υπαινιγμό γι’ αυτές τις διαμάχες, με κάποιες αλλαγές στους στίχους. Η ενορχήστρωση δεν είναι και η πιο αναζωογονητική και ακούγεται εντυπωσιακά φτηνή ή και ψεύτικη εν μέρει, αλλά κάνοντας αυτή τη διασκευή στο συγκεκριμένο σημείο της καριέρας του -μετά, π.χ., από την άρνηση να του δοθεί άδεια εισόδου στις Η.Π.Α. λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα της 11^ης Σεπτεμβρίου- είχε πολύ περισσότερη απήχηση από μία σειρά περισσότερο έντιμων εκτελέσεων).
Joan Cartwright (2006, με τίτλο «Misunderstood» στο άλμπουμ «In Pursuit Of A Melody»).
Pauli Hanhiniemi (2006, στα φινλανδικά ως «Et Kai Ymmärrä Minua Väärin» στο άλμπουμ «Kaikki Paitsi Mårtenson On Turhaa»).
Antonico Reyes & Gipsy Legend (2006, στα ισπανικά).
Saban Saulic (2006, ως «Boze Ne Daj Da Me Ne Razumeju»).
Dwight Adams (Μάρτιος 2007, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Soul Master»).
Common (Ιούλιος 2007, ως sample στο τραγούδι «Misunderstood». Χρησιμοποιεί μέρος από τη ζωντανή ηχογράφηση της Nina Simone και αποδεικνύει ότι η φωνή της Simone είναι αθάνατη και μπορεί να δώσει βαρύτητα σε οποιοδήποτε τραγούδι όταν χρησιμοποιείται καλά. Το συγκεκριμένο τραγούδι αφηγείται την ιστορία των δεύτερων ευκαιριών που δίνονται σε δύο χαρακτήρες. Η πρώτη στροφή λέει την ιστορία ενός εμπόρου ναρκωτικών και η δεύτερη μίας στριπτιζέζ, αμφότεροι έτοιμοι να αλλάξουν).
Dolapdere Big Gang (2007, στο άλμπουμ «Just Feel»).
Lyambiko (Φεβρουάριος 2008, στο άλμπουμ «Saffronia»).
Barb Jungr (Μάρτιος 2008, στο άλμπουμ «Just Like A Woman»).
Lil Wayne (Ιούνιος 2008, ως sample στο τραγούδι «Dontgetit»).
Members @ Large (2008, στο άλμπουμ «Swollen Pride»).
Juliana Aquino (2008, στο άλμπουμ «Disco Bossa»).
The Lucky Devils (2008, στο άλμπουμ «Goin’ Mad!»).
Red Band (2008, αρκετά ιδιαίτερη εκτέλεση).
Susan Werner (Φεβρουάριος 2009, στο άλμπουμ «Classics»).
Savage Circus (Οκτώβριος 2009, στην ιαπωνική έκδοση του άλμπουμ «Of Doom And Death»).
Andre Manoukian & Emily Loizeau (Νοέμβριος 2009, στο άλμπουμ «Pays Sauvage»).
The Killers (2009, σε συναυλίες. Ο Brandon Flowers το παρουσίαζε ως τραγούδι των Animals, κάτι που σε κάποιο επίπεδο είναι αρκετά δίκαιο. Στο τέλος ακούγεται να ουρλιάζει «Stronger than dirt!», φράση που ακούγεται από τους Doors στο τέλος του «Touch Me»).
The Pikers (Ιανουάριος 2010, στο άλμπουμ «Better Off Deaf»).
Kinga (Απρίλιος 2010, στο άλμπουμ «It’s Magic»).
Bettye LaVette (Μάιος 2010, στο άλμπουμ «Interpretations – The British Rock Songbook»).
Kellylee Evans (Σεπτέμβριος 2010, στο άλμπουμ «Nina»).
Carmen Gomes Inc. (2010, στο άλμπουμ «Desire»).
Farhad Mehrad (2010, στο άλμπουμ «Who Can Hold The Fire In His Hands?»).
Ton Kas (Ιανουάριος 2011, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «In Mijn Ogen Kun Je Zien Wat Ik Bedoel» στο soundtrack «’t Spaanse Schaep». Στίχοι: Frank Houtappels).
Uthanda (Φεβρουάριος 2011, στο άλμπουμ «Groove»).
John Nazarenko Trio (2011, ορχηστρική εκτέλεση με τίτλο «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο ομώνυμο άλμπουμ).
Pentagram (2011, ως bonus track στο άλμπουμ «When The Screams Come». Παρόλο που παίρνουν το πρότυπο των Animals, υπάρχουν λίγες ηχογραφήσεις που έχουν τη βαριά έπαρση της εκτέλεσης των Pentagram).
Regina Spektor (Μάιος 2012, ως sample στο τραγούδι «Oh Marcello»).
Imany (Σεπτέμβριος 2012, στη συναυλία που έδωσε στην Αθήνα).
Mick Hucknall (Οκτώβριος 2012, στο άλμπουμ «American Soul»).
Meshell Ndegeocello (Οκτώβριος 2012, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Pour Une Âme Souveraine: A Dedication to Nina Simone»).
Alfie Boe (Νοέμβριος 2012, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Storyteller»).
Laura Pausini (Νοέμβριος 2012, ως μέρος του «Medley New Year’s Eve»).
Morgan James (Δεκέμβριος 2012, στο άλμπουμ «Live From Dizzy’s Club Coca-Cola»).
The Crazy World Of Arthur Brown (2012, στο άλμπουμ «Live At High Voltage»).
Sabrina Starke (2012, στο άλμπουμ «Outside The Box». Η Sabrina Starke έβαλε το δικό της σημάδι στο τραγούδι. Είναι κρύο και σκοτεινό σε στιγμές και η φωνή της ακούγεται κουραστική, αλλά με καλό τρόπο. Οι δεύτερες φωνές της ακούγονται σαν θλιμμένος στεναγμός που κατά κάποιο τρόπο είναι ταυτόχρονα πραϋντικός).
Aga Zaryan (Νοέμβριος 2013, στο άλμπουμ «Remembering Nina & Abbey»).
Gov’t Mule (2013, σε συναυλίες. Η εκτέλεση αυτή έχει στην πραγματικότητα τις ρίζες της σ’ αυτήν του Joe Cocker και όχι στων Animals ή της Nina Simone, κάτι που θυμίζει και η εισαγωγή με την κιθάρα. Ωστόσο, η 12λεπτη διάρκεια είναι αμφίβολο ότι ευνοεί το τραγούδι, ειδικά όταν μιλάμε για ένα σόλο μετά το άλλο που δεν χτίστηκαν αναγκαία γύρω από το τραγούδι αλλά μπορεί οι μουσικοί απλά να κάνουν το κομμάτι τους, όπως θα το έκαναν και σε οποιοδήποτε άλλο τραγούδι. Χωρίς αμφιβολία είναι μία καλοπαιγμένη εκτέλεση και είναι ωραία να την ακούς να παραπέμπει σε αυτήν του Joe Cocker).
Mutoid Man (2013, τροποποιημένη εκδοχή με τίτλο «The Manimals» στο E.P. «Helium Head»).
Laurence Juber (2013, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Under An Indigo Sky»).
Zeds Dead (2013, remix της εκτέλεσης της Nina Simone. Κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτό το remix, καθώς η φωνή της Nina Simone ακούγεται όπου να ‘ναι, κι ενώ σαν ιδέα μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα, το τελικό αποτέλεσμα είναι χαοτικό).
Robin McKelle & The Flytones (Ιανουάριος 2014, ως «Please Don’t Let Me Be Misunderstood» στο άλμπουμ «Heart Of Memphis»).
Big Brass Bed (Μάιος 2014, στο άλμπουμ «Big Tent»).
Jack And The Ripper Girl (Ιούλιος 2014, στο άλμπουμ «Cover Band Of The Day – 30 Hits»).
Jamie Cullum & Gregory Porter (Οκτώβριος 2014, στο άλμπουμ «Interlude»).
Suzi Quatro (Οκτώβριος 2014, στο box set «The Girl From Detroit City»).
Never The Bride (Απρίλιος 2015, στο άλμπουμ «Jealousy»).
Mary J. Blige (Ιούλιος 2015, σύγχρονη soul εκτέλεση στο άλμπουμ «Nina Revisited – A Tribute To Nina Simone». Διατηρεί την ενορχήστρωση που έχει τις ρίζες της στα μελαγχολικά πιανιστικά στοιχεία της πρώτης εκτέλεσης, επιστρέφοντας στην αρχική ουσία και το πνεύμα του τραγουδιού. Η συμβολή της Mary J. Blige είναι σημαντική γιατί δίνει μία διαφορετική εκδοχή που είναι λίγο πιο διαλογιστική και συναισθηματική).
Lana Del Rey (Σεπτέμβριος 2015, στο άλμπουμ «Honeymoon»). Η εκτέλεσή της είναι στο πνεύμα της αρχικής jazz εκτέλεσης της Nina Simone αλλά χρησιμοποιεί επίσης και τον ήχο του οργάνου που έχει η εκδοχή των Animals. Προηγουμένως η Del Rey είχε διασκευάσει και άλλο τραγούδι της Nina Simone, το «The Other Woman», για το άλμπουμ «Ultraviolence». Η Lana Del Rey είπε στο New Musical Express ότι ελκύεται από τις μελωδίες και τα λόγια της Simone.

Lana Del Rey: «Προσωπικότητα σοφή. Είμαστε αρκετά διαφορετικές. Μπορεί να είχαμε κάποια ίδια ζητήματα, αλλά διάλεξα αυτό το τραγούδι απλά επειδή αντήχησε μέσα μου».

Murder By Death (Δεκέμβριος 2015,, στο άλμπουμ «As You Wish – Kickstarter Covers – Volume 2»).
Dimitri Keiski (2015, στα φινλανδικά ως «Voitko Edes Vähän Ymmärtää» στο ομώνυμο άλμπουμ).
Ronnie Spector (Απρίλιος 2016, στο άλμπουμ «English Heart»).
Jamie Cullum (Οκτώβριος 2017, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «BBC Radio 2 – The Piano Room»).
Brian Newman & Lady Gaga (Νοέμβριος 2018, στο άλμπουμ «Showboat»).
Coco Jr. (Μάρτιος 2019, στο άλμπουμ «Rediscovered»).
Charlie Hunter & Lucy Woodward (Απρίλιος 2019, στο άλμπουμ «Music! Music! Music!»).
Jac Ross (Μάιος 2020, σε single).
The Cat And Owl (Σεπτέμβριος 2020, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «60s Guitar Lullabies Vol. 1»).
Tank & The Bangas (Νοέμβριος 2020, στο άλμπουμ «Good Night Songs For Rebel Girls»).
Eliza Shaddad (Φεβρουάριος 2021, σε single).
Rogelio Douglas Jr. (Ιούνιος 2021, σε single).
Dale Sutton (Σεπτέμβριος 2021, σε single).
Kaelin Bougneit (Μάρτιος 2022, στο άλμπουμ «A Modern Songbook»).
Cedella Marley (Μάρτιος 2022, με τίτλο «Misunderstood» στο EP «Celebrating Nena – A Reggae Tribute To Nina Simone»).

Επίσης, ο Bruce Springsteen ανέφερε το «Don’t Let Me Be Misunderstood» ως η έμπνευση για το τραγούδι «Badlands» (1978).

Στις συναυλίες της δεκαετίας του 1980, οι Dire Straits έπαιζαν το κεντρικό θέμα του «Don’t Let Me Be Misunderstood» κατά τη διάρκεια μίας ορχηστρικής εισαγωγής του «Tunnel Of Love» καθώς ο Mark Knopfler μιλούσε για την πατρίδα των Animals, το Newcastle, κοντά στο οποίο βρίσκεται η κωμόπολη όπου διαδραματίζονται οι στίχοι του «Tunnel Of Love».

Οι στίχοι:

Baby, do you understand me now

Sometimes I feel a little mad

But don’t you know that no one alive

Can always be an angel

When things go wrong I seem to be bad

But I’m just a soul whose intentions are good

Oh Lord, please don’t let me be misunderstood

Baby, sometimes I’m so carefree

With a joy that’s hard to hide

And sometimes it seems that all I have to do is worry

And then you’re bound to see my other side