Η ιστορία του «DON’T KNOW MUCH» των Linda Ronstadt & Aaron Neville

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Don’t Know Much» περιλαμβάνεται στον τρεις φορές πλατινένιο δίσκο «Cry Like A Rainstorm, Howl Like The Wind», που κυκλοφόρησε το 1989.

Πρόκειται για ένα pop τραγούδι το οποίο θεωρείται ως συμβολική απεικόνιση δύο ερωτευμένων ανθρώπων που συνειδητοποιούν ότι οι στόχοι τους και τα όνειρά τους είναι απίθανο να γίνουν πραγματικότητα και βαδίζουν μαζί σ’ ένα αβέβαιο και άγνωστο μέλλον, παραμένοντας ερωτευμένοι και γνωρίζοντας ότι έχουν την αληθινή αγάπη που νιώθουν ο ένας για τον άλλον.

Το «Don’t Know Much» είναι ίσως ένα από τα πιο διάσημα ντουέτα που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ. Ωστόσο, όπως και πολλά άλλα τέτοια τραγούδια, δεν γράφτηκε ως ντουέτο.

Το τραγούδι είχε μία πλούσια ιστορία πριν από την επιτυχία του το 1989. Οι τραγουδοποιοί –και ζευγάρι στη ζωή- Barry Mann και Cynthia Weil το έγραψαν μαζί με τον Tom Snow. Μάλιστα ο Barry Mann ήταν ο πρώτος που το ηχογράφησε, με παραγωγό τον ίδιο και τον Brooks Arthur, και το συμπεριέλαβε στον δίσκο «Barry Mann», που κυκλοφόρησε το 1980. Ήταν εξ αρχής ένα θαυμάσιο τραγούδι, αλλά μερικές φορές χρειάζεται κάτι περισσότερο για να μπει στα charts και να γνωρίσει επιτυχία. Το τραγούδι συνέχισε για σχεδόν μία δεκαετία να αγωνίζεται ανεπιτυχώς.

Το 1981, το ηχογράφησε ο Bill Medley των Righteous Brothers σε μία εκτέλεση η οποία περιλαμβάνεται στον δίσκο «Sweet Thunder» και έφτασε στο Νο 88 των Η.Π.Α. Το ερμήνευσε επίσης στην τηλεοπτική μουσική εκπομπή του ABC «American Bandstand» (1981).

Το 1983, η Bette Midler κυκλοφόρησε μία νέα εκτέλεση με τίτλο «All I Need To Know» στον δίσκο «No Frills». Η εκτέλεσή της έφτασε στο Νο 77 των Η.Π.Α.

Το 1985, η Audrey Landers ηχογράφησε το τραγούδι, υπό τον τίτλο «All I Need To Know», για τις ανάγκες του δεύτερου δίσκου της, «Paradise Generation».

Το 1987, το ηχογράφησε η Grace Jones για τον δίσκο με τίτλο το όνομά της που κυκλοφόρησε από την Jive Records.

Και το 1989 κυκλοφόρησε η εκτέλεση με τη Linda Ronstadt και τον Aaron Neville. Ο γεννημένος στη Νέα Ορλεάνη Aaron Neville ήταν γνωστός από την επιτυχία του «Tell It Like It Is» (1966) και από τις πολλές ηχογραφήσεις του με τους Neville Brothers. Όταν το 1984 συναντήθηκε τυχαία στη Νέα Ορλεάνη με τη Linda Ronstadt, αμφότεροι συνειδητοποίησαν τον αμοιβαίο θαυμασμό τους. Έτσι αποφάσισαν να συνεργαστούν και επέλεξαν αυτό το τραγούδι, το οποίο τους το έφερε στην επιφάνεια ο παραγωγός Steve Tyrell.

Η εκτέλεση των Linda Ronstadt και Aaron Neville ηχογραφήθηκε στο Skywalker Ranch στην Καλιφόρνια. Στην ηχογράφηση συμμετείχαν οι Don Grolnik (πιάνο), Mike Landau (ηλεκτρική κιθάρα), Lee Sklar (μπάσο), Carlos Vega (drums), Michael Fisher (κρουστά), Robbie Buchanan (πλήκτρα) και η Skywalker Symphony Orchestra, την οποία διηύθυνε ο David Campbell, ο οποίος έκανε και την ενορχήστρωση. Η γλυκιά φωνή τενόρου του Aaron Neville έδεσε τέλεια με το κλάμα στη φωνή της Linda Ronstadt.

Τη μίξη του τραγουδιού έκανε ο George Massenburg και την παραγωγή έκαναν ο Peter Asher και ο Steve Tyrell. Ο Peter Asher ήταν ο μάνατζερ της Linda Ronstadt, ο οποίος το 1964 είχε μία επιτυχία με τίτλο «A World Without Love» ως μέλος του διδύμου Peter & Gordon. Η αδελφή του, Jane, υπήρξε σύντροφος του Paul McCartney.

Αποτέλεσμα εικόνας για linda ronstadt DON'T KNOW MUCH

Το «Don’t Know Much» κυκλοφόρησε σε single στις 12 Σεπτεμβρίου 1989 και έλαβε θετικές κριτικές από τους μουσικοκριτικούς.

Το περιοδικό Billboard χαρακτήρισε το τραγούδι «δυνατό», ενώ η σουηδική εφημερίδα Expressen το αποκάλεσε «παραδεισένιο» προσθέτοντας «τι τραγούδι αγάπης!».

Το «Don’t Know Much» έφτασε στο Νο 2 των Η.Π.Α. (πίσω από το «Another Day In Paradise» του Phil Collins) και στο Νο 2 των βρετανικών charts (πίσω από το «You Got It» των New Kids On The Block), ενώ έγινε Νο 1 στην Ιρλανδία, Νο 2 στην Αυστραλία, Νο 3 στην Αυστρία, Νο 4 στο Βέλγιο και στη Νέα Ζηλανδία, Νο 5 στον Καναδά, Νο 6 στην Ολλανδία, No 13 στη Φινλανδία και Νο 34 στη Γερμανία.

Στο μουσικό βίντεο, ο Neville και η Ronstadt υποδύονται ένα ζευγάρι που είναι ακόμα ερωτευμένο, αν και μεσήλικες, και θυμούνται το παρελθόν τους και όλες τις δυσκολίες που φαίνεται να έχουν αντιμετωπίσει μαζί.

Το τραγούδι χάρισε στο ντουέτο το βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocal ενώ ήταν υποψήφιο και στην κατηγορία Song Of The Year. Η απονομή έγινε στις 22 Φεβρουαρίου 1990, με τον Aaron Neville και τη Linda Ronstadt να ερμηνεύουν το τραγούδι σχεδόν κολλητά, κοιτώντας ο ένας τον άλλο στα μάτια σαν εραστές και τον Neville να κρατάει απαλά το χέρι της Ronstadt. Οι δυο τους συνεργάστηκαν ξανά για άλλο ένα βραβευμένο με Grammy τραγούδι, με τίτλο «All My Life» (1990).

Τον Φεβρουάριο του 2013, ο Neville είπε στο περιοδικό Mojo ότι, παρά τη φήμες, αυτός και η Ronstadt δεν ήταν παρά μόνο φίλοι.

Aaron Neville: Ο τύπος που το σκηνοθέτησε, μας κάλεσε σ’ ένα δωμάτιο και είπε «Κοιτάξτε, αν δεν το κάνετε αυτό το πράγμα πιστευτό, δεν έχει νόημα να το κάνετε». Η Linda είναι όμορφη γυναίκα –δεν ήταν δύσκολο να το απεικονίσεις αυτό. Αλλά υπήρξαν όλες αυτές οι ηλίθιες φήμες. Καμία απ’ αυτές δεν ήταν αλήθεια γιατί είμαστε φίλοι. Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Αλλά βλέπω το βίντεο και φαίνεται κάπως ύποπτο (γέλια).

Η Linda Ronstadt είπε στον Guardian ότι πάντα αγαπούσε τις ερμηνείες του Aaron Neville.

Linda Ronstadt: Έχει ένα στυλ τραγουδιού που σχετίζεται με τη γαλλική μπαρόκ όπερα, η οποία εισήχθη στον αμερικανικό Νότο τον 18^ο αιώνα. Το φαλσέτο του είναι πολύ υποβλητικό αυτού, και αυτό –η παράδοση των μιγάδων- ήταν ενδιαφέρον για μένα.

Παρόλο που μπορεί μερικοί άνθρωποι να προτιμούν κάποια από τις προηγούμενες εκτελέσεις του τραγουδιού, είναι δύσκολο να αγνοήσουν τη φωνή του Aaron Neville και το πόσο δένει τέλεια με αυτή της Linda Ronstadt. Ακόμα και ο Tom Snow, ένας από τους δημιουργούς του τραγουδιού, συμφώνησε λέγοντας:

– Όταν άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή του Aaron Neville στον εναρκτήριο στίχο του τραγουδιού, ήξερα ότι άκουγα μία επιτυχία.

Ο Tom Snow είναι γνωστός για τη δουλειά του στην κινηματογραφική μουσική. Έγραψε τη μουσική για το «Footloose» καθώς και τη μουσική του τραγουδιού «Let’s Hear It For The Boy», που χρησιμοποιήθηκε επίσης στην ταινία. Μαζί με τον John Pitchford έγραψε επίσης το τραγούδι «After All» (1989), που ηχογραφήθηκε από τον Peter Cetera και τη Cher και χρησιμοποιήθηκε στο soundtrack της ταινίας «Εραστές Από Παλιά» (Chances Are, 1989) κερδίζοντας και υποψηφιότητα για βραβείο Oscar. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον Neville και τη Ronstadt, ο Cetera και η Cher ηχογράφησαν χωριστά τα μέρη τους.

Το «Don’t Know Much» ακούστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Scrubs» (2009), ενώ χρησιμοποιήθηκε και σε διαφήμιση της Nutricia. Περιλαμβάνεται επίσης στο karaoke The Greatest Romantic Classic Duets.

Αναφορά στο «Don’t Know Much» υπάρχει στο βιβλίο της Michelle Scales «The Temptation Triangle» (2011) και στο βιβλίο του Bob Leszczak «Dynamic Duets: The Best Pop Collaborations From 1955 To 1999» (2016).

Η Linda Ronstadt εγκατέλειψε το τραγούδι το 2013 εξαιτίας της νόσου του Parkinson. Το 2014 εισήχθη στο Rock and Roll Hall Of Fame έχοντας ήδη κερδίσει 11 βραβεία Grammy. Σε αντίθεση με τον Aaron Neville, ο οποίος παντρεύτηκε δύο φορές, η Ronstadt δεν παντρεύτηκε ποτέ, αν και είχε κατά καιρούς σχέσεις, μεταξύ των οποίων με τον κυβερνήτη Jerry Brown, τον ηθοποιό Jim Carrey και τον σκηνοθέτη George Lucas. Έχει υιοθετήσει δύο παιδιά –ένα αγόρι κι ένα κορίτσι.

Άλλες εκτελέσεις:

Cynthia Clawson (1990, στο άλμπουμ «Words Will Never Do»).
Laurens Van Rooyen (1990, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «From Laurens With Love»).
Jake Conception (1991, στο άλμπουμ «Sax And Sounds Of Pop, Vol. 4»).
Beres Hammond & Audrey Hall (1991, ως «All I Need To Know» σε single).
Hank Marvin (1992, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Into The Light»).
Floyd Cramer (1997, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Forever In Love»).
Pablo Francisco (1997, ως sample στο τραγούδι «Aaron Neville/R&B Music»).
Barry Mann & Brenda Russell (2000, νέα εκτέλεση στο άλμπουμ «Soul & Inspiration»).
Lannie Garrett (2003, στο άλμπουμ «Doubleback»).
Ill Beat Hustlers (2006, ως sample στο τραγούδι «All I Need»).
Sam Harris (2006, στο άλμπουμ «Always»).
Dozi & Nianell (Νοέμβριος 2010, στο άλμπουμ «You’re The One That I Want – Take 2»).
Marti Pellow (Ιανουάριος 2011, στο άλμπουμ «Love To Love»).
Danny McEvoy (2011).
Steve Tyrell (Φεβρουάριος 2012, στο άλμπουμ «I’ll Take Romance»).
George Studer & Maria Park (2012).
John Wilson (2012).
Noddy Virtue & Jodi-Ann Pantry (Αύγουστος 2013, εντελώς διαφορετική διασκευή σε ψηφιακό single).
Connor Blackley & Cortnie Frazier (2013).
Patrick Hesse (2013, ακουστική εκτέλεση-έκπληξη).
Sanna & Stellan Sagvik (2013, από τις καλύτερες φωνητικά εκτελέσεις, κάτι που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό καθώς ηχογραφήθηκε από έναν πατέρα και την κόρη του ως δώρο γενεθλίων στη σύζυγο/μητέρα, «γρήγορα, χωρίς πρόβα και μία κι έξω». Η περιγραφή του βίντεο έχει και μία πολύ μελαγχολική σημείωση από τον πατέρα: «τώρα [η κόρη μου] είναι μητέρα κι εγώ παππούς και δεν τραγουδάμε πια μαζί, δυστυχώς»).
Steve Black (2014).
Gloria Jean (2014, rock εκτέλεση).
Jesse Dan Band (2014).
Saxophone Dreamsound (2014, στο άλμπουμ «Romantic Hits On Saxophone, Vol. 2»).
Amara (2015, στο άλμπουμ «Acoustic Cafe»).
Emily Danger & Doug Cheesman (2015).