Η ιστορία του «DON’T GO BREAKING MY HEART» των Elton John & Kiki Dee

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Don’t Go Breaking My Heart» είναι ένα disco/pop τραγούδι, το οποίο κυκλοφόρησε το 1976.

Kiki Dee (στο βιβλίο των Jon Kutner και Spencer Leigh «1000 UK #1 Hits»): Και ο Elton και εγώ ήμασταν μεγάλοι οπαδοί εκείνων των ντουέτων της Motown του ύφους του Marvin Gaye και της Tammi Terrell και, καθώς δεν υπήρχαν για λίγο καιρό, σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα μόνοι μας.

Αρχικά, ο Elton και η Kiki επρόκειτο να ηχογραφήσουν μία εκτέλεση του «Loving You Is Sweeter Than Ever» των Four Tops αλλά ο Elton John αποφάσισε να γράψει ένα δικό του τραγούδι, με τίτλο «Don’t Go Breaking My Heart», το οποίο δεν πρέπει να συγχέεται με το ομώνυμο τραγούδι που έγραψαν οι Burt Bacharach και Hal David και που ηχογράφησε η Dionne Warwick το 1965.

Στο τέλος των ηχογραφήσεων του δίσκου «Blue Moves», έναν από τους πιο περιπετειώδεις δίσκους του, ο Elton John συνέλαβε μία πολύ πιασάρικη μουσική ιδέα κι έτρεξε στον Bernie Taupin ζητώντας του να γράψει στίχους πάνω στη μελωδία.

Gus Dudgeon (παραγωγός): Ο Elton δεν είχε στίχους γι’ αυτό. Ήταν τόσο περίεργο να τον βλέπεις να γράφει ένα τραγούδι στο στούντιο χωρίς στίχους. Δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ να το κάνει. Και το μόνο που τραγουδούσε ήταν «Don’t go breaking my heart, Don’t go breaking my heart…». Αυτό τραγουδούσε συνέχεια!

Bernie Taupin: Ακούγεται τρομερά ρομποτικοποιημένο αλλά είναι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύαμε πάντα. Πρώτα γράφω όλους τους στίχους, στη συνέχεια τους του δίνω και λέω «να’ τοι». Και κάθεται στο πιάνο και δουλεύει σ’ αυτό. Δεν είναι το παλιό δύο άνθρωποι στο πιάνο, που προσπαθούν με κόπο να γράψουν τραγούδια, πηγαίνοντας «Moon and June, silver spoon», και κάθονται εκεί δουλεύοντας μαζί. Δεν είναι καθόλου αυτός ο καθιερωμένος τρόπος γραφής. Είναι πολύ μεθοδικό. Είναι «Να, αυτό είναι το κομμάτι μου, κάνε εσύ το δικό σου». Και λειτουργεί. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να καθίσουμε στο πιάνο και να γράψουμε μαζί. Θα ήταν αδύνατο. Θα οδηγούσε ο ένας τον άλλο στην τρέλα. Βρισκόμασταν, λοιπόν, στα Μπαρμπάντος για τα Χριστούγεννα και ήρθε και μου είπε:

– Θέλω να γράψω κάτι up-tempo, κάτι σαν disco soul.

Έτσι ανέβηκα πάνω και άρχισα να χτυπάω στη γραφομηχανή. Σε πέντε λεπτά έκανα κάτι, κατέβηκα κάτω και του το έδωσα. Στα επόμενα πέντε λεπτά το τελείωσε και ήταν υπέροχο. Ήταν ένα απ’ αυτά τα πράγματα που πυροδοτήθηκαν αμέσως. Μόλις το έπαιξε είπα:

– Λοιπόν, αυτό θα είναι το επόμενο single. Αυτό είναι επιτυχία!

Αυτό που κατάφεραν ο Elton και ο Bernie ήταν το «Don’t Go Breaking My Heart» και αμφότεροι συμφώνησαν ότι ήταν ένα ιδιαίτερο κομμάτι. Ως δημιουργοί του τραγουδιού αναφέρονται τα παιχνιδιάρικα ψευδώνυμα Ann Orson και Carte Blanche, που είχε επινοήσει ο Elton John για τον εαυτό του και τον Bernie Taupin αντίστοιχα, όταν ετοίμαζαν τον δίσκο «Rock Of The Westies» (1975). Τα ψευδώνυμα αυτά αποτελούν μίξη της βρετανικής φράσης «A horse and cart» και της Carte Blanche, μίας πιστωτικής κάρτας που ήταν δημοφιλής στις δεκαετίες του 1960 και του 1970.

Η Kiki Dee, για την οποία ο Elton John είπε ότι «έχει μία από τις σπουδαιότερες φωνές όλων των εποχών», γεννήθηκε ως Pauline Matthews στο Bradford της Αγγλίας. Το περίεργο καλλιτεχνικό της όνομα το έλαβε στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Kiki Dee: Ήταν μια εποχή που τα πάντα ήταν πονηρά και εκκεντρικά. Μου είπαν ότι έπρεπε να μου βρουν ένα ασυνήθιστο όνομα αν θα με κάνουν αστέρι. Είπα «φωνάξτε με όπως θέλετε. Εγώ θέλω απλά να υπογράψω δισκογραφικό συμβόλαιο».

Ωστόσο, η Kiki Dee παρέμεινε ουσιαστικά άγνωστη μέχρι που το 1974 ο Elton John αποφάσισε να τη φέρει στη δική του δισκογραφική εταιρία, τη Rocket Records. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε με τη Rocket Records το τραγούδι «I’ve Got The Music In Me», το οποίο γνώρισε επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Δύο χρόνια αργότερα, ο Elton John και η Kiki Dee συνεργάστηκαν στο «Don’t Go Breaking My Heart».

Ο John και ο Taupin σκόπευαν αρχικά να ηχογραφήσουν το τραγούδι με τη Dusty Springfield, αλλά τελικά η Springfield απέρριψε την προσφορά. Αργότερα η Sue Cameron, σύντροφος της Dusty Springfield, είπε ότι αυτό συνέβη επειδή τότε η Springfield ήταν πολύ άρρωστη.

Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας και της ηχογράφησής του, το τραγούδι ήταν σταθερά προσκολλημένο στην αγκαλιά του ήχου της Tamla/Motown, κάτι σαν συνέχεια -μετά από 9 χρόνια- του κλασικού «Ain’t No Mountain High Enough» (1967) και άλλων ντουέτων του Marvin Gaye με τραγουδίστριες όπως την Tammi Terrell και την Kim Weston, υπό την ετικέτα της εταιρείας που είχε έδρα το Detroit. Μία εταιρεία που, παρεμπιπτόντως, υπέγραψε το 1970 με την Kiki Dee ως την πρώτη λευκή καλλιτέχνιδα.

Kiki Dee: Ο Elton κι εγώ έχουμε την ίδια ηλικία (με διαφορά τριών εβδομάδων) και μεγαλώσαμε με τον Marvin Gaye, την Tammi Terrell, την Kim West και τα ντουέτα της Tamla/Motown.

Τα υποστηρικτικά μέρη του νέου τραγουδιού ηχογραφήθηκαν στο Τορόντο τον Μάρτιο του 1976. Ο ρυθμός του τραγουδιού είναι στα 132 bpm (beats per minute). Αφού ο Elton John και η μπάντα του ηχογράφησαν τα μέρη τους στο Τορόντο, στη συνέχεια η ηχογράφηση στάλθηκε στο Λονδίνο, όπου η Kiki Dee ηχογράφησε τη φωνή της.

Gus Dudgeon (παραγωγός): Ήμουν με τον Elton στον Καναδά και στην πραγματικότητα τραγούδησε περίπου τα τρία τέταρτα του τραγουδιού και έδωσε στην Kiki περίπου τέσσερις γραμμές. Και είπα «Για μισό λεπτό, υποτίθεται ότι είναι ντουέτο ή φιλική συμμετοχή;». Ο Elton απάντησε «ντουέτο». «Τότε πρέπει να της δώσεις τουλάχιστον το 50% του τραγουδιού».

Kiki Dee: Ο Elton είχε ηχογραφήσει το τραγούδι στο εξωτερικό. Θυμάμαι ότι πήρα μία κόπια με τον Elton να τραγουδάει τα μέρη του κι έκανε επίσης τα φωνητικά μου με μία ψιλή φωνή, κάτι που ήταν αρκετά αστείο, κι έτσι ήξερα ποιους στίχους να τραγουδήσω. Δούλεψα σκληρά στα μέρη μου. Ο Elton είχε ήδη σφραγίσει το τραγούδι με τα φωνητικά του, το οποίο κατά κάποιο τρόπο είναι καλό, γιατί σου δίνει μία βάση για το πως θα το τραγουδήσεις.

Στην ηχογράφηση συμμετείχαν οι: Elton John (ηλεκτρικό πιάνο, φωνή), Kiki Dee (φωνή), James Newton Howard (ακουστικό πιάνο), Caleb Quaye (ηλεκτρική κιθάρα), Kenny Passarelli (μπάσο), Roger Pope (drums) και Ray Cooper (ντέφι, congas, bongos). Στις δεύτερες φωνές ακούγονται οι Kiki Dee, Curt Boettcher, Cindy Bullens, Ken Gold και Jon Joyce. Ο Roger Pope, ο οποίος έπαιξε drums, ήταν ο αγαπημένος drummer του Elton John (έπαιξε και στα τραγούδια «Tiny Dancer» και «Island Girl»).

Την ενορχήστρωση του τραγουδιού έκανε ο James Newton Howard. Η μετάβαση του James Newton Howard από δεύτερος κιμπορντίστας του Elton John σε ενορχηστρωτή έγινε με τη βοήθεια του Ray Cooper, ο οποίος έπαιζε κρουστά.

Gus Dudgeon: Θυμάμαι καθαρά ότι ο Ray γύρισε και μου είπε μια μέρα «Ξέρεις, πρέπει να δώσεις στον James την ευκαιρία να κάνει κάποια ενορχήστρωση… Είναι πολύ καλός. Ξέρει τη δουλειά του». Και κάτι ακόμα… Είναι πολύ καλή η ενορχήστρωση!

James Newton Howard: Σίγουρα είχε πολλά να κάνει με την παράδοση των εγχόρδων της Motown και πράγματα όπως το «My Girl». Ένα πράγμα που θυμάμαι τον Elton να λέει είναι: «Πρέπει να κάνεις ένα σόλο με έγχορδα». Το σόλο στη μέση είναι με πλήρη ορχήστρα, οπότε ήταν πολύ διασκεδαστικό. Δεν σπούδασα ενορχήστρωση σε σχολή, απλά έμαθα μόνος μου. Ήμουν σπουδαστής κλασικού πιάνου κι έτσι ήξερα πώς να διαβάζω και να γράφω μουσική. Απλά ήξερα ότι ήμουν σε θέση να ενορχηστρώσω έγχορδα. Αυτό το τραγούδι ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα. Όταν πρωτομπήκα στη μπάντα, ο Ray ήταν σαν να με πήρε υπό την προστασία του. Ήταν ένας τύπος κλασικής μουσικής και μιλήσαμε πολύ για την ενορχήστρωση και την κλασική μουσική εν γένει. Νομίζω ότι του εξέφρασα τη φιλοδοξία μου να το καταφέρω με τον Elton. Υπήρξα μεγάλος θαυμαστής του Paul Buckmaster -έγραψε κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα έγχορδα για τον Elton- και της εξαιρετικής ενορχήστρωσης του Gene Page. Και ο Del Newman ήταν σπουδαίος. Υπήρχε, λοιπόν, μία παράδοση σπουδαίων ενορχηστρώσεων στους δίσκους του και ήταν κάτι για το οποίο ήμουν ενθουσιασμένος να προσπαθήσω να κάνω. Και πήγα στον Elton και τον ρώτησα αν θα σκεφτόταν να με αφήσει να το κάνω στον δίσκο «Blue Moves». Μου είπε: «Καλά, άσε με να το σκεφτώ». Και πρέπει να το συζήτησε με τον Ray κάποια στιγμή. Γύρισε πίσω σε μένα και μου είπε: «Ναι! Μπορείς να το κάνεις!».

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο πυκνά στη δομή τους τραγούδια που είχε κάνει ο Elton John μέχρι τότε. Εκτός από τους δύο τραγουδιστές (καθένας εκ των οποίων ηχογράφησε πολλές φορές τη φωνή του και χρησιμοποιήθηκε έντονα η αντήχηση) και τους επτά μουσικούς της μπάντας, υπήρχε η ορχήστρα αποτελούμενη από 12 βιολιά, 4 βιόλες και 4 τσέλα. Το γεγονός αυτό άφηνε ελάχιστο «αέρα», ειδικά στις προ του CD εποχές όπου τα singles από βινύλιο έπρεπε να επιβιώσουν από το τεστ των 45 στροφών και από τα ηχεία των ραδιοφώνων. Αυτό θα μπορούσε να τρομάξει έναν νέο διευθυντή ορχήστρας που στέκεται στο βήμα, αλλά ο James δεν πτοήθηκε.

James Newton Howard: Απλώς τα αγνόησα τελείως όλα αυτά. Έγραψα την ενορχήστρωση στο πιάνο και στη συνέχεια την έγραψα στο χαρτί, με τον παλιομοδίτικο τρόπο. Την έστειλα στον αντιγραφέα και αυτό ήταν.

Το «Don’t Go Breaking My Heart» κυκλοφόρησε σε single στις 21 Ιουνίου 1976 και ήταν το 24^ο single του Elton John στο Ηνωμένο Βασίλειο και το 22^ο στις Η.Π.Α.

Το αμερικανικό μουσικό περιοδικό Cash Box έγραψε ότι υπάρχουν εξαιρετικές αρμονίες στο ρεφρέν και ότι οι φωνές του Elton John και της Kiki Dee μοιάζουν τέλεια παντρεμένες σ’ αυτή τη μελωδία. Το Record World έγραψε ότι είναι ένα ντουέτο σπάνιας απλότητας και γοητείας ενώ εξήρε και τα έγχορδα του James Newton-Howard.

Στις 20 Ιουλίου 1976, το τραγούδι ανέβηκε στο No 1 των βρετανικών charts ρίχνοντας από την κορυφή τον… Ντέμη Ρούσσο! Ήταν το πρώτο No 1 του Elton John στο Ηνωμένο Βασίλειο και έπρεπε να περιμένει άλλα 14 χρόνια για το επόμενο βρετανικό του No 1, που ήταν το «Sacrifice» (1990). Παράλληλα ήταν και το πρώτο No 1 της Kiki Dee.

Στις 7 Αυγούστου 1976, το «Don’t Go Breaking My Heart» ανέβηκε και στο No 1 των Η.Π.Α. Ήταν το έκτο No 1 του Elton John στα αμερικανικά charts. Όμως μετά απ’ αυτό το ντουέτο με την Kiki Dee, ο Elton John δεν είχε άλλη No 1 σόλο επιτυχία παρά το 1997 οπότε και το κατάφερε με το «Candle In The Wind 1997». Η «γρουσουζιά της Kiki», όπως ονομάστηκε αυτή η… κακοτυχία του Elton John, κράτησε 21 χρόνια αλλά στο διάστημα αυτό μεσολάβησαν δύο No 1 επιτυχίες στις Η.Π.Α. με τραγούδια που ερμήνευσε ο Elton John παρέα με άλλους: το «That’s What Friends Are For» (Dionne & Friends, 1986) και το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» (ντουέτο με τον George Michael, 1991).

Το «Don’t Go Breaking My Heart» εκτός από τις Η.Π.Α. και το Ηνωμένο Βασίλειο έγινε No 1 στην Αυστραλία, Γαλλία, Ζιμπάμπουε, Ιρλανδία, Ιταλία, Καναδά, Νέα Ζηλανδία και Νότια Αφρική, No 3 στο Βέλγιο, Ολλανδία και Σουηδία, No 4 στην Ελβετία, No 5 στη Γερμανία και Νορβηγία και No 8 στην Αυστρία. Επιπλέον, ήταν το δεύτερο σε πωλήσεις τραγούδι του 1976 τόσο στις Η.Π.Α. όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Kiki Dee: Θυμάμαι ότι όταν το άκουσα στο ραδιόφωνο για πρώτη φορά, είπα «Ουάου»! Γιατί μερικοί δίσκοι, ειδικά εκείνες τις ημέρες, έπρεπε να ακούγονται υπέροχα στο ραδιόφωνο… και αυτός ήταν ένας από τους δίσκους που το έκαναν. Θυμάμαι ότι σκέφτηκα «Αυτό θα μπορούσε να τα πάει καλά». Και τα πήγε. Ήμουν τρομερά περήφανη για τη μαμά και τον μπαμπά μου… γιατί είχαν κολλήσει μαζί μου. Ξεκίνησα επαγγελματικά όταν ήμουν 17 χρονών κι αυτό συνέβη πάνω από 10 χρόνια αργότερα. Ήμουν, λοιπόν, πολύ ευχαριστημένη γι’ αυτούς. Και ο Elton ήταν ευχαριστημένος. Μου έδωσε έναν μικρό κολιέ με χρυσή καρδιά, που έλεγε «Don’t go breaking my heart». Ακόμα το έχω.

Οι δημιουργοί του τραγουδιού, Elton John και Bernie Taupin, έλαβαν το βραβείο Ivor Novello του 1976 για το καλύτερο τραγούδι μουσικά και στιχουργικά.

Bernie Taupin: Αυτό που λέω πάντα για τους δίσκους μας, τη μουσική μας και τα τραγούδια μας είναι ότι είμαι χαρούμενος που πουλάνε τόσο πολύ. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο επειδή βγάζω πολλά λεφτά. Απλά μ’ αρέσει η σκέψη ότι εκατομμύρια άνθρωποι ακούνε αυτό που γράψαμε. Αυτό είναι σπουδαίο συναίσθημα, εννοώ ότι είναι ένα πραγματικά σπουδαίο συναίσθημα. Αυτό είναι που με κάνει ευτυχισμένο.

Σε αντίθεση με πολλά από τα singles του Elton John από τη δεκαετία του 1970, το «Don’t Go Breaking My Heart» δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε πρωτότυπο άλμπουμ (παρόλο που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια που ετοίμαζε τον δίσκο «Blue Moves»). Ωστόσο, συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «Elton John’s Greatest Hits Volume II» (1977) και στο «Greatest Hits 1976-1986» (1992) καθώς και ως bonus track στη βρετανική επανέκδοση του δίσκου «Rock Of The Westies» (1995) -όχι όμως στην αμερικανική. Συμπεριλήφθηκε επίσης στο άλμπουμ «Elton John’s Greatest Hits 1970-2002». Η demo ηχογράφηση του Elton John ως σόλο καλλιτέχνης δεν κυκλοφόρησε ποτέ εμπορικά.

Το «Don’t Go Breaking My Heart» δεν ήταν απλά μία καθοριστική στιγμή για τους φίλους του Elton John εκείνο το καλοκαίρι της επετείου των 200 ετών από την Αμερικανική Επανάσταση και ενός βάρβαρου βρετανικού καύσωνα, αλλά σημάδεψε επίσης τις ζωές και τις καριέρες εκείνων που εργάστηκαν στην ηχογράφηση και ιδιαίτερα της τραγουδίστριας Kiki Dee και του μουσικού και ενορχηστρωτή James Newton Howard.

Η Kiki Dee ήταν ήδη γνωστή πριν της ζητηθεί να κάνει ντουέτο στο κομμάτι (έχοντας κάνει δύο δίσκους στη Rocket Records του Elton και γνωρίζοντας επιτυχία με τα «Amoureuse» και «I’ve Got The Music In Me») αλλά η προβολή της αυξήθηκε σημαντικά μετά την κυκλοφορία του «Don’t Go Breaking My Heart». Μέχρι σήμερα, τιμά το τραγούδι συμπεριλαμβάνοντάς το στις ζωντανές της εμφανίσεις.

Kiki Dee: Ο κόσμος αγαπάει πολύ αυτό το τραγούδι. Ήμουνα φιλοξενούμενη σ’ ένα μεγάλο μουσικό φεστιβάλ και, όταν έπαιζαν οι άλλοι καλλιτέχνες, βγήκα στο κοινό. Πολλοί άνθρωποι μου είπανε πόσα σήμαινε το τραγούδι γι’ αυτούς. Ο ένας ήταν Ινδός που είχε έρθει το 1972 και το «Don’t Go Breaking My Heart» ήταν το αγαπημένο του τραγούδι. Ήταν πολύ, πολύ γλυκό.

Ο James Newton Howard ήταν μέλος της μπάντας του Elton John για λιγότερο από ένα χρόνο όταν ηχογραφήθηκε το «Don’t Go Breaking My Heart». Προηγουμένως είχε κάνει κάποιες ενορχηστρώσεις για τη Melissa Manchester αλλά η δουλειά του στην επιτυχία του Elton John έθεσε τις βάσεις για να γίνει ένας από τους σημαντικότερους κινηματογραφικούς συνθέτες που υπάρχουν σήμερα.

James Newton Howard: Ήταν συναρπαστικό! Θυμάμαι ότι στο εξώφυλλο ενός από τα μεγαλύτερα μουσικά περιοδικά υπήρχε μία κριτική και αναφέρθηκε στην ενορχήστρωσή μου, κάτι για το οποίο ήμουν πολύ ενθουσιασμένος. Ήταν πραγματικά διασκεδαστική στιγμή.

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1976, προβλήθηκε στην τηλεοπτική εκπομπή του ABC «American Bandstand» ένα βίντεο με τον Elton John και την Kiki Dee να τραγουδάνε το «Don’t Go Breaking My Heart» σαν να το ηχογραφούνε στο στούντιο. Η πιο αξιομνημόνευτη εικόνα, εκτός από το ατυχές καρό κοστούμι του Elton John, ήταν με τον Elton John να καθοδηγεί την Kiki Dee σε μία περίεργη αλλά γοητευτική χορευτική σκηνή κατά τη διάρκεια της γέφυρας.

Kiki Dee: Ο Elton είχε κάνει την παραγωγή στον πρώτο δίσκο που έκανα στη Rocket («Loving And Free») το 1973 και κάναμε μαζί περιοδεία το 1974. Έτσι όταν έκαναν αυτό το τραγούδι μπορεί να σκέφτηκαν «Λοιπόν, θα ήταν ωραία να βάλουμε την Kiki σ’ αυτό…». Επειδή ήμουν στη ζωή του. Ήταν αρκετά άτυπο. Είναι ενδιαφέρον το πως προσεγγίζεις κάτι με τέτοια ανέμελη στάση -όπως το βίντεο. Ποιος θα το πίστευε ότι θα παιζόταν τόσα πολλά χρόνια;

Το 1985, ο Elton John και η Kiki Dee τραγούδησαν το «Don’t Go Breaking My Heart» στο στάδιο Wembley κατά τη διάρκεια του προγράμματος του Elton John στο Live Aid.

Το 1993, συνεργάστηκαν και πάλι με μία εκτέλεση του «True Love» του Cole Porter, φτάνοντας αυτή τη φορά στο No 2 των βρετανικών charts.

Ζωντανή εκτέλεση του «Don’t Go Breaking My Heart» περιλαμβάνεται στο άλμπουμ του Elton John «One Night Only – The Greatest Hits» (2000), από συναυλία που δόθηκε τον Οκτώβριο του 2000 στο Madison Square Garden στη Νέα Υόρκη. Η εκτέλεση αυτή, στην οποία συμμετέχει και η Kiki Dee, περιλαμβάνεται και στο αντίστοιχο DVD.

Το «Don’t Go Breaking My Heart» ακούγεται στις ταινίες «Το Καλοκαίρι Του Σαμ» (Summer Of Sam, 1999, στην εκτέλεση των Elton John & RuPaul), «Έλλα, Η Μαγεμένη» (Ella Enchanted, 2000, από τους Jesse McCartney και Anne Hathaway), «Το Κοτοπουλάκι» (Chicken Little, 2005, από τους Steve Zahn, Amy Sedaris, Zach Braff, Garry Marshall, Joan Cusack, Dan Molina, Don Knotts και Patrick Stewart), «Μικρά Αθώα Ψέματα 2» (Nous Finirons Ensemble, 2019), «Rocketman» (2019, από τον Taron Egerton και τη Rachel Muldoon), «Love In Store» (2020) και «The Broken Hearts Gallery» (2020).

Η Valerie Bertinelli τραγούδησε το «Don’t Go Breaking My Heart» ως Elton John (μαζί με τη McKenzie Phillips ως Kiki Dee) σ’ ένα επεισόδιο της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «One Day At A Time».

Το τραγούδι ακούστηκε επίσης στο «The Muppet Show» (1977), όπου ο Elton John το τραγούδησε με τη Miss Piggy. Η γουρουνίσια μαριονέτα ήταν ξεκάθαρα τσιμπημένη με τον Elton John και στο τέλος του ντουέτου αναφωνεί: «Eat your heart out, Kiki». Το 1988, ο Elton John εμφανίστηκε με τη Minnie Mouse στην τηλεοπτική σειρά του NBC «Totally Minnie» όπου μιμήθηκε το κομμάτι. Το 1997, το ερμήνευσε με τις Spice Girls στην τηλεοπτική εκπομπή του ITV «An Audience With… Elton John» ενώ το 2001 ερμήνευσε το τραγούδι με τον χαρακτήρα Alan Partridge (Steve Coogan) στα βραβεία βρετανικής κωμωδίας.

Το «Don’t Go Breaking My Heart» έδωσε τον τίτλο του σε επεισόδιο της σειράς «Frasier» (2002). Το 2010, το τραγούδι ακούστηκε στη σειρά «Glee» όπου το ερμήνευσαν ο Cory Monteith και η Lea Michele. Επίσης, συμπεριλήφθηκε στο karaoke «We Sing». Όποιος έπαιξε ποτέ karaoke, πιθανώς έχει τραγουδήσει ή άκουσε κάποια στιγμή το τραγούδι. Συμπεριλαμβανομένης και της Kiki Dee.

Kiki Dee: Είχαμε ένα χριστουγεννιάτικο karaoke και ο γαμπρός του Carmelo κι εγώ το τραγουδήσαμε… μετά από πολλά ποτά… και δεν μπορούσα να πετύχω καμία από τις νότες μου! Κι έλεγα: «Πω, πω, το έκανα σ’ αυτό το κλειδί;».

Σε ψηφοφορία που διοργάνωσε το ITV στο Ηνωμένο Βασίλειο, το «Don’t Go Breaking My Heart» κατατάχθηκε 17^ο αγαπημένο No 1 τραγούδι της δεκαετίας του 1970. Επίσης, κατατάχθηκε από το περιοδικό Rolling Stone στο No 6 των 20 καλύτερων καλοκαιρινών τραγουδιών της δεκαετίας του 1970.

Το 2016, η εταιρία ασφάλισης πιστώσεων Euler Hermes κατέταξε τη Μεγάλη Βρετανία δεύτερη στις ευρωπαϊκές χώρες σύμφωνα με την προβλεπόμενη ανάπτυξη στις εισαγωγές και τις εξαγωγές, αντιστοιχώντας τη χώρα με τον παραφρασμένο τίτλο «Don’t Go Brexit My Heart».

Άλλες εκτελέσεις:

Top Of The Pops (Ιούλιος 1976, στον δίσκο «Top Of The Pops – Volume 53»).
Ireen Sheer & Gavin Du Porter (Σεπτέμβριος 1976, γερμανική διασκευή με τίτλο «Du Bist Das, Was Ich Will» σε single. Στίχοι: Thomas Woitkewitsch).
Bingos (1976, στον δίσκο «Bingos Nya!»).
Caravelli (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Porque Te Vas»).
Mario Cavallero, Son Orchestre Et Ses Chanteurs (1976, στον δίσκο «Pop Hits Vol. 29»).
Christopher John (1976, στον δίσκο «Juke Box Vol. 3»).
George Lam & Teresa Carpio (1976, στον δίσκο «Lam»).
Franck Pourcel Grand Orchestre (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Amour, Danse Et Violons No 48 – Music Parade»).
Anita Sarawak & Ismail Haron (1976, στον δίσκο «Sophisticated Lady»).
Springbok (1976, στον δίσκο «Hit Parade No. 30»).
Sunlight Chocolate (1976, στον δίσκο «Disco Sensation 2»).
Le Grand Orchestre De Paul Mauriat (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Il Etait Une Fois Nous Deux»).
Monica Forsberg & Jan-Erik Karlzon (1977, σουηδική διασκευή με τίτλο «Kan Vi Träffas Nå’n Gång» στον δίσκο «Sorry I’m A Lady». Στίχοι: Monica Forsberg).
Arthur Mullard & Hylda Baker (1978, στον δίσκο «Band On The Trot»).
Teresa Carpio & Lam (1978, στον δίσκο «Teresa Carpio & Lam»).
Brotherhood Of Man (Νοέμβριος 1980, στον δίσκο «Sing 20 Number One Hits»).
The Midnight Strings Orchestra (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Raindrops»).
Bobby Crush (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Bobby Crush Plays Elton John»).
Lee Towers & Anita Meyer (1985, στον δίσκο «Run To Me»).
Elton John & RuPaul (Νοέμβριος 1993, house/disco εκτέλεση, με παραγωγό τον Giorgio Moroder, στο άλμπουμ «Duets». Η εκτέλεση αυτή κυκλοφόρησε και σε single, το οποίο έφτασε στο No 7 των βρετανικών charts και στο No 92 των Η.Π.Α. Επίσης έγινε No 1 στην Ισλανδία. Για την προώθησή του γυρίστηκε και μουσικό βίντεο σκηνοθεσίας του Randy Barbato).
Ernest Kohl & Linda Imperial (1994, στο άλμπουμ «12 By 12 – The Singles: 1993-1994»).
Bo Bud Greene (1995, στο άλμπουμ «Super Fantastic Mega Smash Hits!»).
Candela (1995, σουηδική εκτέλεση στο άλμπουμ «Candelas Vita»).
Yasuko Agawa (Ιούνιος 1996, στο άλμπουμ «Close To You»).
Daft Punk (1996, ως sample στο τραγούδι «Phoenix»).
Mr. T Experience & Kim Shattuck (1997, σε single).
The BB Band (1999, στο άλμπουμ «Those 70’s Songs 1975-1980»).
Ricardo Caliente (1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Ricardo Caliente Piano Plays Elton John»).
The Moonlight String Orchestra (1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Moonlight String Orchestra Plays The Music Of Elton John»).
Найк Борзов (2000, ως sample στο τραγούδι «Три Слова»).
Obsession (2002, στο άλμπουμ «We Love Elton»).
Martin & EA (2003, στο άλμπουμ «At The Beginning»).
Miguel y Beatriz (2003, στο άλμπουμ «Operación Triunfo – Gala 9»).
Jesse McCartney & Anne Hathaway (Απρίλιος 2004, στο soundtrack «Ella Enchanted»).
Steve Zahn, Amy Sedaris, Zach Braff, Garry Marshall, Joan Cusack, Dan Molina, Don Knotts & Patrick Stewart (Νοέμβριος 2005, στο soundtrack «Chicken Little»).
Ol’ Dirty Bastard feat. Macy Gray (2005, στο άλμπουμ «A Son Unique»).
Cidia e Dan (Ιούνιος 2006, στο άλμπουμ «Duetos Românticos»).
Katie Price & Peter Andre (Νοέμβριος 2006, στο άλμπουμ «A Whole New World»).
Thunder (2006, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «The Xmas Show – Live 2005»).
Avid All Stars (Αύγουστος 2007, στο άλμπουμ «70’s Party Classics»).
Søs Fenger & Peter Frödin (Νοέμβριος 2007, στο άλμπουμ «Den Officielle Hyldest Til Elton John – Af De Største Danske Stjerner»).
Tanya Tucker & Ty Herndon (2008, στο άλμπουμ «Gone Country ‘70s Rock»).
Dozi & Nianell (Ιούνιος 2009, στο άλμπουμ «It Takes Two»).
Glee Cast (Οκτώβριος 2010, σε single).
The Tribute Co. (Δεκέμβριος 2010, στο άλμπουμ «A Tribute To The Best Of Billy Joel & Elton John»).
Frightened Rabbit (2010, στο single «The Loneliness And The Scream»).
The Goners (2011, στο άλμπουμ «The High St. Station Performance»).
Piano Tribute Players (Μάρτιος 2012, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Tribute To Elton John»).
Andrew Bissell (Σεπτέμβριος 2013, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Rockabye Baby! – Lullaby Renditions Of Elton John»).
Larry Kenzal (Οκτώβριος 2013, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Tribute To Elton John»).
Scott Gryder (Οκτώβριος 2014, στο άλμπουμ «Pure Imagination»).
Ed Sheeran (2015, στο DVD «Live At Wembley Stadium»).
Molotov Cocktail Piano (Απρίλιος 2016, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «MCP Performs The Greatest Hits Of Elton John – Volume 1»).
Twinkle Twinkle Little Rock Star (Οκτώβριος 2016, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lullaby Versions Of Elton John»).
Music Box Mania (Νοέμβριος 2016, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «MBM Performs Elton John»).
Randy Rektor & Bailey Pelkman (Φεβρουάριος 2018, στο άλμπουμ «Acoustic Duets»).
Q-Tip feat. Demi Lovato (Απρίλιος 2018, στο άλμπουμ «Revamp»).
Yoga Pop Ups (Ιανουάριος 2019, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Yogi Translations Of Elton John»).
Acoustic Heartstrings (Μάιος 2019, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «AH Performs Elton John»).
Taron Egerton & Rachel Muldoon (Μάιος 2019, στο soundtrack «Rocketman»).
Steve Petrunak (Ιούνιος 2019, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Acoustic Tribute To Elton John»).
The Cat And Owl (Ιανουάριος 2020, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lullaby Renditions Of Elton John»).
Billboard Baby Lullabies (Φεβρουάριος 2020, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lullaby Renditions Of Elton John»).
8 Bit Arcade (Νοέμβριος 2020, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Ultimate Elton John»).
Midnite String Quartet (Δεκέμβριος 2020, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «MSQ Performs Elton John»).