Η ιστορία του “DON’T GO” των Yazoo

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το φθινόπωρο του 1982 μια νέα εκπομπή στην τηλεόραση έδωσε μεγάλες ανάσες στους εφήβους της εποχής: το «Μουσικόραμα», κάθε Παρασκευή, στις επτά και πέντε ακριβώς. Έως τότε ήμασταν ευχαριστημένοι αν ακούγαμε κάποια μεγάλη μουσική επιτυχία στα έκτακτα δεκαπεντάλεπτα «μουσικά» διαλείμματα» των δύο κρατικών καναλιών. Σε μία από τις πρώτες εκπομπές του «Μουσικοράματος», λοιπόν, ξεσηκωθήκαμε από ένα «λοξό» ντουέτο από τη Μεγάλη Βρετανία με ένα εξίσου «λοξό» όνομα: Yazoo. Το τραγούδι που ερμήνευαν σε εκείνο το video clip με τον τύπο με το ξυρισμένο κρανίο και τη… ξανθιά φράντζα, και την εύσωμη κυρία με το λευκό γούνινο παλτό και τη ρεπούμπλικα, ήταν μία έξαλλη synthpop electronica, στο πνεύμα του new wave των πρώιμων 80’s, το διάσημο πια «Don’t Go».

Το «Don’t Go» περιλαμβάνεται στον πρώτο δίσκο των Yazoo, «Upstairs At Eric’s», που κυκλοφόρησε το 1982. Το τραγούδι το έγραψε (μουσική και στίχους) ο Vince Clarke, ο οποίος ήταν το… «άφωνο» μισό των Yazoo, συγκρότημα που σχημάτισε αφού αποχώρησε από τους Depeche Mode το 1982. 

Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στα Blackwing Studios στο Λονδίνο, με παραγωγούς τους Eric Radcliffe, Daniel Miller και Vince Clarke. Μηχανικοί ήχου ήταν ο John Fryer και ο Eric Radcliffe. Ο ρυθμός του τραγουδιού είναι στα 126 bpm (beats per minute). 

Το «Don’t Go» είναι τόσο μεταδοτικά πιασάρικο όσο και το «Just Can’t Get Enough» που έγραψε ο Vince Clarke για τους Depeche Mode το προηγούμενο έτος. Εντούτοις, το τραγούδι προδίδει μία νέα μουσική στάση από την πλευρά του Vince Clarke και του παραγωγού/συν-συνωμότη Eric Radcliffe, ενισχύοντας τις χαμηλότερες συχνότητες του τραγουδιού με τον τρόπο που το έκανε ο Giorgio Moroder στα eurodisco singles που έβγαζε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 (σε αντίθεση με τον post-punk ήχο με τα περισσότερα πρίμα που είχε ο δίσκος των Depeche Mode «Speak And Spell», τον οποίο έγραψε κυρίως ο Clarke) και φέρνοντας τα ηλεκτρονικά drums περισσότερο στο προσκήνιο. Σε έναν δίσκο των Depeche Mode, αυτό δεν θα αρκούσε για να κάνει ένα τραγούδι πραγματικά χορευτικό, χάρη στην ευχάριστη αλλά αδύναμη φωνή του David Gahan, αλλά το μακράν πιο δυναμικό μούγκρισμα και γουργούρισμα της Alison Moyet ταιριάζει απόλυτα στους στίχους. 

Το «Don’t Go» κυκλοφόρησε σε single στις 2 Ιουλίου 1982. Ήταν το δεύτερο single που βγήκε από τον δίσκο «Upstairs At Eric’s» καθώς είχε προηγηθεί το «Only You».

Το τραγούδι κυκλοφόρησε και σε maxi single με άλλες δύο εκδοχές (Re-mix και Re-Re-mix), διάρκειας 4:08 και 4:20 αντίστοιχα, αν και στις αμερικανικές κόπιες οι διάρκειες αναγράφονται ως 5:08 και 3:20 αντίστοιχα.

Το βρετανικό μουσικό περιοδικό Smash Hits θεώρησε το «Don’t Go» ως αιχμηρό διάδοχο του «Only You» και πρόσθεσε ότι ο Vince Clarke κατάφερε να βγάλει ένα έξοχο τραγούδι από το synthesizer του, ενώ η Alison Moyet ισορροπεί τη μεταλλική συνεισφορά του Clarke με τη βαθιά συναισθηματική φωνή της που γίνεται καλύτερη με κάθε άκουσμα.

Το «Don’t Go» έφτασε στο Νο 3 των βρετανικών charts και έγινε Νο 1 στο Βέλγιο, Νο 2 στην Ελβετία, No 3 στη Γαλλία, Νο 4 στη Γερμανία, Ιρλανδία και Ισπανία, Νο 5 στη Σουηδία, Νο 6 στην Αυστραλία, Αυστρία και Ολλανδία, No 7 στη Φινλανδία, Νο 9 στη Νότια Αφρική, No 12 στην Πολωνία, Νο 22 στην Ιταλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η ηλεκτρονική μουσική τα πήγαινε καλά στη Μεγάλη Βρετανία αλλά στην Αμερική εκτιμήθηκε ως επί το πλείστον από τις σκηνές των clubs, κάτι που επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το τραγούδι αυτό μπήκε στα αμερικανικά χορευτικά charts ενώ αγνοήθηκε από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Στις Η.Π.Α., όπου οι Yazoo ήταν γνωστοί ως Yaz, είχαν νωρίτερα τον ίδιο χρόνο άλλη μία επιτυχία στα χορευτικά charts με το τραγούδι «Situation».  

Το μουσικό βίντεο του τραγουδιού δείχνει τα μέλη του συγκροτήματος, Alison Moyet και Vince Clarke, σ’ ένα είδος στοιχειωμένου αρχοντικού.

Με το 45άρι βινύλιο του «Don’t Go» ήταν που ανακαλύψαμε την Alison Moyet, την κυρία με τη ρεπούμπλικα στο video clip και τραγουδίστρια των Yazoo. 

Οι Yazoo κυκλοφόρησαν μόνο δύο δίσκους, με τον Vince Clarke και την Alison Moyet να συνεισφέρουν έκαστος στα τραγούδια, αλλά γράφοντας χωριστά. 

Vince Clarke: Νομίζω ότι το πρόβλημα που είχαν οι Yazoo ήταν ότι ποτέ δεν είχαν πραγματικά τα θεμέλια μιας σχέσης. Κάναμε ένα single (το «Only You») και η δισκογραφική εταιρία είπε «Γιατί δεν κάνετε έναν δίσκο;». Έτσι κάναμε έναν δίσκο και στη συνέχεια άλλον ένα. Δεν υπήρχε πραγματικό υπόβαθρο και ιστορία στο συγκρότημα. Διαλυθήκαμε και δεν μετανιώνω που συνέβη. Ήταν λυπηρό αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί χωρίς πιθανότατα να στραγγαλίσει ο ένας τον άλλον.

Όπως θα αποδεικνυόταν και από τα υπόλοιπα τραγούδια του «Upstairs At Eric’s», το «Don’t Go» κατέστησε σαφές ότι οι Yazoo δεν ήταν απλά μία αναδημιουργία των Depeche Mode. Ο Vince Clarke απόλαυσε παρόμοια επιτυχία με το επόμενο συγκρότημά του, τους Erasure, που δημιούργησε με τον Andy Bell. 

Η δε Alison Moyet, το κορίτσι από το Essex με το γαλλικό επώνυμο (ο πατέρας της είναι Γάλλος), θα μπορούσε να «κάτσει» πάνω στη φήμη και την επιτυχία μιας τέτοιας πατίνας κομματιών, αλλά η ίδια είχε άλλη άποψη. Δύο χρόνια μετά την επιτυχία του «Don’t Go», το 1984, σε μια εποχή που ήταν μια pop star, ακολούθησε σόλο καριέρα, κάπως βαριεστημένη από την επιτυχία της, αναζητώντας άλλους δρόμους.

Το 1999, το τραγούδι επανακυκλοφόρησε σε νέα remixes για τη συλλογή «Only Yazoo (The Best Of)» (Tee’s Radio Mix και Tee’s Freeze Mix), ενώ αργότερα κυκλοφόρησαν και άλλα remixes (Lemon8 Mix, Future Funk Squad Remix κ.α.).

Το 2008, ο Clarke και η Moyet περιόδευσαν ξανά ως Yaz και γνώρισαν απροσδόκητη υποδοχή. 

Vince Clarke: Όλο το πράγμα ήταν μία έκπληξη για μένα, πραγματικά. Γιατί όταν αποφασίσαμε να κάνουμε όντως την περιοδεία, κανείς από μας δεν είχε ιδέα αν κάποιος εκεί έξω μας θυμότανε. Ιδιαίτερα όταν πήγαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν απίστευτο. Στην πραγματικότητα, όταν ο κόσμος ερχόταν σε μας και έλεγε «Ω, αυτός ο δίσκος, ‘’Upstairs At Eric’s’’, ήταν αυτός που λιώναμε όταν πηγαίναμε στο κολλέγιο» ήταν καταπληκτικό. Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε επειδή δεν μπήκαμε στα αμερικανικά charts μ’ αυτό. Αλλά υποθέτω ότι το πράγμα ήταν υπόγειο και παιζόταν πολλές φορές στο κολεγιακό ραδιόφωνο. Αυτό ήταν πολύ ευχάριστο.

Alison Moyet (Καθημερινή, 14/03/2010): Μου αρέσει η ποικιλία, ο πειραματισμός. Και δεν αισθάνομαι πολύ άνετα με πολλά από τα hit που έκανα κάποτε. Υποθέτω ότι μιλάω σαν μια μεσήλικη γυναίκα πια, που κοιτάζει προς τα πίσω και παρά τη φριχτή μου μνήμη –είναι αλήθεια, έχω πολύ κακή μνήμη- μπορώ να ξεχωρίσω ποια από τα τραγούδια που συνέθεσα και ερμήνευσα κάποτε μου «μιλάνε» ακόμα και ποια όχι. Για κάποιο λόγο, οι λεγόμενες μεγάλες επιτυχίες μου έρχονται πάντα τελευταίες στις επιλογές μου.

Ζωντανή ηχογράφηση του «Don’t Go» περιλαμβάνεται στο άλμπουμ των Yazoo «Reconnected Live», που κυκλοφόρησε το 2010 (ηχογράφηση του 2008).

Το «Don’t Go» ακούγεται στις ταινίες «Πες Τα Χρυσόστομε» (1983), «Σούπερ Κουφό Κολλέγιο» (1988, στη ντίσκο-σκηνή της ταινίας όπου το διασκευάζει ο Τέρης Χρυσός) και «Τάνγκο Και Κας» (Tango & Cash, 1989) ενώ συμπεριλήφθηκε και στα video games Grand Theft Auto: Vice City Stories (στο ραδιοφωνικό σταθμό Wave 103), Lips: I Love The 80’s και Dance Dance Revolution II. Επίσης, το βιβλίο του Steve Binnie «The Sound Of The Crowd – A Discography Of The ‘80s» κάνει αναφορά στο τραγούδι.

Άλλες εκτελέσεις:

• Ser & Duff (1982, ως sample στο τραγούδι «Big Apple Production Vol. 1»).
• Electro Phonique (1983, στον δίσκο «Danse Electronique»).
• Kevin Fleetwood and the Cadillacs Of Sound (1983, ως sample στο τραγούδι «Sweat It Off»).
• Sly & Robbie (1983, ως sample στο τραγούδι «Triplet»).
• Μελίντα & Πλάτων (1983, στα ελληνικά με τίτλο «Έτσι Είναι Η Ζωή Μου» στο maxi single «Τσι Ρι Μπι». Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου. Ηχογραφήθηκε στο studio ERA με ηχολήπτη τον Κώστα Φασόλα και παραγωγό τον Τάκη Σαγιώρ. Ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας: Γιώργος Νιάρχος). 
• Kalyanji-Anandji (1984, ως sample στο τραγούδι «Yudh Kar Yudh Kar»).
• Oozay (1984, ως μέρος του «Scratching Situation»).
• Lisa Lisa & Cult Jam (1989, ως sample στο τραγούδι «Just Git It Together»).
• Los Hijos Del Sol (1989, ως sample στο τραγούδι «Ibiza Mix Numero 6»).
• Two Without Hats (1989, ως sample στο τραγούδι «Try Yazz»).
• Latino Party (1990, ως sample στο τραγούδι «Latino Party»).
• Subliminal Aurra (1990, ως sample στο τραγούδι «Try Yazz On E»).
• Quik, Blaze & Raw (1991, ως sample στο τραγούδι «Dance Naked»).
• Boobytrax (1993, house εκτέλεση σε διάφορες εκδοχές: Station Edit, Vocal Club Mix, Trance Mix, Pure Power Mix, Station Edit Too. Η εκτέλεση αυτή έφτασε στο Νο 23 της Ολλανδίας και Νο 36 στη Σουηδία).
• S.O.S.Y.A. (1993, σε single και στο άλμπουμ «Techno ‘80»).
• Double You (1994, ως sample στο τραγούδι «Run To Me»).
• 2 In A Room (1995, ως sample στο τραγούδι «El Trago»).
• Gillette (1995, ως sample στο τραγούδι «Mr. Personality»).
• Lizzy Mack (1995, επτά εκδοχές σε single. Έφτασε στο Νο 52 των βρετανικών charts).
• Rob Gee (1996, ως sample στο τραγούδι «Son Of Rob Gee»).
• Bypass Unit (Ιανουάριος 1997, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Reinventing The 80’s – A Trance Tribute To The 80’s Volume 1»).
• Atrocity (Οκτώβριος 1997, στο άλμπουμ «Werk 80»).
• DJ Bountyhunter feat. Nassy (1997, ως sample στο τραγούδι «Give A Little Hope»).
• Fuze Box Machine (1998, στην κασέτα «X-es»).
• Loona (1998, ως sample στο τραγούδι «Bailando»).
• G-Bach (1999, ως sample στο τραγούδι «Gi’ Mig Mer’»).
• Rosetta Stone (2000, στο άλμπουμ «Unerotica»).
• Ganymede (2002, στο άλμπουμ «Nobody’s Diary – A Tribute To Yazoo»).
• Spray (2002, στο άλμπουμ «Nobody’s Diary – A Tribute To Yazoo»).
• Andre Visior (Δεκέμβριος 2002, σε single).
• Elaine Laye (Αύγουστος 2004, στο άλμπουμ «Let’s Hear It For The 80s – Vol. 2»).
• Osymyso (2004, ως sample στο τραγούδι «8-Beat-Inspection»).
• Shawn Desman (2005, ως sample στο τραγούδι «Let’s Go»).
• Duran Duran Duran (2005, ως sample στο τραγούδι «I Hate The 80s»).
• Soulbro (2005, στο άλμπουμ «Κεραυνός Εν Αιθρία». Φωνητικά: Μυρσίνη Δοξοπούλου).
• Nouvelle Vague (Ιούνιος 2006, στο άλμπουμ «Bande A Part». Πολύ ωραία bossa nova διασκευή που αποδεικνύει ότι μερικά hit έχουν και διαχρονικότητα).
• Terminal Choice (Αύγουστος 2006, στο άλμπουμ «New Born Enemies»).
• Soraya Arnelas (Νοέμβριος 2006, στο άλμπουμ «Ochenta’s»).
• Mery Zeta (Νοέμβριος 2006, στο άλμπουμ «Southern Waves: Argentinian Tribute To Classic Electropop»).
• Starting Rock feat. Diva Avari (Δεκέμβριος 2006, σε single. Είχε σχετική επιτυχία στην Ευρώπη. Έφτασε στο Νο 3 της Φινλανδίας, Νο 10 στο Βέλγιο, Νο 24 στη Γαλλία και Νο 42 στην Ολλανδία).
• La Noche (2008, ως sample στο τραγούδι «Rico Suave»).
• Bak XIII (Φεβρουάριος 2009, στο άλμπουμ «Electronic Manifesto French Tribute To Mute Records»).
• Smoove & Turrell (Μάιος 2009, στο άλμπουμ «Antique Soul»).
• Kid Sister (Νοέμβριος 2009, ως sample στο τραγούδι «Big N Bad». Ωστόσο το τραγούδι των Yazoo είναι πολύ ανώτερο και θεματικά πιο επίμονο).
• The Hit Co. (Οκτώβριος 2010, στο άλμπουμ «The Ultimate Synth Pop Collection»).
• MC Jean Gab’1 (2010, ως sample στο τραγούδι «Eight One»).
• Τάμτα (2010, ως sample στο τραγούδι «Φωτιά»).
• The Orobians (Οκτώβριος 2011, στο άλμπουμ «Slave To The Riddim»).
• Slow Moving Millie (Δεκέμβριος 2011, στο άλμπουμ «Renditions»).
• The Ultimate (Δεκέμβριος 2013, στο άλμπουμ «Lounge Of Love – Vol. 7»).
• DJ Sneak (2013, ως sample στο τραγούδι «Definition Movement»).
• Green Money (2013, ως sample στο τραγούδι «Prince De La Street»).
• G.O.D. (Μάιος 2014, στο άλμπουμ «Back To The 80s Unplugged»).
• Springbok (2014, στο άλμπουμ «Springbok Hit Parade, Vol. 35»).
• Clarity (2015, ως sample στο τραγούδι «Velcro»).
• Mix Master Mike (2015, ως sample στο τραγούδι «Semi Auto Siren»).
• The Cat And Owl (Ιανουάριος 2017, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «80’s Electro Synth Pop»).
• Circuit3 (Αύγουστος 2017, στο άλμπουμ «All I Ever Knew»).
• Riton & Oliver Heldens feat. Vula (Σεπτέμβριος 2019, ως sample στο τραγούδι «Turn Me On»). 
• Madison Mars (2019, ως sample στο τραγούδι «New Vibe Who Dis»).
• Block & Crown, Martina Budde (Ιανουάριος 2020, σε single).
• 80s Express (Φεβρουάριος 2020, στο άλμπουμ «Zeitsprung Vol. 2 – The Golden 80s Compilation»).
• Gaz (Φεβρουάριος 2021, στο άλμπουμ «Mode – PRF 80»).
• Sal De Sol, Chris Deelay, Marvin Mash (Μάιος 2021, σε single).  
• Sleaford Mods (Δεκέμβριος 2021, σε single).
• Twinkle Twinkle Little Rock Star (Ιούνιος 2022, ορχηστρική εκτέλεση στο EP «Lullaby Versions Of Yazoo»).
• Babert (2022, ως sample στο τραγούδι «Can’t Stop Now»).

Οι στίχοι:

Came in from the city
Walked into the door
I turned around when I heard
The sound of footsteps on the floor

Love just like addiction
Now I’m hooked on you
I need some time to get it right
Your love’s gonna see me through

Can’t stop now
Don’t you know?
I ain’t never gonna let you go
Don’t go

Oh, baby
Make your mind up
Give me what you got
Fix me with your loving
Shut the door
And turn the lock
Hey, go get the doctor
Doctor came too late
Another night
I feel all right
My love for you can’t wait

(Chorus)

Came in from the city
Walked into the door
I turned around when I heard
The sound of footsteps on the floor
Said he was a killer

Now I know it’s true
I’m dead when you walk out the door
Hey, babe
I’m hooked on you

(Chorus x8)


Don’t go (x4)

About Post Author

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης

Συγγραφέας και μουσικός ερευνητής

See author's posts