της Κατερίνας Καλογήρου
Θέλω την Wednesday για φίλη μου, θα μάθαινα πάρα πολλά από αυτήν αν είχα καθημερινή τριβή μαζί της! Η τύπισσα είναι τρομερή, την αγαπώ! Θα τα πήγαινα πολύ καλά και το Πράγμα, θα κάναμε μανικιούρ ο ένας στον άλλο!
Ο χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας είναι τόσο καλοφτιαγμένος, και η ηθοποιός που την ενσαρκώνει πρέπει να πάρει σίγουρα βραβείο για την ερμηνεία της. Η Wednesday είναι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, η οποία φυσικά και είναι παντελώς μαύρη και άραχνη, όμως έχει ένα στοιχείο που νομίζω θα το θέλαμε όλοι μας. Δεν την νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι γι αυτήν! Πω πω τη αρετή! Είναι έξυπνη, και παρόλο που δυσκολεύεται με κάποιες «συμβάσεις», βρίσκει τον τρόπο να απορροφά τις πληροφορίες και να εξελίσσεται, χωρίς να μένει προσκολλημένη σε παγιωμένες πεποιθήσεις της.
Η πλοκή της σειράς προχωράει γρήγορα και σε κρατά καθηλωμένο (για να καταλάβεις, σταματούσα την μανιακή κατάποση ποπ κορν, μπισκοτειδών, και μια φορά μιας τορτίγιας), μόλις πας να μαντέψεις κάτι σου πετάει μια σκηνή που υποστηρίζει ένα εντελώς διαφορετικό συμπέρασμα, και έτσι ποτέ δε νιώθεις σίγουρος πως ξέρεις τι θα γίνει παρακάτω. Και αν κάτι όντως το μαντέψεις σωστά, πάλι καταφέρνει να σε γαργαλάει το αίσθημα της αμφιβολίας, μέχρι να αποκαλυφθεί το μυστήριο. Το μεγάλο ατού της σειράς, είναι πως όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες, είτε είναι σε πρωταγωνιστικό, είτε σε δευτεραγωνιστικό, είτε σε νιοστό επίπεδο, είναι εξίσου καλοφτιαγμένοι. Νοιάζεσαι να δεις τι τους συμβαίνει, ενδιαφέρεσαι να δεις τι θα απογίνουν.
Παρόλο που οι παραγωγοί δεν έβαλαν την χαρακτηριστική μουσική της οικογένειας Άνταμς (περίμενα, περίμενα, περίμενα, κάποια στιγμή χάρηκα δεν σου λέω γιατί ώστε να μην κάνω σπόιλερ, και μετά, τίποτα πάλι), η υπόλοιπη μουσική είναι καταπληκτική. Έχει ωραίες διασκευές, και σκόπιμες αντιθέσεις στη διάθεση που προκαλεί η εικόνα και τα γεγονότα των σκηνών, με την αίσθηση που σου δημιουργούν οι νότες του κάθε κομματιού. Δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω ως χιουμοριστική σειρά, όμως υπάρχει μέσα το χιούμορ, και είναι σκοτεινό, πολύ σκοτεινό, και έχω την εντύπωση πως είναι επηρεασμένο από το βρετανικό φλέγμα, που προσωπικά μου αρέσει πολύ. Εντάξει, κάτι καλό θα έφερναν και οι Βρετανοί, δεν μπορεί μόνο να κατακτούσαν και να καταπίεζαν ανθρώπους! Αναμένω με αγωνία τη δεύτερη σεζόν, η οποία δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα από την πλατφόρμα του Netflix, όμως είμαι σίγουρη πως θα έχουμε σύντομα νέα για την ανανέωση της σειράς. Γιούπι και σναπ σναπ!
About Post Author
