Η urban τρατορία στα χαμηλά του Νέου Ψυχικού, έχει όλα τα φόντα για να γίνει συνοικιακό darling με υπερτοπική έλξη, χάρη στην αστεράτη pinsa από φρέσκια ζύμη ωρίμανσης, αλλά και το εξαιρετικό al dente των ελληνόστροφων ζυμαρικών του.
Στα χαμηλά του Νέου Ψυχικού, μια παλιά αποθήκη γνωστής εταιρείας ιταλικού καφέ έχει εδώ και λίγους μήνες μεταμορφωθεί σε urban τρατορία με χαλαρή φιλική διάθεση. Κι αυτή η μυρωδιά της ιστορίας του χώρου φαίνεται να επιβιώνει και μέσα από τη νέα χρήση του, με το ταμπεραμέντο να ηλεκτρίζει τη ζωηρή αύρα ενός spot που ειδικεύεται σε pinse και ζυμαρικά, αλλά με προφορά ελληνική: τρατορία γρέκα είναι ο διόλου τυχαίος υπότιτλος που έχουν δώσει στο “Τάλε Κουάλε” ο Σωτήρης κι ο Λαέρτης που, με μακρά και πολύπλευρη προϋπηρεσία στην εστίαση κι οι δυο τους, παρουσιάζουν εδώ την ίσως πιο hand made πτυχή της διαδρομής τους.
Το setting θυμίζει παλιό ελληνικό καφενείο που μαθαίνει ιταλικά για να εκμοντερνιστεί: μια μακρόστενη σάλα κομμένη στα δύο, με το bar και μερικά stools απ’ τη μια πλευρά και τα παρασκευστήρια απ’ την άλλη, λάμπουν σαν ινσταγκραμικό κάδρο, πλαισιωμένο απ’ την ανακατασκευασμένη τζαμαρία, που επιτρέπει στην αναπάντεχα ζεστή, άνετη εξωτερική σάλα να χαζεύει τη χορογραφία της κουζίνας. Εκεί, όπου ο Παναγιώτης Δρακοειδής κι η ομάδα του μιξάρουν εξειδίκευση, ακρίβεια και ευρηματικότητα, για να σερβίρουν αστεράτες pinse από φρέσκια ζύμη 48ωρης ωρίμανσης και ζυμαρικά με εξαιρετικό al dente, όλα με πρόσημο εντελώς ελληνικό: η σάλτσα από ντομάτες San Marzano συναντούν το απάκι και την ξινομυζήθρα, η μοτσαρέλα αγκαλιάζεται με το σαλάμι Λευκάδος και η spianata picante ανταλλάσσει εντάσεις με το μετσοβόνε, σε σπιρτόζικες συνθέσεις που εκπέμπουν ακομπλεξάριστη τσαχπινιά.
Έχει περάσει χρόνια να ψάχνεται με την pinsa ο Δρακοειδής και τα αποτελέσματα της αφοσίωσής του τα καταλαβαίνεις με την πρώτη μπουκιά στην στακάτη, τραγανή του ζύμη, που γεμίζει το στόμα με πλούσια, αεράτη υφή, κληρονομιά από το άνοιγμα στον πάγκο με τα δάχτυλα, αλλά και με τα αρώματα του καψαλίσματος που της χαρίζει ο ξυλόφουρνος. Δοκιμάστε την με μορταδέλα, φιστίκι Αιγίνης και πάστα από πιπεριά Φλωρίνης κι απολαύστε τον τρόπο που η αφράτη λιπαρότητα του αλλαντικού γειώνεται απ’ τον ξηρό καρπό για να δώσει πάσα στη φρουτένια επίγευση της πιπεριάς, ή παίξτε σε πιο παραδοσιακό ταμπλό με την pinsa με Burata, pomodorri και βασιλικό, κι όπως απολαμβάνετε τη ζουμερή νοστιμάδα που απλώνουν τα ντοματίνια στην τραχιά επιφάνεια της ζύμης, φανταστείτε πόσο πιο αρχοντική θα είναι ετούτη η μινιμαλιστική ντελικατέτσα, όταν οι πρωταγωνιστές της θα είναι και στην εποχή τους.
Όσο για τα ζυμαρικά, εδώ θα σημειώσετε ένα από τα καλύτερα al dente που θα πετύχετε στην αθηναϊκή πιάτσα, κι αυτό δεν είναι καθόλου αμελητέο. Αντιθέτως, είναι τόσο αξιέπαινο, που ίσως σας κάνει να παραβλέψετε το ότι οι σάλτσες θα μπορούσαν να δουλευτούν κομμάτι παραπάνω, για να δώσουν πλούτο και βάθος στη μπουκιά: Η καρμπονάρα, λόγου χάρη, είχε το χρώμα, αλλά όχι την ένταση που τις έπρεπε στο αυγό της, ενώ οι ταλιατέλες με το μοσχαρίσιο ραγού και το βολάκι Τήνου αγκαλιάζονταν με κρεατάκι τρυφερό αρκετά ώστε να λιώνει στο στόμα, μεν, δεν έβρισκαν όμως στη σάλτσα τα επίπεδα που ήθελε η μπουκιά για να περάσει στο επίπεδο του αξιομνημόνευτου.
Ακόμη κι έτσι, πάντως, ετούτο το new entry στα χαμηλά των βορείων προαστίων, έχει όλα τα φόντα να γίνει συνοικιακό darling με υπερτοπικά θέλγητρα, πλουτίζοντας τη γειτονιά του με μια casual χαλαρότητα που δεν βρίσκεις εύκολα σ’ αυτόν τον ταχυδρομικό κώδικα.
(+) Ένα από τα καλύτερα al dente που θα συναντήσετε στην αθηναϊκή πιάτσα, θα βρείτε στα ζυμαρικά του “Τάλε Κουάλε”, κι ας το χάνει λίγο στις σάλτσες.
(-) Είναι πάντα καλό ένα μαγαζί να χαρακτηρίζεται από τη ζεστή του ατμόσφαιρα, αλλά ένα τσακ πιο κάτω στα θερμαντικά σώματα δεν θα έβλαπτε.
Αδριανείου 20, Αθήνα
210 6711888
Πηγή:athinorama.gr
About Post Author
+ There are no comments
Add yours