"Οινοπνεύματος Διάλογοι " της Άννας Σωτρίνη Εικονογράφηση: Γιώργος Κωνσταντίνου

Short-short stories

Μικρές αφηγήσεις που μυρίζουν αλκοόλ…και μας ταξιδεύουν σε μεθυσμένες σκέψεις & ατάκες. Τόλμη, χιούμορ, πίκρα και σκληρότητα, αποτελούν τα συστατικά μιας ιστορίας που δεν κινδυνεύει από αλκοτέστ.

Ιστορίες από στέκια καφενεία και μπαρ της Αθήνας .

Εικονογραφημένο με φαντασία και ευρηματικότητα, μιλάει στη ψυχή του κάθε ανθρώπου που έστω και μόνο μια φορά έχει μεθύσει… στο μπαρ το ναυάγιο … ή έστω από ευτυχία.

Πες μου τι πίνεις, να σου πω ποιος είσαι

Ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι παρατήρησης, σε μπαρ, καφενεία, στέκια. Οι σημειώσεις μου έμειναν στο συρτάρι για πολύ καιρό. Ένας τυχαίος λαθρακουστής υπήρξα. Θαμώνας, ανάμεσα σε θαμώνες. Ένας «κλέφτης» ευφυών, αστείων, ευρηματικών, πραγματικών διαλόγων, μέσα στην προστατευτική ομπρέλα της αλκοόλης. Αργότερα, απενοχοποίησα τη σχέση μου με το αλκοόλ και «στήθηκα απέναντι» στην σουρεαλιστική του επήρεια.

Είμαστε ό,τι πίνουμε οι σύγχρονοι homo-sapiens; Πιθανόν. Ίσως. Μπορεί. Ενδέχεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήμουν παρούσα σε ένα κομμάτι της μικροϊστορίας μας,

γράφει στον πρόλογό της η Άννα Σωτρίνη ( asotrini@gmail.com)

Ένα μικρό δείγμα γραφής:

Pink Lady

Κομψευόμενα κομψοί.

Χαλαροί και νυσταγμένοι.

Στο ρεύμα των καιρών.

Ο καιρός, αλλού νυχτερεύει.

–Όταν θα κάνουμε παιδιά, θα είναι

σαφώς δυσλεκτικά.

–Πότε;

–Κάποια μέρα, όταν εμείς

θα παντρευτούμε.

–Πώς είπατε;

–Θα παντρευτούμε, δεν θα

παντρευτούμε;

–Οπωσδήποτε! Εσύ με άλλον κι εγώ

με άλλη!

–Παρακαλώ;

Το κλίμα μιας εποχής.

Η εποχή, αλλού απαγκιάζει.

Τέλος, το ένα τρίτο του βιβλίου συμπληρώνεται με την Ιστορία της σχέσης Ανθρώπου και Αλκοόλ, τις ιστορίες της δημιουργίας των κοκτέιλ που περιλαμβάνει, μαζί με τις πρωτότυπες συνταγές τους.