"Διάφανη Ψυχή" της Αναστασίας Κορινθίου

Ο Αλέξανδρος, διάσημος συγγραφέας, βιώνει την καραντίνα μιας απρόσμενης πανδημίας εντελώς διαφορετικά. Ένα σκάνδαλο που ξεσπά με αφορμή το νέο του βιβλίο, θα τον φέρει αντιμέτωπο με ό,τι είχε κλείσει σε… καραντίνα στην ψυχή του χρόνια τώρα. Πόσο νόμιμο είναι να κλέβεις ζωές και να τις βαφτίζεις τέχνη; Πόσο εγκληματικό είναι να βιάζονται ψυχές, σώματα και συνειδήσεις στον βωμό του χρήματος; Τι κοινό έχουν μια σύζυγος, μια ερωμένη, μια κόρη, μια μάνα, μια αδελφή και μια πόρνη; Τι συμβολίζει ένα XL, μπουφάν, αν φοριέται χειμώνα καλοκαίρι από ένα κορίτσι στο μετρό και τι ένα μαύρο αυστηρό ταγιέρ που θα φορεθεί Αύγουστο μήνα σε μια εκκλησία; Και τελικά ποια είναι η τιμωρία ΑΝ τολμήσεις να θυμηθείς έναν λεκέ από παγωτό φράουλα σε ένα λευκό μακό παιδικό μπλουζάκι;

Η κριτική μας

Με την εξαιρετική μα πάντα κοφτερή, σαν ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι, αλλά τώρα ακόμα καλύτερη από ποτέ γραφή της, η κυρία Κορινθίου μας παρουσιάζει ένα απόλυτα σημερινό βιβλίο που πατάει στη πραγματικότητά εν καιρώ καραντίνας, και όχι μόνο, χωρίς καμία ωραιοποίηση.

Μιλάει για την πλασματική, εικονική και ωραιοποιημένη πραγματικότητα που παρουσιάζουμε οι περισσότεροι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ανούσιες κοινοποιήσεις παρουσίας. Πόσο καλοστημένη ζωή έχουμε, πόσο πετυχημένοι και καλοί οικογενειάρχες είμαστε, πόσο πραγματικά υπέροχα περνάμε αφού … Μένουμε σπίτι! Προσπαθούμε να δώσουμε αυτή την εικονική πραγματικότητα της ζωής μας μέσα από πλαστικά χαμόγελα και φιλτραρισμένες φωτογραφίες προφίλ. Αλλά προς Θεού κανένας να μη μπορέσει να δει μέσα στη ψυχή μας, να μη τολμήσει να δει μέσα από τη ΔΙΑΦΑΝΗ ΨΥΧΗ μας. Να μη δει τα δράματά μας, τη απέραντη μοναξιά μας, την απόρριψη που βιώνουμε, την κόλασή μας που μας έφτασε στο ναδίρ και είμαστε ένα βήμα πριν το χείλος του γκρεμού και προσπαθούμε να βρούμε σανίδα να σωθούμε. Ή μήπως δεν θέλουμε κιόλας;

Ένα βιβλίο επίκαιρο και απόλυτα αληθινό, με αληθινούς χαρακτήρες και γεμάτο με συναισθήματα, λάθη, πάθη, έρωτες, βία κάθε μορφής, συνωμοσίες, και λίγα λέω. Δεν δίνει άφεση αμαρτιών σε κανέναν, δεν χαρίζεται πουθενά και σε κανέναν. Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για αυτό το γίγνεσθαι.

Προς το τέλος του βιβλίου ανεβαίνει η θεατρική εκδοχή της μεγάλης επιτυχίας του συγγραφέα της ιστορίας, όπου ένα ένα σαν κομμάτια από παζλ, μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους.

Προσωπικά σας συμβουλεύω να διαβάσετε αυτό το βιβλίο γιατί καλό είναι να προβληματιστούμε όλοι για τις αλήθειες του.