Η ιστορία του “Don’t Let The Sun Go Down On Me” του Elton John

Το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» περιλαμβάνεται στον όγδοο στούντιο δίσκο του Elton John, «Caribou», που κυκλοφόρησε το 1974. 

Πρόκειται για ένα soft rock τραγούδι, το οποίο έγραψαν ο Elton John και ο Bernie Taupin μέσα σε μία περίοδο 10 ημερών τον Ιανουάριο του 1974. 

Ήταν μια σημαντική μπαλάντα τόσο για τον Elton John όσο και για τον Bernie Taupin επειδή εκείνη την εποχή αντιμετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα. Η πίεση της επιτυχίας και της μουσικής βιομηχανίας άγγιζε τη ζωή τους: ο Elton έπινε μισό μπουκάλι σκωτσέζικο ουίσκι την ημέρα και τα μαλλιά του έπεφταν, ενώ ο Bernie φοβόταν την κούραση και την απογοήτευση.

Σ’ αυτό το τραγούδι ο Elton John τραγουδάει σε κάποιον που έχει βοηθήσει και από τον οποίο βιώνει τώρα την απόρριψη:

«Πήρα την ευκαιρία και άλλαξα τον τρόπο ζωής σου

αλλά παρεξήγησες το νόημα όταν σε συνάντησα.

Έκλεισες την πόρτα και μ’ άφησες να τυφλωθώ από το φως.

Μην αφήσεις τον ήλιο να πέσει πάνω μου.

Αν και ψάχνω τον εαυτό μου, είναι πάντα κάποιος άλλος αυτός που βλέπω.

Επέτρεψα απλά σ’ ένα κομμάτι της ζωής σου να περιπλανηθεί

αλλά το να τα χάσω όλα είναι σαν να πέφτει ο ήλιος πάνω μου».

Ως συνήθως, τους στίχους έγραψε ο Taupin, ο οποίος είναι μελετητής των λέξεων και πάντα αναζητά νέους τρόπους για να παρουσιάσει μία ιδέα. 

Bernie Taupin: Μου αρέσει [ο στίχος] να είναι πιο ενδιαφέρων από το παλιό καλό «σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, η καρδιά μου θα ραγίσει αν μ’ αφήσεις». Οι μόνες αναμνήσεις μου απ’ αυτό το τραγούδι είναι ότι θέλαμε να γράψουμε κάτι μεγάλο. Εννοώ, μεγάλο μ’ αυτό το δραματικό «Σπεκτορικό» στυλ (σ.σ. εννοεί το ύφος του παραγωγού Phil Spector), όπως το «You’ve Lost That Lovin’ Feelin’», ελπίζοντας να είμαστε δυνατοί χωρίς να είμαστε πομπώδεις. Δεν είμαι σίγουρος ότι έχοντας αυτό κατά νου μ’ έκανε να διαμορφώσω τους στίχους διαφορετικά. Παρόλο που, εκ των υστέρων, φαίνονται να έχουν μία ελαφρώς μεγαλύτερη κλίση στο Brill Building (σ.σ. σοφιστικέ υποείδος της pop μουσικής από το ομώνυμο κτίριο στη Νέα Υόρκη), συνεπώς είναι εντελώς πιθανό να το έκανα. Φυσικά μάλλον θα πρέπει να ανατρέξω σ’ ένα σκονάκι για να τσεκάρω αυτά τα πράγματα, καθώς φαίνεται ότι έχω πραγματικά κακή μνήμη για τη δική μου δουλειά. Στην πραγματικότητα αυτό με κάνει να σκεφτώ μία κατάσταση στην οποία βρέθηκα πριν από μερικά χρόνια βλέποντας τηλεόραση με κάποιους φίλους μου. Υπήρξε ένα παιχνίδι όπου μία από τις κατηγορίες συνέβαινε να είναι στίχοι μου. Και υπήρχαν, νομίζω, πέντε ερωτήσεις και στις τέσσερις απ’ αυτές έκανα λάθος! 

Η ηχογράφηση έγινε τον Ιανουάριο του 1974 στο Caribou Ranch, στο Κολοράντο, με παραγωγό τον Gus Dudgeon. Σε μία συνέντευξή του το 1993, ο Gus Dudgeon είπε ότι την πρώτη φορά που του έπαιξε το τραγούδι ο Elton John, ανατρίχιασε. «Το αγαπώ αυτό το τραγούδι!», αναφώνησε. Ωστόσο, η ηχογράφηση ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Ο Elton δεν ήταν ικανοποιημένος με καμία από τις ηχογραφήσεις των φωνητικών και ο παραγωγός Gus Dudgeon τα είχε παίξει προσπαθώντας να μιξάρει όλες τις φωνές και τα όργανα. Στο βιβλίο του Philip Norman «Sir Elton: The Definitive Biography», ο Dudgeon είπε:

– Όταν ο Elton ηχογράφησε αυτό το κομμάτι, ήταν σε κακή διάθεση. Σε μερικές λήψεις φώναζε, σε άλλες μουρμούριζε ή απλά στεκόταν εκεί κοιτάζοντας προς την αίθουσα ελέγχου. Τελικά, εκσφενδόνισε τα ακουστικά του και είπε: «Εντάξει, ας ακούσουμε τι έχουμε». 

Οι πολλές προσπάθειες του Elton στα φωνητικά τον οδήγησαν σε τόση απογοήτευση ώστε έφτασε σχεδόν στο σημείο να το παρατήσει.  Όταν ο Gus το έπαιξε γι’ αυτόν, ο Elton είπε:

– Είναι ένα μάτσο χάλια. Αν το βάλεις στο δίσκο θα σε πυροβολήσω! Μπορείς να το στείλεις στον Engelbert Humperdinck, κι αν δεν του αρέσει, μπορείς να το δώσεις στη Lulu για demo. 

Ευτυχώς, ο Gus δεν το έκανε. Ο παραγωγός έχτισε το τραγούδι ακόμα περισσότερο, στη βάση του Phil Spector και των Beach Boys. Το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» είναι επηρεασμένο από τους Beach Boys και μάλιστα συνέβαλαν στην ηχογράφηση και μέλη του συγκροτήματος, καθώς ο Carl Wilson και ο Bruce Johnston έκαναν δεύτερες φωνές. Ο Elton John είπε ότι ο ήχος, οι αρμονίες και ο τρόπος που οι Beach Boys δομούσαν τα τραγούδια τους επηρέασε πολλά από τα τραγούδια του, συμπεριλαμβανομένου και του «Don’t Let The Sun Go Down On Me». Στα φωνητικά συμμετείχαν επίσης ο Billy Hinsche καθώς και η Toni Tennille με τον σύζυγό της, Daryl Dragon, οι οποίοι είχαν αργότερα μερικές επιτυχίες και το δικό τους τηλεοπτικό show ως The Captain & Tennille. Η ιδέα ήταν να υπάρχει μία τεράστια χορωδία αποτελούμενη από ημι-διάσημους τραγουδιστές στο προσκήνιο. Η Dusty Springfield,  ο Cat Stevens, ο Danny Hutton των Three Dog Night, ο Gerry Beckley των America και ο Brian Wilson των Beach Boys ηχογράφησαν φωνητικά για το τραγούδι, αλλά όλες οι φωνές ακούγονταν χάλια όταν αναμείχθηκαν μαζί κι έτσι χρησιμοποίησαν μόνο τον Carl Wilson, τον Bruce Johnston και την Toni Tennille. Σύμφωνα με τον Bruce Johnston, όλοι φοβόντουσαν ο ένας τον άλλον και δεν μπορούσε από κανέναν να βγάλει αυτό που ήθελε.  

Ο Elton John ισχυρίστηκε ότι δεν θα είχε δοκιμάσει ένα τέτοιο τραγούδι νωρίτερα στην καριέρα του. Πλέον, όμως, ο ίδιος αισθανόταν ότι η φωνή του είχε βελτιωθεί με την πάροδο των ετών και μέχρι το 1974 απέκτησε αρκετή εμπιστοσύνη και ικανότητα να τραγουδήσει σ’ ένα πολύ ευρύ φάσμα. 

Αν ο στίχος «Don’t discard me» ακούγεται λίγο περίεργα, είναι γιατί ο Elton John έκανε μία υπερβολική αμερικανική προφορά. Ο παραγωγός Gus Dudgeon αντιστάθηκε στην παρόρμηση να διορθώσει ή να «θάψει» την προφορά της λέξης «discard» στο δεύτερο κουπλέ, όταν η Toni Tennille, η οποία συμμετείχε στα φωνητικά, του είπε ότι της άρεσε πολύ ο τρόπος που τραγούδησε τη λέξη ο Elton John σαν την υπερβολικά αμερικανική «dis-cord».

Το ρεφρέν του τραγουδιού υποστηρίζεται από τα πνευστά του Del Newman, όπου χρησιμοποιείται το περίφημο Tower Of Power. Στην ηχογράφηση συμμετείχαν επίσης οι Ray Cooper (κρουστά), Dee Murray (μπάσο), Nigel Olsson (drums), Davey Johnstone (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα) και Dave Hentschel (πλήκτρα-mellotron), μόνο που η δουλειά του τελευταίου στο mellotron δεν ακούγεται σχεδόν καθόλου. 

Ο drummer Nigel Olsson τρελάθηκε όταν άκουσε για πρώτη φορά το τραγούδι, καθώς το έγραφε ο Elton John, ενώ ήταν σε άλλο δωμάτιο στο στούντιο Caribou. 

Nigel Olsson: Με συγκλόνισε και έτρεξα κάτω κατευθείαν σ’ αυτόν (τον Elton John) και του είπα ότι θα γίνει Νο 1 επιτυχία.

Ο τρόπος που έπαιξε drums σ’ αυτό το τραγούδι ο Nigel Olsson επηρέασε τρία τραγούδια των Guns N’ Roses. Σύμφωνα με τον drummer των Guns N’ Roses, Matt Sorum, τα «November Rain», «Don’t Cry» και «Estranged» ξεκίνησαν σαν ένα μόνο τραγούδι. Αφού τα έκοψαν και ετοιμάζονταν να ηχογραφήσουν το «November Rain», ο Axl Rose έπαιξε το «Don’t Let The Sun Go Down On Me». Τότε ο Matt Sorum είπε:

– Θεέ μου, ακούστε τα τομ σ’ αυτό. 

Και ο Axl είπε:

– Ναι, είναι πολύ ωραίο. Τόσο επικό. 

Ο Sorum δούλεψε τον τρόπο που παίζονται τα drums στο τραγούδι και έκανε τα ίδια γεμίσματα στο «Don’t Cry» και στο «Estranged» για να ενοποιήσει τα κομμάτια.

Το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» κυκλοφόρησε σε single στις 20 Μαΐου του 1974 ως το πρώτο single από το δίσκο «Caribou». 

Το τραγούδι έφτασε στο Νο 2 των Η.Π.Α. και στο Νο 16 της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ έγινε Νο 1 στον Καναδά (το πέμπτο Νο 1 του Elton John στη χώρα), Νο 13 στην Αυστραλία, Νο 17 στην Ιρλανδία και Νο 30 στην Ολλανδία.

Την επόμενη χρονιά (1975), το τραγούδι ήταν υποψήφιο για δύο βραβεία Grammy, στις κατηγορίες Record Of The Year και Best Pop Vocal Performance – Male. 

Πλέον αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και από τα πιο συναυλιακά δημοφιλή τραγούδια του Elton John. 

Οι Los Angeles Times έγραψαν για το τραγούδι ότι δεν έχει μόνο μερικούς από τους καλύτερους στίχους που έγραψε ποτέ ο Taupin, αλλά η φωνή του Elton και η παραγωγή του Dudgeon αποδίδουν λαμπρά την απελπισία και τον επείγοντα χαρακτήρα των λέξεων.

Ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού από τον Elton John περιλαμβάνεται στο δίσκο «Live In Australia With The Melbourne Symphony Orchestra», που κυκλοφόρησε το 1987 και που προέρχεται από συναυλία που έδωσε ο Elton John στο Sydney στις 14 Δεκεμβρίου του 1986. Μία επεξεργασμένη εκδοχή αυτής της ηχογράφησης κυκλοφόρησε σε single το 1987 και συμπεριλήφθηκε επίσης στο box set «To Be Continued…» (1990).

Μέχρι σήμερα, μπορεί κανείς ν’ ακούσει το κοινό να τραγουδά τους στίχους του τραγουδιού στις συναυλίες του Elton John -μια αληθινή μαρτυρία για το απίστευτο ταλέντο του Elton και την ειλικρινή αγάπη του κοινού για το υλικό του. 

Το Νοέμβριο του 1991, το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» κυκλοφόρησε σε single σε μία νέα εκτέλεση από τον George Michael και τον Elton John. Αυτή η εκτέλεση, που έδωσε νέα ζωή στο τραγούδι, αποτελεί ζωντανή ηχογράφηση από συναυλία που έδωσε ο George Michael στις 23 Μαρτίου του 1991 στο Λονδίνο. Ο Elton John εμφανίστηκε ως καλεσμένος-έκπληξη στο show. Οι ρίζες της συνεργασίας τους εντοπίζονται πίσω στις 13 Μαρτίου του 1985 όταν ο Elton John παρουσίασε τον George Michael στα βραβεία Ivor Novello στο Λονδίνο. Γρήγορα έγιναν φίλοι και σύντομα άρχισε να συνεισφέρει ο ένας στους δίσκους του άλλου. 

Τον Ιούλιο του 1985, οι δυο τους έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» στη συναυλία Live Aid, με τον George Michael να τραγουδάει και τον Elton John να παίζει, χωρίς να συνοδεύσει τον George Michael στα φωνητικά (φωνητικά έκαναν ο Andrew Ridgeley και η Kiki Dee). Έξι χρόνια αργότερα, ο George Michael συμπεριέλαβε το τραγούδι στην περιοδεία Cover To Cover και στην τελευταία του παράσταση στο Wembley του Λονδίνου, στις 23 Μαρτίου του 1991, δύο μέρες πριν τα 44α γενέθλια του Elton John, έφερε τον Elton ως έκπληξη για να το τραγουδήσουν μαζί. Ο George Michael έβαλε την ανεξίτηλη φωνητική σφραγίδα του πάνω στο ήδη κλασικό τραγούδι του Elton John, το οποίο γνώρισε έτσι τη μεγαλύτερη επιτυχία του. Η ζωντανή ηχογράφηση αυτού του τραγουδιού κυκλοφόρησε σε single στις 30 Νοεμβρίου του 1991 και ο Elton John είχε τις επιφυλάξεις του. Ακούγοντας τα σχέδια του George Michael να κυκλοφορήσει τη ζωντανή ηχογράφηση, ο Elton άφησε ηχητικό μήνυμα στον αυτόματο τηλεφωνητή του George Michael λέγοντάς του ότι το τραγούδι δεν ήταν αρκετά δυνατό για να κυκλοφορήσει και ότι αυτό θα σήμαινε το τέλος της καριέρας του George. Και, για άλλη μια φορά, ο Elton υποτίμησε το τραγούδι. 

Elton John: «Ίσως πρέπει να το σκεφτείς δύο φορές πριν κυκλοφορήσεις μία ζωντανή ηχογράφηση σε single. Αυτή είναι μία πολύ κρίσιμη στιγμή για σένα». Το άφησα αυτό στον αυτόματο τηλεφωνητή του και με πήρε πίσω και μου είπε «Όχι, θα είναι ωραία!».

Το single έγινε τεράστια επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Στις 7 Δεκεμβρίου του 1991 έριξε από την κορυφή των βρετανικών charts το «Black Or White» του Michael Jackson και έγινε Νο 1 στη Μεγάλη Βρετανία για δύο εβδομάδες. Στις 14 Δεκεμβρίου του 1991, το single έκανε ένα άλμα από το Νο 72 στο Νο 34 των Η.Π.Α. επιτρέποντας τον Elton John να ισοφαρίσει το ρεκόρ του Elvis Presley που είχε 23 συνεχόμενα χρόνια με τραγούδι στο αμερικανικό Top 40. Την επόμενη χρονιά, ο Elton John έσπασε το ρεκόρ με την κυκλοφορία του «Simple Life». Πριν από αυτό, όμως, το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» συνέχισε την ανοδική του πορεία και την 1η Φεβρουαρίου του 1992 έγινε Νο 1 στις Η.Π.Α. παραμένοντας στην κορυφή για μία εβδομάδα και ξεπερνώντας την επίδοση της πρώτης εκτέλεσης του Elton John, που είχε φτάσει στο Νο 2. Ήταν το όγδοο Νο 1 τόσο για τον Elton John όσο και για τον George Michael -χωρίς να υπολογίζονται και τα δύο Νο 1 που είχε ο George Michael ως μέλος των Wham το 1984-1985. Όμως ήταν και το τελευταίο Νο 1 του George Michael πριν τον πρόωρο θάνατό του, σε αντίθεση με τον Elton John που επέστρεψε στην κορυφή το 1997-1998 με τη διασκευή του «Candle In The Wind», που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο της πριγκίπισσας Diana. Το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» έγινε επίσης Νο 1 στη Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία, Καναδά, Νορβηγία και Ολλανδία, Νο 2 στην Αυστρία, Ιρλανδία και Σουηδία, Νο 3 στην Αυστραλία και Νο 4 στη Γερμανία και τη Νέα Ζηλανδία. Αυτή η εκτέλεση ήταν υποψήφια για βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Pop Vocal Performance by a Duo or Group. Περιλαμβάνεται επίσης στις συλλογές του Elton John «Love Songs» και «Greatest Hits 1970-2002» καθώς και στο άλμπουμ «Duets». Τα έσοδα από το single μοιράστηκαν μεταξύ 10 φιλανθρωπικών οργανώσεων για τα παιδιά, το AIDS και την εκπαίδευση. 

Το βίντεο που χρησιμοποιήθηκε για το τραγούδι γυρίστηκε σε συναυλία που δόθηκε στις 20 Οκτωβρίου του 1991 κοντά στο Σικάγο, μπροστά σε 70.000 θεατές. Σκηνοθέτης ήταν ο Andy Morahan και διευθυντής φωτογραφίας ο Daniel Pearl. Στην πραγματικότητα τα γυρίσματα κράτησαν αρκετές μέρες. Έγιναν κάποιες λήψεις σ’ ένα υπόστεγο αεροπορικής εταιρείας στο Burbank, California, όπου ο George Michael έκανε πρόβες. Ο Elton John πήγε για μία νύχτα και προβάρισαν το τραγούδι μερικές φορές. Στη συνέχεια, το τραγούδι γυρίστηκε στο σύνολό του ζωντανά, ως μέρος της περιοδείας Cover To Cover. Στη μέση του τραγουδιού, ο George Michael ανακοινώνει στο πλήθος «Ladies and gentlemen… Mr. Elton John!» με τον Elton John να εμφανίζεται από το πλάι και τον κόσμο να τρελαίνεται, υποδηλώνοντας και την επιτυχία του επερχόμενου single. Η μπάντα που συνόδευε τον George Michael περιλάμβανε και τρεις μουσικούς που είχαν συμμετάσχει σε ηχογραφήσεις και περιοδείες του Elton John: ο drummer Jonathan Moffett, ο μπασίστας Deon Estus και η τραγουδίστρια Shirley Lewis. Το βίντεο προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 1991. 

Οι σχέσεις του George Michael και του Elton John διαταράχθηκαν το 2004, με τις φήμες να λένε ότι αυτό συνέβη μετά τα σχόλια που έκανε ο Elton John σχετικά με τον γεμάτο μαριχουάνα τρόπο ζωής του George Michael. Σε μία συνέντευξή του στο περιοδικό Heat, ο Elton John είπε: 

– Ο George βρίσκεται σε περίεργη θέση. Φαίνεται πως υπάρχει μία βαθιά ριζωμένη δυστυχία στη ζωή του. 

Ενώ ο Elton John δεν μπήκε σε λεπτομέρειες σχετικά με το τι συνέβαινε, ο George Michael απάντησε στο περιοδικό με δική του δήλωση: 

– Ο Elton John γνωρίζει πολύ λίγα για τον George Michael κι αυτό είναι γεγονός. Αντίθετα με την εντύπωση του κοινού, έχουμε μιλήσει σπάνια τα τελευταία 10 χρόνια κι αυτό που πιθανώς θα εξέπληττε τους περισσότερους ανθρώπους είναι ότι δεν έχουμε συζητήσει ποτέ την ιδιωτική μου ζωή. Ποτέ. 

Τελικά, οι δυο τους συμφιλιώθηκαν το 2011 δίνοντας τέλος στην έριδα και όλοι ήταν ενθουσιασμένοι. Μάλιστα τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς τραγούδησαν και πάλι μαζί το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την έρευνα της θεραπείας του AIDS. 

Το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» έχει γίνει σε συναυλίες τραγούδι «εις μνήμην», με τον Elton John να το αφιερώνει, μεταξύ άλλων, στην ηθοποιό Elizabeth Taylor, στους παραγωγούς Phil Ramone και George Martin, στους μουσικούς Leon Russell και Andrae Crouch, στον Αυστραλό αθλητή Phillip Hughes και σε φίλους όπως η συγγραφέας Ingrid Sischy. 

Όμως από τον Δεκέμβριο του 2016, το ερμήνευε ως φόρο τιμής στον φίλο του και συνεργάτη George Michael -τον άνθρωπο που έκανε πραγματικά δική του μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Elton John. Ο George Michael βρέθηκε νεκρός ανήμερα των Χριστουγέννων του 2016. Πέθανε σε ηλικία 53 ετών και οι αρχές δήλωσαν ότι ο θάνατος ήταν «ανεξήγητος αλλά όχι ύποπτος». Μετά την είδηση του θανάτου του George Michael, ο Elton John έγραψε στο Twitter «Είμαι βαθύτατα σοκαρισμένος. Έχασα έναν αγαπημένο φίλο -την πιο ευγενική και γενναιόδωρη ψυχή και έναν λαμπρό καλλιτέχνη. Η καρδιά μου πηγαίνει στην οικογένειά του, στους φίλους του και σε όλους τους θαυμαστές του». 

Τρεις μέρες μετά, ο Elton John άνοιξε τη συναυλία του στο Las Vegas τραγουδώντας συγκινημένος και μόνος του το «Don’t Let The Sun Go Down On Me», το οποίο αφιέρωσε στον George Michael. Σε μία ιδιαίτερα φορτισμένη στιγμή, με τη φωτογραφία του George Michael στο φόντο και παίζοντας στο πιάνο το ντουέτο τους, ο Elton John με σπασμένη φωνή αποχαιρέτησε τον καλό του φίλο λέγοντας: «Την ημέρα των Χριστουγέννων, ο George Michael πέθανε, κάτι που είναι μία από τις πιο θλιβερές στιγμές της καριέρας μου γιατί ήξερα τον George λίγο-πολύ από την αρχή των Wham και τον γνώρισα πολύ καλά. Έπαιξα μαζί του, ηχογράφησα μαζί του και έπαιξα στην τελευταία συναυλία των Wham στο στάδιο Wembley. Ήταν η πιο κακή είδηση γιατί υποτίθεται ότι ήταν στο δρόμο της ανάκτησης της υγείας του. Αλλά εκτός από τη μουσική, η οποία είναι εξαιρετική, και για κείνους που δεν γνωρίζετε τη μουσική του πηγαίνετε κι ακούστε την. Στέκεται τόσο λαμπρά. Τι τραγουδιστής! Τι τραγουδοποιός! Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ως άνθρωπος ήταν από τους πιο ευγενείς, πιο γλυκούς και πιο γενναιόδωρους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Έδωσε τόσα πολλά χρήματα για τόσο σημαντικούς λόγους χωρίς να το πει σε κανέναν. Προσπαθούσε συνεχώς να βοηθά τους ανθρώπους. Και το πιο λυπηρό είναι ότι δεν μπορούσε να βοηθήσει τον εαυτό του. Έτσι θα του αφιερώσω αυτό το τραγούδι… και εύχομαι να ήταν εδώ ώστε να το τραγουδήσουμε μαζί». 

Ενώ οι φιλανθρωπικές δωρεές του George Michael είναι τεκμηριωμένες, δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη μεταξύ του Michael και του Elton John. Γνωρίζουμε ότι είχαν αποκαταστήσει τη σχέση τους και, όπως είπε ο Elton John, ο Michael τα πήγαινε καλύτερα…

Το τραγούδι ακούγεται στις ταινίες «Τα Παιδιά Της Νύχτας» (The Lost Boys, 1987, σε εκτέλεση από τον Roger Daltrey των Who) και «Rocketman» (2019, από τον Taron Egerton και τη Celinde Schoenmaker).  Επίσης, ο Jay Chattaway το ενορχήστρωσε σε μία jazz εκτέλεση, την οποία παρουσίασε για πρώτη φορά ο Maynard Ferguson στο show «The Mark Of Jazz» περίπου το 1975. Αυτή η εκτέλεση δεν ηχογραφήθηκε ποτέ σε δίσκο. Το τραγούδι ακούστηκε και στο τηλεοπτικό show «The Late Late Show», όπου ο James Corden οδηγεί μία βροχερή μέρα στο Los Angeles έχοντας συνεπιβάτη τον Elton John, με τον οποίο και τραγουδά το «Don’t Let The Sun Go Down On Me».

Το 2018, ο Elton John αφιέρωσε το τραγούδι στο σκύλο του, ονόματι Arthur, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 14 ετών. 

Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το «Don’t Let The Sun Go Down On Me» ως αναφορά σε χωρισμό. Αλλά αυτό το κομμάτι είναι επίσης κατάλληλο για κηδείες, καθώς οι στίχοι εκφράζουν τα αληθινά συναισθήματα ενός προσώπου μετά από έναν αποχωρισμό. Σίγουρα είναι πολύ πιο εύκολο κανείς να διαχειριστεί έναν χωρισμό από το να έχει αποχωριστεί κάποιον λόγω θανάτου. 

Στον θάνατο, ξέρετε ότι υπάρχει μονιμότητα σ’ αυτό και οι αποθανόντες αγαπημένοι δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων της θλίψης, αρνείστε ότι συμβαίνει αυτό και θα μπορούσατε να κάνετε τα πάντα για να τους φέρετε πίσω και να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο μαζί τους. Σ’ αυτό ακριβώς αναφέρεται το τραγούδι. 

Οι στίχοι μιλάνε για την αλήθεια στην έκφραση ενός ατόμου που έχει αποχωριστεί κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο. Το τραγούδι συνδέει την απώλεια με τον ήλιο που δύει και το σκοτάδι που σύντομα θα βιωθεί. Αλλά υπάρχει πάντα η ελπίδα. Μπορεί να λυπάστε τώρα, αλλά σύντομα θα καταλάβετε ότι όλα έχουν ένα σκοπό. Ο ήλιος θα ανατείλει ξανά και η καινούργια μέρα θα σας φέρει την ελπίδα… 

Άλλες εκτελέσεις:

• Top Of The Pops (Ιούνιος 1974, στο δίσκο «Top Of The Pops – Volume 38»).
• James Last (1974, ορχηστρική εκτέλεση στο δίσκο «Violins In Love»).
• Kings Road (1975, στο δίσκο «Elton John Rock Hits»).
• The Three Degrees (1975, στο δίσκο «The Three Degrees Live»).
• The Geoff Love Orchestra (1976, στο δίσκο «Geoff Love Plays Elton John»).
• The King’s Singers (1978, στο δίσκο «Tempus Fugit»).
• Roger Daltrey (1986, ενδιαφέρουσα διασκευή στο soundtrack «The Lost Boys»).
• The Winans (Αύγουστος 1987, στο δίσκο «Decisions»).
• Gloria Estefan (Δεκέμβριος 1989, στη β’ πλευρά του single «Here We Are». Το Νοέμβριο του 1994 συμπεριλήφθηκε και στο άλμπουμ «Hold Me, Thrill Me, Kiss Me»).
• Joe Cocker (Οκτώβριος 1991, στο άλμπουμ «Night Calls»).
• Oleta Adams (Οκτώβριος 1991, σε single και στη συλλογή «Two Rooms: Celebrating The Songs Of Elton John & Bernie Taupin. Η εκτέλεση αυτή έφτασε στο Νο 33 της Μεγάλης Βρετανίας).
• MiniStars (1992, πορτογαλική εκτέλεση με τίτλο «Tenho De Espera» στο άλμπουμ «MiniStars». Στίχοι: Amadeu Dinis Da Fonseca).
• Vienna Symphonic Orchestra Project (1992, με χορωδία στο άλμπουμ «We Will Rock You – The 6th»).
• The Royal Philharmonic Orchestra (1993, στο άλμπουμ «Rock Dreams»).
• Ivan Roggeman & Rob Deurenberg (1994, στο άλμπουμ «VTM Soundmix Show 1994»).
• The Gary Tesca Orchestra (Αύγουστος 1995, ορχηστρική εκτέλεση στο δίσκο «The Elton John Story – Candle In The Wind»).
• Innovations (Μάρτιος 1998, στο άλμπουμ «Innovations Plays Elton John»).
• Jette Torp (1998, στο άλμπουμ «Here I Am»).
• Me First And The Gimme Gimmes (1998, στο άλμπουμ «Punk Chartbusters Vol. 3»).
• Brian Withycombe (1998, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Best Of Elton John»).
• Tony Neef & Paul De Leeuw (1999, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «Hoe Kon De Zon Weer Ondegaan» στο άλμπουμ «Nooit Verwacht». Στίχοι: Tony Neef).
• DJ Octopus (Δεκέμβριος 2000, με τίτλο «Don’t Let The Sun Goes Down» σε single).
• David Osborne (2001, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «David Osborne Plays The Music Of Elton John»).
• Obsession (2002, στο άλμπουμ «We Love Elton»).
• David Sneddon (Ιανουάριος 2003, στη β’ πλευρά του single «Stop Living The Lie». Το single έγινε Νο 1 στη Μεγάλη Βρετανία. Με το «Don’t Let The Sun Go Down On Me», ο David Sneddon κέρδισε στο πρώτο Fame Academy του BBC τον Δεκέμβριο του 2002).
• Harvard Opportunes (2003, στο άλμπουμ «Six Degrees»).
• SoCal VoCals (2004, στο άλμπουμ «SoCal VoCals»).
• Dave Stahl Band (2005, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Live At The Ritz»).
• Steve Acho (2006, στο άλμπουμ «Billy Joel – Elton John Tribute»).
• Melissa Ungar (2006, στο άλμπουμ «Checkered Past»).
• Dan McMillion Jazz Orchestra (2007, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «High Octane»).
• Owen Richards (Μάιος 2008, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Candlelight»).
• The New Synthesizer Experience (Αύγουστος 2009, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Instrumental Hits Of Elton John»).
• The Soldiers (Ιανουάριος 2010, στο άλμπουμ «Love Songs»).
• Bettye LaVette (Μάιος 2010, στο άλμπουμ «Interpretations – The British Rock Songbook»).
• On The Rocks (Δεκέμβριος 2010, στο άλμπουμ «The Sing Off Season 2 Episode 4 – Superstar Medley & Judges’ Choice»).
• Pia Toscano (Μάρτιος 2011, στο άλμπουμ «American Idol Season 10 – Top 11 Redux»).
• Jeff Jenkins vs. Casey Desmond (Μάιος 2011, σε single).
• The Love Band (Μάιος 2012, στο άλμπουμ «Romantic Nights»).
• Straight No Chaser feat. Elton John (Μάιος 2013, στο άλμπουμ «Under The Influence»).
• Andrew Bissell (Σεπτέμβριος 2013, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Rockabye Baby! – Lullaby Renditions Of Elton John»).
• Larry Kenzal (Οκτώβριος 2013, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Tribute To Elton John»).
• Garth Brooks (Νοέμβριος 2013, στο άλμπουμ «Blame It All On My Roots»).
• Ed Robinson (Φεβρουάριος 2014, στο άλμπουμ «On Covers»).
• Sisaundra Lewis (Απρίλιος 2014, σε single).
• Christopher Phillips (Μάιος 2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Chill – Songs Of Elton John»).
• Damien & Adam Levine (Δεκέμβριος 2014, σε single και στο άλμπουμ «The Voice – The Complete Season 7 Collection»).
• Elton John & Lady Gaga (Φεβρουάριος 2016, σε συναυλία στο West Hollywood).
• Bette Sussman (Μάρτιος 2017, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Solo Piano – Bette Sussman Performs Top Hits Of Elton John»).
• Karen Souza (Νοέμβριος 2017, στο άλμπουμ «Velvet Vault»).
• Lloyd Macey (Νοέμβριος 2017, σε single).
• Miley Cyrus (Απρίλιος 2018, στο άλμπουμ «Revamp»).

Οι στίχοι:

I can’t light no more of your darkness
All my pictures seem to fade to black and white
I’m growing tired and time stands still before me
Frozen here on the ladder of my life

Too late to save myself from falling
I took a chance and changed your way of life
But you misread my meaning when I met you
Closed the door and left me blinded by the light

Don’t let the sun go down on me
Although I search myself, it’s always someone else I see
I’d just allow a fragment of your life to wander free
But losing everything is like the sun going down on me

I can’t find the right romantic line
But see me once and see the way I feel
Don’t discard me just because you think I mean you harm
But these cuts I have they need love to help them heal

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης

About Post Author

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης

Συγγραφέας και μουσικός ερευνητής

See author's posts