Του Λεόντιου Πετμεζά
Από τις 20 Απριλίου έως τις 5 Ιουλίου 2022 ο καλλιτέχνης Σταύρος Παναγιωτάκης παρουσιάζει για πρώτη φορά δημιουργίες του στο χώρο τέχνης ‘’ Ώχρα Μπλε’’ στην Μύρινα της Λήμνου.
Στην έκθεση με τίτλο True Dreams εκτίθενται ζωγραφικά έργα πάνω σε καμβά, στα οποία χρησιμοποιεί χρωστικές ύλες όπως μελάνια, ακρυλικά, σκόνες από Μαρόκο, Συρία, Ινδία, παστέλ κ.ά.Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των συνθέσεων του είναι ο άνθρωπος που ονειρεύεται. Μέσα στις νέες συνθήκες της ζωής, η βαρύτητα στην ζωγραφική του δίνεται στην σχέση του ανθρώπου με το όνειρο και την εκστατική διάσταση αυτού του βιώματός.Τα όνειρα συνυπάρχουν, σαν μια δραστηριότητα του πνεύματος. Στον αρχαίο κόσμο, στην Ιλιάδα του Ομήρου, πίστευαν ότι τα όνειρα αναδύονται μέσα από το ασυνείδητο και επειδή ήταν κάτι ανεξήγητο αποκτούσαν μια ιδιαίτερη σημασία. Η τέχνη με την πολυμορφία της καλλιτεχνικής γλώσσας διαρκώς προτείνει το δικαίωμα στο όνειρο. Δίνει τη δυνατότητα στο θεατή χωρίς να περιορίζεται, να μπορεί να φαντάζεται κάτι διαφορετικό μέσα στην καθημερινότητα του. Οι μορφές, απομακρύνονται από τον πραγματικό χώρο και χρόνο και αποκαλύπτουν πτυχές της υλικής και πνευματικής διάστασης της ονειρικής εικόνας. Τα πρόσωπα που απεικονίζονται στις συλλήψεις του Σταύρου Παναγιωτάκη, αναδύονται ήρεμα και θυελλώδη μέσα από την χρωματική υφή και προσπαθούν να μας μεταφέρουν σε ένα κόσμο ονειρικό και φανταστικό. Οι εικόνες μετατρέπονται σε σύμβολα με ειδική υπόσταση και ικανότητα για να στηρίξουν πρωτότυπες αισθαντικές ενέργειες .
Πρόκειται για εμβληματικές, μοναδικές και πανέμορφες φιγούρες με διαστάσεις που διαθέτουν την πρωτοβουλία της εκποίησης. Εμπεριέχουν τις ιδιάζουσες χαρακτηριστικές και ευρηματικές εκφάνσεις ενός καινοτόμου δημιουργού που κινείται με την δεσπόζουσα καίρια δύναμη της φαντασίας.
Τοποθετώντας την προσθήκη της έντονης χρωστικής ουσίας στις σχεδιαστικές αποτυπώσεις του αναφορικά και αναλυτικά ενορχηστρώνει μέσα από ιδιότυπα απεικάσματα την παρεμβατική και παλμική θέρμη ενός ευρύτατου φάσματος έμμεσης και κυρίαρχης ζωτικότητας .Με έμφυτη παραστατικότητα απέναντι τόσο στην προσθετική μέθοδο της περιγραφής όσο και στην διαχρονική χροιά της ενατένησης προκαλεί το κοινό του σε μια περιδιάβαση προικισμένων καταθέσεων .
Σε ένα περιβάλλον στο οποίο μετατρέπει την ατμοσφαιρική φυσική αισθαντικότητα με παραθετική και ιδεογραφική έμφαση σε αυθεντική ιδεογραμμική λήψη που σχηματικά δρα παράλληλα με την ουσιαστική και αυστηρή σηματοδότηση της έρευνας του.Με εννοιακή σαφήνεια και την ευκρινή ακρίβεια απέναντι στο ύφος του αναδυόμενου και του καίριου προσανατολισμού καθώς και ενός προβληματισμού μνημειακών διαστάσεων και στάσεων μεταλλάσσει έμπρακτα στην συνέχεια την διαδρομή της άμεσης ποιητικής και εκφραστικής δυναμικής που καταλήγει ευπρόσδεκτα σε εξιδανικευμένες αποκλίσεις .
Η τεχνοτροπία του άγγιζε τα μυθώδη οράματα και φυσικά το φευγαλέο όνειρο μιας εκλεπτυσμένης βιωματικής θεματολογίας.
Με αρκετά προχωρημένη μετάλλαξη μέσα από ευνόητα και εύληπτα μηνύματα σκιαγραφεί πολυκύμαντα και πολυσήμαντα έναν όμορφο κόσμο που προσδιορίζεται αυτούσια από την ψυχολογική διευθέτηση των ποικίλων απεικονίσεων και της χροιάς του προσδιορισμού των κρυπτογραφημένων λύσεων του ενστικτώδους ρυθμού .Οι παρούσες συλλεκτικές αποδόσεις και απεικονίσεις έχουν εμβέλεια και προσωπικό χαρακτήρα.
Ο Σταύρος Παναγιωτάκης φιλοτεχνεί μηχανικούς συνδυασμούς ανθρώπινα συμπλεκόμενα που εμπεριέχουν μορφότυπα. Οι υπερρεαλιστικές και σουρεαλιστικές περιγραφές του αγγίζουν συχνά τις αφαιρετικές κρυσταλλώσεις. Γεμίζουν τους υπάρχοντες χώρους διευθέτησης δίνοντας το στίγμα πως αλώνουν με την μαγεία τους την ασφαλιστική δικλείδα που συνδέει τα μονοπάτια της τέχνης. Στην συνέχεια συντονίζουν ένα εξοικειωμένο τόπο που διέπει τις έννοιες και αντλεί τα θέματα του από προσωπογραφικούς χάρτες . Σχηματίζουν τα δεδομένα μιας ονειρικής γεωγραφίας της ψυχής . Με πνεύμα ανεξάρτητο, διάτρητο και γόνιμο επιβάλλει ένα ιδίωμα γραφής μελετημένο, ενεργοποιημένο και αναπτυσσόμενο .Οι ενδοσκοπικές καταλήξεις του πηγάζουν από τον εσωτερικό ειρμό μιας αρμονίας διαθέσεων. Διακριτικά συνθέτουν την ανάγνωση και την επανατένηση των σκέψεων και των συμβολισμών που εκπορεύονται από συγκεκριμένες τάσεις και σχολές .Προσκαλούν τον θεατή σε ένα ανατρεπτικό ταξίδι που έχει προορισμό την προσέγγιση της σφαιρικότητας. Μέσα από αυτό τον ειρμό προωθείτε η υπέρβαση μεταξύ του σχεδίου και του χρώματος με αριστοτεχνική απλότητα δίνοντας μάλιστα οντότητα σε ένα κρεσέντο ανασυγκρότησης που λειτουργεί παράλληλα με το εγκάρσιο βλέμμα της εμβληματικής έφεσης. Στους πίνακες διαφαίνεται η φύση των στοιχείων.
Βιογραφικό:
Ο Σταύρος Παναγιωτάκης γεννήθηκε το 1963 στα Χανιά. Σπούδασε Ζωγραφική (1984 – 1989) στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου U.D.K. στον καθηγητή κ. Gerhard Bergmann με παράλληλη φοίτηση στα εργαστήρια Χαρακτικής, και Γλυπτικής. Το 1991 απέκτησε το μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Meisterschüler) στην Ανώτατη Σχολή Καλών του Βερολίνου U.D.K. Το 2015 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ.Από το 2017 διδάσκει ως ειδικό διδακτικό προσωπικό στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ. Συμμετείχε σε 73 ομαδικές και 36 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
About Post Author
