Του Λεόντιου Πετμεζά.
Από τις 30 Δεκεμβρίου 2021 ως τις 15 Ιανουαρίου 2022 η σειρά των εκθεμάτων ‘’ Μυστικοί κήποι ‘’του Αντώνη Αντζουλίδη φιλοξενείται μέσα από μια εναλλακτική πρόταση εκθεσιακής παρουσίασης στο χώρο του γνωστού κοσμηματοπωλείου του Σπύρου Κανάκη, της οδού Μακρυγιάννη 17 στην Ακρόπολη.
Οι ονειρικοί στοχασμοί του καλλιτέχνη στο εγχείρημα δένουν απόλυτα με το περιβάλλον των εμπνευσμένων κοσμημάτων του καταστήματος . Προβάλλουν προχωρημένες συλλήψεις προερχόμενες από το σύνολο μιας πορείας και μιας εντρύφησης στην εσωτερικότητα και στην μελέτη των συνθέσεων . Είναι ευφάνταστες δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε ρεαλιστική άποψη και αποτελούν ήπιες καταγραφές ερεθισμάτων και παρατηρήσεων .Με κύριο άξονα τις σημειώσεις από τα αποθετήρια της μνήμης τονίζουν την αρτιότητα της ζωτικής κλίμακας που η διάχυτη υπεροχή της προσεγγίζεται εύληπτα από το μυημένο και το φιλότεχνο κοινό. Μέσα από την πολυπλοκότητα της πολυκύμαντης ,καίριας σχεδίασης αναπτύσσεται η πρέπουσα οικειότητα που έχει άσβεστη σφραγίδα . Στις εκφάνσεις παρακολουθούμε πως προωθείτε ένας χαρακτήρας συνύπαρξης που συμβάλλει με δυναμική εκκίνηση σε αντανακλάσεις. Παρατηρούμε τα διακριτικά στοιχεία μιας αναπτυξιακής δράσης με σημασία που πολλαπλασιάζονται, αλληλεπιδρούν και αναπτύσσονται .Το επίπεδο των επιτευγμάτων αυξάνεται γεωμετρικά και ολιστικά με την ενεργή τροφοδότηση από την ουσία της προοπτικής.
Οι άξονες βρίσκονται σε ευθυγράμμιση ανάμεσα στην τροχιά των συχνοτήτων και των ιστορήσεων που πυκνώνουν τις φόρμες. Η τεχνική τους συγκροτεί ένα περιβάλλον στο οποίο η πηγή των συλλογικών συσχετίσεων συνάδει με την εκτενή απεραντοσύνη της συμπαντικής συνείδησης. Από την περιοχή του πραγματικού εισέρχεται με διείσδυση ο εσωτερικός πλούτος επιφυλάσσοντας στους θεατές ανεπανάληπτους συνειρμούς με εκφραστικότητα και παραστατικότητα, με κωδικοποιημένες σχηματίσεις που ενέχουν ένα εξαιρετικό επίπεδο χρωματικής διαύγειας.
Αρμολογούν διαπραγματεύσεις που τεμνονται διαμετρημένα . Οι δομημένες πραγματώσεις αναδύουν μια εμβάθυνση που καταλήγει σε μια προωθούμενη ευταξία. Ενέχουν την προικισμένη ταυτότητα που συγκροτεί επιφάνειες και επίπεδα καλύπτοντας επάξια τις αποδόσεις. Εισάγουν σε μια ατμόσφαιρα συναισθημάτων με πρωτοπορία διήθησης . Αντικειμενικά καθοδηγούν τις οντότητες σε προσθήκες που επισυνάπτονται αυτόνομα. Η αυτούσια ύλη που χαρακτηρίζει τις αναπαραστάσεις φορτίζει εμβληματικά την κατεύθυνση του θαυμασμού και της συνήχησης που περιδιαβαίνουν με ακατάβλητη γοητεία τα μονοπάτια προς τις ενδότερες προδιαγραφές της ενδοσκόπησης. Με περίκλειστη άνθηση διατηρείται η πρωτοκαθεδρία του αέναου συμβολισμού και της ενόρασης των ανατροπών.
Το μεγαλείο της δυναμικότητας στην ροή της εμφάνισης και η δεινότητα στις εντυπωσιακές αποτυπώσεις διαγράφεται και ενσαρκώνεται έντεχνα και ευπρόσδεκτα. Δικαιώνει με διακριτικότητα την εξερεύνηση της πλαστικότητας στις γραμμές και στην φορμαρισμένη υφή που προσδίδουν στο κάθε έργο ξεχωριστή μορφική ανάπλαση, λάμψη και ανασυγκρότηση. Υπαινίσσεται συχνά κάποιο μυστήριο, μια διαμαρτυρία και μια προσφυγή στην αποκωδικοποίηση με αρμονική εστίαση. Οι πίνακες του Αντώνη Αντζουλίδη συναρπάζουν με τα φευγαλέα νερά , τα σύννεφα, τους ιριδισμούς ,τα φυλλώματα και τις πινελιές που επίκεινται σε ένα παιχνίδισμα που άπτεται του φωτός και της σκιάς.
Ο δημιουργός χρησιμοποιεί γήινες αποχρώσεις και εκδοχές.Οι καρποί που αποκομίζει από τις ωσμώσεις και τις σημειώσεις είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού ενός πηγαίου και αξεπέραστου ύφους επικονίασης με την πύκνωση και την αραίωση. Παραθέτει καλύψεις , επάλληλες στρώσεις, ετερόκλητους αντικατοπτρισμούς και λαμπυρίσματα.
Αγγίζοντας περισπούδαστα την ουσία των καταστάσεων που τον περιβάλλουν συγκροτεί τοπιογραφίες με αρχιτεκτονική δόμηση και δομή ,απείθαρχη και ασύνορη απέναντι στην ορατή, απτή αισθητηριακή εμπειρία από την πραγματικότητα. Αντιλαμβάνεται τα αδρά δεδομένα και τα εκλεπτυσμένα μοτίβα.Τα αναπαράγει ανοίγοντας επιμελημένες διόδους με ενότητες προς την διαχρονικότητα του ανεπανάληπτου. Η ζωτικότητα με διαλεκτική σχέση στις συλλήψεις και τις διαβαθμίσεις του εναλλάσσει την ψυχοτρονική διαστολή του πεπερασμένου με την αναγκαιότητα της αναγνώρισης που μεταλλάσσεται δραστικά, προχωρώντας στο υπερώο των σκέψεων.
About Post Author
+ There are no comments
Add yours