του Λεόντιου Πετμεζά

Η Art Place – Kyriakos Petalidis gallery παρουσιάζει την ατομική θεματική έκθεση « Σταύρωσον » της Μαρίνας Πετρή.

H πολύπλευρη καλλιτέχνης καταθέτει το ανθρωποκεντρικό της έργο ποτισμένο από μια ενδελεχή φιλοσοφία με ετερόκλητες εικαστικές προσεγγίσεις στα υλικά φυσικά στην αποτύπωση στον καμβά αλλά και στο ύφος.Ακολουθώντας τις φράσεις του Καζαντζάκη: «Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…» και «Το μεγαλύτερο ταξίδι μας το κάνουμε με την ψυχή μας» καταπιάστηκε από το 2014 με την θεματική της σταύρωσης ανθρώπων και Θεανθρώπου. Πρόκειται για μια σειρά σχεδίων με μελάνι, μικτή τεχνική σε ξύλο, παστέλ σε χαρτί, ακρυλικών και λαδομπογιάς σε καμβά και digital art σε πλέξιγκλας.

Γνώστης των μυστικιστικών συμβόλων, περνά μυσταγωγικά τον απόηχο τηςσυμβολικής του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης της σταύρωσης του Θεανθρώπου μέχρι την σταύρωση του σύγχρονου ανθρώπου με έναν ανορθόδοξο, αλλά οικείο σε όλους, τρόπο. Η ίδια έχει ζήσει κοντά στον κόσμο της εκκλησίας τα παιδικά της χρόνια στην Μύκονο όπου όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής, η γιορτή, η γέννα,ο γάμος, η κηδεία και το μνημόσυνο είναι μέρος της καθημερινότητας. Ψέλνοντας δίπλα στον παππού της Νικόλαο, θα περάσει στη διάρκεια των σπουδών της τα ρηξικέλευθα χρόνια της μεταπολίτευσης και θα συνεχίσει σπουδές και ζωή στο Λονδίνο και Βερολίνο με την ροκ επανάσταση και τα επακόλουθα της περιόδου της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Συμμετέχοντας στις αλλαγές αυτών των χρόνων κατανοεί ότι η εικόνα αλλάζει, αλλά ποτέ το βαθύτερο σύμβολο. Η αρχέγονησημειολογία της σταύρωσης είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα της όπως το μικρό ασπρόμαυρο σχέδιο Cross in boa, όπου η σύνθεση της φιγούρας του Χριστού που κουβαλάει τον σταυρό του περικλείεται μέσα στο σχήμα μιας βάρκας, δηλαδήτου ναού, αφού η λέξη προέρχεται από το νέω = ταξιδεύω και την ναύς δηλαδή το πλεούμενο.Στο έργο της «θλίψη» όπου η Πανάγια Μαρία απομακρύνεται από το κατακερματισμένο κυβιστικό τοπίο που περιγράφει το τοπίο της Σταύρωσης μετά την Αποκαθήλωση, περικλειόμενη από ένα φαλλικό σχήμα που περνά σε ένα χρυσωμένο άδειο επίπεδο το τοπίο, ο κατακερματισμός του οποίου γράφει το πρόσωπό της.

Στον digital pop art σταυρό «the secret» βρίσκεται η Έιμι Γουάινχαους σε ένα κόσμο προσωπικών της θαυμάτων με τους στίχους «Love is a losing game / One I wished I never played» αποτυπωμένους στην σκοτεινή πίσω πλευρά του σταυρού της και κάπως έτσι ακολουθούν και τα υπόλοιπα άλλα έργα των σταυρών με πλεξιγκλάς.

Σκέψεις της Μαρίνας Πετρή .

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ

Πρόκειται για θέμα που αφορά τον ενδοσκοπικό συμβολισμό από το δράμα της ανθρώπινης τιμωρίας με ορόσημο την Σταύρωση του Χριστού. Στα παιδικά μου βιώματα που γράφτηκαν στο υποσυνείδητο γέμισαν την μνήμη μου με αισθήματα αλεξιθυμίας για συμβολισμούς και συνήθειες που χάνονται στην σύγχρονη Ελληνική καθημερινότητα. Η τραγελαφική επιστροφή στην άγνωστη μέχρι χτες «χώρα της κανονικότητας» που μας επέβαλαν, μετατοπίζει τις σημαίνουσες συνήθειες του θρησκευτικού κύκλου του χρόνου σε κώδικα ζωής του ανθρώπου της διπλανής πόρτας . Η σταύρωση σαν ανοιξιάτικο βίωμα μου άφηνε πάντα μια πικρόγλυκη γεύση και αναρωτήθηκα πολλές φορές αν αυτό σαν θέμα θα μπορούσα κάποτε να με οδηγήσει στην ίδια την έμπνευση μέσω της τέχνης.

Λίγα χρόνια πριν τον κωρονοϊό ξεκίνησα δειλά τα πρώτα έργα προσπαθώντας να εντάξω σε αυτά αρχέγονους συμβολισμούς όπως η βάρκα δηλαδή Ναύς όπου σαν σχήμα αγκαλιάζει περιγραμμικά την εσωτερική σύνθεση όπου ο Χριστός φέρει τον Σταυρό δεν είναι παρά η μεταφορική έννοια της καταγωγής της λέξης Ναύς ρήμα Νέω (ταξιδεύω), ουσιαστικό Ναός.

Σε άλλο έργο ο κύβος ( τετραγωνισμός του όλου σφαίρας) ξεδιπλώνεται σε σταυρό. «Γιατί, εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, από τον κόσμο….

Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο…» Είναι οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου που δανείζεται ένα έργο για μια ποιητική προσέγγιση στο μεγάλου μεγέθους έργο 1.80 χ 1 μέτρο λαδομπογιά σε μουσαμά όπου ένα παιδί που παίζει με κατεβασμένα μάτια φλογέρα αντικαθιστώντας την αγγελική παρουσία εισάγει σε ένα λευκό τοπίο με αχνό στο βάθος Γολγοθά μια εξπρεσιονιστική κυβιστική pieta όπου η μαυροφορεμένη Παναγία είναι νεκρική σαν μέρος χορικού αρχαίας τραγωδίας.

Τα περισσότερα έργα της σειράς που αποδίδονται με κλασικά υλικά όπως λαδομπογιά ήακρυλικά σε μουσαμά, παστέλ, μολύβι, μελάνι, κολάζ και μικτή τεχνική σε χαρτί, ακρυλικό σε ξύλο έχουν εμφανή την επιρροή των εικαστικών έργων του Ευρωπαϊκού Χριστιανισμού της Βυζαντινής και Αναγεννησιακής περιόδου.

Σε αυτά είναι σημαντική η δομή της χάραξης που αναλύονται και αναδημιουργούνται.Χαρακτηριστικά είναι τα έργα ακρυλικού σε ξυλόγλυπτο διακοσμητικό σταυρό όπου ηαντικατάσταση των γνωστών Χριστιανικών μοτίβων επικαλούμενη το υποσυνείδητο προσωπικό βίωμα, ο αυθόρμητος μινιμαλισμός τους αφήνει το κενό όπως επισημαίνεται στην Ιαπωνική και Κινέζικη τέχνη όπου εκεί ο θεατής μπορεί να ανασύρει και προσθέσει τις σκέψεις του. Σε αυτά αντιπαρατίθενται έργα με σύγχρονα υλικά μέσα από την pop και urban art που πρόκειται για κατασκευές εκτυπώσεων σε πλέξιγκλας , pvc , video art και άλλα στα οποία αποτυπώνεται ο λαβύρινθος της σύγχρονης κοινωνίας όπως εξελίσσεται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα με δύο παγκόσμιους πολέμους, πολλούς εμφύλιους για να αντισταθμιστούν από τις αρχές που έθεσε ο φεντεραλιστής Αλτιέρο Σπινέλι, και πέρασε από την αντικουλτούρα των χίπις καταλήγοντας στην σταύρωση του ιστού των πανάρχαιων κοινωνικών θεσμών από την γενιά του Millennial ( Γενιά Y).

Ψηφίδες από αυτές τις στιγμές που μέχρι τα μισά του δεύτερου ημίσεως του προηγούμενου αιώνα παρέπεμπαν στην φράση « πάθος μάθος» επιχειρώ να τις περάσωστα έργα μου για να αποδομήσω την δημοσιογραφική αποστασιοποίηση από την τραγική πραγματικότητα και απομόνωση που οδηγούμαστε. Σε αυτά είναι περισσότερο εμφανής η διαφορετικής υφολογικής προσέγγιση αλλά και το πάντρεμα διαφόρων τάσεων ανάλογα με την ανάγκη του έργου. Αυτά τα έργα που το υλικό τους φαίνεται ψυχρό καταφέρνουν να ανασύρουν εικόνες εικαστικών έργων και τον λόγο παγκόσμιων viral προσωπικοτήτων της λογοτεχνίας, της Ποπ μουσικής σκηνής, κ.α. είναι κατά το πλείστον. Η πλειονότητα αποτυπωμένες στο γνωστό σχήμα του Χριστιανικού σταυρού.Η Ευρώπη: «Η κόλαση είναι άδεια και όλοι οι διάβολοι είναι εδώ» -Γουίλιαμ Σαίξπηρ.

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα…

Η Μαρίνα Πετρή είναι μία από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της Μυκόνου. Γεννημένη στο Γκρατς της Αυστρίας και μεγαλωμένη στην Αθήνα και Μύκονο στιγματίστηκε από τους μεγάλους δασκάλους της Καλών Τεχνών Αθηνών όπου και σπούδασε, τους Δημήτρη Μυταρά, Γεώργιο Μαυροΐδη, Γιάννη Μόραλη και στην γλυπτική τον Γιώργο Νικολαΐδη, Σημαντικές μορφές για την έρευνά της στην λαογραφία υπήρξε στη ζωή της ο Γιάννης Τσαρούχης, ο λεξικογράφος Σταυρός Μάνεσης, ο δημιουργός του λαογραφικού μουσείου Βασίλης Κυριαζόπουλος και η δημιουργός της Βιβλιοθήκης Μυκόνου Καλλιόπη Τριανταφύλλου. Έχει διακριθεί στην ποίηση σε διαγωνισμό της ΔΕΕΔΕ από τους Ρίτσο, Βρεττάκο και Σινόπουλο.

Έχει πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις στην Ευρώπη, Αμερική, Ρωσία και Ασία. Γράφει ποίηση, ιστορικές και λαογραφικές μελέτες και παιδική λογοτεχνία. Πειραματίζεται με πολλά είδη τέχνης. Έργα της βρίσκονται στις συλλογές της ΑΣΚΤ, Υπουργείου Πολιτισμού, Βορρέ , Πιερίδη, διαφόρων Δήμων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το έργο και οι φιλανθρωπικές της δράσεις για τον πολιτισμό έχουν τιμηθεί από την UNICEF την UNESCO και άλλους φορείς. Έχει υπάρξει μέλος του Λογοτεχνικού συλλόγου Γυναικών Βερολίνου, και της Ένωσης Λογοτεχνών Λονδίνου, είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων, των ΑΧΈΠΑ και της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.

Άνοιγμα : Σάββατο 5 Απριλίου 11:00 – 15:00

Διάρκεια : 5 – 30 Απριλίου 2025

Ωράριο: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 – 20:00 / Τετάρτη, Σάββατο 11:00 – 15:00

Art Place – Kyriakos Petalidis / Σκουφά 27 – Κολωνάκι / 6985085812