του Λεόντιου Πετμεζά
Με μεγάλη επισημότητα εγκαινιάστηκε η ομαδική εικαστική έκθεση της Ένωσης Καλλιτεχνών και Λογοτεχνών Ηλιούπολης ”το Εργαστήρι ” που είναι αφιερωμένη στα 50 χρόνια από την διχοτόμηση της Κύπρου μετά την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην μεγαλόνησο.
Στην κατάμεστη αίθουσα του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης ,στα εγκαίνια της έκθεσης παραβρέθηκαν και τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση: ο Στάθης Ψυρρόπουλος δήμαρχος της Ηλιούπολης, ο βουλευτής Πασοκ-Κιναλ Παύλος Χρηστίδης, ο διευθυντής του Σπιτιού της Κύπρου και εκπρόσωπος του Πρέσβυ της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα Διομήδης Νικήτα, ο πρόεδρος του Δ.Σ του Μουσείου και πρώην δήμαρχος Ηλιούπολης Βασίλης Βαλασόπουλος, ο υπεύθυνος του Μουσείου Περικλής Καπετανόπουλος δημοσιογράφος-ιστορικός, ο εκπαιδευτικός και μέλος του Δ.Σ του Μουσείου Δημήτρης Πανταζόπουλος, ο ταξίαρχος ε.α της ΕΛ.ΑΣ κ.Καραχάλιος, ο αντιδήμαρχος Γιάννης Πούλος, ο δημοτικός σύμβουλος Νίκος Καραβαγγέλης, ο Θ. Γεωργάκης π.δήμαρχος, πρόεδροι και εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων και εθνικοτοπικων φορέων κ.α.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η παρουσίαση της εκδήλωσης από τον πρόεδρο της Ένωσης Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών Ηλιούπολης Στέλιο Μαρούλη και από τον εικαστικό Νίκο Διάκο που έκανε αναφορά στο συγχωριανό και φίλο του, Χρυσόστομο Μπολομύτη, που έπεσε μαχόμενος στις 22 Ιουλίου 1974 στην Κύπρο.Στην oμιλία μου επεσήμανα μεταξύ άλλων : ”Οι μορφολογικές διεργασίες στην παρούσα έκθεση συγκροτούν απεικονίσεις με τοπία μελέτης και εμφανή στοιχεία απόδοσης που αφορούν την ιστορία της Ελλάδας και της Κύπρου.
Παρακολουθούμε, βλέπουμε και μαθαίνουμε μέσα από την εικαστική γλώσσα μια υπόθεση άμεσα συνδεδεμένη με την πολιτική και την κοινωνική πραγματικότητα. Οι καλλιτέχνες έχουν δημιουργήσει πολύχρωμες αυθεντικές ιστορίες που προβάλλουν ταξίδια στο χθες ,στο σήμερα και στο αύριο με ιδιάζουσα σημασία. Αναμφίβολα το μέγεθος και η σκίαση των σημείων που απορρέουν από την εκλεπτυσμένη ζωγραφική τους δίνουν πνοή στον χρόνο της διευθέτησης με συμβολικό και μνημειακό πρόσημο. Αποτυπώνουν ένα φίλτρο αντιστοιχιών και μια φιλοσοφία ζωής που εισάγουν το θετή σε ένα ιδιότυπο σύμπαν με καινοτομία καθώς και σε ένα φάσμα κυμάνσεων ,χαράξεων, σχημάτων, προσδιορισμών και προσανατολισμών.
Η επιτομή της αναζήτησης κυριαρχεί διαφωτιστικά σε όλα τα επιτεύγματα. Σαν συνολικό εγχείρημα παραπέμπουν σε χειρονομίες που αναπτύσσονται εμβληματικά με περίγυρους ισορροπίας που έχουν γνώμονα την απόλυτη κλίμακα. Η γενική σύλληψη από τις φόρμες της ένταξης στην θεματολογία αποτελεί το επιστέγασμα μιας πληρότητας που διαθέτει ένα συγκερασμό έντασης με εμπεριστατωμένη αρχιτεκτονική οργάνωση. Με σπάνια διαίσθηση τονίζεται η ιστορικότητα της σκέψης που διακρίνει αποφασιστικά τις συγκεκριμένες εποχές 1974 -2025.
Στο αφιέρωμα η διάταξη των εικόνων εναρμονίζεται νηφάλια με την εκφραστικότητα και επιδρά στην τεχνική ιδιαιτερότητα. Τα υλικά υιοθετούν τις ματιές ,τις απόψεις και τις μανιέρες της ενιαίας επιφάνειας. Επιδιώκουν την εντρύφηση στην καταγραφή πέρα από την διάσταση με κλασικό τρόπο και επεξεργάζονται επεμβάσεις με συμφύσεις. Αναδεικνύουν εκφάνσεις που βασίζονται στις δυνατότητες της επιμελημένης ,μικτής ,ακέραιας και αμιγούς πινελιάς.
Οι αποχρώσεις εμπεριέχουν την αξία της φωτεινότητας .Η εσωτερικότητα τους μετασχηματίζει τους καταλύτες των δεδομένων. Με ευρηματικότητα εφαρμόζει έμπρακτα την οριακή υπόσταση και την επινόηση των προπλασμών. Σε αυτό το κρεσέντο της πληθωρικής συμβίωσης και της διαβίωσης των αισθήσεων εγκλείονται τα στρώματα της ενημέρωσης και της επικοινωνίας που επιτρέπουν την ανάδυση των γνώσεων και επιζητούν την προσοχή στην αφομοίωση.Τα θησαυρίσματα είναι κομμάτια της οντολογικής ζωτικότητας που με δεξιοτεχνία συστήνουν εφέσεις και επισυνάπτουν την ύπαρξη ενός θετικού διαλόγου ανάμεσα στο υπάρχον, στο δεικτικό και στο σημαίνον. Προωθούν ταυτίσεις και εκτοξεύσεις με ακρίβεια στην αναπαράσταση .Διατηρούν την υπερβατικότητα των καταθέσεων που προέρχονται από στοχαστικές προσεγγίσεις ,αντιστίξεις ,σημειογραφίες, εικονίσεις με γραμμή και περιεχόμενο.
Ο πυρήνας τους με τάση θέσης καταλήγει στον ιστό του χωρογραφικού ρυθμού και του τετιμημένου χρόνου, με σφραγίδα δωρεάς συνδέουν την συνοχή και την σύνεση .Οι αφηγήσεις με απολήξεις διευρύνουν τις εξιχνιάσεις και τις σημασιολογικές ερμηνείες των προβληματισμών.Καθορίζουν τις συνεπαγόμενες εξαιρέσεις και τις βιωματικές αυξομειώσεις.Πολλαπλασιάζουν με ανακατατάξεις την μετάλλαξη που εγείρει και προκαλεί ερωτηματικά.Κινητοποιούν απαντήσεις με σαφή θέση και συνθετικά πεδία .Η συνισταμένη τους έχει μέγιστη επέκταση.Οι σεκανς είναι ντοκουμέντα του αισθητικού κύκλου.Οι πτυχές και οι δίαυλοι τους με αρχετυπική τελειοποίηση συνάδουν σε μια πολιτιστική υφή με πολιτισμική προσφορά με συνάρτηση με τις επιταγές του περιβάλλοντος και του ορίζοντα.”
About Post Author
