Σε ηλικία 69 ετών ο συνθέτης και τραγουδιστής Σταύρος Λογαρίδης έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο μουσικό έργο.
Από τους Poll, μαζί με τον Κώστα Τουρνά και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς, μέχρι τη μετέπειτα σόλο καριέρα του, ο Λογαρίδης είχε το δικό του, προσωπικο μουσικό στίγμα.
Ο Λογαρίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1953. Από παιδί είχε κλίση στη μουσική, με την οποία ήρθε σε επαφή μέσω του παππού του, που ήταν ιεροψάλτης. Ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα και η μητέρα του ακορντεόν.
Από την Κωνσταντινούπολη στη δόξα με τους Poll
Όταν ήταν 14 ετών δημιούργησε το συγκρότημα Juniors και αμέσως μετά τους Sphinx, που κέρδισαν το πρώτο βραβείο παντουρκικού διαγωνισμού μουσικής της εφημερίδας Hurriyet. Στα 15 του ήρθε στην Αθήνα και κυκλόρησε τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με τον τίτλο «Ήταν μια μικρούλα και μελαχρινούλα». Για να βγάλει χρήματα συμμετείχε σε φωνητικά του Χατζηδάκη στις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Ο τότε διευθυντής της Polydor Ν. Αντύπας τον έφερε σε επαφή με τους Κ.Τουρνά, Robert Williams και Κ. Παπαιωάννου. Κάπως έτσι γεννιούνται οι Poll που θα κάνουν δύο μεγάλους δίσκους, το «Άνθρωπε» και το «Λευκό Album». Ο Λογαρίδης αποχώρησε από το συγκρότημα όταν οι υπόλοιποι πήραν την απόφαση να εμφανιστούν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1972.
Φτιάχνει το συγκρότημα «Ακρίτας» και κυκλοφορεί το ομώνυμο άλμπουμ, περνώντας σε πιο προγκρέσιβ ήχους. Αργότερα θα έρθει στο συγκρότημα και η Α.Μac Kinnon και ο Γ. Παπαδόπουλος και ταξιδεύουν στο Λονδίνο για να ηχογραφήσουν με το Βαγγέλη Παπαθανασίου 5 τραγούδια που παραμένουν ακυκλοφόρητα.
Μέχρι το 1977 έκανε μουσική για δύο σήριαλ στην τηλεόραση, τη «Μενεξεδένια Πολιτεία» του Α. Τερζάκη και την «Οικογένεια Ζαρντή» του Κ. Χατζηαργύρη στην κρατική τηλεόραση.
Έχει γράψει τη μουσική για την ταινία μεγάλου μήκους «Η Φόνισσα» που απέσπασε το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην πρώτη μεταπολιτευτική κι επεισοδιακή του πρεμιέρα με κριτική επιτροπή τους Μελίνα Μερκούρη, Μάνο Λοίζο, Νίκο Κούνδουρο.
Από το 1976 έως το 1981 κυκλοφορεί τρεις προσωπικούς δίσκους, το «Ασπρόμαυρο» με παραγωγό τον Γιάννη Πετρίδη και συνεργάτες τους Μανώλη Ρασούλη και Γρηγόρη Φαληρέα και το «Άλλη γη» με παραγωγό τον Λουκά Σιδερά των Afrodites Child.
Φεύγει από την Polydor και το 1985 συνεργάζεται με την εταιρεία Lyra, όπου δουλεύει με τον Γ. Ζήκα και την Ελευθερία Αρβανιτάκη στον δίσκο «Με τα φεγγάρια χάνομαι», το σόλο ντεμπούτο της Αρβανιτάκη.
Η σκοτεινή εποχή
Από το 1986 μέχρι το 1989 θα περάσει τη σκοτεινή εποχή της ζωής του. Ένα σκληρό διαζύγιο, μια δικαστική διαμάχη στο Λονδίνο για τα δικαιώματα της «Μενεξεδένιας Πολιτείας», αλλά και ο εθισμός του σε ναρκωτικά, καταλήγουν σε δύο συλλήψεις φορές για χρήση ναρκωτικών. Κάνει αποτοξίνωση στο Άμστερνταμ το ̓89, γυρνάει στην Ελλάδα και το 1992 μετακομίζει στην Τήνο, όπου έμεινε 3 χρόνια. Εκείνη την εποχή άρχισε να στρέφεται στη θρησκεία, κάνοντας μερικές ακόμη διασκογραφικές δουλειές, πριν αρρωστήσει και τελικά πεθάνει μετά από πολύμηνη μάχη.
Τηλεόραση και κινηματογράφος
Παράλληλα, μέχρι το 1977 θα κάνει μουσική για δύο σήριαλ στην τηλεόραση, την «Μενεξεδένια Πολιτεία» του Α. Τερζάκη, για την οποία έγινε μια μεγάλη δίκη στο Λονδίνο το 1986, διότι ο εκδότης του Λογαρίδη, η ΕΜΙ Λονδίνου, θεώρησε ότι έπρεπε να μηνύσει την WARNER Αμερικής και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για προσβολή εκδοτικών δικαιωμάτων…
Επίσης έκανε τη μουσική για τη σειρά «Οικογένεια Ζαρντή» του Κ. Χατζηαργύρη στην κρατική τηλεόραση συνεργαζόμενος με τον σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη. Έχει γράψει τη μουσική για την ταινία μεγάλου μήκους «Η Φόνισσα» του Αλ. Παπαδιαμάντη όπου και απέσπασε το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην πρώτη μεταπολιτευτική κι επεισοδιακή του πρεμιέρα με κριτική επιτροπή την Μελίνα Μερκούρη, Μάνο Λοΐζο, Νίκο Κούνδουρο κ.α.
Συμμετείχε ενεργά στην οικοδόμηση του νέου ελληνικού κινηματογράφου με συνεργασίες και φιλίες με τον Πανουσόπουλο, τον Νικολαΐδη, τον Φέρρη, τον Περράκη, τον Κούνδουρο, Αντ. Καφετζόπουλο και άλλους.
1970 -1980
Από το 1976 έως το 1981 κυκλοφορεί τρεις προσωπικούς δίσκους, το «Ασπρόμαυρο» ομώνυμο δίσκο με παραγωγό τον Γιάννη Πετρίδη, με συνεργάτες τον Μανώλη Ρασούλη και Γρηγόρη Φαληρέα. Το άλμπουμ «Άλλη γη» με παραγωγό τον Λουκά Σιδερά των Afrodites Child, με συνεργάτες τον Π. Σιδηρόπουλο, Γ. Φιλιππίδη, Γ. Μπετζίκη, Δ. Παπαχρήστου κ.α.
Επίσης στον δίσκο «Οικογένεια Ζαρντή» και το «Προσεχώς», όπου περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε για την ταινία «Οι απέναντι» του Γ. Πανουσόπουλου.
Πάντα συνεχίζει να συνεργάζεται με τον φίλο του και παντοτινό του κιθαρίστα Δήμη Παπαχρήστου (1953-2007). Εκείνη την εποχή κλείνει το συμβόλαιό του με την Polydor. Το 1985 συνεργάζεται με την εταιρεία Lyra. Δουλεύει με τον Γ. Ζήκα και την Ελ. Αρβανιτάκη στον δίσκο «Με τα φεγγάρια χάνομαι» όπου ενορχηστρώνει και τραγουδάει τα 10 τραγούδια του δίσκου, τα άλλα δύο τα τραγούδησε η Ελ. Αρβανιτάκη κάνοντας το ντεμπούτο της σαν σόλο καριέρα μετά από την «Οπισθοδρομική Κομπανία» που συμμετείχε ως τότε.
Το 1985 επίσης ηχογραφεί ένα άλμπουμ στο Λονδίνο με την ΕΜΙ (Λονδίνου) το Alchemy που έχει μόνο ορχηστρική μουσική μεταξύ των οποίων είναι και το επίμαχο κομμάτι της διένεξής του με τον Βαγγέλη «Μενεξεδένια Πολιτεία».
1980-1990
Το 1981 πάει στο Αμβούργο όπου συνεργάζεται για 2 χρόνια με το γερμανικό συγκρότημα Elephant. Από το 1986 μέχρι το ̓89 θα περάσει τη σκοτεινή εποχή της ζωής του με ουσίες και τον εφιάλτη της δίκης «Παπαθανασίου». Με δικαστήρια στο Λονδίνο, διαζύγιο, χωρισμούς, άγρια ζωή και με ηχογραφήσεις και τζαμαρίσματα με Π.Σιδηρόπουλο, Σπυριδούλα, Δ. Πουλικάκο.
Τότε κάνει και μια παραγωγή στον Χρ. Κυριαζή και άλλους. Την ίδια εποχή συλλαμβάνεται δύο φορές για χρήση ναρκωτικών, γλυτώνει τη φυλακή αλλά σημάδεψε και τραυμάτισε τον ίδιο και την καριέρα του. Κάνει αποτοξίνωση στο Άμστερνταμ το ̓89, γυρνάει στην Ελλάδα με τη βοήθεια του Μ. Μάτσα και τον ίδιο χρόνο κυκλοφορεί το άλμπουμ «Μανούλα Ελλάς» από την Minos.
Το 1992 μετακομίζει στην Τήνο και μένει 3 χρόνια όπου δουλεύει τον δίσκο «Ονειρεμένες Πολιτείες» με συνεργάτες τη Βάσω Αλλαγιάννη, Τάσο Φαληρέα και τον Γιώργο Κύβελο κυκλοφόρησε στην BMG. Τότε άρχισε και το δρομολόγιο Τήνος- Αγ. Όρος σε ένα μεταφυσικό ταξίδι.
Ξαναγυρνάει στην Αθήνα και το 1996 ξεκινάει πάλι με τη Minos τον δίσκο «Περασμένος Αιώνας» που κυκλοφορεί το 1999 με συνεργάτες τον Μπ. Στόκα, την Ελ. Δήμου και τον Ν. Πορτοκάλογλου. Ακολουθεί ο δίσκος με την Sony «Μια βουτιά στην αγάπη» με συνεργάτες τον Κ. Λειβαδά, Ελ. Τσαλιγοπούλου, Μ. Φάμελλο, Ν. Πορτοκάλογλου, Γ. Κλιούμη.
2000-2010
Το 2004 κυκλοφορεί τον δίσκο «Ξαφνικά Καλοκαίρι» με την Ελ. Ζιώγα και την Λ. Δημοπούλου, Τζ. Κεφαλά, Γ. Σπάθα στη Minos και πάλι με κιθαρίστα τον Δ. Παπαχρήστου.
Ο Λογαρίδης εμφανιζόταν σπάνια και πιο σπάνιες υπήρξαν οι συναυλίες του, μια από τις τελευταίες συνεργασίες του live ήταν το 2005 με τους Socrates και τον Δ. Πουλικάκο στο Magic Bus του Club22 με τον κιθαρίστα ζωής και φίλο του Δήμη Παπαχρήστου, όπου και τον χάνει από καρκίνο μετά από δύο χρόνια Το 2009 κυκλοφορεί ένα διπλό δίσκο και ένα DVD στην εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με τίτλο «Τα παιδία παίζει».
About Post Author
