Ο Μάικλ Νέσμιθ, ο βραβευμένος με Γκράμι, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Monkees ποπ είδωλο και πρωτοπόρος του μουσικού βίντεο, πέθανε χθες από φυσικά αίτια στο σπίτι του στο Carmel Valley της Καλιφόρνια.
Ήταν 78 ετών.
The Monkees, από αριστερά: Davy Jones, Michael Nesmith , Peter Tork, Micky Dolenz
Ο Nesmith, με το καπέλο και τη φράντζα, του οποίου το κωμικό στυλ ήταν η βάση της σειράς “The Monkees” στη δεκαετία του ‘60, ήταν επίσης ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του γκρουπ για τη μουσική του αυτονομία. Αγωνίστηκε για το δικαίωμα του συγκροτήματος να παίζει τα δικά του όργανα και συνεισέφερε σε μερικά από τα πιο αγαπημένα και διαχρονικά τραγούδια των Monkees, όπως το «Papa Gene’s Blues» με το γνωστό του ρεφρέν : “Δεν έχω περισσότερα από όσα έκανα πριν αλλά τώρα έχω όλα όσα χρειάζομαι…”.
Επίσης ήταν “κολλητός” του Frank Zappa ο οποίος εκτιμούσε τον Nesmith για το μουσικό ταλέντο του, αλλά και το χιούμορ του που χαρακτήριζε και τον ίδιο με κοινές τηλεοπτικές εμφανίσεις. O Zappa μάλιστα μιμούνταν στα τηλεοπτικά σόου του το στυλ του Νέσμιθ φορώντας σκούφο με το μαλλί να εξέχει, όπου αρκετές φορές ήταν προσκαλεσμένος το μέλος των Monkees. To ίδιο όμως έκανε και ο Νέσμιθ που ντυνόταν Ζάππα στο δικό τους τηλεοπτικό σόου Monkees Blow Their Minds.
Mike Nesmith & Frank Zappa – The Monkees
Οι Monkees σχηματίστηκαν το 1966 για να πρωταγωνιστήσουν σε μια κωμική σειρά που αναφέρονταν στην ιστορία ενός φανταστικού γκρουπ ποπ μουσικής. Οι τέσσερις που επιλέχθηκαν ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους υποψηφίους ήταν οι : Davy Jones (πρώην παιδί-θαύμα της Αγγλίας, γεννημένος στο Μάντσεστερ, 21 ετών), ο Mickey (circus boy) Dolenz (πρώην παιδί –θαύμα της Αμερικής, γεννημένος στο Λος Άντζελες, 21 ετών), Peter York (γεννημένος στην Ουάσινγκτον, 21 ετών) και ο Michael Nesmith (γεννημένος στο Χιούστον του Τέξας, 24 ετών).
Όλοι είχαν ταλέντο αλλά στην αρχή δεν τους άφησαν να το δείξουν, ούτε να παίξουν το μουσικό όργανο που ήξερε ο καθένας στις ηχογραφήσεις και τους υποδείκνυαν τι και πώς θα τραγουδήσουν. Αυτό διήρκησε δύο χρόνια. Ότι ηχογραφούσαν με το όνομα Monkees στην Colgems (Αμερική) και RCA (Αγγλία) γινόταν επιτυχία και για ένα διάστημα με την υστερία που επικρατούσε γι’ αυτούς δόθηκε η εντύπωση πως θα γίνονταν οι νέοι Beatles και θα ήταν μια απάντηση της Αμερικής στην Αγγλία στην beatlemania.
Την μουσική επιμέλεια στην τηλεοπτική σειρά είχε ο Don Kirshner, διευθυντής της Screengems Music, που χρησιμοποιούσε μουσική από καλλιτέχνες που είχε συνεργαστεί στη Ν. Υόρκη, όπως οι Carole King και Jerry Goffin, Neil Diamond, Neil Shedaka και Barry Man, αλλά και νεότερους ανερχόμενους συνθέτες, όπως οι Harry Nilson και John Stewart που έγραφαν επιτυχίες για τους Monkees.
To καθαρά εμπορικό του πλησίασμα στους Monkees είχε αποτέλεσμα 10 χρυσούς δίσκους (μεγάλους και μικρούς), αλλά και τη βεβαιότητα ότι το γκρουπ θα επαναστατούσε κάποτε ενάντια στον μηχανισμό που το κατασκεύασε. Έτσι με μπροστάρη τον Nesmith απέκτησαν περισσότερο έλεγχο πάνω στους δίσκους τους την εποχή του τρίτου μεγάλου άλμπουμ “Headquarters” κάτι που ανάγκασε τον Kirshner να δημιουργήσει ένα νέο τηλεοπτικό ποπ συγκρότημα που υπήρχε μόνο σαν καρτούνς, τους Archies.
Οι Monkees παρέμειναν είδωλα της νεολαίας ώσπου τα μέλη τους ακολούθησαν σόλο πορείες χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, όμως το αντίχτυπο του πετυχημένου ποπ συγκροτήματός τους υπάρχει έως σήμερα. Στα βήματα τους πάτησαν οι Patridge Family και οι Osmonds.
Από τους αρκετούς προσωπικούς δίσκους του Nesmith, ξεχωρίζει το Infinite Rider On The Big Dogma του 1979.
Το 1975 ενώθηκαν και πάλι και έκαναν πετυχημένες περιοδείες.
Γιάννης Αλεξίου
Πηγή:ogdoo.gr
About Post Author
+ There are no comments
Add yours