Για αυτές τις λιχουδιές θα μπούμε στην ουρά.

Νένα Δημητρίου, Βιβή Κωνσταντίδου. Νικολέτα Μακρυωνίτου

Για αυτές τις λιχουδιές μπαίνουμε στην ουρά. Λερώνουμε δάχτυλα, μπλούζα, πολλές χαρτοπετσέτες. Είναι το γρήγορο αλλά χορταστικό, οικονομικό φαγητό που βλέπεις στο δρόμο και το λιγουρεύεσαι. Ξένοιαστο, για τη βόλτα, για να το μοιραστείτε. Αυτό είναι το street food που αγαπάμε. Στις διευθύνσεις που ξεχωρίσαμε ωστόσο το γρήγορο δεν σημαίνει απαραίτητα πρόχειρο. Μπορεί το λαχματζούν της Feyrouz να το παίρνεις στα χέρια σου σε 5 λεπτά, το ζυμάρι όμως είναι αργής ωρίμανσης. Υπάρχουν σάντουιτς και μετά υπάρχει και το εκλεκτικό σάντουιτς με μοσχάρι ψημένο medium rare και χειροποίητη σος μπερνέζ στο Guarantee. Και οι μερακλήδες πελάτες που τρώνε το μικροκαμωμένο σουβλάκι του Κώστα στην οδό Πεντέλης, στις 10 το πρωί κάτι παραπάνω ξέρουν.

Feyrouz

«Το ζυμάρι είναι το τέταρτο παιδί μου», λέει με το ζεστό της χαμόγελο η Feyrouz-Ελένη Κιλτσικτσή. Με συνταγές που κουβαλάει από παιδί, γραμμένες στη γευστική της μνήμη, με τους δύο ικανούς και εργατικούς γιους της, Ανδρέα και Σάββα, και με τον σύζυγό της Σταύρο υποστηρικτή, άνοιξαν το 2014 αυτό το μαγαζί, που αποτελεί μια αξιέπαινη περίπτωση «ταχυφαγείου», ακριβώς γιατί το φαγητό εδώ δεν είναι βιαστικό, ούτε πρόχειρο. Τα ζυμάρια φουσκώνουν για ώρες, το καθάρισμα των κρεμμυδιών παίρνει ένα ολόκληρο πρωινό, τα μάτσα του μαϊντανού που μπαίνουν στο ταμπουλέ ψιλοκόβονται με υπομονή.

Οι περισσότεροι που στήνονται υπομονετικά στην ουρά περιμένουν να δοκιμάσουν φαγάκια της Αντιόχειας, της Συρίας, του Λιβάνου και της Τουρκίας, όπως λαχματζούν, pide (τούρκικα πεϊνιρλί) με κοτόπουλο, με καπνιστή μελιτζάνα και χοιρινό, ή χορτοφαγικά, αλλά και κοτόπουλο με ρύζι και ρεβίθια: ένα έξοχο μαγειρευτό που μοσχοβολάει Ανατολία και τρώγεται επίσης «στο χέρι». Φτιάχνουν υπέροχες σούπες -τη διάσημη μαχλούτα-, και το πιο μυρωδάτο ρυζόγαλο του κέντρου με ξύσμα πορτοκαλιού. Ό,τι πιάσει στα χέρια της η Feyrouz-Ελένη νόστιμο γίνεται. Έχει παρουσιαστικό αγίας, της υπομονής και της προκοπής. Παρά την κοσμοσυρροή, η ατμόσφαιρα αποπνέει ηρεμία, στα μεγάφωνα ακούγονται λαούτα και σαζ να αναπνέουν μελωδικά στις γλώσσες της Μέσης Ανατολής. Ν.Δ.

Καρόρη 23, Μοναστηράκι, Τ/ 213-03.18.060

Κώστας

«Ο κύριος που μπήκε μέσα το θέλει ξεροψημένο, με το πιπεράκι του να τσιμπάει. Έχω μάθει πια τα γούστα των μόνιμων πελατών, αλλά και στους περιστασιακούς έχω μάθει να καταλαβαίνω τι θέλουν από τον τρόπο που το ζητάνε. Αν κάποιος με ρωτήσει αν το πιπέρι μου είναι πολύ καυτερό, σημαίνει ότι δεν θέλει καθόλου πιπέρι». Κάπως έτσι ο Κώστας Λαβίδας φτιάχνει καθ’ εκάστην τα τυλιχτά του εδώ και 21 χρόνια. Μιλάει με ρυθμό και ηρεμία, όπως τακτοποιεί τα σουβλάκια πάνω στη μικρούλα ψησταριά του, σαν να παίζει σαντούρι.

Η βιτρίνα με τον μαϊντανό, το γιαούρτι, το κρεμμύδι, την ντομάτα είναι σαν να την ξεσκονίζει κάποιος όλη μέρα. Όλα στη θέση τους από τις 9 το πρωί. Το μαγαζί και τον ενθουσιασμό να προσφέρει επιτόπου κάτι ζεστό και νόστιμο τα κληρονόμησε από τον παππού του, προκάτοχο στην επιχείρηση. «Έμαθα τον μανάβη μου να μου φέρνει ντομάτα σωστή, χωρίς κοτσανάκια. Έμαθα τον κρεοπώλη να μου δίνει το κρέας που μου αρέσει, καθαρό και ροζ, χωρίς ξίγκια, χωρίς λίπος», επισημαίνει. Το σύνθημα εδώ είναι «όχι άγχος».

Η αναμονή σάς αποζημιώνει με ένα νόστιμο, ζουμερό, κυριλάτο, old school τόσο-όσο τυλιχτό, με χοιρινό σουβλάκι ή μοσχαρίσιο μπιφτέκι. Ν.Δ.

Ο Κώστας, Πεντέλης 5, Σύνταγμα, Τ/210-32.28.502

Smak

Ο Δραμινός Μηνάς Καϊκτζόγλου πειραματιζόταν στο σπίτι με διάφορες συνταγές ζυμαριού, κυρίως της ναπολιτάνικης σχολής, δηλαδή ζυμάρια αργής ωρίμασης, και έφτιαχνε πίτσες για τους φίλους. Μέχρι που αγόρασε έναν επαγγελματικό φούρνο για το σπίτι και τελειοποίησε τη συνταγή. Μαζί με την αδερφή του Μαρία Καϊκτζόγλου, τον Άκη Χαρετίδη και τη Σάντυ Νικολαΐδου λειτουργούν το Smak στη Ρόμβης. «Στη Δράμα, από όπου καταγόμαστε όλοι, το πεϊνιρλί θεωρείται παραδοσιακό έδεσμα και μάλιστα το σερβίρουν με σουβλάκι. Εδώ είπαμε να έχουμε και χορτοφαγικές συνταγές», εξηγεί η Σάντυ. Στο μενού έχουν και πίτσες. Δοκιμάστε το πεντανόστιμο και απλό πεϊνιρλί με βάση τη μοτσαρέλα και κεφαλοτύρι, που σερβίρουν με λίγες σταγόνες λεμόνι και ξερή ρίγανη, με σουτζούκι Δράμας ή με μοσχαρίσιο κιμά και τσαλαφούτι. Η ζύμη ψήνεται σε φούρνο με πέτρα την ώρα της παραγγελίας, αναμονή μόλις 4 λεπτά. Γίνονται όσο πρέπει αφράτα, δεν είναι καθόλου λιπαρά και, ενώ οι ίδιοι προτείνουν να τρώγονται όλα ζεστά, μετά από δοκιμή σάς λέμε πως η ζύμη κρατάει την ελαστικότητα και τη γεύση της για τουλάχιστον 1 ώρα μετά. Self service. Ν. Δ.

Ρόμβης 21, Αθήνα, Τ/211-40.97.046

Αρτοποιότης «Ο Τάκης»

Φούρνος μια σταλιά, με ξύλινα ράφια-πινακωτές και καλαθούνες γεμάτες αρτοσκευάσματα, να μην ξέρεις τι να διαλέξεις. Δηλαδή ξέρεις, τις μικρές, τροφαντές κουρού, φτιαγμένες με την παλιά οικογενειακή συνταγή στη ζύμη: βουτυράτη, θρυπτή και χορταστική, τραγανή στις ραφές, φουσκωτή στο κέντρο, με μπόλικο σουσάμι και σωστό μέγεθος.

Οι λαμαρίνες ξεφουρνίζονται από το εργαστήριο, στο πίσω μέρος του μαγαζιού, από τα ξημερώματα μέχρι το απόγευμα η μία μετά την άλλη, κι όποιος προλάβει. Όποιος δεν προλάβει όμως θα ικανοποιηθεί με το παραπάνω, με σπανακοχορτόπιτα χωριάτικη χωρίς τυρί, αλμυρές και γλυκές τάρτες με σαμπλέ ζύμη, σταφιδόψωμα και ελιόψωμα σε τίμιο, χορταστικό μέγεθος. Κι ακόμη, με σάντουιτς, μπαγκέτες, φραντζολάκια τσιαπάτα, χωριάτικα και γαλλικά. Β.Κ.

Μισαραλιώτου 14, Κουκάκι, Τ/210-92.30.052

Guarantee

Αν προσπεράσετε το μικρό γωνιακό Guarantee της Βεΐκου, που θυμίζει στέκι της δεκαετίας του ’80, θα χάσετε ένα από τα νοστιμότερα σάντουιτς στην Αθήνα. Στο τιμόνι του ο πρώην ναυτικός Γιάννης Καράμπελας, που βούτηξε σε εντελώς άγνωστα νερά με το νέο του τότε εγχείρημα, πριν από σχεδόν 30 χρόνια, όμως το εξέλιξε σε κάτι μοναδικό, μαθαίνοντας συνεχώς τα υλικά, τον χειρισμό τους, την προέλευσή τους, το πώς ψήνονται ή το πώς κόβονται – καμαρώνει για το απόκτημά του, μια χειροκίνητη ιταλική μηχανή κοπής προσούτο και άλλων απαιτητικών αλλαντικών.

Στις βιτρίνες, εκλεκτά αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, φρέσκα λαχανικά και φρούτα. Στις συνταγές, ισορροπημένες αναλογίες και ανέμελη φαντασία στους συνδυασμούς. Το σάντουιτς με ροσμπίφ είναι η κορυφαία σπεσιαλιτέ, μα ο κάπτεν δεν περιορίζεται στο μεγάλο σουξέ. «Δοκιμάζω ό,τι με ενθουσιάζει, ακούω προτάσεις πιστών πελατών από ιδέες που είδαν σε ταξίδια τους στο εξωτερικό, πειραματίζομαι συνέχεια. Αν έχεις όρεξη και θέληση για κάτι καλό, θα πετύχεις», τονίζει. Μη φύγετε αν δεν πιείτε κι ένα ποτήρι φρέσκο χυμό που ετοιμάζεται επιτόπου. Αγαπημένος μου ο πράσινος (σπανάκι, φρέσκο τζίντζερ, πράσινο μήλο), δυνατός, τονωτικός, βάζει άνετα κάτω δύο φλιτζάνια δυνατό εσπρέσο. Β.Κ.

Βεΐκου 41, Κουκάκι, Τ/210-92.26.924

Πηγή:gastronomos.gr

About Post Author

You May Also Like

More From Author

+ There are no comments

Add yours