Εκδ. Φανταστικός Κόσμος, μτφρ. Μαστακούρης Θωμάς, 2020.
της Κατερίνας Καλογήρου
Περίληψη Οπισθόφυλλου
ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΘΥΕΛΛΟΦΩΤΟΣ Ρόσαρ, ένας κόσμος όπου κυριαρχεί η πέτρα και η βροχή, γεμάτος τερατώδη ζώα και με τρομερές θύελλες να σαρώνουν την επιφάνειά του. Ένας κόσμος όπου μεγάλα βασίλεια δημιουργούνται μέσα από ακατάπαυστους πολέμους, και στον οποίο το θυελλόφως εμποτίζει κρυστάλλινες σφαίρες που χρησιμοποιούνται από τις διάφορες φυλές των ανθρώπων με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, από μέσα φωτισμού μέχρι μονάδες χρήματος. Αυτός είναι ο κόσμος της Ρόσαρ, που κάποτε υπεράσπιζαν οι Ακτινοβόλοι Ιππότες, άνδρες και γυναίκες με θαυμαστές πανοπλίες υπερφυσικής δύναμης και ξίφη που μπορούν να κόψουν τα πάντα. Όμως τώρα, αιώνες μετά, οι Ακτινοβόλοι έχουν χαθεί μέσα στο μύθο, και η Αιώνια θύελλα απειλεί να καταπιεί ολόκληρη την πλάση. Α’ ΤΟΜΟΣ, Η ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΠΕΔΙΑΔΑ: Στα ανατολικά της Ρόσαρ, σε μια απέραντη πεδιάδα από πέτρινα οροπέδια που χωρίζονται μεταξύ τους από βαθιά χάσματα, δυο μεγάλοι στρατοί συγκρούονται επί χρόνια. Οι Αλέθιοι προσπαθούν να εκδικηθούν την δολοφονία του βασιλιά τους από τον Εκτελεστή με τα Λευκά, πολιορκώντας τους τρομερούς Παρσέντι, που έχουν δέρμα σαν μάρμαρο και θωράκιση που είναι ένα με το σώμα τους. Ο νεαρός Κάλαντιν εκπαιδευόταν για χειρουργός, αλλά θα καταλήξει από τη μοίρα στο πλήρωμα της Τέταρτης Γέφυρας, στο οποίο το προσδόκιμο ζωής είναι μία με δύο εβδομάδες!
Βιβλιογνώμη
Τούτο το βιβλίο το διάβασα το καλοκαίρι, αλλά δε ξέρω γιάντα άργησα τόσο πολύ να σου μιλήσω γι αυτό. Πρόκειται για το πρώτο μέρος μια τετραλογίας ενός από τους μεγαλύτερους εν ζωή συγγραφείς φαντασίας, και δεν γινόταν να μη το πιάσω στα χέρια μου. Σε κάθε βιβλίο φαντασίας, με εντυπωσιάζει ο κόσμος που χτίζεται από το μηδέν, και βρίσκω πως είναι εντυπωσιακή ικανότητα το να σε μεταφέρει εκεί ο συγγραφέας, να σε συστήσει σε αυτόν χωρίς να κάμει ένα μόνιμο εξποζέ, και δίχως να σε κουράσει με ατέρμονες κατατοπιστικές περιγραφές. Γι αυτό, θεωρώ πως η συγγραφή του είδους είναι τεράστια πρόκληση, αφού πρέπει να γίνεις δημιουργός και ταυτόχρονα περιηγητής σε ένα παντελώς άγνωστο σύμπαν.
Έχοντας πει αυτά, θα περάσω στο βιβλίο, και θα πω πως μου άρεσε αλλά θέλω να διαβάσω και το επόμενο, για να καταλάβω καλύτερα μερικά πράγματα. Έμοιαξε να είναι μια εισαγωγή που κράτησε για πολλές σελίδες, καλέ μου αναγνώστη, αλλά ευτυχώς ήταν πολύ ενδιαφέροντα αυτά που είχε να μας πει. Δεν έλειπε η δράση φυσικά, όμως τα ουσιαστικά γεγονότα που προχωρούσαν την πλοκή δεν ήταν τόσα όσα θα ήθελα, και εξ ου χρησιμοποιώ την λέξη «εισαγωγή». Μπόλικοι χαρακτήρες που ο καθένας έχει το δικό του βραχνά και όραμα, ένα φαντασιακό σύμπλεγμα αγώνων και προσωπικών οδυσσειών, και με κάποιον τρόπο ο Σάντι (μιας και τον ήξερα και από χθες από το φανταρικό) μας κάνει να ενδιαφερόμαστε για όλους. Φυσικά και είμαι τιμ Κάλαντιν!
Μη με βλέπεις έτσι στριμμενούλα, απλά έχω μεγάλες προσδοκίες από τον Σάντερσον, και νομίζω θα καλυφθούν στη συνέχεια, γιατί φυσικά και θέλω να διαβάσω τα επόμενα της σειράς, καθώς και να πιάσω την τριλογία Ομιχλογέννητοι. Ήταν ένα καλογραμμένο βιβλίο, με στέρεους και έντονους χαρακτήρες, που έχουν βάθος, κίνητρα, φιλοσοφία (ας κρατάμε σημειώσεις όσοι θέμε να γράψουμε οτιδήποτε κάποια στιγμή), και το σύμπαν που κατασκεύασε διέπεται από νόμους και κανόνες που έχουν αρχή μέση και τέλος. Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο του πως να συνθέσεις έναν φανταστικό κόσμο, και αντιλαμβάνομαι πως η πλοκή δεν εξελίσσεται όσο γρήγορα θα ήθελα προκειμένου να εξελιχθούν οι χαρακτήρες. Εξελίσσονται…πιο πολύ πεθαίνεις. Πάμε τώρα όμως να φύγουμε από την εισαγωγή και να περάσουμε στο κυρίως κύριε Σάντι μου! Θα επανέλθω σύντομα με τον αγαπημένο, μέχρι τότε, πάω να φάω μελομακάρονα, αντιός!
About Post Author
