της Κατερίνας Καλογήρου
Περίληψη Οπισθόφυλλου
Παρά τη βουή και τον αναβρασμό της δεκαετίας του 1920, στη Νέα Υόρκη όλοι ξέρουν τον Μπέντζαμιν και την Έλεν Ρασκ. Εκείνος είναι ένας θρυλικός μεγιστάνας της Γουόλ Στριτ. Εκείνη η κόρη εκκεντρικών αριστοκρατών. Μαζί έφτασαν στην κορυφή ενός κόσμου που ο πλούτος μοιάζει ατέλειωτος, τη στιγμή που η δεκαετία της υπερβολής και της κερδοσκοπίας φτάνει στο τέλος της. Τι έπρεπε όμως να θυσιάσουν για να αποκτήσουν αυτή την τεράστια περιουσία; Αυτό είναι το κεντρικό θέμα ενός επιτυχημένου μυθιστορήματος του 1937 που φαίνεται πως έχει διαβάσει όλη η Νέα Υόρκη. Υπάρχουν ωστόσο και άλλες εκδοχές αυτής της ιστορίας προνομίων και εξαπάτησης. Ο Hernan Diaz με μαεστρία καταφέρνει να ενώσει τις διαφορετικές αφηγήσεις, να τις κάνει να συνομιλούν μεταξύ τους και να κορυφώνονται, μέσω της οπτικής μιας γυναίκας που είναι αποφασισμένη να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία. Το αποτέλεσμα είναι ένα μυθιστόρημα που καλύπτει πάνω από έναν αιώνα και που κάθε νέα ανακάλυψη το καθιστά ολοένα και πιο συναρπαστικό.Η Παρακαταθήκη είναι ταυτόχρονα μια καθηλωτική ιστορία και ένα δεξιο-τεχνικό λογοτεχνικό παζλ, που εμπλέκει τον αναγνώστη στην αναζήτηση της αλήθειας, ενώ παράλληλα θίγει τις απογοητεύσεις που συχνά φωλιάζουν στην καρδιά των προσωπικών σχέσεων, τη δύναμη του κεφαλαίου να στρεβλώνει τα πάντα και την ευκολία με την οποία η εξουσία μπορεί να χειραγωγήσει τις καταστάσεις.
Βιβλιογνώμη
Και σκέφτομαι και αναρωτιέμαι, πως να βάλω τις σκέψεις μου για τούτο το βιβλίο στο χαρτί, και οτι δεν πρέπει να ξεκινάω προτάσεις με το «και». Και ξύνω το κρανίο μου, διότι δεν έχω μούσι (ακόμη;), όπως είχε ο Ησίοδος σύμφωνα με τον Τσιφόρο. Καλέ μου αναγνώστη, πρόκειται να σου μιλήσω για ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Ο Ντίαζ, μπορεί και Ντίαθ δεν είμαι σίγουρη, πήρε την Αμερική του ’30, ένα ζευγάρι εκκεντρικών που δεν ξέρει τι έχει από χρήματα, έναν επίδοξο συγγραφέα, μια αναρχική Ιταλίδα μετανάστρια, και είπε: Τώρα θα σας δείξω εγώ! Γέλασε, γυάλισε το μάτι του, και παφ! Έβγαλε μια βιβλιάρα!
Το κείμενο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, και δε θέλω να σου πω τι έχει το καθένα, καθώς εγώ που δεν είχα ιδέα, διασκέδασα όσο προσπαθούσα να καταλάβω τι στο καλό συμβαίνει! Η ιστορία αφορά το ζευγάρι και κυρίως τη σύζυγο, τον κοινό τους βίο που χαρακτηρίστηκε από την οικονομική άνθιση, το κραχ που δεν τους άγγιξε, και την αρρώστια της μανδάμ. Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι σε μια γωνιά με τη σαμπάνια στο χέρι και να παρακολουθώ τι γίνεται. Δεν ξέρεις ποια είναι ακριβώς η αλήθεια, διότι τελικά, τα πράγματα είναι υποκειμενικά, και οι εγκέφαλοί μας συμπληρώνουν τα κενά σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν αποθηκεύσει στον σκληρό τους (ο Μλοντίνοφ τα λέει, όχι εγώ). Παθαίνεις ένα μικρό λαλά όταν αντιλαμβάνεσαι πως τίποτε δεν είναι ίδιο για κανέναν, αλλά που και που υπάρχουν κοινοί τόποι. Δεν λείπουν όμως και τα προσωπικά κίνητρα του καθενός, που μόλις τα αντιληφθείς κάπως ξεθαμπώνει το τοπίο. Κάπως όμως!
Ιφ άι γουόζ α ρίτς γκέρλ, θα έκαμα την βιβλιοθήκη της μανδάμ, και τα σουαρέ που διοργάνωνε. Η Αμερική του τότε μου ασκεί ένα θέλγητρο, αλλά φυσικά σαν ριτς γκερλ, αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε, δεν ξέρω αν θα άντεχα. Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, ο μεσιέ Ντίαζ μας έβαλε τα γυαλιά αποδεικνύοντας πως αν είσαι ταλαντούχος συγγραφέας μπορείς να γράψεις μέσα σε ένα βιβλίο, τέσσερα διαφορετικά, με αλλιώτικη φωνή το καθένα. Δεν ξέρω που να το κατατάξω, δεν έχω διαβάσει κάτι παρόμοιο. Μην είναι ψυχογράφημα; Μην είναι δράμα εποχής; Μην είναι μεταμοντέρνο; Μην είναι οι κάμποι; Δεν έχω ιδέα! Αυτό που ξέρω, ήταν πως μου άρεσε πολύ! Πάω να πάρω εφημερίδα (ντόινγκ) και να βρω τι μετοχές θα αγοράσω με τα 6,78 ευρώ που απομένουν στον λογαριασμό μου!
About Post Author
