Του Λεόντιου Πετμεζά
Από τις 2 έως τις 12 Μαΐου 2022 ,τα εγκαίνια θα γίνουν στις 3/5 στις 19.00, διαρκεί η έκθεση – απόδοση τιμής στους Φιλέλληνες είκοσι-επτά καλλιτεχνών στο Πολεμικό Μουσείο ,Ριζάρη 2 στην Αθήνα.
Η εικαστικός, συγγραφέας Ράνια Καπελιάρη που την επιμελήθηκε επισημαίνει :
”Η έκθεση αναφέρεται στην συμβολή των Φιλελλήνων στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 και σχεδιάστηκε ως επίλογος μια σειράς αφιερωμάτων και εκθέσεων πάνω στην Εθνική Παλιγγενεσία.
Παράλληλα όμως , η έκθεση λειτουργεί και ως αναστοχασμός πάνω στην έννοια του ΧΡΕΟΥΣ προς όσους συμπορεύθηκαν με τους Έλληνες στον δύσκολο αγώνα ,μια έκθεση που τιμά την ΜΝΗΜΗ.
Σκοπός της είναι, να δοθεί στους μυημένους σε ιστορικά θέματα, η ευκαιρία να δουν «με τα μάτια της τέχνης» και στους φίλους των εικαστικών, να αντλήσουν ιστορικές γνώσεις.Για το κοινό, η έκθεση αυτή προτείνεται σαν μια διπλή απόλαυση για τέχνη και γνώση και για τους καλλιτέχνες, μια διαδικασία συμμετοχής στην ιστορική μνημόνευση και απόδοση τιμής.
Η ομάδα των εικαστικών που μετέχει στην έκθεση αποτελείται και από ώριμους αλλά και νεότερους δημιουργούς, ζωγράφους, γλύπτες, χαράκτες, οι οποίοι αφού μελέτησαν αρχειακό υλικό και ιστορικά στοιχεία επέλεξαν το θέμα που περιγράφει καλύτερα την έννοια της «θυσίας».
Δρόμοι και μνημεία στο όνομα αυτών των Φιλελλήνων, στις περιοχές κυρίως των μαχών που συμμετείχαν, ήταν άραγε αρκετή απόδοση τιμής;
(Κληρονόμος, Καπελιάρη, Χατζή).
Πολλά από τα έργα αναφέρονται στις εξέχουσες προσωπικότητες κάποιων γνωστών φιλελλήνων (Μαρκόπουλος, Πεταλάς, Αδαμάκης, Τσαλαματά, Λουμάκης, Αιτινίδης),άλλα περιγράφουν πολεμικές επιχειρήσεις (Καπελιάρη, Κοκκίνη, Δρογώση),άλλα μνημονεύουν λιγότερο γνωστούς φιλέλληνες και αναφέρονται γενικά στην ΜΝΗΜΗ (Παναγόπουλος),και άλλοι προσεγγίζουν εννοιολογικά τον Αγώνα με αναφορές σε σύμβολα και ιδέες, όπως η Ελευθερία, η Θυσία και η Αθανασία (Φώτης, Μανωλοπούλου, Γενιτσαρίου, Εγγλέζου, Πετρίδης, Λόη, Μουζακίτου).
Τέλος υπάρχουν και έργα που συνδέουν το φιλελληνικό κίνημα με αντιλήψεις που αναδεικνύουν την Αρχαία Ελλάδα σαν πολιτιστικό πρότυπο (Δαββέτας, Δαούτη).Η έκθεση συμπληρώνεται με ένα έργο του Σπυρίδωνος Βικάτου, ενός εκπροσώπου της «Σχολής του Μονάχου», ενός σπουδαίου Ακαδημαϊστή ζωγράφου του περασμένου αιώνα, που μας χαρίζει ένα πορτραίτο του Ρήγα Φερραίου.”
Η έκθεση συμπληρώνεται από τις καταθέσεις των : Θ. Λιάκου Χ. Αναγνωστόπουλου, Ε. Ευθυμιάδη, Β.Σολιδάκη, Β.Σταματόπουλου, Κ.Τσώλη .Οι συλλήψεις μέσα από διαχύσεις του χρώματος και του σχεδίου τονίζουν πως έχουν φιλοτεχνηθεί σε εύκαμπτες κυκλώσεις. Η τεχνική της ενδοσκόπησης τους αγγίζει τους στοχασμούς και τις σκέψεις του κοινού . Μεταλλάσσει ευρηματικά ένα υλικό έμπνευσης που παρατίθεται με αναλύσεις της πνευματικότητας. Με συγκροτημένη χροιά απέναντι στην αναπαράσταση μορφοποιούνται ποικίλες και ζωτικές ιστορίες διήγησης.
Η αυθεντική εικαστική έφεση με λειτουργική πρόκληση καθώς βασίζεται στην προβολή ενός πλαισίου αναφοράς στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και σε έναν ορίζοντα με θέσεις και αντιθέσεις της φυσιοκρατικής αυτονομίας. Οι συνθέσεις συνδέουν συνήθεις συνειδητές προσκλήσεις που οδηγούν σε καθοδηγούμενες επιλογές.Εκθέτουν την παρουσία των φωτεινών βυθίσεων στις θεματικές αφετηρίες .Οι ιδιότυπες δυνάμεις της μνημονικής έρευνας και της σημειωτικής μελέτης στα εκθέματα κινούνται ουσιαστικά πάνω στην οντότητα μιας διαρκούς λεπτομέρειας που συμβάλλει με ευθύβολη ειλικρίνεια στο μεγαλείο που οδηγεί στα μονοπάτια της μέθεξης.
Τεκμηριώνει τα πατήματα της μικτής συγκυρίας αναδεικνύοντας τις συγκεκριμένες ενέργειες της καίριας αποκάλυψης . Η περιδιάβαση ξεκινά από τα διαχρονικά σύμβολα των ιστορικών εποχών και των περιόδων δράσης και εκτείνεται σε αντικειμενικές μυήσεις από ρεαλιστικές και υπερρεαλιστικές καταστάσεις .Η εξελισσόμενη στο χρόνο διήθηση τους ευπρόσδεκτα επισημαίνει κρυπτογραφημένα και θησαυρισμένα στοιχεία. Εκπέμπει τονισμούς με επικονιάσεις και συνδυαστικές σε μήκος αποτυπώσεις .
Ο εσωτερικός ,εξωτερικός χώρος και ο αρχιτεκτονικός περίγυρος που παρατηρούμε κυριαρχεί χάρη στις αρχετυπικές αναφορές και τις διανυσματικές εικόνες. Η ογκολογική στερεότητα του επιτρέπει παρορμήσεις με πολυκύμαντες διαβαθμίσεις απεριόριστης αισθητικότητας που καλύπτουν αναδρομές ένταξης και παρακάμψεις θεάσεων.
About Post Author
