της Κατερίνας Καλογήρου
Περίληψη οπισθόφυλλου
Η ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ του πιο διάσημου, εν ζωή, επιστήμονα του κόσμου.
Η αίσθηση να έχεις ένα εντελώς λειτουργικό μυαλό μέσα σε ένα σώμα που σε περιορίζει, και σε κρατά καθηλωμένο, είναι τρομακτική.
Η ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ του Στίβεν Χόκινγκ έχει ανεκτίμητη αξία. Πρόκειται για ένα μοναδικό έργο, γεμάτο άγνωστες ιστορίες και αδημοσίευτες φωτογραφίες, εμπλουτισμένο με δόσεις αυθεντικής επιστήμης και φλεγματικού χιούμορ. Είναι σαν να διαβάζεις την αποχαιρετιστήρια επιστολή ενός επιστήμονα που εμφανίζεται στην ανθρωπότητα μία φορά στα εκατό χρόνια – ενός ανθρώπου που αρνήθηκε τη μοίρα του, αψήφησε τον θάνατο, αποδέχθηκε τη φύση του και απέδειξε πως, ακόμη και παράλυτος, μπορείς να σκέφτεσαι, να ερωτεύεσαι, να δημιουργείς, να κάνεις πράγματα.
Βιβλιογνώμη
Πως τα πάς με τον μαγικό κόσμο της φυσικής και της κοσμολογίας, καλέ μου αναγνώστη; Μαγεύεσαι και συ, όπως εγώ, και λες μα πόσο ουάου είναι το σύμπαν ρε παιδί μου; Όχι; Αρχικά δε σε πιστεύω, αλλά όπως και να ‘χει, εντελώς δημοκρατικά σε προτρέπω να διαβάσεις τις επόμενες γραμμές!
Τον έλεγαν Χόκινγκ, Στίβεν Χόκινγκ. Ήταν από τους λαμπρότερους σύγχρονους επιστήμονες που είδαμε ποτέ, ασχολήθηκε με ένα τόνο συμπαντικά πράγματα (δε μπαίνω σε λεπτομέρειες, θα χρειαστώ ολόκληρο τόμο). Στο βιβλίο αυτό μας μιλάει ο ίδιος για τη ζωή του, χωρίς να κρύψει καμμία πτυχή, ακόμα και αυτές που δεν τον κολέκευαν, που το εξέδωσε πέντε χρόνια πρωτού φύγει από τη ζωή. Είναι λιτό, απλό και απέριττο, και φροντίζει να μαζέψει σε όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις το ζουμί και το νόημα, κάτι που κατά την ταπεινή μου άποψη το καταφέρνει τέλεια!
Το εντυπωσιακό, για μένα, δεν ήταν τόσο τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα, αλλά η διαχείριση της πάθησής του (έπασχε από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση), και το χιούμορ του. Έχοντας σπάσει κάθε ρεκόρ και πρόβλεψη για την πορεία της κατάστασής του, και το προσδόκιμο ζωής του (βέβαια παραδέχεται πως επειδή ήταν αυτός που ήταν είχε μεγαλύτερη βοήθεια από ότι θα μπορούσε να ελπίζει κανείς), κατάφερε να φτιάξει οικογένεια, να μεγαλουργήσει σαν επιστήμονας, και κυρίως, να αλλάξει τον τρόπο που ο ίδιος βίωνε τη ζωή του. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου, μας εκμυστηρεύεται πως μέχρι να αρρωστήσει βαριόταν και δεν έβρισκε με τι να ασχοληθεί…
Για να σε καθησυχάσω, το βιβλίο δεν μπλέκεται με έννοιες της φυσικής, αν χρειάζεται να κάμει αναφορά σε κάποια θεωρία προκειμένου να μιλήσει για την ακαδημαϊκή του πορεία, ο Σερ μας τα εξηγεί όλα σαν να είναι τόσο απλά όσο το ότι ένα και ένα μας κάνουν δύο. Καλέ μου αναγνώστη, σου προτείνω να διαβάσεις αυτό το βιβλίο ασχέτως με την εξοικείωση που έχεις (ή δεν έχεις) με τη φυσική, προκειμένου να συστηθείς με αυτόν τον άνθρωπο, που είχε υπομονή και επιμονή όσο λίγοι, και βρήκε το νόημα της ύπαρξής του ακόμα (ή λόγω) και υπό αυτές τις συνθήκες.
About Post Author
