της Κατερίνας Καλογήρου
Περίληψη οπισθόφυλλου
O 20ός αιώνα εγκαινιάστηκε με δόξα και τιμές το 1900 στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού της Belle Epoque και έκανε θεαματική έξοδο τη Βραδιά του Millennium σε ένα παγκόσμιο πάρτι. Στο μεταξύ είχαν συμβεί πολλά: Πόλεμοι, επαναστάσεις και εξεγέρσεις γέννησαν πολιτικά, κοινωνικά, φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά ρεύματα, τα οποία με τη σειρά τους αποτυπώθηκαν στη μόδα· η ηχώ των γεγονότων καταγράφηκε με ακρίβεια στις βελονιές της ραφής και τρύπωσε στη φόδρα των ρούχων. Μουσική, χορός, ζωγραφική, σινεμά, φιλοσοφία, λογοτεχνία, ποίηση, ποπ κουλτούρα και αντι-κουλτούρα διαμόρφωσαν τις στιλιστικές πρωτοπορίες του 20ού αιώνα, που μοιραία κατέληξαν σε εποχιακές μόδες. Από την κατάργηση του βικτωριανού κορσέ από τον Πολ Πουαρέ ως την επανεμφάνισή του διά χειρός Ζαν Πολ Γκοτιέ και από τις πασαρέλες της υψηλής ραπτικής ως το street style, η μόδα προσαρμόστηκε στα δεδομένα κάθε εποχής και ανάγκης, στροβιλίστηκε στα σαλόνια και περπάτησε στους πιο άγριους δρόμους, αντέγραψε και αντιγράφηκε. Σήμερα είναι η δεύτερη πιο ρυπογόνα βιομηχανία του πλανήτη.
Βιβλιογνώμη
Είσαι παιδί της μόδας, καλέ μου αναγνώστη; Ασχολείσαι με τάσεις, και φάσιο άικο; Εγώ καθόλου, αν και έχω ένα μικρό μαύρο φόρεμα στην ντουλάπα μου, όμως αυτό δεν μας κάμει εντύπωση μιας και η ντουλάπα μου είναι μαύρη και άραχνη, και το φόρεμα είναι Φανέλ, ουχί Σανέλ. Επειδή είμαι γνωστός φύτουλας, αγαπώ να μαθαίνω για τα πάντα, και σκέφτηκα πως ετούτο το βιβλίο θα με βοηθήσει να καταλάβω έναν κόσμο που τον θεωρούσα λίγο πολύ…φρου φρου και αρώματα.
Ευπειθώς αναφέρω πως κάτι κατάλαβα! Τα κεφάλαια είναι μικρά και περιεκτικότατα, η γλώσσα της αγαπητής Κόλια είναι πολύ ωραία (πρέπει να είναι τυπάκι), και οι πληροφορίες είναι τόσο ενδιαφέρουσες, διότι τελικά, η μόδα πάει με την εποχή και τα δρώμενα. Είτε θέλοντας να σεγοντάρει κάτι το οποίο εγκρίνει, είτε θέλοντας να πάει κόντρα σε κάτι που αποστρέφεται. Θα περίμενες ποτέ, οτι μια καμπαρντίνα και ένα κόκκινο κραγιόν θα ήταν ικανά να κάμουν τον Χίτλερ να φάει τα μουστάκια του (εξ ου και έμεινε με τρεις τρίχες κάτω από τη μύτη, τρου στόρι); Κι όμως. Η μόδα μπορεί να γίνει όπλο πολιτικής έκφρασης. Οι μόδιστροι… τι προσωπικότητες, παιδάκι μου, πέρασαν από τα υφάσματα και τις καρφίτσες; Ακριβώς καλόπαιδα μπορεί να μην ήταν όλοι, όμως σίγουρα κανείς δεν ήταν βαρετός. Επίσης, είναι εντυπωσιακή η σύνδεση της μουσικής περισσότερο από τις υπόλοιπες τέχνες, με την μόδα, αλλά και οι ζωγράφοι, οι λογοτέχνες και οι φιλόσοφοι εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν ή ακολούθησαν τάσεις, ενίοτε και τα δύο.
Πρόκειται για ένα διαφορετικό ανάγνωσμα, που με γέμισε εικόνες (θα ήθελα να έχει όντως κάποιες εικόνες, μιας και το ανέφερα δηλαδή), με έκαμε να σταματώ το διάβασμα για να ψάξω κάποια προσωπικότητα, ή κάποιο ρούχο στο ίντερνετ, και για μία ακόμα φορά μου έφερε νοσταλγία (δεν είναι η σωστή λέξη μιας και δεν έχω ζήσει εκείνη την εποχή, δεν είμαι τόσο μεγάλη πια) για τις δεκαετίες πρίν τον Μεγάλο Πόλεμο, αλλά και τον Μεσοπόλεμο, στα σαλόνια της Ευρώπης! Η συγγραφέας, σου παραθέτει στο τέλος σημειώσεις, καθώς και μια μικρής έκτασης βιβλιογραφία προκειμένου να σκαλίξεις μερικά πραγματάκια περισσότερο. Το βιβλίο το λάτρεψα, και χαίρομαι να βλέπω τέτοιες εκδόσεις, το συστήνω σε όποιον τον ενδιαφέρει η μόδα, η ιστορία, οι τέχνες, η Ευρώπη, ο έρωτας και η επανάσταση! Μέχρι την επόμενη φορά, ας ντυθούμε πρόχειρα, ή και όχι, ας βγάλουμε το κραγιόν μας ή και όχι, αλλά να πάρουμε κάποιον αγκαλιά βρε αδελφέ!
About Post Author
