Σκυλοδήμος: Αυτό το μπακάλικο στον Πειραιά είναι η ζωντανή καταγραφή της ιστορίας της πόλης

Από τα λίγα αυθεντικά παντοπωλεία, θυμίζει σκηνικό από ταινία της χρυσής εποχής του κινηματογράφου, ο Σκυλοδήμος, όπως τον ξέρουν οι περισσότεροι, ή το «Μπακάλικο του Φίλιππα» στον Πειραιά, δίνει την αίσθηση ότι ο χρόνος έχει σταματήσει.

Άρχισε να πρωτολειτουργεί με την επωνυμία τα «Τρία αδέρφια» το 1908 από κάποιον ονόματι Βούλγαρη από τη Θεσσαλία.

Αργότερα, το 1959, πέρασε στα χέρια του μερακλή Νικόλα Σκυλοδήμου, που αποφάσισε για την παρέα να βάλει και μερικά βαρέλια κρασί, να τα απολαμβάνει με φίλους και καλούς πελάτες.

Όμως, το ποτό θέλει και τον μεζέ του, οπότε, σιγά σιγά, άρχισαν να  ανοίγονται κονσέρβες και να βγαίνουν ελιές και τυριά ως συνοδευτικά. Οπότε ήταν ζήτημα χρόνου το μαγαζί να αποκτήσει τον δικό του κατάλογο.

Όταν το 2001 ο γιος του Σκυλοδήμου, ο Φίλιππος, ανέλαβε τα ηνία της επιχείρησης, αποφάσισε να πάει κόντρα στις διακοσμητικές τάσεις και τις ανακαινίσεις.

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

Έτσι, διατήρησε ακέραιο τον αρχικό χαρακτήρα του παντοπωλείου και μέχρι σήμερα συνεχίζει την παράδοση. Άλλωστε, ο ίδιος, έχει περάσει όλα τα παιδικά του χρόνια μέσα σε αυτό το μαγαζί, οπότε δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς.

Το κτίριο λαϊκό, γωνιακό και ισόγειο, με κεραμιδί παράθυρα έχει άρωμα δεκαετίας του 50, ενώ η ταμπέλα διαλαλεί την πραμάτειά του: 

Παραδοσιακό Μπακάλικο

όσπρια χύμα

ρύζι Καρολίνα Σερρών

ρύζι μπόννετ

ρύζι γλασσέ

φασόλια χοντρά Καστοριάς.

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

Υπάρχει και ημιυπόγειο όπου παλιότερα φυλάσσονταν τα βαρέλια, ενώ, πλέον, έχει γίνει και μια προέκταση 40 τετραγωνικών που φιλοξενεί τον κύριο χώρο της ταβέρνας.

Οι τοίχοι χρωματιστοί, γεμάτοι ζωγραφιές από τα παλιά και πίνακες που έχει φιλοτεχνήσει ο εξαιρετικός ζωγράφος Λευτέρης Ζαχαριάς.

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

Το vintage ψυγείο των τυριών και των αλλαντικών μοιάζει λες και περιμένει τον δικό του Ζήκο, η ζυγαριά αναπόσπαστο στοιχείο της διακόσμησης και φυσικά, πάγκοι με τρόφιμα και είδη οικιακής χρήσης, για όσους θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους.

Σήμερα, βέβαια, η ταβέρνα «τραβάει περισσότερο», που την ευθύνη της έχει αποκλειστικά ο Φίλιππος. Με συνταγές που κληρονόμησε από τη γιαγιά του, ετοιμάζει σένιους μεζέδες από ντόπια ελληνικά προϊόντα: τυρί από την Αμφιλοχία, πατάτες από την Τρίπολη, ντομάτες από την Νάξο, είναι μόνο μερικές από τις επιλογές του σεφ, που κυριολεκτικά μέσα από τα πιάτα του θα σας κάνει τον γύρο της Ελλάδας. 

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

 Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι μεγάλες προσωπικότητες από τον χώρο της μαγειρικής έχουν επαινέσει την κουζίνα, του, ενώ ανάμεσα στους θαμώνες του συγκαταλέγονται από ντόπιοι και κάτοικοι της περιοχής, μέχρι διάσημοι σταρ.

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

Ο πάντα γελαστός Φίλιππος ξυπνάει από νωρίς το πρωί καθημερινά -εκτός από τις Κυριακές που είναι κλειστά- κι οργώνει την αγορά για να βρει τα πιο φρέσκα υλικά.

Μετά ανάβει τηγάνι στο οποίο είναι μάστορας -έμαθε την τέχνη από τον πατέρα του- και φτιάχνει πότε γαρίδες, πότε καλαμάρι, πότε γαύρο, ανάλογα με το τι θα βγάλει η τράτα, κεφτεδάκια που αποτελούν και σήμα κατατεθέν του μαγαζιού αλλά και μια από τις πιο δυνατές αναμνήσεις του ιδιοκτήτη, αφού όταν τα μικρός τα έτρωγε μετά μανίας, πατάτες, ομελέτες και τηγανιές,  ενώ, από το μενού δεν λείπουν τα όσπρια, τα τυριά και οι σαλάτες.

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

Στον Φίλιππα αρέσουν οι ολιγαρκείς άνθρωποι, που δεν χρειάζονται πολλά για να ευχαριστηθούν και να χορτάσουν.

Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία: Bovary/Πάνος Μάλλιαρης

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι εδώ δεν υπάρχουν πελάτες, αλλά συγγενείς, αφού το μαγαζί λειτουργεί για τους περισσότερους σαν μια δεύτερη οικογένεια, όπου λένε τα νέα της ημέρας αλλά και ιστορίες από τα παλιά, εξομολογούνται τους πόνους τους, γκρινιάζουν, γελάνε, και πότε πότε βγάζουν τις κιθάρες και τότε το κέφι ανάβει.

Γι’ αυτό το «μπακάλικο του Φίλιππα»  είναι από αυτά τα μέρη που πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν. Επειδή είναι η ζωντανή καταγραφή της ιστορίας της πόλης και της καθημερινότητάς της, όπως την έζησαν οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας, όπως ίσως θα έπρεπε να τη ζούμε κι εμείς…

Δεληγιώργη 16 και Σκυλίτση, Πειραιάς, 6945059328.

Πηγή:bovary.gr

About Post Author

+ There are no comments

Add yours